🥺🙏🏻برای #مولا_حسین (ع)
ای دریغ
..............
سال ها در جاده مانده این مسافر، ای دریغ
در قفس، مرده پرستوی مهاجر ای دریغ
اینکه تو من را نمی خواهی دلیلش واضح است
کم نکردم عشق را آزرده خاطر، ای دریغ
از تو کوتاهی نمی آید غلط کردم غلط
من خودم بودم خودم بودم مقصر، ای دریغ
هیچم و در چنته ام هیچ است اما ای همه
در بساطش آه دارد آه... شاعر ای دریغ
بارها با «لَیتَنا کُنّا مَعک» گفتم به خود
کاش می شد با تو می بودم معاصر، ای دریغ
حرف آخر را همینجا می زنم، جان علی
خسته ام! بگذار باشم باز زائر... ای رفیق
#محمد_عابدی
قم المقدسه
🆔 @Abedi_Aaeini
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚫️ مرحوم میرزا احمد سیبویه: دیگر بس است، کافی است! «عزاداری میرزای شیرازی(ره) با یک جمله مصیبت حضرت زینب سلام الله علیها»
✍️حاج ملا سلطان علی روضه خوان تبریزی که از جمله عباد و زهاد بود، نقل کرد: « در عالم رؤیا به حضور حضرت بقیة الله ارواحنا فداه مشرف شدم و خدمت ایشان عرض کردم: مولای من، آنچه در زیارت ناحیه مقدسه ذکر شده است که می فرمایید «:صبح و شام در مصیبت تو گریه می کنم و اگر اشک چشم هایم خشک شود خون گریه می کنم» فرمودند: بلی صحیح است.
عرض کردم: آن مصیبتی که در آن بجای اشک خون گریه می کنید، کدام است؟ آیا مصیبت حضرت علی اکبر است؟ فرمودند: نه، اگر علی اکبر زنده بود، در این مصیبت او هم خون گریه می کرد. گفتم: آیا مصیبت حضرت عباس است؟ فرمود: نه؛ بلکه اگر حضرت عباس علیه السلام در حیات بود، او هم در این مصیبت خون گریه می کرد.
عرض کردم: لابد مصیبت حضرت سید الشهداء علیه السلام است. فرمود: نه، حضرت سید الشهداء علیه السلام هم اگر در حیات بود، در این مصیبت، خون گریه می کرد. «عرض کردم: پس این کدام مصیبت است که من نمی دانم؟ فرمودند: آن مصیبت، مصیبت اسیری حضرت زینب علیها سلام است.»
زینب همان کسی ست که در راه عفتش
عباس می دهد نخِ معجر نمی دهد
علی اکبر لطیفیان
🆔 @Abedi_Aaeini
🆔 @Pelak15
😭✋🏻 غزلی جانسوز از دوست خوش رزقم از پاکستان احمد شهریار
آنچه را خورشید می‌پنداشتم، دیدم سر است
سر ولی در نورش از خورشید هم حتی سر است
دست‌های غرقِ خونش را ببین، این دست‌ها
رحل قرآنند، قرآنی که نامش اصغر است
تیر در دستش نشست و نیزه‌ای در سینه‌اش
سینه‌ای که زخمیِ داغِ علی‌ِ اکبر است
رودی از خونِ حسین جاری‌ست بر روی زمین
در کنارش برکه‌ای از اشک‌های خواهر است
درمیان شعله‌ها اینجا علی بن الحسین
هست بیماری که هر آهش مسیحاپرور است
این طرف ایمان مطلق، آن طرفِ کفرِ تمام
یک طرف تنها حسین و یک طرف صد لشکر است
چشم چشمی را نمی‌بیند در این گرد و غبار
گرچه نامش ظهرِ عاشوراست، روزِ محشر است
نازم آن صدپاره پیکر را که حتی روی خاک
یک سروگردن ز قدِ نیزه‌ها بالا‌تر است
حال یا در مسجد و یا در زمینِ کربلا
دست اربابِ کرم، همواره بی‌انگشتر است
در مصاف حق و باطل هرکه تنهایش گذاشت
شک نکن رزقش پشیمانی و زخمِ بستر است
جای ماندن نیست دنیا بعد مولامان حسین
این شعارِ سبزِ توابین همیشه خوش‌تر است
قتلگاه است و زنی می‌گرید و مولا حسین
می‌شناسد این صدا را، این صدای مادر است
احمد شهریار (پاکستان)
🔰 https://eitaa.com/ahmedshehryar1
🆔 @Abedi_Aaeini
🆔 @Pelak15