🌹نکته های جالب نحوی ۹۹۹. دو صورت نعت نعت بر دو صورت می باشد: 1. مشتقّ: بر چهار قسم است 2. مؤوَّل به مشتقّ: بر شش قسم است توجهّ: سه مورد هم به نعت مؤوَّل به مشتقّ ملحق مى شود (همه اين أقسام و موارد با مثال در پُست های بعدی تبیین می شوند). 📕 مبادی العربیّة ج ۴ بخش نحو صص ۳۶۱ تا ۳۶۳ ✴️ انتشار مطالب، تنها با لینک👇 @Adabiat_arabi @Adabiat_arabi

😂😂😂لطيفه بی مزه😂😂😂 واوش رو انداختی!!!!!! طلبه ای می‌گفت: در جایی دعای سفره می‌خواندم تا این که رسیدم به فرازهای «هَنِیْئاً لِلْآکِلِیْنَ»، «بَرَکَةً لِلْبَاذِلِیْنَ»، «صِحَّةً لِلْجَالِسِیْنَ» و ... و در وسط این بندهای دعاء، واو نمی آوردم. شخصی در مجلس بود که بعد از هر فرازی به جای آمین، می‌گفت: واوش رو انداختی!!!!!!😂 توجّه: در عبارت هاى شبيه اين عبارت، ذکر و حذف واو هر دو جائز و موافق قواعد نحو عربیّ است. https://eitaa.com/Adabiat_arabi 😁 انتشار، تنها با لینک جائز است👆

🌹نکته های جالب نحوی ۱۰۰۰. أقسام نعت مشتقّ نعت مشتقّ بر چهار قسم است: 1. اسم فاعل؛ مانند: جَاءَنِى رَجُلٌ فَاضِلٌ 2. اسم مفعول؛ مانند: حَانَ الْيَوْمُ الْمَشْهُوْدُ (روز به يادماندنى رسيد) 3. صفت مشبهه؛ مانند: جَاءَ رَجُلٌ کَرِیْمٌ 4. أفعل تفضيل؛ مانند: تَبِعْتُ الطَّرِيْقَ الْأَقْوَمَ (از راه استوارتر پیروی کردم). 📕 مبادی العربیّة ج ۴ بخش نحو ص ۳۶۱ ✴️ انتشار مطالب، تنها با لینک👇 @Adabiat_arabi @Adabiat_arabi

🟧 إِیْرَان در کلمهٔ «إِیْرَان»، چهار سبب منع صرف (عَلَمیّت_ تأنیث_ عُجمه_ الف و نون زائده) جمع شده اند؛ (توجّه: هر اسم غیر منصرف باید حدّاقل‌ّ دو سبب یا یک سبب جانشین دو سبب داشته باشد ولی اجتماع بیشتر از دو سبب هم جائز است) 📚 علوم العربیّة ج۲ ص۴۹۵_ شرح شذور الذّهب ص۵۸۹ ❎ انتشار بدون لینک، ممنوع است 👇 https://eitaa.com/Adabiat_arabi

🌹نکته های جالب نحوی ۱۰۰۱. أقسام نعت مؤوَّل به مشتقّ نعت مؤوَّل به مشتقّ بر شش قسم است: 1. اسم اشاره غير مکانی؛ مانند: صَادَفْتُ الرَّجُلَ هٰذا (با اين جوانْ مرد برخورد کردم) 2. اسم موصول آغاز شده با <<ال>> (اسم هاى موصول مختصّ)؛ مانند: عَرَفْتُ الْعَالِمَ الَّذِى إِخْتَرَعَ الْحَاکِیَ (دانشمندی که دستگاه پخش را اختراع کرده بود شناختم) 3. اسم عدد؛ مانند: رَأَيْتُ رِجَالاً ثَلَاثَةً (مردانى که سه نفر بودند را دیدم) 4. اسم منسوب؛ مانند: شَاهَدْتُ رَجُلاً لُبْنَانِيّاً 5. اسم جامد دلالت کننده بر معنای مشتقّ؛ الرَّجُلُ الثَّعْلَبُ غَيْرُ مَحْبُوْبٍ (مرد حیله گر دوست داشتنی نیست) 6. <<ذُوْ>> به معناى <<صاحب>> (از أسماء ستّه)؛ مانند: هٰذا رَجُلٌ ذُوْ فَضْلٍ (اين مرد داراى شايستگي است) توجّه: نعت جامد در 1 به <<الْمُشَارَ إِلَيْهِ>> و در 2 به <<الْمُخْتَرِعَ>> و در 3 به <<مَعْدُوْدِيْنَ>> و در 4 به <<مَنْسُوْباً>> و در 5 به <<الْمُحْتَال>> و در 6 به <<صاحب>> تأويل مى رود. 📕 مبادی العربیّة ج ۴ بخش نحو صص ۳۶۲ و ۳۶۳ ✴️ انتشار مطالب، تنها با لینک👇 @Adabiat_arabi @Adabiat_arabi

🟨 واو داخل بر صفت و خبر گاهی واو بر جملهٔ وصفیّه داخل می شود که به آن، واو لُصُوق می گویند!! برخی گفته اند: گاهی واو بر جملهٔ خبریّه هم داخل می شود!! 📚 مکرّرات المدرّس ج۲ ص۱۸۲_ شرح صفائی بوشهری ج۳ ص۴۰۲ و ۴۰۳ ❎ انتشار بدون لینک، ممنوع است👇 https://eitaa.com/Adabiat_arabi

🌹نکته های جالب نحوی ۱۰۰۲. سه مورد ملحق به نعت مؤوّل به مشتقّ اين موارد عبارتند از: 1. مصدر غير ميمى ثلاثى مجرّد که جانشین مشتقّ شده؛ مانند: مَاءٌ سَکْبٌ أَىْ مَسْکُوْبٌ (آب ريخته شده) 2. <<ما>> ى وصفيّه إبهامیّه؛ مانند: لِأَمْرٍ ما جَدَعَ قَصِيْرٌ أَنْفَهُ ( قصیر به خاطر چیز بزرگ و ارزشمندی، بینی خود را بُرید) <<ما>> به معناى <<عَظِيْم>> است 3. دو لفظ <<کُلّ>> و <<أَىّ>> در صورتى که معنای کمال را بفهمانند؛ مانند: أَنْتَ فَتًى أَىُّ فَتىً (تو در جوانمردى کمبودی نداری). 📕 مبادی العربیّة ج ۴ بخش نحو ص۳۶۳ ✴️ انتشار مطالب، تنها با لینک👇 @Adabiat_arabi @Adabiat_arabi

🟩 استثناء از عدد ابوحیّان می گوید: استثناء از عدد در کلام عرب وجود ندارد جز در آیهٔ مبارکهٔ «لَبِثَ فِیْهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِیْن عَاماً» (عنکبوت/ ۱۴). 📚 همع الهوامع ج ۱ ص۲۲۹ ❎ انتشار بدون لینک، ممنوع است👇 https://eitaa.com/Adabiat_arabi

🌹نکته های جالب نحوی ۱۰۰۳. فائده نعت هدف از آوردن نعت، یکی از این موارد است: 1. توضيح منعوت (در صورتی که منعوت، معرفه باشد)؛ مانند: جَاءَ زَيْدُ الْفَاضِلُ 2. تخصيص منعوت (در صورتی که منعوت، نکره باشد)؛ مانند: جَاءَ رَجُلٌ فَاضِلٌ 3. مدح منعوت؛ مانند: شَهِدَ اللهُ الْعَظِيْمُ 4. ذَمّ منعوت؛ مانند: الشَّيْطَانُ الرَّجِيْمُ 5. ترحّم و دلسوزى به منعوت؛ مانند: أَنَا عَبْدُکَ الْمِسْکِيْنُ 6. تأکید منعوت؛ اللهُ إِلٰهٌ وَاحِدٌ 7. تمام کردن فائده خبر؛ مانند: أَنْتُمْ قَوْمٌ مُجَاهِدُوْنَ. 📕 مبادی العربیّة ج ۴ بخش نحو صص ٣٦٣ و ٣٦٤ ✴️ انتشار مطالب، تنها با لینک👇 @Adabiat_arabi @Adabiat_arabi

🟦 حروف جارّه دو نکته درباره این حروف : 1. مشهور از آنها ۱۷ تاست: باء و تاء و کاف و لام و واو و مُنْذُ مُذْ خلا رُبَّ حاشا مِنْ عَدا فِى عَنْ إِلىٰ حَتّىٰ عَلىٰ 2. بيشتر حروف جارّه نياز به متعلَّق دارند؛ اصل در متعلَّق، اين است که مذکور و مقدَّم باشد؛ مانند: ذَهـبْتُ إِلى الْمَدْرَسَةِ ولی متعلَّق گاهی حذف می شود؛ مانند: الْحَمْدُ لِلّٰهِ (جارّ و مجرور، متعلِّق به <<کَائِنٌ>> وجوباً محذوف است) و گاهی مؤخَّر از جارّ و مجرور مى باشد؛ مانند: إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُوْنَ 📙العوامل فى العربيّة صص٢١ و ٤٤ و ٤٥ 🛑 راضی به انتشار بدون لینک نیستیم👇 https://eitaa.com/Adabiat_arabi

🌹نکته های جالب نحوی ۱۰۰۴. أقسام معارف با نسبت به نعت اسم هاى معرفه با نسبت به نعت بر چهار قسم هستند: 1. نه منعوت واقع می شوند و نه نعت؛ مانند: ضمیر ها و اسم‌های اشاره مختصّ به مکان 2. منعوت واقع می شوند ولی نعت واقع نمی شوند؛ مانند: اسم های عَلَم 3. هم منعوت و هم نعت واقع می شوند؛ مانند: اسم‌های اشاره مشترک بین مکان و غیر آن 4. نعت واقع می شوند ولی منعوت واقع نمی‌شوند؛ مانند: اسم های موصول آغاز شده با <<ال>>. 📕 مبادی العربیّة ج ۴ بخش نحو ص ✴️ انتشار مطالب، تنها با لینک👇 @Adabiat_arabi @Adabiat_arabi

🟧 منصوب به نزع خافض گاهی برخی از حروف جارّه حذف می شوند و اسم بعد از آنها منصوب می‌ شود و به آن، منصوب به نزع خافض می گویند؛ مانند: وَ اخْتَارَ مُوْسىٰ قَوْمَهُ سَبْعِيْنَ رَجُلاً (أعراف/ ١٥٥) <<قَوْم>> منصوب به نزع خافض مى باشد و <<مِنْ قَوْمِهِ>> بوده است حسين بن علوىّ بن سالم کتاب جداگانه ای در این موضوع نوشته و آن را <<نزع الخافض فی الدّرس النّحویّ>> نام گذاری کرده است. 📙العوامل فى العربيّة ص۴۵ 🛑 راضی به انتشار بدون لینک نیستیم👇 https://eitaa.com/Adabiat_arabi