eitaa logo
💎•﴿ باغ انار ﴾‌•💎
880 دنبال‌کننده
4.1هزار عکس
1.2هزار ویدیو
154 فایل
﷽؛اینجا با هم یاد می‌گیریم. با هم ریشه می‌کنیم. با هم ساقه می‌زنیم و برگ می‌دهیم. به زودی به اذن خدا انارهای ترش و شیرین و ملس. نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344
مشاهده در ایتا
دانلود
صحنه‌های رمان قرار نیست مثل دومینو، یکی بعد از دیگری روی‌هم بیفتند. می‌توانید تعلیق‌های تودرتو داشته باشید و قبل از تمام شدن یک صحنه، وارد صحنۀ بعدی شوید. به این شکل رمان را از حالت کسالت‌بار آن نجات می‌دهید. چه موقع از صحنه استفاده کنیم چه موقع از روایت؟ حتماً شنیده‌اید که می‌گویند: نگو، نشان بده. صحنه یا نمایش داستان، بخش نشان دادن است و روایت کردن، بخش گفتن آن. نمی‌شود همۀ داستان را سرتاسر از صحنه پر کرد و تا حد زیادی روایت را از داستان حذف کرد. رمان به هردوی این‌ها و البته به توصیف نیاز دارد. با روایت می‌توانید اتفاقات کم‌اهمیت‌تر را عنوان کنید. سرعت داستان با گفتن بیشتر می‌شود و می‌توانید خط داستان را دنبال کنید. وقتی از صحنه استفاده می‌کنید یعنی اتفاقات را مقابل چشم خواننده قرار می‌دهید با این کار اتفاقات را زنده می‌کنید و احتمالاً سرعت داستان کند خواهد شد. برای بازگو کردن مهم‌ترین اتفاقات بهتر است از صحنه استفاده کنید. توصیف هم کمک می‌کند تا تصویرسازی داستان هر چه‌بهتر در ذهن خواننده نقش ببندد. روایت را چون نمی‌بینید ممکن است باور نکنید اما صحنه باورپذیرتر است. شما می‌توانید صحنه را دقیقاً با توصیف‌های دقیق مقابل چشمان خود ببینید. به‌این‌ترتیب آن را بیشتر باور خواهید کرد. حالا باید صحنه‌های مختلف را چطور بچینید؟ هراندازه هم صحنه‌ها مهیج باشند، باز هم بهتر است بین صحنه‌های مهیج داستان وقفه‌هایی ایجاد کنید. می‌توانید صحنه‌های آرام را بین صحنه‌های هیجان‌انگیز قرار دهید. به‌این‌ترتیب سرعت خواندن متن را تنظیم می‌کنید. صحنۀ مهیج+صحنۀ آرام+ صحنۀ مهیج+صحنۀ آرام… وقتی صحنه‌ای را تمام می‌کنید نمی‌توانید بلافاصله به سراغ صحنۀ بعدی بروید به این دلیل که هر صحنه نیازمند عکس‌العمل شخصیت داستان است. پس بین صحنه‌های مختلف پل بنزید. این پل را می‌توانید از صحنه‌های آرام‌تری مثل خودگویی‌های شخصیت یا توصیف‌هایی از مکان و زمان داستان ایجاد کنید. @anarstory
💎•﴿ باغ انار ﴾‌•💎
#آموزش #اجزاء_رمان #صحنه صحنه‌های رمان قرار نیست مثل دومینو، یکی بعد از دیگری روی‌هم بیفتند. می‌تو
برای امشب دیگه کافیه... کنار خیابان ایستاده اید. یک تصادف را با جزئیات و از نزدیک دیده اید. همه اش را در سی کلمه بگویید. ترکیبی از روایت و توصیف و صحنه.
گوشه ای می افتد... احسنت ردی از خون از سرش جاری می‌شود. این جمله را ویرایش کنید
یکهو انگار از زمین و آسمان آتش می بارید. این جمله را ویرایش کنید.
جمله افتتاحیه یعنی شاهرگ داستان و داستانک و رمان. مرگ و زندگی. خیلی دقت کنید. کوتاه باشد. کوبنده باشد. غلط نداشته باشد. اشتباه تایپی نداشته باشد. نو و جدید باشد. شاید فلسفی بودن باعث کشش شود.
🔹حضرت امام حسین‏(علیه‌السلام) در عالَم مڪاشفہ بہ یڪى از علماى قم فرمودند: «مهدى ما در عصر خودش مظلوم است، تا مى‌‏توانید دربارہ آن حضرت(عج) سخن بگویید و قلم ‏فرسایى ڪنید؛ آنچہ دربارہ شخصیّت این معصوم بگویید، دربارہ همہ معصومین (علیهم السلام) گفته‌اید؛ چون حضرات معصومین علیهم السلام همہ در عصمت و ولایت و امامت یڪى هستند و چون این زمان، دوران‏ مهدى ما است سزاوار است دربارہ او بیشتر گفتگو شود.» ♥️و در خاتمہ فرمودند: «باز تأڪید مى‏‌ڪنم دربارہ مهدى ما(علیه‌السلام) زیاد سخن بگویید و بنویسید، مهدى ما(علیه‌السلام) مظلوم است، بیش از آنچہ نوشتہ و گفتہ شدہ باید درباره‏ اش نوشت و گفت.» *منبع: ترجمہ صحیفه‌ے مهدیه:59 @anarstory
برای هر صحنه می‌توانید برنامه‌ریزی کنید. کارت‌های هر صحنه را می‌توانید به این شکل تهیه کنید تا در طول نوشتن رمان دچار سردرگمی نشوید. نمونه‌ای از کارت نوشتن صحنه‌های داستان: @anarstory
شخصیت در رمان‌نویسی بسیاری از رمان نویسان معتقدند که مهم‌ترین بخش رمان، شخصیت‌پردازی است. هنری جیمز می‌گوید: «شخصیت یعنی طرح. طرح شخصیت را می‌سازد و شخصیت طرح را. اگر نویسنده بتواند رمانی بنویسد که دائم حوادثش بر شخصیت‌ها تأثیر می‌گذارند و شخصیت‌هایش نیز حوادث تازه‌ای به وجود می‌آورند و این روال دائم تکرار می‌شود، رمان بسیار جذاب خواهد شد.» در حالت کلی می‌شود گفت شخصیت‌های داستان به سه دسته تقسیم می‌شوند: شخصیت اصلی داستان شخصیت‌های فرعی داستان سیاهی‌لشکرها مسلم است که رمان حول شخصیت اصلی و اهداف و خواسته‌های او می‌چرخد. هراندازه این شخصیت جذاب‌تر، پیش‌بینی‌ناپذیرتر و خاص‌تر باشد داستان مهیج‌تر و جذاب‌تر خواهد شد. شخصیت‌های اصلی مانند شخصیت‌هایی که هرروز در اطرافمان می‌بینیم، باید نواقص و نقاط قوت خاصی داشته باشند. یک شخصیت کامل و بی‌نقص یا شخصیتی سراسر نقص که برایش اتفاقات خاصی هم نمی‌افتد و تغییری در آن ایجاد نمی‌شود، به‌هیچ‌عنوان مهیج نخواهد بود. رمان‌نویس باید از ابزارهای مختلف استفاده کند تا شخصیت را خاص و ویژه کند. در کنار شخصیت اصلی رمان، شخصیت‌های فرعی شکل می‌گیرند. به این دلیل که شخصیت اصلی نمی‌تواند همه‌جا حضور داشته باشد و همۀ اتفاقات داستان را ببیند. نویسنده از شخصیت‌های فرعی استفاده می‌کند تا توصیف‌های مختلف داستان را ارائه دهد و روح داستان را با آن‌ها تکمیل کند. برای اینکه شخصیت‌های رمان هر چه بهتر شکل بگیرند لازم است به جزئیات آن‌ها توجه شود. باید به‌عنوان یک رمان‌نویس، به شخصیت‌های مختلفی که هرروز در زندگی‌تان می‌بینید بیشتر توجه کنید. باید ببینید هرکدام از این شخصیت‌ها چه‌کارهایی انجام می‌دهند و آن‌ها را در داستان وارد کنید. بهتر است دفترچه‌ای همراه داشته باشید و تکیه‌کلام‌ها، عادات خاص شخصیت‌ها، نحوۀ حرف زدنشان، جهان‌بینی آن‌ها، دغدغه‌هایی که دارند، همه و همه را یادداشت کنید. هراندازه شخصیت را با جزئیات بیشتری وارد داستان کنید رمان باورپذیرتر و دل‌نشین‌تر خواهد شد. @anarstory
انواع مختلفی از شخصیت‌ها را افرادی چون گلوریا کمپتون و لیندا ادلستاین دسته‌بندی کرده‌اند. نگاه کردن به این دسته‌بندی‌ها می‌تواند ایده‌های تازه‌ای برایتان ایجاد کند. در اینجا به برخی از این دسته‌بندی‌ها اشاره می‌کنیم. @anarstory
هدایت شده از حسین ابراهیمی
یک از رازهای خوب نوشتن این است که سعی نکنی همه چیز را جزء به جزء برای مخاطب بگویی. بگذارید کشف کند.