eitaa logo
اشعار آیینی محمد عابدی
@Abedi_Aaeini
466 دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
196 ویدیو
32 فایل
به اصرار هنردوستان و عاشقان ادبیات، برخی از اشعار آیینی اینجانب محمد عابدی در کانال زیر قرار گرفت تا مورد استفاده عزیزان قرار گیرد. 🔰ارتباط با ادمین @Kara_holding
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
اشعار آیینی محمد عابدی
466 دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
اشعار آیینی محمد عابدی
🙏 برای آنها که برای به آب و آتش می‌زنند دست از طلب ندارم ................................. دست از طلب ندارم تا نام من درآید «یا تن رسد به جانان، یا جان ز تن درآید» ۱ در مرزِ بی‌قراری، خورده گره به کارم دور از وطن...! تنِ من، کی از وطن درآید!؟ از لطمه، گُل نشسته بر صورتی شکسته از لاله‌های مرده، خون از کفن درآید هر واژه یک درخت است! آتش به باغ افتاد... از داغِ روضه‌هایش، دادِ سخن درآید هر روز با مرورِ گودالِ قطعه‌قطعه فریادِ هیزم‌شکن درآید ۲ آمد کسی به ! غارت کند ولی را...! هی کرد زیر و رویش...! تا پیرهن درآید! دختر اگر ببیند اینگونه صحنه‌ها را از قتلگاهِْ بی‌جان، یک پیرزن درآید مربع نیلوفرانه غرقم! کو دستی آسمانی - تا با صدای پایش، ماه از لجن درآید دل چیست!؟ خاکِ سردی، کز شعله... جان بگیرد با دست کوزه‌گر، باز... از سوختن درآید! با گریه‌های نم‌نم، با سینه‌های محکم گرد و غبار کینه، از سینه‌زن درآید «»، یعنی سقوط طاغوت از نسل او ، آن بت‌شکن درآید! «از دوست یک اشارت، از ما به سر دویدن» ۳ از لاک خویش، یک روز... این مرد و زن درآید با چشم‌های سبزش، با خشم‌های سبزش دنیای بدگمانی، از سوءظن درآید با لطف چشمِ ساقی، با دستِ انتقامی از غربت و خرابی، قبر درآید! قم المقدسه ............................................ ۱. به استقبال غزلی از خواجه حافظ شیرازی با مطلع: دست از طلب ندارم تا کامِ من برآید یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید ۲. هیزم شکن به معنای یک. هیزم شکن/ دو. مرثیه خوان و هر که روضه ی اباعبدالله الحسین (ع) را مرور می کند. ۳. اشاره به بیتی از هُمام تبریزی موقوفِ التفاتم تا کی رسد اجازت از دوست یک اشارت از ما به سر دویدن 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
582 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
هدایت شده از اشعار آیینی محمد عابدی
🙏 برای آنها که برای به آب و آتش می‌زنند دست از طلب ندارم ................................. دست از طلب ندارم تا نام من درآید «یا تن رسد به جانان، یا جان ز تن درآید» ۱ در مرزِ بی‌قراری، خورده گره به کارم دور از وطن...! تنِ من، کی از وطن درآید!؟ از لطمه، گُل نشسته بر صورتی شکسته از لاله‌های مرده، خون از کفن درآید هر واژه یک درخت است! آتش به باغ افتاد... از داغِ روضه‌هایش، دادِ سخن درآید هر روز با مرورِ گودالِ قطعه‌قطعه فریادِ هیزم‌شکن درآید ۲ آمد کسی به ! غارت کند ولی را...! هی کرد زیر و رویش...! تا پیرهن درآید! دختر اگر ببیند اینگونه صحنه‌ها را از قتلگاهِْ بی‌جان، یک پیرزن درآید مربع نیلوفرانه غرقم! کو دستی آسمانی - تا با صدای پایش، ماه از لجن درآید دل چیست!؟ خاکِ سردی، کز شعله... جان بگیرد با دست کوزه‌گر، باز... از سوختن درآید! با گریه‌های نم‌نم، با سینه‌های محکم گرد و غبار کینه، از سینه‌زن درآید «»، یعنی سقوط طاغوت از نسل او ، آن بت‌شکن درآید! «از دوست یک اشارت، از ما به سر دویدن» ۳ از لاک خویش، یک روز... این مرد و زن درآید با چشم‌های سبزش، با خشم‌های سبزش دنیای بدگمانی، از سوءظن درآید با لطف چشمِ ساقی، با دستِ انتقامی از غربت و خرابی، قبر درآید! قم المقدسه ............................................ ۱. به استقبال غزلی از خواجه حافظ شیرازی با مطلع: دست از طلب ندارم تا کامِ من برآید یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید ۲. هیزم شکن به معنای یک. هیزم شکن/ دو. مرثیه خوان و هر که روضه ی اباعبدالله الحسین (ع) را مرور می کند. ۳. اشاره به بیتی از هُمام تبریزی موقوفِ التفاتم تا کی رسد اجازت از دوست یک اشارت از ما به سر دویدن 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
582 مشاهده