. #فاطمیه #حضرت_زهرا #روضه_حضرت_زهرا سلام الله علیها به نفسِ سید رضا نریمانی داری میری و خودتم اینو خبر داری نگفتی این روزا چرا دست به کمر داری؟ دردِ کمر موقع راه رفتن خطر داره هرجا میری تنها نرو که دردسر داره .. کم‌تر برو بیرونِ خونه کم‌تر سر تو درد بگیره می‌ترسم از این‌که یه روزی راهت رو یک نامرد بگیره ... آتیش به دربِ خونمون انداختنُ رفتن رو در و دیوار لخته‌ خون انداختنُ رفتن فضه رسید وقتی که سیلِ خون به راه افتاد به زیر نور ماه ، یه ماهِ پا‌به‌ ماه افتاد دیدم حسن از رویِ ایوون دید آخرش مادر زمین خورد تو بد زمین خوردی می‌دونم محسن از اون بدتر زمین خورد لعنت به اون که پشت‌ در آتیش و روشن کرد زینب داره می‌بینه هرکاری که دشمن کرد هنوز یه هفته از تولدش نمیگذشت که لباسِ مشکلی عزایِ مادرو تن کرد من دل ندارم که ببینم یکم دلش آزار ببینه خیلی شلوغی دوست نداره ای وای اگه بازار ببینه ... *صدا زد زینبُ .. دخترم بیا ، مادر میخواد وصیت کنه. فرمود بقچه‌ای کنار گذاشتم ، میشه برا مادر بیاری؟ .. #بقچه رو آورد گذاشت جلو مادر . گفت زینبم درِ بقچه رو باز کن . با همون دستایِ کوچولوش گره‌ها رو باز کرد ، دید سه‌ تا کفن میونه بقچه‌ ست ... دخترم اولین کفن مال منه .. کفنِ دوم مال بابات علیِ .. کفنِ سوم مال حسنِ .. یه مرتبه دید متحیرانه داره نگاه میکنه ... میگه زینب یه آهی کشید ، مادر نکنه حسینُ یادت رفته؟! ... یه مرتبه دوتایی گریه کردن .. صدا زد نه زینبم فراموشم نشده ، برا حسینم یه پیراهن دوختم. این پیراهنُ بهش بده ، لحظه‌ای که میخواست بره میدان ، از طرف من زیر گلوی حسینمُ ببوس ... داره حسینش میره، یه مرتبه دید داره صدا میزنه « مهلاً مهلاً » همینطور داره میره ، دوباره صدا زد : « مهلاً مهلاً » داره میره .. اما یه‌مرتبه صدا زد « یابن الزهرا ... » تا گفت یابن الزهرا برگشت .. چی میگی زینبم ؟.. صدا زد وصیت مادرمه؛ یه بوسه زیر گلویِ حسینش زد ... کاش به همینجا ختم میشد ، اما این بوسه ، بوسۀ آخر زینب نبود .. اینجا گلوی سالم حسینُ بوسه زد. اما چند ساعت بعد اومد تو گودال ، این نیزه شکسته‌ها رو کنار زد ... آی حسین .... شاعر: #مظاهر_کثیری_نژاد✍

📻 #سخنرانی 🎤 #شیخ_محمود_ریاضت 🕌 مجمع یاس کبود 🗓 یکشنبه ۱۴۰۳/۰۳/20 #آداب_نوکری برای عاشورا #نماد_سازی نکنید خودِ امام حسین نمادها را نشان داده ، مثل شیرخواره همه می فهمن ، وای علم و کتل در بعضی جاها مفهوم است وصیت مادر و تحویل #بقچه #تبعیت_از_اهلبیت يَا مَوْلايَ أَنَا مُوالٍ لِوَلِيِّكُمْ، وَ مُعادٍ لِعَدُوِّكُمْ، وَ أَنَا بِكُمْ مُؤْمِنٌ، وَدبِإِيابِكُمْ مُوقِنٌ، بِشَرايِعِ دِينِي، وَخَواتِيمِ عَمَلِي، وَ قَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ، وَ أَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ ...

. #فاطمیه #وصیت #زبانحال_حضرت_زهرا #حضرت_زینب خانه‌ را بر سرم از داغِ خود آوار مکن جارو از فضه مگیر آب شدی کار مکن تب مکن  لرزه مکن  خوب شو و  خواب برو لب مگز  حرف بزن  دردِ خود انکار مکن نان نپز  خاک مگیر  آرد مکن  راه مرو بسترت جمع مکن  کار به اصرار مکن به خود از درد مپیچ  آب مشو  چهره نگیر بغلی باز کن و  حالِ حسن زار مکن   نفسی آب بنوش  آه مکش  سرفه مکن زخمِ خود تازه مکن  مقنعه خونبار مکن نفسم حبس نمان  آینه‌ام خورد مشو قسمتم خنده‌ی  نا‌مردمِ بی‌عار مکن حرفِ تابوت نزن  باز وصیت ننویس یاد محسن نکن و بر جگرم خار مکن گفتمت فاصله‌گیر  آتش و بغض و لگد است حرفی از من نزن و  تکیه به دیوار مکن گفتم ای در مشکن  شعله نزن  سینه مسوز زخم،  مسمار مزن  آه که مسمار مکن #بقچه را باز مکن  باز کفن را مشمار صحبت از غسلِ تن و نیمه‌شبِ تار مکن دست لرزان و نخ و سوزن و چشمِ تارت آه ای یار مکن  یار مکن  یار مکن پیراهن را بسپار و غم گودال نخور زینبت را نشکن  صحبت دیدار مکن زینبت زار زند دشنه‌نزن تیغ مَبُر پیراهن را مکش و زخم تلنبار مکن جرعه‌ای آب، لبش خشک تنش پامال است نیزه‌ها را مشکن  این‌همه نیزار مکن شمر برگرد، گلو را سه نفر بوسیدند خنجرت بی‌اثر است  اینهمه اصرار مکن #حسن_لطفی ۱۴۰۳/۰۸/۲۳ #بستر_بیماری #حضرت_زهرا #شب_جمعه .

. 📋 این همه راه دویدم، ز پی دلدارم #وداع_با_ماه_رمضان #روضه_امام_حسین (ع) #روضه_حضرت_زهرا (س) با نوای حاج سید رضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ این همه راه دویدم، ز پی دلدارم به امیدی که در این دشت برادر دارم تو دعا کن به کنار بدنت جان بدهم فکر همراهی با شمر دهد آزارم گفت داداش مادر سفارش کرده، همچین که راه افتاد به سمت میدان با همه وداع کرد؛ با همه خدافظی کرد؛ اما زینبه نمی‌تونه دل بکَنه؛ همچین که راه افتاد داداشش صدا زد:« مَهلاً مَهلا!» دید ابی عبدالله نمی‌ایسته «مَهلاً مَهلا!» یهو صدا زد« یابن الزهرا!». تا نام مادر برده شد ابی عبدالله وایساد پشت سرش و نگاه کرد چی‌کار دادی خواهرم نام مادرو می‌بری توو دل این مَهلکه؟! چرا نام مادر و می‌بری؟! - گفت:« داداش! سفارش مادره، یه قولی رو مادر از من گرفته... میدونی کجا این قول رو گرفته اون شب آخری که... شبِ آخر / دست دختر / کفنا رو میده مادر میخونه / ذکر مصیبت / برای حسین بی سَر همچین که این کفنا رو یکی یکی داد به زینبش، زینبم! این مال باباته؛ زینبم این مال خودمه؛ اینم مال حسنه؛ یهو بی‌بی یه نگاه دور و برش کرد گفت:« مادرجان! همینا بود؟! تموم شد؟! - گفت آره دخترم؛ دنبال چی می‌گردی؟! -گفت:« نه مادر؛ انگار یه نفر و فراموش کردی. - گفت:« کی و زینبم»؟! - گفت« مادر نمی‌خوای بگی که حسین و فراموش کردی؟! - گفت:« نه زینبم! کار باهات دارم زینب؛ برا همین صدات زدم؛ گفتم بیای. - چی کار داری عزیزم؛ قربونت برم مادرم؟! صدا زد:« زینبم! فقط این و به خودت میگم، بین خودم و خودت بمونه. حسینم کفن نداره؛ حسینم بی‌کفنه؛ اما یه پیراهنی من خودم با دستای خودم دوختم براش؛ این پیراهن دستت باشه روزی که داداشت خواست بره این و از طرف من بهش بپوشون؛ یکی دوتا بوسه هم زیر گلوش بزن. مادر جان! چرا زیر گلو رو ببوسم؟! حرف داره بی‌بی؛ اما نمیگه چرا؛ میگه زینب میبینه. گفت:« حسین جان! سفارش مادرمه؛ لباس رو پوشوند. اینقدر لباسی که زیر بود ابی عبدالله با نوک خنجر اینقدر پاره کرد؛ بی‌بی تعجب کرد؛ چرا این جوری میکنی داداش؟! صدا زد:« زینبم! می‌خوام از ارزش بیوفته؛ - چرا آخه داداش؟! این کارا چیه میکنی؟! - آخه زینبم چند لحظه‌ی دیگه اینا شروع غارت کردن نمی‌خوام بدنم رو برهنه رها کنند و برن... یکی داره پیرهن و می‌دزده پیراهن که نه کفن می‌دزده یکی داره با یه کهنه خنجر سَر و از روی بدن می‌دزده « ای حسینم، ای حسینم؛ ای ضیاء هر دوعینم» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #بقچه .👇