⭕️ قربانی کردن، نماد مبارزه با تعلقات نفسانی 🔺قربانی کردن حاجیان در روز #عید_قربان، نمادی از قربانی کردن هواهای نفسانی و #ذبح_نفس_اماره است. همان طوری که دستور خداوند به حضرت #ابراهیم (ع) در مورد ذبح حضرت #اسماعیل (ع) برای این منظور بوده است تا آن حضرت در پرتو این عمل با سرسخت ترین و ریشه دارترین عامل تعلق نفس که حب فرزند است مبارزه کند و با اطاعت از خدا، تعلق نفسانی را ریشه کن سازد. بنابراین همان طور که اطاعت از این دستور، نقش تربیتی بزرگی در جهت رهایی از زندان نفس و تعلقات حضرت ابراهیم (ع) و حضرت اسماعیل (ع) داشته و مقام و منزلت آنان را نزد خداوند بالاتر برده است، بر این اساس #قربانی_کردن حاجیان نیز در واقع نوعی جهاد با نفس در جهت زدودن تعلقات و وابستگی های دنیایی و مادی و رهایی از زندان مال پرستی و دنیاطلبی است.  طبق بیان نورانی #امام_سجاد (ع ) حج گزار و قربانی کننده با تمسک به حقیقت ورع، گلوی دیو #طمع را بریده، او را بکشد. بنابراین صرف ذبح گاو و #گوسفند و یا نحر شتر و رها کردن آنها بدون توجه به سرّ قربانی، مایه ی تعالی حج گزار یا قربانی کننده نخواهد بود. از این رو از باب تشبیه معقول به محسوس، شایسته است قصد او از این عمل، کشتن دیو درونی #حرص و طمع باشد. کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت @Antishobhe 👈👈👈