💎•﴿ باغ انار ﴾•💎
#باغنار #پارت2 همگی به طرف بانو شبنم آمدند که بانو ایرجی او را بلند کرد و نشاند. سپس چند چَک به صور
#باغنار
#پارت3
بعد از این حرف آقای قاضی، همگی سکوت کردند و نفس عمیقی کشیدند که آقای علی پارسائیان، یوزارسیف‌گونه وارد دادگاه شد و پس از طی کردن مسافتی، یک کارتُن تیتاپ روی میز آقای قاضی گذاشت و در میان نگاه حضار، دادگاه را ترک کرد. ایشان آنقدر تدارک‌چیِ خوبی بوده که بانو شبنم، او را برای کار به دادگاه و دای جان معرفی کرده و وی اکنون به عنوان آبدارچی دادگستری استخدام شده است.
آقای قاضی پس از اینکه دید همه‌ی اعضا به کارتُن تیتاپ خیره شدند، لبخندی زد و گفت:
_دوستان نگران نباشید. وقتی دادگاه تموم شد، این تیتاپا رو بین شما پخش می‌کنیم تا موقع افطار میل کنید.
دخترمحی پرسید:
_آقای قاضی، نوشابه هم می‌دید؟
_خیر. نوشابه ضرر داره.
دخترمحی پوفی کشید و زیرلب گفت:
_آخه تیتاپ که بدون نوشابه نمیشه.
پس از پایان تنفس، آقای قاضی با هیئت منصفه‌اش در حال مشورت بود که بانو رایا از جای‌اش بلند شد و عکس قاب شده‌ی استاد واقفی و یاد را دودستی بالا برد و گفت:
_قاتل آلِ عِمران، باید رَوَد به زندان.
بقیه هم او را در شعار دادن همراهی کردند که ناگهان بانو زهرا رجایی با عصبانیت گفت:
_بابا بس کنید دیگه. همش دارید نظم دادگاه رو به هم می‌ریزید. یکی داره عکس می‌گیره؛ یکی داره شعر می‌خونه و شعار میده؛ اون یکی ویار کرده و یخچال خونشون رو با خودش آورده.
سپس یک نفس عمیق کشید و ادامه داد:
_دوستان اگه حرمت دادگاه رو حفظ نمی‌کنید، حرمت این ماه مبارک و عزیزان تازه در گذشته رو حفظ کنید.
دخترمحی با لحن نسبتاً تندی جواب داد:
_خانوم محترم، اینجا باغ انار نیست که هی رئیس بازی در بیاری و قوانین رو یادآوری کنی. در ضمن یه بار دیگه صدات رو بلند کنی، میگم آقای قاضی بندازتت بیرون.
سپس دخترمحی به آقای قاضی نگاه کرد و گفت:
_مگه نه آقای قاضی؟
آقای قاضی که داشت با خودکارش وَر می‌رفت، جواب داد:
_اگه قرار به بیرون انداختن باشه، شما اولین گزینه‌ی من هستید. پس ساکت باشید و توصیه‌ی این خانوم رو مبنی بر حفظ نظم دادگاه، رعایت کنید.
دخترمحی دیگر چیزی نگفت که آقای قاضی نگاهی به همه‌ی حضار انداخت و گفت:
_خب طبق حرف‌های شما اهالیِ باغ انار و همچنین مشورت با هیئت منصفه، تصمیم بر این شد که تحقیقات ادامه پیدا کند و اگر قتل آقای واقفی و یاد اثبات شد، قطعاً در اسرع وقت قاتلینش را پیدا و آن‌ها را به اَشَدِ مجازات خواهیم رساند.
بعد از این حرف آقای قاضی، همگی دست‌هایشان را بالا بردند و مُشت کردند. سپس با صدای بلندی خواندند:
_زنده باد باغ انار؛ زنده باد جبهه‌ی حق؛ زنده باد دادگستری؛ زنده باد دای جان!
بانو سیاه تیری به نمایندگی از اهالیِ باغ انار، لبخندی زد و گفت:
_ممنون آقای قاضی. در ضمن ما فردا شب، مراسم چهلمی برای استاد واقفی و یاد در باغ انار خواهیم گرفت که خوشحال می‌شیم شما هم تشریف بیارید.
آقای قاضی لبخندی زد و گفت:
_ان‌شاءالله. ببینیم قسمت چی میشه.
دادگاه دیگر به پایان رسیده بود که بانو شبنم از جای‌اش بلند شد و به طرف دایی‌اش رفت. سپس کتاب بانو ایرجی به نام "آوارگی در پاریس" را روی میز گذاشت و گفت:
_این کتابِ خانوم ایرجیه دای جان. ایشون به عنوان تشکر، این کتاب رو به شما هدیه دادن. در ضمن گفتن که اگه مشهد تشریف آوردید، حتماً به ما سر بزنید. چون طبقه‌ی پایینیِ ما خالیه و جای مناسبی برای سکونت چند روزه هستش.
آقای قاضی جواب داد:
_چرا خودشون نیومدن شبنم جان؟
_خودشون خجالت کشیدن دای جان.
آقای قاضی لبخندی از روی رضایت زد و از خواهرزاده‌اش تشکر کرد. سپس بانو شبنم به سمت بانوان رفت و خطاب به بانو رایا گفت:
_یه لحظه قاب عکس رو میدی؟
بانو رایا جواب داد:
_با کمال میل.
بانو شبنم قاب عکس را گرفت و نگاهی به آن انداخت. سپس دستی روی آن کشید و گفت:
_خدا رحمتشون کنه. آدمای خوبی بودن. باز استاد واقفی به آرزوش که شهادت بود رسید، ولی یاد چی؟ شهادت برای یاد خیلی زود بود. همین اواخر بهش قول داده بودم که براش آستین بالا می‌زنم و یه دختر خوب از ناربانو واسش پیدا می‌کنم. حیف! حیف که عزرائیل اَمونِش نداد.
همه‌ی باغ اناری‌ها از پله‌های دادگستری پایین آمدند که صدایی به گوششان خورد:
_واو دارم، واو! بیا اینور خیابون که واوِ اعلاء دارم.
با شنیدن این صدا، اشک همه جاری شد که استاد مجاهد گفت:
_طفلک امیرحسین و امیرمهدی واقفی. بعد شهادت پدرشون، نون‌آور خونه شدن و دارن کتاب باباشون رو می‌فروشن. برای سلامتیشون صلوات بفرستید.
همگی صلواتی فرستادند که بانو کمال‌الدینی گفت:
_خب استاد چرا جلوی دادگاه بساط کردن؟
استاد مجاهد لبخندی زد و گفت:
_خب اونا هم مثل ما دنبال انتقام خون باباشون هستن.
بانو کمال‌الدینی دیگر چیزی نگفت که بانو رجایی پرسید:
_استاد ما هم بیاییم؟
استاد مجاهد جواب داد:
_نه دیگه. شما بانو شبنم رو ببرید باغ که استراحت کنه. ما هم خیلی زود می‌ریم احف رو از زندان برمی‌داریم و میاییم...
#پایان_پارت3
#اَشَد
#14000126
💎•﴿ باغ انار ﴾•💎
#باغنار #پارت3 بعد از این حرف آقای قاضی، همگی سکوت کردند و نفس عمیقی کشیدند که آقای علی پارسائیان،
#باغنار
#پارت4
بانو شبنم در جواب استاد مجاهد گفت:
_نه استاد؛ منم می‌خوام بیام. قدر برگ اعظم و برگ کوچیک رو که ندونستیم. حداقل بیایید قدر برگ متوسط رو بدونیم. در ضمن جناب احف هم‌گروهی بنده توی جلال آل انار هم هست و حق برگی به گردنم داره.
استاد مجاهد حرفی نزد که بانو ایرجی گفت:
_شبنمی جان، تو باید استراحت کنی. الان امروز اینقدر اینور و اونور رفتی که بچه‌ی توی شکمت به جای استراحت، شنا کرده. به نظرم اگه یه توپ هم بهش می‌دادی، می‌تونست یه دست هم واترپلو بزنه.
بانو شبنم قیافه‌اش را کَج و کوله کرد و گفت:
_واترپلو چیه دیگه؟! فقط زرشک پلو! در ضمن عدس پلو و رشته پلو هم دوست دارم.
بانو ایرجی یک دانه به پیشانی‌اش زد و با لبخندی مصنوعی گفت:
_عزیزم واترپلو یه رشتَس.
_بفرما. خودت داری میگی یه رِشته. در حالی که رشته پلو یه عالمه رشته داره.
بانو ایرجی دندان‌هایش را به هم فشرد و گفت:
_منظورم اینه که واترپلو یه رشته‌ی ورزشیه.
_واقعاً؟ خب پس به درد من نمی‌خوره. چون من توی غذاهام از رشته پلویی استفاده می‌کنم؛ نه رشته ورزشی.
بانو ایرجی در آستانه‌ی سکته کردن پیش رفت که دخترمحی گفت:
_ولش کن ایرجی جان. شبنمیِ ما، مغزش رو هدیه داده به بچه‌ی توی شکمش.
بانو ایرجی حرف دخترمحی را تایید کرد که استاد مجاهد گفت:
_خب بانو شبنم که میاد. آیا شما نوجَوونا هم میایید؟
بانوان نوجوان، یک صدا بله گفتند و سپس همگی سوار وَنِ سبز رنگ بانو سیاه تیری شدند و وَن با رانندگی وی به راه افتاد.
هنوز چند دقیقه‌‌ای نگذشته بود که بانوان نوجوان خواستند شیطانی کنند و شعر بخوانند که بانو احد به آن‌ها تذکر داد و گفت:
_اینجا ناربانو نیست که هرکاری دلتون بخواد بکنید. در ضمن الان استاد مجاهد اینجاست و بهتره که ادب رو رعایت کنید.
استاد مجاهد که کنار درِ وَن نشسته بود، عرق شرمش را پاک کرد و با لبخند گفت:
_ببخشید دیگه. مزاحم شما بانوان هم شدیم.
بانو احد جواب داد:
_این چه حرفیه استاد؟! شما مراحمید.
بانو شبنم که رویِ صندلیِ جلو و کنار راننده نشسته بود، با چشمانی گرد شده بیرون را نگاه می‌کرد و تیتاپ‌اش را گاز می‌زد. بانو سیاه تیری وقتی این صحنه را دید، دنده را عوض کرد و گفت:
_چیه شبنمی؟ چرا اینجوری داری بیرون رو نگاه می‌کنی؟
بانو شبنم لبخندی زد و گفت:
_آخه از این بالا، بیرون خیلی قشنگ‌تره. به خاطر شاسی بلند بودنشه. درسته؟
_آره خب؛ ولی تو مگه تا حالا سوار وَن نشدی؟
_راستش نه. من شاسی بلندترین ماشینی که تا حالا سوار شدم، پراید هاچبَک بوده. تازه اونم خودمون شاسیش رو بردیم بالا.
_جدی؟
_آره. زبون روزه دروغ ندارم بگم.
بانو سیاه تیری چشم غره‌ای رفت که بانو شبنم با لبخندی مصنوعی ادامه داد:
_اِ وا ببخشید. همش یادم میره روزه نیستم.
بانو سیاه تیری نیشخندی زد و گفت:
_البته اینم بگم که شوهرم اتوبوس داره. برای منم اول قرار بود شاسی بلند بخره، ولی چون دید عضو باغ انارم و تعداد باغ اناریا هم خیلی زیاده، برام وَن خرید تا راننده سرویسشون هم باشم.
بانو شبنم دستی به شکمش کشید و گفت:
_پس شما وکیلا وضعتون خوبه. درسته؟
بانو سیاه تیری مکث کوتاهی کرد و سپس جواب داد:
_خداروشکر. حالا حق وکالت دادگاه استاد رو هم بگیرم، وضعمون بهتر هم میشه.
بانو شبنم با تعجب گفت:
_یعنی شما از استاد می‌خوایید پول بگیرید؟ اونم استادی که یه عمر زحمت ما رو کشید و پرورش‌مون داد؟
بانو سیاه تیری جواب داد:
_زندگی خرج داره شبنمی. الان همین وَن بنزین می‌خواد، بیمه‌ی ماشین و شخص ثالث می‌خواد، بیمه‌ی...
بانو شبنم حرف بانو سیاه تیری را قطع کرد و گفت:
_باشه باشه، فهمیدم. فقط یه سوال. استادی که دستش از دنیا کوتاهه، چطوری می‌خواد بهت حق وکالت بده؟
_استاد وصیت کرده بود که تا الان هرچی پول از باغ اناریا گرفته، بعد فوتش برسه به احد. الانم قراره احد حق وکالتم رو واریز کنه.
_که اینطور. پس بیخود نبود که استاد برای همه چی می‌گفت شماره کارت رو از احد بگیرید. واسه ثبت نام کلاسا، واسه خرید واو و...
بانو سیاه تیری سرش را به نشانه‌ی تایید تکان داد و پس از دقایقی، کنار خیابان توقف کرد و گفت:
_دوستان رسیدیم.
استاد مجاهد گفت:
_برای سلامتی راننده و همچنین خودتون، اجماعاً صلوات.
همگی صلواتی فرستادند و از وَن پیاده شدند. پس از پیاده شدن اعضا، بانو سیاه تیری از صندوق عقبِ وَن، یک بنر بزرگ در آورد و آن را به دست بانوان نوجوان داد و گفت:
_این بنر خوش‌آمد گوییِ جناب احفه. لطفاً بازش کنید و بالا بگیرید.
بانوان نوجوان خواستند بنر را باز کنند که بانو رجایی گفت:
_صبر کنید.
همه‌ی چشم‌ها به او خیره شد که ادامه داد:
_من یه سوال از دخترمحی دارم. اونم اینه که مگه شما روزه نیستی؟
دخترمحی جواب داد:
_خب.
_خب پس چرا وقتی توی دادگاه حال بانو شبنم بد شد، از کیفت بطری آب در آوردی و بهش دادی؟
همگی از سوال بانو رجایی حیرت کردند و به فکر فرو رفتند...
#پایان_پارت4
#اَشَد
#14000126
هدایت شده از 💎•﴿ باغ انار ﴾•💎
#باغنار
#پارت3
بعد از این حرف آقای قاضی، همگی سکوت کردند و نفس عمیقی کشیدند که آقای علی پارسائیان، یوزارسیف‌گونه وارد دادگاه شد و پس از طی کردن مسافتی، یک کارتُن تیتاپ روی میز آقای قاضی گذاشت و در میان نگاه حضار، دادگاه را ترک کرد. ایشان آنقدر تدارک‌چیِ خوبی بوده که بانو شبنم، او را برای کار به دادگاه و دای جان معرفی کرده و وی اکنون به عنوان آبدارچی دادگستری استخدام شده است.
آقای قاضی پس از اینکه دید همه‌ی اعضا به کارتُن تیتاپ خیره شدند، لبخندی زد و گفت:
_دوستان نگران نباشید. وقتی دادگاه تموم شد، این تیتاپا رو بین شما پخش می‌کنیم تا موقع افطار میل کنید.
دخترمحی پرسید:
_آقای قاضی، نوشابه هم می‌دید؟
_خیر. نوشابه ضرر داره.
دخترمحی پوفی کشید و زیرلب گفت:
_آخه تیتاپ که بدون نوشابه نمیشه.
پس از پایان تنفس، آقای قاضی با هیئت منصفه‌اش در حال مشورت بود که بانو رایا از جای‌اش بلند شد و عکس قاب شده‌ی استاد واقفی و یاد را دودستی بالا برد و گفت:
_قاتل آلِ عِمران، باید رَوَد به زندان.
بقیه هم او را در شعار دادن همراهی کردند که ناگهان بانو زهرا رجایی با عصبانیت گفت:
_بابا بس کنید دیگه. همش دارید نظم دادگاه رو به هم می‌ریزید. یکی داره عکس می‌گیره؛ یکی داره شعر می‌خونه و شعار میده؛ اون یکی ویار کرده و یخچال خونشون رو با خودش آورده.
سپس یک نفس عمیق کشید و ادامه داد:
_دوستان اگه حرمت دادگاه رو حفظ نمی‌کنید، حرمت این ماه مبارک و عزیزان تازه در گذشته رو حفظ کنید.
دخترمحی با لحن نسبتاً تندی جواب داد:
_خانوم محترم، اینجا باغ انار نیست که هی رئیس بازی در بیاری و قوانین رو یادآوری کنی. در ضمن یه بار دیگه صدات رو بلند کنی، میگم آقای قاضی بندازتت بیرون.
سپس دخترمحی به آقای قاضی نگاه کرد و گفت:
_مگه نه آقای قاضی؟
آقای قاضی که داشت با خودکارش وَر می‌رفت، جواب داد:
_اگه قرار به بیرون انداختن باشه، شما اولین گزینه‌ی من هستید. پس ساکت باشید و توصیه‌ی این خانوم رو مبنی بر حفظ نظم دادگاه، رعایت کنید.
دخترمحی دیگر چیزی نگفت که آقای قاضی نگاهی به همه‌ی حضار انداخت و گفت:
_خب طبق حرف‌های شما اهالیِ باغ انار و همچنین مشورت با هیئت منصفه، تصمیم بر این شد که تحقیقات ادامه پیدا کند و اگر قتل آقای واقفی و یاد اثبات شد، قطعاً در اسرع وقت قاتلینش را پیدا و آن‌ها را به اَشَدِ مجازات خواهیم رساند.
بعد از این حرف آقای قاضی، همگی دست‌هایشان را بالا بردند و مُشت کردند. سپس با صدای بلندی خواندند:
_زنده باد باغ انار؛ زنده باد جبهه‌ی حق؛ زنده باد دادگستری؛ زنده باد دای جان!
بانو سیاه تیری به نمایندگی از اهالیِ باغ انار، لبخندی زد و گفت:
_ممنون آقای قاضی. در ضمن ما فردا شب، مراسم چهلمی برای استاد واقفی و یاد در باغ انار خواهیم گرفت که خوشحال می‌شیم شما هم تشریف بیارید.
آقای قاضی لبخندی زد و گفت:
_ان‌شاءالله. ببینیم قسمت چی میشه.
دادگاه دیگر به پایان رسیده بود که بانو شبنم از جای‌اش بلند شد و به طرف دایی‌اش رفت. سپس کتاب بانو ایرجی به نام "آوارگی در پاریس" را روی میز گذاشت و گفت:
_این کتابِ خانوم ایرجیه دای جان. ایشون به عنوان تشکر، این کتاب رو به شما هدیه دادن. در ضمن گفتن که اگه مشهد تشریف آوردید، حتماً به ما سر بزنید. چون طبقه‌ی پایینیِ ما خالیه و جای مناسبی برای سکونت چند روزه هستش.
آقای قاضی جواب داد:
_چرا خودشون نیومدن شبنم جان؟
_خودشون خجالت کشیدن دای جان.
آقای قاضی لبخندی از روی رضایت زد و از خواهرزاده‌اش تشکر کرد. سپس بانو شبنم به سمت بانوان رفت و خطاب به بانو رایا گفت:
_یه لحظه قاب عکس رو میدی؟
بانو رایا جواب داد:
_با کمال میل.
بانو شبنم قاب عکس را گرفت و نگاهی به آن انداخت. سپس دستی روی آن کشید و گفت:
_خدا رحمتشون کنه. آدمای خوبی بودن. باز استاد واقفی به آرزوش که شهادت بود رسید، ولی یاد چی؟ شهادت برای یاد خیلی زود بود. همین اواخر بهش قول داده بودم که براش آستین بالا می‌زنم و یه دختر خوب از ناربانو واسش پیدا می‌کنم. حیف! حیف که عزرائیل اَمونِش نداد.
همه‌ی باغ اناری‌ها از پله‌های دادگستری پایین آمدند که صدایی به گوششان خورد:
_واو دارم، واو! بیا اینور خیابون که واوِ اعلاء دارم.
با شنیدن این صدا، اشک همه جاری شد که استاد مجاهد گفت:
_طفلک امیرحسین و امیرمهدی واقفی. بعد شهادت پدرشون، نون‌آور خونه شدن و دارن کتاب باباشون رو می‌فروشن. برای سلامتیشون صلوات بفرستید.
همگی صلواتی فرستادند که بانو کمال‌الدینی گفت:
_خب استاد چرا جلوی دادگاه بساط کردن؟
استاد مجاهد لبخندی زد و گفت:
_خب اونا هم مثل ما دنبال انتقام خون باباشون هستن.
بانو کمال‌الدینی دیگر چیزی نگفت که بانو رجایی پرسید:
_استاد ما هم بیاییم؟
استاد مجاهد جواب داد:
_نه دیگه. شما بانو شبنم رو ببرید باغ که استراحت کنه. ما هم خیلی زود می‌ریم احف رو از زندان برمی‌داریم و میاییم...
#پایان_پارت3
#اَشَد
#14000126
هدایت شده از 💎•﴿ باغ انار ﴾•💎
#باغنار
#پارت4
بانو شبنم در جواب استاد مجاهد گفت:
_نه استاد؛ منم می‌خوام بیام. قدر برگ اعظم و برگ کوچیک رو که ندونستیم. حداقل بیایید قدر برگ متوسط رو بدونیم. در ضمن جناب احف هم‌گروهی بنده توی جلال آل انار هم هست و حق برگی به گردنم داره.
استاد مجاهد حرفی نزد که بانو ایرجی گفت:
_شبنمی جان، تو باید استراحت کنی. الان امروز اینقدر اینور و اونور رفتی که بچه‌ی توی شکمت به جای استراحت، شنا کرده. به نظرم اگه یه توپ هم بهش می‌دادی، می‌تونست یه دست هم واترپلو بزنه.
بانو شبنم قیافه‌اش را کَج و کوله کرد و گفت:
_واترپلو چیه دیگه؟! فقط زرشک پلو! در ضمن عدس پلو و رشته پلو هم دوست دارم.
بانو ایرجی یک دانه به پیشانی‌اش زد و با لبخندی مصنوعی گفت:
_عزیزم واترپلو یه رشتَس.
_بفرما. خودت داری میگی یه رِشته. در حالی که رشته پلو یه عالمه رشته داره.
بانو ایرجی دندان‌هایش را به هم فشرد و گفت:
_منظورم اینه که واترپلو یه رشته‌ی ورزشیه.
_واقعاً؟ خب پس به درد من نمی‌خوره. چون من توی غذاهام از رشته پلویی استفاده می‌کنم؛ نه رشته ورزشی.
بانو ایرجی در آستانه‌ی سکته کردن پیش رفت که دخترمحی گفت:
_ولش کن ایرجی جان. شبنمیِ ما، مغزش رو هدیه داده به بچه‌ی توی شکمش.
بانو ایرجی حرف دخترمحی را تایید کرد که استاد مجاهد گفت:
_خب بانو شبنم که میاد. آیا شما نوجَوونا هم میایید؟
بانوان نوجوان، یک صدا بله گفتند و سپس همگی سوار وَنِ سبز رنگ بانو سیاه تیری شدند و وَن با رانندگی وی به راه افتاد.
هنوز چند دقیقه‌‌ای نگذشته بود که بانوان نوجوان خواستند شیطانی کنند و شعر بخوانند که بانو احد به آن‌ها تذکر داد و گفت:
_اینجا ناربانو نیست که هرکاری دلتون بخواد بکنید. در ضمن الان استاد مجاهد اینجاست و بهتره که ادب رو رعایت کنید.
استاد مجاهد که کنار درِ وَن نشسته بود، عرق شرمش را پاک کرد و با لبخند گفت:
_ببخشید دیگه. مزاحم شما بانوان هم شدیم.
بانو احد جواب داد:
_این چه حرفیه استاد؟! شما مراحمید.
بانو شبنم که رویِ صندلیِ جلو و کنار راننده نشسته بود، با چشمانی گرد شده بیرون را نگاه می‌کرد و تیتاپ‌اش را گاز می‌زد. بانو سیاه تیری وقتی این صحنه را دید، دنده را عوض کرد و گفت:
_چیه شبنمی؟ چرا اینجوری داری بیرون رو نگاه می‌کنی؟
بانو شبنم لبخندی زد و گفت:
_آخه از این بالا، بیرون خیلی قشنگ‌تره. به خاطر شاسی بلند بودنشه. درسته؟
_آره خب؛ ولی تو مگه تا حالا سوار وَن نشدی؟
_راستش نه. من شاسی بلندترین ماشینی که تا حالا سوار شدم، پراید هاچبَک بوده. تازه اونم خودمون شاسیش رو بردیم بالا.
_جدی؟
_آره. زبون روزه دروغ ندارم بگم.
بانو سیاه تیری چشم غره‌ای رفت که بانو شبنم با لبخندی مصنوعی ادامه داد:
_اِ وا ببخشید. همش یادم میره روزه نیستم.
بانو سیاه تیری نیشخندی زد و گفت:
_البته اینم بگم که شوهرم اتوبوس داره. برای منم اول قرار بود شاسی بلند بخره، ولی چون دید عضو باغ انارم و تعداد باغ اناریا هم خیلی زیاده، برام وَن خرید تا راننده سرویسشون هم باشم.
بانو شبنم دستی به شکمش کشید و گفت:
_پس شما وکیلا وضعتون خوبه. درسته؟
بانو سیاه تیری مکث کوتاهی کرد و سپس جواب داد:
_خداروشکر. حالا حق وکالت دادگاه استاد رو هم بگیرم، وضعمون بهتر هم میشه.
بانو شبنم با تعجب گفت:
_یعنی شما از استاد می‌خوایید پول بگیرید؟ اونم استادی که یه عمر زحمت ما رو کشید و پرورش‌مون داد؟
بانو سیاه تیری جواب داد:
_زندگی خرج داره شبنمی. الان همین وَن بنزین می‌خواد، بیمه‌ی ماشین و شخص ثالث می‌خواد، بیمه‌ی...
بانو شبنم حرف بانو سیاه تیری را قطع کرد و گفت:
_باشه باشه، فهمیدم. فقط یه سوال. استادی که دستش از دنیا کوتاهه، چطوری می‌خواد بهت حق وکالت بده؟
_استاد وصیت کرده بود که تا الان هرچی پول از باغ اناریا گرفته، بعد فوتش برسه به احد. الانم قراره احد حق وکالتم رو واریز کنه.
_که اینطور. پس بیخود نبود که استاد برای همه چی می‌گفت شماره کارت رو از احد بگیرید. واسه ثبت نام کلاسا، واسه خرید واو و...
بانو سیاه تیری سرش را به نشانه‌ی تایید تکان داد و پس از دقایقی، کنار خیابان توقف کرد و گفت:
_دوستان رسیدیم.
استاد مجاهد گفت:
_برای سلامتی راننده و همچنین خودتون، اجماعاً صلوات.
همگی صلواتی فرستادند و از وَن پیاده شدند. پس از پیاده شدن اعضا، بانو سیاه تیری از صندوق عقبِ وَن، یک بنر بزرگ در آورد و آن را به دست بانوان نوجوان داد و گفت:
_این بنر خوش‌آمد گوییِ جناب احفه. لطفاً بازش کنید و بالا بگیرید.
بانوان نوجوان خواستند بنر را باز کنند که بانو رجایی گفت:
_صبر کنید.
همه‌ی چشم‌ها به او خیره شد که ادامه داد:
_من یه سوال از دخترمحی دارم. اونم اینه که مگه شما روزه نیستی؟
دخترمحی جواب داد:
_خب.
_خب پس چرا وقتی توی دادگاه حال بانو شبنم بد شد، از کیفت بطری آب در آوردی و بهش دادی؟
همگی از سوال بانو رجایی حیرت کردند و به فکر فرو رفتند...
#پایان_پارت4
#اَشَد
#14000126