امام باقر علیه‌السلام: «هر محبتی، غیر از عشق ورزیدن بر حضرت اباعبدالله الحسین وَهم و بیهوده و باطل است ..» سِرُّ البکاء ص ۳۵ #دوخط_منبر .

سرود ویژۀ ولادت حضرت امام باقر سلام الله علیها _ سید مهدی میرداماد دوباره بارون رحمت رو کویر دل میباره یه آقایی اومده که بوی پیغمبرو داره گذر ملائکه باز رو خاک مدینه افتاد میرسن با گل و هدیه خونه‌ی امام سجاد مدینه چه گل بارونه لب آسمون خندونه برای امام باقر، فرشته غزل میخونه باز مدینه چراغونه خونۀ زین العابدین کهکشونه این تیکه ماه دردونه دلارو دنبال خودش میکشونه امام باقر .. مدد یا مولا .. جابر اینقدر زنده موند تا بزنه گلی جوونه سلام پیمبرُ به این محمد برسونه .. صاحب علم خدایی به دو عالم نور عینِ میمیرم براش آخه اون نوه ی امام حسینِ .. جمالش مثل خورشیده رو پای بابا خوابیده براش از بهشت آوردن لباسی رو که پوشیده .. تو بغله علمدارِ ذکر عموجون علی اکبرُ داره عجب سعادتی داره که عمه زینب براش اسپند میاره امام باقر .. مدد یا مولا .. تیغ ابروش ذوالفقاره توی علم همتا نداره روی گونش عمه زینب داره گل بوسه میکاره عکس اون توی چشای قمر اُم البنینه خالیه جای علی که این نتیجه شو ببینه شیرینه شبیه قنده مثل خورشیده تابنده یه باغ گلی وا میشه همین که لباش میخنده ما با دعاش سرفرازیم به عشق اون تو سینه هامون مینازیم یه روز میاد تو مدینه با همدیگه صحن و سراشو میسازیم علی علی علی علی .. .

مدح_خوانی زیبا تقدیم به ساحت مقدس راوی دشتِ کربلا حضرت امام محمد باقر علیه السلام به نفسِ حاج حسین سازور من ثنا گویِ امامِ باقرم باده نوشِ مِی زجامِ باقرم نه مُحب و شیعه ام خوانید من کیستم مَردم؟غلامِ باقرم سینه ام از مِهر او آکنده است عاشقم، در بَندِ نامِ باقرم بندگیِ او مرا شد افتخار آری من عبدِ مُدامِ باقرم سفره ی عشقش شده رزقِ رجب ریزه خوارِ بارِ عامِ باقرم دل شده اینجا حاضر ای مولا مدد یا امام باقر ای مولا مدد او رجب را لطفِ دیگر داده است او صفا بر ماهِ حیدر داده است از وجودِ نازنینش بر همه شور و شوقِ خیرِ کوثر داده است او به دلهایِ عطش ناکِ همه از سَبویِ عشقِ مادر داده است باده ی شور آفرینِ بندگی بر دلِ مستان،مُکرر داده است او پرستویِ دلِ عشاق را بال و پر بگشوده و پَر داده است شد زبانم قاصر ای مولا مدد یا امام باقر ای مولا مدد .

به پا شد تو #مدینه بزم صفا نشسته خنده رو لب #شهنشه کرب و بلا رسیده دلبرِ عزیزِ #حیدر عمو شد #اکبر،عزیزِ خدا

مدح_و_توسل زیبا تقدیم به ساحت مقدس راوی دشتِ کربلا حضرت امام محمد باقر علیه السلام به نفسِ حاج حسن خلج ┅═┄⊰༻🌼༺⊱┄═┅ ای به سینه ات پنهان گنج های قرآنی علم را شکافنده با کلام نورانی مَظهر جمالِ حق در لباسِ انسانی صد چو بوعلی پیشت کودکِ دبستانی هم سِپهر را محور، هم وجود را بانی کنیه ات اَباجعفر، خود محمّدِ ثانی آسمانِ دانش را آفتابِ تابنده مشعلِ حقایق را منطقت فروزنده خصم را پذیرفته با لبِ پُر از خنده دوست خرّم و خندان،دشمن از تو شرمنده خَلق را خداوندی، ای خدای را بنده نیست بنده ای چون تو، با جَلالِ ربّانی قدسیان به قصد قُرب می برند نامت را عرشیان به شوق و شور سر کِشند جامت را خُسروان غلامانند، سیّدی غلامت را وصف کرده در قرآن کبریا مُقامت را جابر از سوی احمد آورد سلامت را چشم او شده روشن از عنایتت آنی ذکر من سلام من کیست حضرت باقر حجّ من قیام من کیست حضرت باقر اسوه تمام من کیست حضرت باقر زمزم و مقام من کیست حضرت باقر پنجمین امام من کیست حضرت باقر می کند ز آیینم مهر او نگهبانی ای به بندگی یکتا ذات حق تعالی را تو یگانه فرزندی دو علیّ اعلا را باقر العلوم استی ذات پاک یکتا را نی عجب اگر بخشد سائلت دو دنیا را ای غریب شهر خویش مثل جدّ مظلومت شد ز کودکی دائم خون به قلب مغمومت از حقوق خود کردند ظالمانه محرومیت روی زین زهرآلود خصم کرد مسمومت سوختند از داغت اهلبیت معصومت روزشان ز غم گردید همچو شام ظلمانی #حاج_غلامرضا_سازگار .

رهبرانقلاب: #ماه_رجب، ماه مبارکی است؛ ماه توسل و تذکر و توجه و تضرع و استغاثه و محکم کردن پیوند دلهای محتاج و نیازمند ما به ذیل لطف و فضل الهی است. این روزها را قدر بدانید. هر یک روز ماه رجب، یک نعمت خداست. .

مدح خوانی زیبا تقدیم به ساحت مقدس راوی دشتِ کربلا حضرت امام محمد باقر علیه السلام به نفسِ حاج مهدی رسولی •✾• اللّٰهُمَّ بارِكْ لَنا فِي رَجَبٍ وَشَعْبانَ ، وَبَلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ . السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَاقِر عِلم بعد النَّبِيِّ السَّلَامُ عَلَيْكَ یامُحَمَّدَ بنَ عَلِیٍّ اَیُّهَا الباقِرُ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه .. مژده یاران بهار آمده است نخل طوبی به بار آمده است همه گویند یار آمده است عشق پروردگار آمده است آمده پنجمین ستارۀ نور نور حق كرده از مدینه ظهور به نگاه منورش صلوات به تجلی داورش صلوات به افاضاتِ منبرش صلوات به دم شیعه پرورش صلوات صلواتِ خدایِ لم یزلی به جمال محمد ابن علی ما کجا و حکایت باقر دست ما و عنایت باقر علما تحت رایت باقر پای درس روایت باقر آسمانش ستاره ها دارد از نگاهش زراره می بارد نه فقط با رسول همنامی تو به حق آبرویِ اسلامی ساقی امشب مرا بده جامی به همه گفته ام که آقامی ای کرم زاده ، زادۀ حسنی به خدا صاحب اختیار منی مکتبم قال صادق و باقر مذهبم قال صادق و باقر بر لبم قال صادق و باقر هر شبم قال صادق و باقر ای کلامت گره گشایِ همه آفریده شدی برای همه درسِ تو درس پاکی و تقواست عصمت و غیرت و عفاف و حیاست هر چه داری زِ روز عاشوراست استقامت اساسِ درس شماست پیرو راه تو ست کشور ما چون که فرزند توست رهبر ما خاک این سرزمین سرای شماست جان این مملکت فدای شماست کل این خانه جای پای شماست چون که ایران شیعه های شماست منت توست تا ابد سر ما تو از ایران محافظت فرما ما که از اشکِ خود وضو داریم ما که از جام تو صبو داریم گرچه صد فتنه پیش رو داریم با دعای تو آبرو داریم تو دعا كن براي اين كشور تا شود فتح قله هايِ ظفر كشور ما ديار الله است آگه از فتنه های روباه است دستِ دشمن هميشه كوتاه است رهبر ما چراغِ اين راه است گر علی ساربان بوَد داند كه شتر را كجا بخواباند شاعر : محمد مهدی روحی .

┅═┄⊰༻🌼༺⊱┄═┅ مولانا تاج رو سرم تویی دلبرم تویی ، دلبرم تویی امید روزِ محشرم تویی دلبرم تویی ، دلبرم تویی بگم یا نگم ، مستِ پیمونتم بگم یا نگم ، تویِ می‌ خونتم بگم یا نگم ، آره آقا دیوونتم هم‌رازم ، به‌تو می‌نازم غزل میسازم ، به‌عشق تو بی‌تابم ، تویی اربابم بازم میخوابم ، به‌ عشق تو امام من حجت خدا ای نوۀ شاهِ کربلا تویِ قانون قلبم نوشته دلبری کارِ لیلا نمیشه جد تو هم حسن هم حسینِ دیگه مثلِ تو پیدا نمیشه مولانا تاج رو سرم تویی دلبرم تویی ، دلبرم تویی امید روزِ محشرم تویی دلبرم تویی ، دلبرم تویی بگم یا نگم ، مستِ پیمونتم بگم یا نگم ، تویِ می‌ خونتم بگم یا نگم ، آره آقا دیوونتم ـــــــــــــــــــــــــــــ ای یارم ، دل و دلدارم ببین میبارم ، به‌پای تو سرمستم ، گدایت هستم تموم هستم ، فدای تو ای پسر زین‌العابدین کتابِ مدح تو نقطه چین رو سر مردم تو مدینه بارونی از ستاره گرفته اومدی گوئیا که پیمبر زندگی دوباره گرفته از روزِ اول عشق ما شدی دلربا شدی ، دلربا شدی سربازی تو کربُبَلا شدی دلربا شدی ، دلربا شدی بگم یا نگم ، مست پیمونتم بگم یا نگم ، تویِ می‌خونتم بگم یا نگم ، آره آقا دیوونتم ـــــــــــــــــــــــــــــ مدیونم ، ز تو ممنونم برات میخونم ، امام من این شاعر ، ز قال الباقر شده یک زائر ، امام من روبه‌رویِ مسجدالنبی زمزمۀ قلب پُر تَبی دیدن گنبدت تو مدینه توی رؤیای هر زائریه تو مدینه یه‌روزی به عشقت میزنن میدون باقریه عشقِ اول و آخرم تویی دلبرم تویی ، دلبرم تویی باده و می و ساغرم تویی دلبرم تویی ، دلبرم تویی بگم یا نگم ، مست پیمونتم بگم یا نگم ، توی می‌خونتم بگم یا نگم ، آره آقا دیوونتم

بیا که لاله بریزیم زیرِ پایِ بهار که از مسیر طراوت رسد صدایِ بهار نسیم دستِ نوازش کشیده بر سر گل به شوقِ خندۀ غنچه ترانه خوان بلبل فضا ز عطر گلِ ناب نور لبریز است نشاط سبزه و باغ و چمن طرب خیز است زمین به سینۀ خود شور عاشقی دارد ز آسمان مدینه شهاب می بارد میان بیت ولایت چه شور و غوغایی است تبسم گلِ زهرا عجب تماشایی است به چشم سید سجاد حق شده ظاهر که آمده ست به دنیا محمد باقر به روی خلق در رحمت خدا شد باز شده است ماه رجب با ولادتش آغاز تولدش به همه عاشقان مبارک باد بگو به مهدی صاحب زمان مبارک باد ز عرش روح الامین مژدۀ سحر آورد عروسِ حضرت ارباب گل پسر آورد مهی که ماه رجب را به جلوه روشن کرد مدینه را ز گل روی خویش گلشن کرد همان که مُهرِ ولایش به سینه ها خورده هم از حسین و هم از مجتبی نسب برده ___________ امام پنجم و معصومِ هفتمین است او فروغ دیدۀ مولایِ ساجدین است او خدا به مصحفِ قرآن ستایشش کرده و جابرش ز پیمبر سلام آورده تمام علم خدا در کلام او جاریسیت به غیر او به جهان باقرالعلومی نیست به مکتبش زده زانو تمام علم و کمال گرفته دینِ خداوند از او شکوه و جلال الا که حب و ولایِ تو آبرویِ من است سخن به وصفِ تو همواره گفتگویِ من است تو که زفیض نگاهت به دل صفا دادی به چشم جابر همیشه پا دادی تو که ملائکه هم دل به حکم تو بستند ز جام معرفتت عارفان همه مستند تو که به خیمۀ علم و کمال قائمه ای سلالۀ دو گلِ نازنینِ فاطمه ای تو که به جمع پریشانِ عشق هم رازی به کودکی شده ای با رقیه هم بازی تو شاهدِ غم تاراجِ بوستان بودی انیس گریۀ بر کربلاییان بودی به خوردسالیِ خود دیده ای خزانیِ یاس به رویِ نیزه تو دیدی سرِ عمو عباس به درد و غصه شب و روزِ خویش سرکردی کنارِ عمه تو با ساربان سفر کردی الا حیاتِ دو عالم به سایۀ کرمت دلم گرفته هوایِ مزارِ بی حرمت

شیرین شده باز کام دل هامون بارونی شده دیدۀ بارون دنیا اومده نوۀ ارباب نورانی شده همه دنیامون امشب درایِ رحمت حق به روی دنیا وا شده امشب حضرتِ امامِ زین العابدین بابا شده «یابن الزهرا ، یاامام باقر ، یاامام باقر ، یاامام باقر» از شور و شعف هر دلی زائرِ تا شهرِ نبی تا بقیع زائرِ امشب که شبِ مستیِ عاشقاس میلاد آقام حضرت باقرِ «یابن الزهرا ، یاامام باقر ، یاامام باقر ، یاامام باقر» خندون شده این نوگل زیبا گهواره ی اون بازوی سقا لالایی اون وقت خوابیدن ذکرِ یاحسینِ زینبِ کبری آقا دستِ خالی اومدم نذار که باز خالی برم آقا روم سیاهِ ولی تویی صاحب کرم از سفرۀ تو میچینم خوشه ای از رحمتِ تو میبرم توشه ای من ملتمسِ یه نگاهِ توام کن قسمت من صحنِ شش گوشه ای «یابن الزهرا ، یاامام باقر ، یاامام باقر ، یاامام باقر» شیرین شده باز کام دل هامون بارونی شده دیدۀ بارون دنیا اومده نوۀ ارباب نورانی شده همه دنیامون امشب درایِ رحمت حق به روی دنیا وا شده امشب حضرتِ امامِ زین العابدین بابا شده از شور و شعف هر دلی زائرِ تا شهرِ نبی تا بقیع زائرِ امشب که شبِ مستیِ عاشقاس میلاد آقام حضرت باقرِ «یابن الزهرا ، یاامام باقر ، یاامام باقر ، یاامام باقر» باز فکر حرم تو سرم افتاد یادِ اولین سفرم افتاد با عنایتِ حضرت زهرا بازم گذرم به حرم افتاد ارباب، ناله هایِ این دل پاره به جایی نرسد ارباب، گریه های منِ آواره به جایی نرسد میگن"تا که از جانب معشوق نباشد کششی" ارباب، "کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد" از کودکی ام‌ مستم و عاشقم بر درگهِ شاه بندۀ صادقم آخر یه روزی دعای خواهرِت آغوش حرم میشه لایقم «یابن الزهرا ، یاامام باقر ، یاامام باقر ، یاامام باقر» شیرین شده باز کام دل هامون بارونی شده دیدۀ بارون دنیا اومده نوۀ ارباب نورانی شده همه دنیامون امشب درایِ رحمت حق به روی دنیا وا شده امشب حضرتِ امامِ زین العابدین بابا شده از شور و شعف هر دلی زائرِ تا شهرِ نبی تا بقیع زائرِ امشب که شبِ مستیِ عاشقاس میلاد آقام حضرت باقرِ «یابن الزهرا ، یاامام باقر ، یاامام باقر ، یاامام باقر»

🕊💕مدح خوانی زیبا ویژۀ میلاد امام باقر علیه السلام به نفسِ حاج محمد بذری 💕 ┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄ ای چراغ علم روشن از دمت ای رهینِ فضل و دانش عالمت با گذشت آفرینش همچنان کاروان علم دنبالت روان علم ها مشتی ز خروار تواند سینه چاک تیغ گفتار تواند باقر کلّ علوم عالمی خود به تنهایی کتابِ محکمی هر چه دانش پا گذارد پیشتر سر فرود آرد به خاکت بیشتر ای امام ابن امام ابن امام جابرت آورده از احمد سلام دانش از ره مانده در پرواز تو چشم جابر روشن از اعجاز تو ای چراغ نور ، پیش از نورها جلوه کرده در تمام طورها خانۀ دل تا ابد میعاد تو است زینتِ ماه رجب میلاد تو است ای چراغ عقل و دین روشن به تو چشم زین العابدین روشن به تو علم و حلمت همچو شیر و شکر است هر یکی از دیگری شیرین تر است علم تو سرچشمۀ علم خداست حلم تو آیینۀ حلم خداست پنجۀ علم و خرد بر دامنت عاشق خُلق تو حتی دشمنت صد چو جابر دانش آموز تو اند شعله های عالم افروز تو اند مشرق و مغرب پر از گفتار تو است همچو قرآن جاودان آثار تو است عارفان سر مست از این ساغرند جرعه نوش جام قال الباقرند با شمایم ای قلم در دست ها ای ز جام معرفت سر مست ها تا از این مکتب نگردیدید دور از قلم هاتان دمد پیوسته نور علم عالم نوری از این مکتب است تیره گی ها دور از این مکتب است علم اگر نبوَد به عترت منتَسب نیست جز دودِ چراغِ بو لهب هر که دور از آل پیغمبر بود جهل از داناییش بهتر بود این قلم شمشیر حق و باطل است گاه جانبخش است و گاهی قاتل است گاه فردی عاقلش گیرد به دست گاه باشد در کف زنگیِ مست چون کند نور حقیقت را عَلَم ذات حق سوگند خورده بر قَلم ای قلم را کرده شمشیر ستم ای زبانت لال ، ای دستت قلم کشور قرآن و هتّاکی چرا خاکِ اهل البیت و ناپاکی چرا ای همه نشریّه ات رسواییت وای وای از این قلم فرساییت ای گناه گمرهان بر گردنت ای زمام دل به دست دشمنت جهل و رسوایی هم آغوشت شده یا غدیر خُم فراموشت شده ؟ با قلم ظلم و جنایت می کنی حمله بر فقه و ولایت می کنی گه تمسخر می کنی توحید را گاه منکر می شوی تقلید را بی خبر تقلید ما تعلیم ماست در حضور حق همان تسلیم ماست ما طریق بندگی پیموده ایم هم مقلد هم محقّق بوده ایم راه ما تعلیم بوده از نخست آنچه محکوم است آن تقلید توست ما چراغ معرفت افروختیم درس خود از اهل بیت آموختیم پیرو خطِ امام باقریم تا ابد سر مست از این ساغریم ما گرفتیم از چنین مکتب کمال یافتیم از آلِ عصمت این جلال چهارده حِصنِ حَصین داریم ما چهارده حبلُ المتین داریم ما چهارده منظومه از یک آسمان چهارده معصوم از یک دودمان چهارده گوهر ز یک دریای نور چهارده تصویر از یک کوه طور چهارده بی مثل از یک بی مثال چهارده تصویر حق از یک جمال چهارده استاد کل با یک کتاب چهارده فریاد رس با یک خطاب چهارده مشعل فروزِ بزم دل چهارده مصباح دائم مشتعل سر خوش از صهبای توفیقیم ما زنده از تحقیق و تقلیدیم ما .

میشه امشب باز دلِ من زائر میپره تا بقیع مثه طائر دل شادم تویِ جشن میلادِ محمّدِ بنِ علیِ الباقر آقا من و توی همین ماه رجب سمتِ بقیعت بطلب .. « یا مولانا سیدنا الباقر » امشب شب اُمیدِ وقتِ شادی و عیده پر کن دست خالیتُ زهرا عیدی میده امشب عرش خدا شده چراغونی خدا گرفته مهمونی .. هستی به زیر علمت آقا زنده شدم من از دمت آقا جشن تولدت رو می گیریم ایشاالله یک روز حرمت آقا « یا مولانا سیدنا الباقر » جبرئیل دوباره داره از عرش هدیه میاره یک شاخه گل تویِ گهواره میزاره میان از آسمون همه فرشته ها میگن تبریک آی عاشقا .. ای پنجمین سلالۀ زهرا مسنَد نشین قُرب اَو اَدنی همبازیِ «رقیه خاتونی» کوچکترین امام عاشورا « یا مولانا سیدنا الباقر » من شور و صفا میخوام این و از شما میخوام تو سال جدید آقا یک کرب وبلا میخوام میاد امشب نسیم بین الحرمین اَجَنَّنی حُبُ الحسین .. هستم اسیر عشق ثارالله هستم فقط مرید این درگاه من با دلم زائر شش گوشم روحی فداک ابی عبدالله اباعبدالله ...

💕سرود ویژۀ میلاد امام باقر علیه السلام به نفسِ حاج محمد رضا طاهری 💕 ┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄ مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره سحرِ روشن امید تو آسمونا در اومده می تابه نورِ معرفت که عمرِ ظلمت سر اومده رویِ دست امام سجاد گل پیغمبر اومده مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره تو قاب چشماش پُر از اشکِ تبسم مادرِ با یک نگاهش دلِ بابا ، به آسمون میپره به روی ماهش گلای بوسۀ عمو علی اکبرِ مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره ستارۀ عرش برینه ، چراغِ مهرش توی سینه میون خونه میخنده ، وقتی حسینِ زهرا رو میبینه مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره شرابِ کوثرِ خدا ، میریزه از گوشۀ لبش برایِ خواب آروم میشه رو دستایِ عمه زینبش صدایِ خندۀ اباالفضل لالایی خونه هر شبش مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره سخاوتُ وسعِت لطفش ، همیشه دریاییِ ولایتش نور مهتابه شبای رویاییِ تو عشق و مستی بهونۀ همه دلایِ زهراییِ مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره تو باقرالعلمِ خدایی بهشتِ سرسبزِ ولایی تو یادگارِ پرنده هایِ مهاجرِ کرببلایی شبِ جشنِ نگاه تو ، نزولِ مهر ومحبتِ با تو بودن برایِ من قشنگ تر از حور و جنتِ عیدیِ امشبم آقاجون ، یه براتِ زیارتِ مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره تو دفترِ خاطراتِ من ، نشونۀ عشقتِ رو شاخۀ مردۀ قلبم ، جوونۀ عشقتِ دلم یه عمرِ که با دعایِ تو دیوونۀ عشقتِ مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره .

به شوق میلادِ دلبر امشب دلم از غم آزادِ مدینه محو دیدار پسر امام سجاد تجلیِ نور داور ، یا مولا .. باقر آل پیغمبر ، یا مولا .. به مقدمش امشب هستن ستاره ها بی تاب فلک میباره پیشِ پاش ، بارونی از مهتاب به روی ماهش زده شکوفه گل بوسۀ ارباب تجلیِ نور داور ، یا مولا .. باقر آل پیغمبر ، یا مولا .. بهشتِ علم و تقوایی خورشیدِ سپهرِ ایمانی تو کشتیِ بی همتایِ ، دریایِ علومِ قرآنی تموم حکمت پا بسته ت ، یا مولا مشیت حق ، در دستت ، یا مولا به شوق میلادِ دلبر امشب دلم از غم آزادِ مدینه محو دیدار پسر امام سجاد تجلیِ نور داور ، یا مولا .. باقر آل پیغمبر ، یا مولا .. تو باقرالعلمی و از خدا لقب داری به هر کلامت اعجازِ شاهِ عرب داری به آل طاها تو از حسین و حسن نسب داری تجلیِ نور داور ، یا مولا .. باقر آل پیغمبر ، یا مولا ..