*#شبهه* *#عیدنوروز* متن شبهه به این قرار است ازویژگیهای نوروز این است نه کسی پشت بام یا بلندی میرود برای رویت هلال ماه چون آغاز سال به هفته روز ساعت ودقیقه و حتی ثانیه کاملا مشخص است لذا هیچکس دغدغه و نگرانی ندارد در این عید هیچ حلالی حرام نمیشود و هیچ حرامی هم حلال هیچ حیوانی هم سربریده نمیشود این عید هیچ تشریفات خاصی هم ندارد که حلالی حرام شود ویا حرامی حلال دراین عید صله رحم به نحو احسن انجام شده هیچکس این عمل را برای ثواب بهشت یا ترس از جهنم و عذاب انجام نمیدهد تمام انسانها سعی میکنند پلیدی ها را از خود دور کنند نه بخاطر ثواب بلکه بعنوان نیاز رعایت میکنند بطوری که هیچ فقیه و دانشمندی برآنها تکلیف نمیکند مهمتر از همه هیچ غنی بر فقیری برتری ندارد هرکس براساس حسن خلق و روابط انسانی با همدیگر ارتباط برقرار میکنند این عید ارتباط مستقیم با طبیعت دارد با ایمان و عقیده هیچکس در ارتباط نیست هیچ موردی برهیچکس تحمیل نمیشود.میتوانید خانه بنشینید یا مسافرت بروید یا به دامن طبیعت پناه ببرید عید نوروز برشما مبارکباد و اما پاسخ این دست *#شبهات* و حرف های بدون علم، از روی احساسات: همان‌طور که مشاهده می‌فرمایید، سوء استفاده‌ی به وسیله جوّسازی در فضای مجازی، راجع به رؤیت هلال مخصوصا ماه مبارک رمضان و نیز اول شوال و عید فطر، و اعلام روز عید می‌باشد. معمولاً کسانی به این جوّها [به ویژه در فضای مجازی] دامن می‌زنند، که اصلاً اهل روزه و عید فطر و کلاَ عبادات نیستند، بلکه فرصت و بهانه‌ای خوبی برای ضد تبلیغ دین و ایجاد تشویش در اذهان پیدا می‌کنند. رؤیت هلال اول ماه، پیش از آن که یک مسئله‌ی دینی، مذهبی و فقهی باشد، یک امر کاملا *"علمی"* و *تقویمی* می‌باشد، یعنی یک کافر، مشرک و منافق نیز می‌تواند هلال اول ماه را با کمک وسایل و یا بدون آن مشاهده نماید؛ حالا اگر در شرع بیان شد که در این ماه روزه بگیرید و یا در آن ماه به حج تمتع بروید، تازه موضوع *"اول یا آخر ماه"،* در دین مطرح می‌شود، که باز هم یا با کمک وسایل دیده می‌شود. بنابراین، کسی نمی‌تواند به خاطر همزمانی مناسبت‌ها یا هر هدف دیگری، ماه را یک روز زودتر یا دیرتر در بیاورد! و البته هیچ مسلمانی هم دین، دنیا و آخرت خود را به این حرف‌های سبک نمی‌فروشد، به ویژه اهل شعور و تعقل باشد. روزه‌داران نیز اهل فقه، فقاهت و مرجعیت هستند؛ اگر چه گواهی دو عادل برای رؤیت ماه کافیست، اگر چه اگر کسی خودش ببیند، حجت بر او تمام است و این مسئله تقلیدی نیست؛ اما چون رؤیت برای همگان امکان‌پذیر نمی‌باشد، کار را به فقیه و مرجع واگذار نمودند، پس هر گاه او اعلام کرد، اینها نیز می‌پذیرند و تکلیف از مردم ساقط است؛ پس دیگر وارد این "اگر، شاید و اما"های بی‌جهت نمی‌شوند. رؤیت هلال به معنای دیدن هلال اول ماه، یکی از راه‌های شرعی اثبات آغاز ماه قمری است. بخش قابل توجهی از عبادات و اعمال واجب و مستحب مانند حج، روزه، شب قدر و برخی مسائل حقوقی مانند افزایش دیه در ماه‌های حرام، به مسئله رؤیت هلال اول ماه وابسته هستند. فقیهان شیعه برای تعیین اول ماه، مبانی مختلفی دارند. شرایط متعدد نجومی در دیده شدن ماه دخالت دارند. اهمیت تعیین اول ماه: عبادات دو قسم هستند گروهی قمری هستند و گروهی شمسی. برخی از آنها باخورشید سرکار دارند(مثل طلوع و غروب برای نمازها) و برخی دیگر با ماه(مثل اثبات اول ماه و وسط ماه و آخر ماه برای شروع یک ماه یا برای انعقاد نطفه و مسائل فلکی نجومی مثل قمر در برج عقرب و ... که همه از مسائل علمی دقیق است) بخش قابل توجهی از اعمال دینی مانند حج، روزه و بسیاری از عبادات مستحبی که اختصاص به زمان مشخصی دارند؛ همچنین برخی مسائل حقوقی مانند تشدید دیه در ماه‌های حرام، به مسئله رؤیت هلال اول ماه گره خورده‌اند و به همین جهت راه‌های اثبات اول ماه قمری در کتاب‌های فقهی مورد بحث قرار گرفته است. اهمیت این موضوع در ماه رمضان بیشتر بوده و به ویژه در تعیین پایان این ماه حساسیت خاصی پیدا می‌کند، به طوری که اگر ماه رمضان ۲۹ روزه باشد فردای آن عید فطر و روزه گرفتن حرام است و در غیر این صورت فردای آن سی‌‎امین روز ماه رمضان و روزه آن واجب است. این حساسیت و تردید در گذشته نیز وجود داشته و روایاتی که از امامان معصوم نقل شده به خوبی نشانگر این شرایط هستند، ولی در سال‌های اخیر با گسترش ارتباطات، دیدن یا ندیدن ماه در شهرها و حتی کشورهای مختلف باعث تشدید این تردید و سردرگمی گشته است تا جایی که گاهی در یک شهر دو روز متفاوت به عنوان عید فطر مطرح شده است. برخی روزه‌داران برای رهایی از این شرایط در یوم الشک به سفر می‌روند. این مشکل در بین اهل سنت نیز وجود دارد. در آیه ۱۸۹ سوره بقره به هلال ماه و جایگاه آن در احکام شرعی اشاره شده است: یَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِیَ مَواقِیتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ (درباره «هلال‌های ماه» از تو سؤال

#اباطیل_به_ظاهر_روشنفکر_مابانه نزدیک محرم، موقع شروع به انتشار #شبهات مثلا: ❌محرم وقت بالیدن است نه نالیدن حسین تشنه لبیک بود نه آب محرم بساطش آموزه است نه موزه... شعور حسین نه شور.. ✅پاسخ: این جملات که بازی با الفاظ است، شاید در نگاه نخست زیبا باشد و در منظر اول همه را فریفته میکند، ولی در باطن بسیار مخرب است... ◀️باید دانست محرم و صفر، ماه نالیدن و بالیدن است... _ماه آموزه گرفتن از تماشای بزرگترین موزه بندگی است... _ماه تمرین خوب نگریستن و خوب گریستن است... _ و ماه آموختن شعور مذهبی در شور مذهبی است... ✅و اما بررسی جملات: جمله اول اول #نماز_حسين، بعد #عزای_حسين: در این جمله فرض بر این شده که عزاداران حسینی بی توجه به نماز هستند... ◀️این کاملا غلط است چقدر از جلساتی که همراه با نماز اول وقت آن هم به جماعت بوده و در منابر احکام نماز گفته و بررسی میشود... این مطلب، حرفی کاملا باطل و بدون اساس است، چرا که عزادار آقا امام حسین علیه السلام مراقب اوقات نماز خویش است... در ثانی اگر کسی به هر دلیلی کاهلی و سستی در نماز کرد را که نمیشود تعمیم داد به همه حسینیان... جمله دوم: #شعور_حسينی، بعد #شور_حسينی منظور از شعور چیست؟ شعور یعنی شناخت و معرفت و به قول اهل علم، مقوله قائل به تشکیک است؛ یعنی شناخت و معرفت نسبت به چیزی و شخصی درجات دارد و سطوح مختلف دارد. #شعور حسینی یعنی شناخت خود امام و شناخت اهداف امام و عمل به دستورات امام و... و اما #شور؛ به نظر میرسد که شور به معنی انگیزه و انرژی و حرارت و جنبش برای همان شعوری است که به آن دست  یافته اید. با این تعریف: شور می شود نیروی جلو برنده و شعور می شود هدف و مسیر درست. شور قدرت می دهد و شعور راهنمایی میکند. ✅یادمان باشد این دو لازم و ملزوم همند اگر یکی را حذف کردیم، دیگری راه به جایی نمی برد. در کربلا عمر سعد لعنت الله علیه نسبت به امام عليه السلام #شعور داشت ولی #شور حسینی نداشت. یادمان باشد کسی که پا به عرصه عزاداری امام حسین گذاشته است شعور داشته (معرفت اولیه داشته) که بر این اریکه پای نهاده. به جرات می توان گفت که این معرفت و شعور اولیه را خدا فطرتا در دل او نهاده است. پس تمام عزادارن با شعورند و بدون آگاهی نسبت به امام نیستند که پای در این جایگاه نهاده اند ، بله می توانیم بگوییم برخی از آنها شناختشان کم است، زیرا که گفتیم معرفت و شناخت درجات دارد و همه در یک سطح نیستند. این شبهه تلویحا القا می کند که عزادارن حسینی از شعور حسینی بی بهره اند و این در حالی است که تمام شعور را حسینیان دارند... خلاصه یادمان باشد: نماز حسین علیه السلام، از عزای حسین علیه السلام نشأت ميگيرد و اصل عبادات به جانفشانی آقا امام حسین علیه السلام و اصحاب با وفای ایشان باقی ماند... #شعور حسینی از #شور حسینی برمیخیزد محرم و صفر زمان بالیدن است که با نالیدن از ظلم ظالمان بدست می آید... بساطش آموزه است که با اندیشیدن در  موزه های مهر حسینی اعتلا میگیرد... تمرین خوب نگریستن است همراه با خوب گریستن... در روایات اشک با معرفت بر امام حسین علیه السلام رو پاک کننده هر گناهی ذکر کرده اند. ابتدا شور به وجود می آید و سپس شعور نالیدن برای امام حسین علیه السلام... فراوان حدیث داریم در فضیلت و رشد از طریق بکاء بر امام حسین علیه السلام _پس از ناله ی بر مصائب ایشان به بالندگی میرسیم. _آموزه و موزه! شما ابتدا باید نگاه کنید و سپس از دیده ها درس بگیرید... بدون موزه آموزه نیست. موزه همان تاریخ است. ❌این دست شبهات بازی با واژه ها برای القای مفهوم نادرست به مخاطب است... امام رضا علیه السلام فرمودند: ای پسر شبیب! اگر بر امام حسین علیه السلام گریه کنی که اشک هایت بر چهره ات جاری شود، خداوند همه ی گناهانت را که مرتکب شده ای می آمرزد ، کوچک باشد یا بزرگ، کم باشد یا زیاد.. امالی صدوق,ص 112 اهل دقت و تعقل باشیم، نه ... پاسخ به شبهات امامتی_مهدوی 👇 https://eitaa.com/joinchat/2876244082C2b2a847a22