💎•﴿ باغ انار ﴾•💎
برای ترس آرتین، از تنهایی. برای بی پناهی آرتین در آینده. برای بغض هایش به وقت تنهایی. برای اشکهایش،
نور
امیرحسین واقفی پنج و نیم سالش است. بخشی از بچه های باهوش، درونگرا هستند. روحیه های وابسته دارند. به هر کسی اعتماد ندارند. در دوست یابی نیاز به همراهی دارند. نگاهشان تا مدت ها به یک بزرگتر مورد قبول است تا از او الگو بگیرند. این بچه ها در آینده جزو باهوشها و نخبه ها خواهند بود. شاید مثلا یک دانشمند هسته ای شوند. یا یک دانشمند بزرگ که در صنایع پزشکی یک جهش ایجاد کنند. یا مثلا یک استاد دانشگاه توانمند که هزاران دانشجوی درجه یک تربیت کنند. اما به شرطی که در کودکی ضربه نخورند. ضربه یعنی اینکه مثلا از نظر روحی آرامششان از بین نرود. مثلا در یک محله خوب ساکن باشند که آرامش روانی و امکانات معنوی برایشان فراهم باشد. مثلا با پدرشان ارتباط خوبی داشته باشند. مثلا با مادرشان راز بگویند و جواب بشنوند. مثلا در دوره بلوغ با پدر راز بگویند و جواب بشنوند. چون واقعا با کسی مثل پدر راحت نیستند. موقع غصه به دامن مادر پناه ببرند. چون واقعا هیچ مأوایی مثل آغوش مادر نیست. اگر این شرایط برقرار باشند این بچه ها جهش خواهند کرد. در مورد شهید آرشام سرایداران برادر دوازده ساله #آرتین جز تیزهوشی و درجه یک بودن چیزی نگفتهاند.
و تو اگر پسر پنج ساله درونگرا داشته باشی الان بغض دارد خفهات میکند.
حضرت صاحب الزمان در پنج سالگی به مقام امامت رسیدند. للمهدی عجلاللهتعالیفرجهالشریف.
برای تمام پنج سالهها... برای #آرتین.
#اسماعیل_واقفی
#آرتین
#ید_واحده_ملت_ایران
@ANARSTORY