〰 🌺✶﷽✶🌺 〰 #گوهرهای-ناب- در- کلام -امام -زمان فصل سوم: وقايع در كلام امام ابو جعفر محمد ۲۹) پسر امام هادى و برادر امام حسن عسكرى عليهما السلام است. پس از شهادت امام عسكرى عليه السلام با علم به اين كه امام حسن عسكرى عليه السلام فرزندى دارد و ايشان جانشين و امام بعد از او مى باشد، به دروغ ادّعاىِ امامت كرد. وى پس از شهادت حضرت، پيش از آن كه مردم جنازه را از خانه بيرون ببرند، دَمِ در ايستاده و تسليت نسبت به شهادت برادر و تبريك را نسبت به امامت خود، از مردم تحويل مى گرفت. شيخ طوسى رحمه الله در ضمن حديثى كه نقل مى كند و از شرابخوارى و مستىِ او حكايت مى كند، مى گويد: «كارهاىِ زشت و گفتارهاى ناهنجارى كه از وى روايت شده، به قدرى زياد است كه نمى توان احصاء نمود... » جعفر بن على، چون از طرف دستگاه بنى عباس تقويت مى شد و آن عنصر فاسد را عامل خود دانسته و در مقابل امام حسن عسكرى عليه السلام تقويت مى كردند، پس از آن حضرت، او را وا مى داشتند كه خود را امام دوازدهم شيعه بداند تا بدان وسيله مسأله امام غائب را لوث كنند، جعفر نيز دعوى امامت و جانشينىِ برادر كرد. امام زمان - عجّل اللَّه تعالى فرجه الشّريف - طى توقيعاتى او را دروغگو دانست؛ به همين جهت در ميان شيعيان به «جعفر كذّاب» مشهور شد. [مفاخر اسلام ۲: ۴۰. ] امام هادى عليه السلام اصحاب خود را از معاشرت و ارتباط با «جعفر» شديداً منع كرده و مى فرمايد: «او از تعاليم دين خارج، و زير بار فرمان من نيست. » [تاريخ سامرّا ۲: ۲۵۱. ] جعفر كذّاب در سال ۲۷۱ ه. ق به سن چهل و پنج سالگى در سامرّا درگذشت. [معارف و معاريف ۴: ۱۶۵. ] ادامه دارد ... ◽️کانال ما در ایتا ⊰ • ⃟♥️྅  @Alyasin278 ⊰ • ⃟♥️྅

〰 🌺✶﷽✶🌺 〰 #گوهرهای-ناب- در- کلام -امام -زمان فصل سوم: وقايع در كلام امام ابو جعفر محمد ۳۰) هر حبّه ۲ جو يك ششم دينار است. ۳۱) الغيبة للطّوسى: ۳۲۲ ح ۲۷۰؛ اثبات الهداة ۷: ۳۴۱؛ بحارالأنوار ۵۱: ۲۹۳. ۳۲) فرقه اى از غلاة شيعه (شش امامى، اسماعيليه) هستند كه به سبعيّه نيز ناميده شده اند. آنان مى گويند: محمد بن اسماعيل، امام هفتم و صاحب الزمان است و معتقد به قيام به سيف و قتل و حرق مخالفان خود از ساير مذاهب اسلامى بودند. زيارت قبور و بوسيدن سنگ كعبه و اعتقاد به ظواهر، در مذهب آنان حرام بود و در احكام شريعت، قائل به تأويل بودند. [معارف و معاريف ۸: ۲۷۱. ] رئيس قرامطه، ابوطاهر قرمطى بود. قرامطه، حجرالاسود را از جا كنده و به بحرين - مسكنِ خود - بردند و بيست و دو سال نزد خود نگاه داشتند. [مهدى موعود پاورقى: ۶۱۶. ] ۳۳) صوفى معروف و نامش «حسين بن منصور حلاج بيضاوى» است. او يكى از مدعيان نيابت و وكالت بوده كه در آغاز، خود را رسول امام غايب عليه السلام و و كيل و باب آن حضرت معرفى كرد. از اين رو علماى علم رجال او را از مدّعيانِ بابيّت شمرده اند. [آخرين اميد: ۱۴۴. ] درباره شهر و محل تولّد او اختلاف است. خراسان، نيشابور، مرو، طالقان، رى و كوهستان اقوالِ مختلفى است كه به عنوان زادگاهش ذكر شده. ابوريحان بيرونى درباره الحاد و ارتداد او مى نويسد: حلاج، ابتدا مردم را به سوى مهدى دعوت مى كرد و چنان به مردم القا مى كرد كه او از طالقان ظهور خواهد كرد. او را گرفتند و به شام بردند و يك ماه حبس كردند، تا اين كه به حيله خود را آزاد كرد. او مردى شعبده باز و ساحر بود و با هر كس مجالست مى كرد، ابتدا با اعتقاد با او همراهى مى كرد، پس دعوى حلول و اتّحاد نمود و گفت: «روح القدس در من حلول كرده». خود را به نام خدا معرفى مى كرد و مى گفت: من خداى شما هستم. در نامه هايى كه به اصحاب خود مى نوشت، تصريح به خدايى خود مى كرد. پيروانش را از ذكر نام خدا باز مى داشت و مى گفت: گفتن لا اله الا اللَّه ممنوع است. [همان: ۱۵۱. ] فقهاىِ مالكى در بغداد، در روزگار حكومت المقتدر، به اتّفاقِ آراء نتيجه گرفتند وى را به اين دلائل، به قتل برسانند: به سبب ادعاى الوهيت، به سبب قول به حلول، براى بيان «انا الحق» و اين كه قبول توبه او را مشروع ندانستند. بالاخره او به دار آويخته شد و سپس جسد او را سوزاندند و سرش را بر چوبى بالاى پل بغداد زدند. بدين ترتيب او در سال ۳۰۹ به جرم ادعاى باطل و كفر و الحاد به قتل رسيد. وى از نظر شيعه مطرود و ملعون است، هر چند برخى مانند شيخ عطّار در تذكرة الاولياء و جامى در نفخات الانس كرامات فراوانى براى او نقل كرده اند، كه اين مطالب به درد خرقه پوشان مى خورد و قهرمان پرورى هاى شاعرانه است. [همان: ۱۵۴. ] ادامه دارد ... ◽️کانال ما در ایتا ⊰ • ⃟♥️྅  @Alyasin278 ⊰ • ⃟♥️྅

〰 🌺✶﷽✶🌺 〰 #گوهرهای-ناب- در- کلام -امام -زمان فصل سوم: وقايع در كلام امام ابو جعفر محمد ۳۴) الكافى ۱: ۵۱۷؛ مدينة المعاجز ۸: ۷۶؛ بحارالأنوار ۵۱: ۳۰۹. ۳۵) الكافى ۱: ۵۲۱؛ كشف الغمة ۳: ۳۴۷؛ مدينة المعاجز ۸: ۸۶؛ بحارالأنوار ۳۳۴۵۱. ۳۶) الكافى ۱: ۵۲۴؛ أعلام الورى ۲: ۲۶۶ ؛ الخرائج ۱: ۴۷۲؛ بحارالأنوار ۵۱: ۲۹۴. ۳۷) ناحيه در لغت به معنى جهت، جانب، كرانه و گوشه زمين است و ناحيه مقدسه از القاب حضرت مهدى است [نجم الثاقب باب دوم. ] اين تعبير احترام آميز، كنايه از جايگاهِ مخفىِ حضرت وولى عصر و يا كنايه از شخص آن حضرت بوده اين اسم رمز، بين شيعيان در زمان غيبيت صغرى رواج داشته است. [مجمع البحرين ۱: ۴۱۰. ] شيخ طوسى رحمه الله فرموده است: شيعيان در زمان غيبت نخستين، از آن حضرت و از غيبت او به عنوان ناحيه مقدّسه تعبير مى كردند و اين رمزى بود كه شيعيان آن را مى شناختند و امام را به يكديگر معرّفى مى نمودند. [كشف الغمّة ۳: ۳۰۹. ] محدّث نورى هم به نقل از جنّات الخلود آورده است: در ايّام تقيه، گاهى آن حضرت را به اين لقب مى خواندند. [نجم الثاقب باب دوّم. ] ۳۸) كمال الدّين: ۴۵۸؛ الاحتجاج ۲: ۵۲۵؛ مدينة المعاجز ۸: ۴۷؛ بحارالأنوار ۵۲: ۸۱. ۳۹) بر اساس برخى نقل‌ها احمد بن اسحاق در بازگشت از همان سفر در بين راه «در حُلوان نزديكى بغداد» از دنيا رفت. شايد به همين دليل امام زمان - عجّل اللَّه تعالى فرجه الشّريف - اشاره فرموده بودند كه وصيّت كنى آن اموال را به صاحبانش برسانند. ادامه دارد ... ◽️کانال ما در ایتا ⊰ • ⃟♥️྅  @Alyasin278 ⊰ • ⃟♥️྅

〰 🌺✶﷽✶🌺 〰 #گوهرهای-ناب- در- کلام -امام -زمان فصل سوم: وقايع در كلام امام ابو جعفر محمد ۴۰) اثبات الهداة ۷: ۳۷۸؛ بحارالأنوار ۵۳: ۲۷۴؛ نجم الثّاقب: ۳۸۹. ۴۱) بحارالأنوار ۵۲: ۶۲؛ منتهى الآمال ۲: ۸۰۴؛ نجم الثّاقب: ۲۶۷و ۲۶۸؛ عبقرى الحسان ۲۷. ۴۲) هِرَقْل يكى از روستاهاىِ اطراف شهر حلّه است. ۴۳) الكافى ۱: ۵۱۹؛ الارشاد للمفيد: ۳۵۲؛ الخرائج ۲: ۶۹۵؛ بحارالأنوار ۵۱: ۲۹۷؛ مدينة المعاجز ج ۸: ۸۱. ۴۴) زخم يا ورمى كه در اطراف مقعد پيدا شود. ۴۵) كمال الدّين: ۴۸۴؛ الغيبة للطّوسى: ۲۹۰؛ الاحتجاج ۲: ۵۴۳؛ بحارالأنوار ۵۳: ۱۸۰. ۴۶) نجم الثّاقب: ۴۱۴ حكايت ۸۱. ۴۷) حَرب بن عَنْبَسَة بن مَرَّةِ بن كُلَيْب بن ساهَمَة بن زَيدِ بن عثمان بن خالد كه از نسل يزيد بن معاوية بن ابوسفيان است. ۴۸) الزام النّاصب ۲: ۲۰۶؛ الملاحم و الفتن ۲: ۱۰۸. ۴۹) كمال الدّين: ۴۴۴؛ الخرائج ۲: ۹۶۱؛ مدينة المعاجز ۸: ۱۹۰و۱۹۱. ۵۰) ابو محمد حسن بن وجناء نصيبى» از امام عسكرى عليه السلام احاديثى نقل كرده و از كسانى است كه امام زمان عليه السلام را ملاقات نموده است. [معجم رجال الحديث ۵: ۱۳۰؛ رجال للنّجاشى ۲: ۲۴۰. ] وى در جلسه انتصاب «حسين بن روح» به جانشينى، حضور داشته است. او با راهنمايى هاى خود، «محمد بن فضل موصلى» را كه از منكرين نيابت «حسين بن روح» بود، از انكار برگرداند. از مدافعانِ وكالت و نيابت «حسين بن روح» و از كارگزاران وى در نصيبين بود. [الغيبة للطّوسى: ۳۱۵؛ اثبات الهداة ۳: ۶۹۲. ] ۵۱) متن دعاى فرج و صلوات بر صاحب الزّمان - عجّل اللَّه تعالى فرجه الشّريف - در اين روايت نيامده است. ۵۲) كمال الدّين: ۵۱۰؛ بحارالأنوار ۵۱: ۳۴۰؛ الخرائج ۳: ۱۱۳۲؛ مدينة المعاجز ۸: ۱۷۷. ۵۳) در برخى از نسخه‌ها احمد بن هارون فامى آمده است. ادامه دارد ... ◽️کانال ما در ایتا ⊰ • ⃟♥️྅  @Alyasin278 ⊰ • ⃟♥️྅

〰 🌺✶﷽✶🌺 〰 #گوهرهای-ناب- در- کلام -امام -زمان فصل سوم: وقايع در كلام امام ابو جعفر محمد ۵۴) شيخ ابوجعفر محمد بن عبداللَّه بن جعفر بن الحسين بن جامع بن مالك حميرى قمى» (متوفّاىِ بعد از ۲۹۸ ه. ق) از محدثان گران قدر و دانشوران نامدار شيعه در اوايل غيبت صغرى بوده است. پدرش از اصحاب بزرگوار امام حسن عسكرى عليه السلام و از مؤلفان و محدثان مورد وثوق به شمار آمده و از آثار ارزشمند او، جمع آورى و تدوين توقيعات بوده است. همچنين احمد، جعفر و حسين -برادران ديگر شيخ ابوجعفر حميرى، از محدّثان برومند و نامدار شيعه بوده اند و با حضرت بقيّة اللَّه مكاتبه داشته اند. نسبت حميرى از آن جهت است كه اين خاندان از نسل قبيله «حمير» از قبايل بزرگ يمن بوده اند و عنوان قمى، به اعتبار اقامت در شهر مقدس قم مى باشد. شيخ ابو جعفر حميرى، از اساتيد شيخ كلينى (متوفّى ۳۲۹ ه. ق) به شمار آمده است. همچنين على بن حاتم قزوينى كتاب هايش را از وى روايت نموده و نيز شيخ صدوق (متوفّى ۳۸۱ ه. ق) به واسطه احمد بن هارون فامى و جعفر بن الحسين از او روايت كرده است. جعفر بن محمد بن قولويه (متوفّى ۳۶۹ ه. ق) هم از حميرى حديث گرفته است. حميرى آثار ارزشمندى داشته، از جمله: كتاب الحقوق، كتاب الاوائل، كتاب السماء، كتاب الارض، الغيبة و الحيرة، كتاب المساحة و البلدان، قرب الاسناد، كتاب ابليس و جنوده، و كتاب الاحتجاج. نيز در ابوابِ مختلف شريعت، مسائلى از حضرت ولى عصرعليه السلام پرسيده است. سه توقيع از سوى آن حضرت در پاسخ به سؤالات او صادر گرديده است؛ در يكى از اين توقيعات پس از جواب سؤالات، امام زمان عليه السلام، زيارت آل ياسين را مرقوم داشته اند و شيعيان را به آن افتخار بخشيده اند. [رجال للنّجاشى: ۱۵۲؛ الذرّيعة ۴: ۴۰۱؛ تنقيح المقال ۳: ۱۳۹. ] ادامه دارد ... ◽️کانال ما در ایتا ⊰ • ⃟♥️྅  @Alyasin278 ⊰ • ⃟♥️྅

〰 🌺✶﷽✶🌺 〰 #گوهرهای-ناب- در- کلام -امام -زمان فصل سوم: وقايع در كلام امام ابو جعفر محمد ۵۵) مُرجئه» گروهى از مسلمانان هستند كه در زمان معاويه پيدا شدند و اين گونه شعار مى دادند، كه هر كس «لااله الّا اللَّه» گفت، مؤمن است. و اگر هر گناهى را مرتكب شود و تنها شهادت به يگانگى خداوند و رسالت پيامبر خدا بدهد، كافى است كه انسان مسلمان باشد، اگر چه يك حكم از احكام الهى را انجام نداده و به آن عمل نكرده باشد. اين فرقه در زمان خلفاى بنى اميّه رشد كردند و اقتدار زيادى به دست آوردند و آن هم به خاطر اين بود كه خلفاى بنى اميّه از هيچ معصيتى رويگردان نبودند و طرز تفكّر مُرجِئَة با مذاق آنان سازگار بود. ۵۶) كمال الدّين: ۴۸۵؛ الغيبةللطوسى: ۲۹۲؛ الاحتجاج ۲: ۵۴۴. ۵۷) وسائل الشّيعة ۲۹: ۲۴۳. ۵۸) الكافى ۱: ۵۲۰؛ كمال الدّين ۲: ۴۹۰ الارشاد للمفيد: ۳۵۳. ۵۹) كمال الدّين: ۴۸۳؛ الغيبة للطّوسى: ۳۴۵؛ منتخب انوار المضيئة: ۲۵۰؛ وسائل الشّيعة ۱۵۱۲۷؛ بحارالأنوار ۵۱: ۳۴۳؛ خاتمة المستدرك ۴: ۱۳۰. ۶۰) سوره مباركه سبأ آيه ۱۸. ۶۱) شواهد التّنزيل ۱: ۵۲۳؛ بحارالأنوار ۵۲: ۳۷۳. ۶۲) سوره مباركه فصّلت آيه ۴۰. ۶۳) بحارالأنوار ۵۳: ۲۵۵؛ نجم الثّاقب: ۴۳۸. ۶۴) سوره مباركه قصص آيه ۵ و ۶. ۶۵) الغيبة للطّوسى: ۲۳۶؛ الخرائج ۱: ۴۵۶. ادامه دارد ... ◽️کانال ما در ایتا ⊰ • ⃟♥️྅  @Alyasin278 ⊰ • ⃟♥️྅

〰 🌺✶﷽✶🌺 〰 #گوهرهای-ناب- در- کلام -امام -زمان فصل سوم: وقايع در كلام امام ابو جعفر محمد ۶۶) حكيمه خاتون، از بانوان خاندان امامت و رسالت و زنى با كفايت و مؤمنه بود. وى دختر امام جوادعليه السلام، خواهر امام هادى عليه السلام و عمّ امام حسن عسكرى عليه السلام بود. امام هادى عليه السلام، نرجس خاتون را به خواهرش حكيمه خاتون سپرد تا احكام و دستورات اسلام را به او بياموزد. حكيمه خاتون، شاهد ولادت امام زمان عليه السلام بود و تاريخ و كيفيت ولادت حضرت مهدى عليه السلام را همه از حكيمه خاتون نقل كرده اند. حكيمه خاتون مى گويد: پس از چهل روز از ولادت حضرت مهدى عليه السلام، طبق دعوت امام حسن عسكرى عليه السلام به خانه اش رفتم. وقتى وارد اطاق شدم، ناگهان ديدم همان كودك، چون آفتاب درخشنده در مقابل پدر راه مى رود و به اندازه يك فرزند دو ساله مى ماند. تعجب كردم و از امام پرسيدم: اى سرور من! اين كودك به اندازه دو سال رشد كرده است؟! حضرت تبسمى كرد و فرمود: فرزندان پيامبران و جانشينان آنان كه به مقام پيشوايى و امامت برگزيده مى شوند، رشدشان همانند سايرين نيست، بلكه وقتى يك ماه از عمرشان مى گذرد، چنان است كه بر ديگران يك سال گذشته باشد. [بحارالانوار ۵۱: ۱۴. ] حكيمه خاتون از محضر امام حسن عسكرى عليه السلام درخواست نمود كه در حق او دعا كند و از خدا بخواهد كه در زمان حيات امام عليه السلام از دنيا برود و چنين شد. [روزگار رهايى ۱: ۱۵۳. ] مزار او در سامرّا كنار حرم عسكريين است. حكيمه خاتون، قابله حضرت مهدى عليه السلام نيز بوده است. [روزگار رهايى ۱: ۱۲. ] برخى منابع، يكى از نام هاى مادر حضرت مهدى عليه السلام را «حكيمه» ذكر كرده اند. [امام مهدى عليه السلام از ولادت تا ظهور: ۱۴] ادامه دارد ... ◽️کانال ما در ایتا ⊰ • ⃟♥️྅  @Alyasin278 ⊰ • ⃟♥️྅

〰 🌺✶﷽✶🌺 〰 #گوهرهای-ناب- در- کلام -امام -زمان فصل سوم: وقايع در كلام امام ابو جعفر محمد ۶۷) نرجس خاتون، همسر امام حسن عسكرى عليه السلام و مادر بزرگوار امام زمان عليه السلام، مليكه روميّه بود كه «سوسن» و «صيقل» و «ريحانه» نيز ناميده مى شد. از طرف پدر، دختر «يشوعا» پسر قيصر روم شرقى و از طرف مادر، نسل شمعون از ياران حضرت عيسى مسيح عليه السلام و وصىّ او به شمار مى رفت. او با اين كه در كاخ زندگى مى كرد، آن چنان پاك و با عفت بود كه گويى شباهت به خانواده خود ندارد و از حيث رفتار و اخلاق به خانواده مادرى كشيده، و زندگى اش همچون زندگى شمعون و عيسى و مريم عليه السلام، سرشار از صفا و معنويت و پاكى بود. [سيماى آفتاب: ۶۱. ] از اين رو دوست داشت با يك خانواده پاك و خداپرست وصلت كند و خداوند او را در اين امر كمك كرد و او به طور غير عادى و تعجب آور، خود را به امام حسن عسكرى عليه السلام رساند. هنگامى كه نرجس خاتون وارد خانه امام هادى عليه السلام شد، امام او را به خواهرش حكيمه خاتون سپرد تا احكام و دستورات اسلام را به او بياموزد. حكيمه خاتون با اين كه خود از بزرگان بانوان خاندان امامت و رسالت بود، او را سيده خانواده خود [بحارالانوار ۵۱: ۲. ] و خود را خدمتگزار او خطاب مى كرد. [بحارالانوار ۵۱: ۱۲. ] و اما بازداشت نرجس خاتون؛ جعفر كذّاب، جريان تجلى امام مهدى عليه السلام در نماز بر پدر و دريافت نامه‌ها و اموال شيعيان قم را به رژيم عباسى گزارش داد و بى درنگ خليف غاصب، دستور بازداشت سالار بانوان، نرجس خاتون، را صادر كرد و از او، فرزند گرانمايه اش حضرت مهدى عليه السلام را مطالبه نمود. اما او با درايت وصف ناپذير خويش از راه تقيه، جريان را نپذيرفت. ولى دستگاه از او دست برنداشت و آن بانوى گرانمايه را به زندان «قاضى» سامرا و تحت نظر او فرستاد، تا ضمن مراقبت شديد از او، جريان را دنبال كند. اما خداوند پس از مدتى كوتاه، راه نجات او را فراهم آورد. [امام مهدى عليه السلام از ولادت تا ظهور: ۱۲۵. ] نرجس خاتون در سال ۲۶۱ هجرى و به روايتى قبل از شهادت امام حسن عسكرى عليه السلام از دنيا رفت. قبر شريفش در سامرا، كنار قبر منور امام حسن عسكرى عليه السلام قرار دارد. [رياحين الشّريعة ۳: ۲۵. ] ۶۸) كمال الدّين ۲: ۴۳۳؛ مدينة المعاجز ۸: ۳۸. ۶۹) آيه اوّل سوره مباركه مريم. ۷۰) كمال الدّين: ۴۶۱. ادامه دارد ... ◽️کانال ما در ایتا ⊰ • ⃟♥️྅  @Alyasin278 ⊰ • ⃟♥️྅

〰 🌺✶﷽✶🌺 〰 #گوهرهای-ناب- در- کلام -امام -زمان فصل سوم: وقايع در كلام امام ابو جعفر محمد ۷۱) نجم الثّاقب: ۳۰۰؛ مستدرك الوسائل ۶: ۲۳۶؛ وسائل الشّيعة ۸: ۸۲. ۷۲) استخاره، در لغت به معناى خواستار گزينش بهترين از دو امر يا امور، شدن است. يعنى از كسى خواستن كه بهترين را براى خواستار، انتخاب كند. استخاره كه در كتب حديث شيعه و سنى به حد تواتر از معصومين رسيده، نوعى دعا و درخواست است از بنده، به درگاه خداوند در مورد تردد در امرى كه داراى وجوه متعدد باشد و يا تردد در انجام دادن و انجام ندادن امرى و او از خداوند مى خواهد كه آن چه به خير و صلاح او است در دل او اندازد و تصميمش را بدان استوار دارد و آن را برايش ميسر و ممكن سازد. از معلى بن خنيس نقل شده كه گفت: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: هيچ بنده مؤمنى از خداوند خود، گزينش بهترين را درخواست نكرد، جز اين كه خداوند آن چه بهتر بود، برايش انتخاب نمود، هر چند آن، مورد پسند بنده نباشد. در منابع شيعه از امام صادق عليه السلام و آن حضرت از پدرش روايت نموده كه مى فرمود: ما استخاره را آن چنان مى آموختيم كه سوره هاى قرآن را. [بحارالانوار ۹۱: ۲۲۴. ] سه جور استخاره آمده است: ۱- استخاره به استشاره: يعنى استخاره به وسيله مشورت با خدا. در مكارم الاخلاق از امام صادق عليه السلام روايت شده كه فرمود: چون خواستى وارد كارى شوى، پيش از آن كه با ديگران مشورت كنى، با خداى خويش مشورت كن. راوى مى گويد: عرض كردم: چگونه؟ فرمود: صد بار بگو: «استخير اللَّه». پس در كار مورد نظر، با مردم مشورت كن، كه خداوند هر آن چه به خير و صلاح تو است بر زبان هر كه بخواهد جارى مى سازد. [همان ۹۱: ۲۵۳. ] ۲- استخاره به تسبيح: از مرحوم شيخ بهايى نقل شده كه گفت: از اساتيدمان شنيديم كه شفاهاً از حضرت ولى عصرعليه السلام نقل شده كه استخاره به تسبيح چنين است: تسبيح را به دست بگير و سه بار بر محمد و آل محمد صلوات بفرست و سپس يك مشت از تسبيح جدا ساز و دو دانه دو دانه بشمار. اگر يكى ماند، آن كار را انجام بده و اگر دو تا ماند، انجام مده. [همان ۹۱: ۲۵۰. ] ۳- استخاره به قرآن: از حضرت رسول عليه السلام روايت شده كه چون خواستى به قرآن استخاره كنى، سه بار «قل هو اللَّه احد» بخوان و سه بار بر محمد و آل محمد صلوات بفرست. سپس بگو «الّلهم تفألت بكتابك و توكلت عليك، فأرنى من كتابك ما هو مكتوم من سرّك المكنون فى غيبك». آن گاه قرآن كامل را مى گشايى و مطلب خود را در سطر اولِ صفحه دست راست مى بينى. [همان ۹۱: ۲۴۱. ] ادامه دارد ... ◽️کانال ما در ایتا ⊰ • ⃟♥️྅  @Alyasin278 ⊰ • ⃟♥️྅

〰 🌺✶﷽✶🌺 〰 #گوهرهای-ناب- در- کلام -امام -زمان فصل سوم: وقايع در كلام امام ابو جعفر محمد ۷۹) اين تعبير غير مؤدبانه از يهود است كه حضرت ولى عصر - عجّل اللَّه تعالى فرجه الشّريف - به خاطرِ آگاهى سؤال كننده آن را نقل كرده است. ۸۰) صاحب كشف اليقين نقل كرده است كه پس از نافرجام ماندن اين ترور حُذَيفَه كه به همراه پيامبرصلى الله عليه وآله بود پرسيد: اينان چه كسانى بودند كه دست به چنين اقدامى زدند؟ پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: نگاه كن. در اين هنگام برقى جهيد و حذيفه توانست چهره ۱۲ نفر از آنان را ببيند و آن‌ها را بشناسد كه عبارت بودند از: ابابكر عمر طلحه عبدالرحمن بن عوف «داماد عثمان» سعد بن ابى وقاص ابوعبيده جراح معاويه عمرو بن عاص - كه اين‌ها از قريش بودند - و ابوموسى اشعرى مغيرة بن شعبه اوس بن حدثان بصرى ابوهريره كه اين‌ها از غير قريش بودند. ۸۱) كمال الدّين: ۵۰۷ و ۵۰۸؛ الغيبة للطوسى: ۳۲۴؛ الاحتجاج ۲: ۵۴۷. ۸۲) انوار نعمانيّة ۲: ۹۱. ۸۳) كمال الدّين: ۴۶۰؛ الاحتجاج ۲: ۵۲۸. ۸۴) نعل نعلين و نعال معمولاً به كفش هايى گفته مى شود كه بند هايى دارد كه روى پا قرار مى گيرد و رويش بسته نيست. بنابراين مسأله نماز خواندن با نعلين مانع رسيدن انگشتان بر زمين نمى شود پس پوشيدن آن در نماز اشكالى ندارد. ادامه دارد ... ◽️کانال ما در ایتا ⊰ • ⃟♥️྅  @Alyasin278 ⊰ • ⃟♥️྅

〰 🌺✶﷽✶🌺 〰 #گوهرهای-ناب- در- کلام -امام -زمان فصل سوم: وقايع در كلام امام ابو جعفر محمد ۸۵) محقّق كتاب كمال الدّين در ۲: ۴۶۰ همان كتاب آورده است. خودِ صدوق رحمه الله در علل الشرايع از امام صادق عليه السلام روايت صحيحى را نقل كرده است كه اِخلأ نعليك نعلين خود را از پا درآور از اين بابت بود كه نعلين از پوست خر مردار تهيّه شده بود به همين دليل اين روايت منقول از امام زمان - عجّل اللَّه تعالى فرجه الشّريف - را بعيد مى شمارد. امّا بايد گفت: بر طبق بيان مجلسى رحمه الله در بحارالأنوار ۱۳: ۶۵ در مورد تفسير اخلع نعليك در قرآن كريم شش احتمال را مطرح مى كند كه مورد ششم در مورد اين روايت احتمال بيشترى دارد و آن اين كه منظور اين است كه قلبت را از هر چيزى غير از خدا خالص كن. ۸۶) كمال الدّين: ۴۵۹؛ دلائل الامامة: ۵۱۱. ۸۷) كمال الدّين ۲: ۵۱۱؛ الخرائج ۳: ۱۱۰. ۸۸) شيخ الطائفه ابى جعفر محمد بن الحسن الطوسى، معروف به شيخ طوسى، از عالمان بزرگ اسلام و صاحب كتاب ارزشمند «الغيبة» در باب غيبت امام زمان عليه السلام است. وى در سال ۳۸۵ ه. ق در شهر طوس به دنيا آمد و در سال ۴۶۰ به ديدار حق شتافت. وى از شاگردان شيخ مفيد و سيد مرتضى بود. وقتى سيد مرتضى در سال ۴۳۶ ه. ق درگذشت و منصب زعامت و رياست اماميه به شيخ طوسى عليه السلام محوّل شد، در آن عصرِ فرقه دوازده امامى، كاملاً معروف و سرشناس بودند و مناقشات و مباحثات مذهبى مخصوصاً در مسأله امامت به اوج خود رسيده بود. افكار عالى شيخ مفيد و سيد مرتضى و ساير دانشمندان در پيرامونِ امامت، در بلاد اسلامى مخصوصاً بغداد پخش شده بود و بدين جهت، حملات و ردّ و ايرادهاى مخالفان، متوجه محيط علمى بغداد بود. فرقه اسماعيليه و زيديه به وسيله زبان و قلم به مبارزه مى پرداختند. اكثريّتِ مسلمين يعنى اهل تسنن نيز كه تا آن روز كاملاً به خطر توجه نداشتند، در مقابل اماميه بسيج شدند. امّا محيط علمى بغداد، با تمام اين اوضاع خطرناك آماده تبليغ و مبارزه شده و فداكارى‌ها و مبارزات علمى شيخ مفيد و سيد مرتضى و ساير دانشمندان جهان اسلام را متوجه بغداد ساخته بود. در چنين محيط پر انقلاب و غوغايى، از طرف خليفه وقت «القائم باللَّه» كرسى كلام رسماً به شيخ طوسى واگذار شد و او در چنين موقعيت حساس و خطرناكى قرار گرفت و به پيكارهاى علمى و دفاع از عقيده تشيّع مشغول گشت. [ معارف و معاريف ۹: ۳۶. ] ادامه دارد ... ◽️کانال ما در ایتا ⊰ • ⃟♥️྅  @Alyasin278 ⊰ • ⃟♥️྅

〰 🌺✶﷽✶🌺 〰 #گوهرهای-ناب- در- کلام -امام -زمان فصل سوم: وقايع در كلام امام ابو جعفر محمد ۸۹) سوره مباركه عنكبوت آيه ۲. ۹۰) الغيبة للطّوسى: ۲۸۵؛ الاحتجاج للطبرسى، ۲: ۵۳۶. ۹۱) مرحوم علّامه مجلسى رحمه الله مى فرمايند: منظور از ستمگر با اين همه صفت جعفر كذّاب است و نيز ممكن است مراد خلفه عباسىِ زمان باشد. ۹۲) الكافى ۱: ۵۲۲؛ الارشاد للمفيد ۲: ۳۵۵؛ الغيبة للطّوسى: ۴۱۶. ۹۳) الغيبة للطوسى: ۲۹۴. الاحتجاج ۲: ۵۴۶. ۹۴) كمال الدّين ۲: ۴۸۷؛ دلائل الامامة: ۵۲۶؛ الخرائج ۳: ۱۱۶؛ ۹۵) منظور محمد بن ابراهيم بن مهزيار اهوازى است. ۹۶) سوره مباركه غافر آيه ۶۰. ۹۷) سوره مباركه بقره آيه ۱۸۳. ۹۸) سوره مباركه زمر آيه ۵۳. ۹۹) كمال الدّين: ۴۷۲؛ الغيبة للطّوسى: ۲۶۱؛ بحارالأنوار ۵۲: ۸؛ مستدرك الوسائل ۱۳۲۵؛ مكيال المكارم ۱: ۲۱۸. ۱۰۰) الحِجْر همان مكان معروف به حجر اسماعيل است و حجره اى بود در كنار خانه كعبه كه حضرت اسماعيل و نيز خود اسماعيل در آنجا مدفون هستند و ميزاب يعنى ناودان طلا هم در آن محدود است و آب باران يا هر آبى از سقف كعبه جارى شود در محدوده حجر اسماعيل مى ريزد. ۱۰۱) كمال الدّين: ۴۸۴؛ الاحتجاج ۲: ۵۴۲؛ بحارالأنوار ۵۳: ۱۸۰. ۱۰۲) كمال الدّين: ۴۶۱؛ دلائل الامامة: ۵۱۴. ۱۰۳) سوره مباركه اعراف آيه ۱۵۵. ۱۰۴) الاحتجاج ۲: ۵۵۰؛ بحارالأنوار ۲۵: ۲۶۷. ۱۰۵) سوره مباركه نمل آيه ۶۵. ۱۰۶) سوره مباركه طه آيه ۱۲۴ تا ۱۲۶. ۱۰۷) الغيبة للطّوسى: ۲۴۷؛ مدينة المعاجز ۸: ۴۴؛ كشف الغمّة ۳: ۴۰۷؛ بحارالأنوار ۵۰۵۲. ‌‌‌ در اینجا گفتار ما درباره گوهر های ناب در کلام امام زمان به پایان می‌رسد. و خدای را هم در آغاز و هم در انتها بخاطر نعمتهایش سپاس می‌گوییم و لازم می‌دانم از تمام برادران و جواهران مؤمن کمال تشکر و سپاسگزاری را بجای آورم. از خداوند می‌خواهم که همه ما را از یاران حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه) و از فدائیان راه ولایت قرار دهد. آمین یا رب العالمین ◽️کانال ما در ایتا ⊰ • ⃟♥️྅  @Alyasin278 ⊰ • ⃟♥️྅