#قصیده_مناجات #مدح_مرثیه #امام_علی علیه‌السلام(شب قدر) #دستگاه_ماهور 🎼 #استاد_حاج_اسماعیلی #گوشه_داد به مناجات من امیدی نیست آنکه داده به من اُمید علیست ذکر من عالیُ بِ حقِّ علی مرتضی یک نظر کند کافیست دین مگر جز ولایت مولاست اصل توحید با علی باقیست #گوشه_خاوران بندگی نوکریِ این آقا معنیِ زندگی یَمُت یَرَنی‌ست بِ علیٍّ الهی العفو است ذکر اِحیای هر که زهرائیست در مناجات و در عباداتم شکرُلِلَّه علی علی جاریست بَدَم اما به خوب متّصلم هر نشد با علی علی شدنی‌ست ای مناجات هر شب زهرا هر که آه تو را شنید گریست سرِ خود را فرو بِبر در چاه بغض خود را فرو نَبر کافیست #گوشه_اوج ناله کن...گریه کن...بزن فریاد روضه‌ات گفتنی نبوده وُ نیست پیش چشمت چه شد؟! زبانم لال که زمین خورده؟! آسمان ابریست پسرانت ستون دین هستند علّت لرز این ستونها چیست؟! گل یاس کبود یعنی چه؟! روی گلبرگ ردِّ پنجه‌ی کیست؟! دَرو دیوارها عذابت داد؟! این جواب سفارشات نبی‌ست؟! ای خدا حقِّ غربت حیدر بُگذر از هر که آشنای علیست بِ علیٍ علی که می گوییم می‌شود گفت یار تنها نیست... #حضرت_علی_علیه_السلام #مناجات #شب_قدر #حسین_ایمانی✍ .

💠 من در هر دو عالم دوستت دارم (مدح) 🔹بانوای : حاج میثم مطیعی 🌸 #ولادت #امام_حسین (ع) #دستگاه_ماهور #گوشه_داد همیشه در میان شادی و غم دوستت دارم چه شعبان‌المعظم، چه محرّم دوستت دارم دلم با عشق، خویشاوندی دیرینه‌ای دارد از آغاز جهان، از عهد آدم دوستت دارم وضوی گریه می‌گیرم در استغفار و می‌ریزم به پایت جان که ای جانان دمادم دوستت دارم برای این دل بیچاره همدم، عاشقت هستم برای زخم‌های سینه مرهم، دوستت دارم نگو از چشم من افتاده‌ای من چشم در راهم که از تو بشنوم یک‌بار من هم دوستت دارم خودم را بین آغوش تو می‌بینم شبیه حُر که با اشک خودش می‌گفت نم‌نم دوستت دارم در این دنیا نبردی آبرویم را در آن دنیا چه خواهی کرد؟! من در هر دو عالم دوستت دارم مرا حتی اگر در آتش خشمت بسوزانی زنم فریاد در بین جهنّم دوستت دارم دل دلواپسی دارم، دلی از غصه‌ها سرشار ولی «یا کاشف الهَم کاشف الغم» دوستت دارم فراز آخر شعر است و یک اقرار بی‌پایان مرا بسیار می‌خواهی و من کم دوستت دارم

💠 من در هر دو عالم دوستت دارم (مدح) 🔹بانوای : حاج میثم مطیعی 🌸 #میلاد_امام_حسین (ع) #دستگاه_ماهور #گوشه_داد همیشه در میان شادی و غم دوستت دارم چه شعبان‌المعظم، چه محرّم دوستت دارم دلم با عشق، خویشاوندی دیرینه‌ای دارد از آغاز جهان، از عهد آدم دوستت دارم وضوی گریه می‌گیرم در استغفار و می‌ریزم به پایت جان که ای جانان دمادم دوستت دارم برای این دل بیچاره همدم، عاشقت هستم برای زخم‌های سینه مرهم، دوستت دارم نگو از چشم من افتاده‌ای من چشم در راهم که از تو بشنوم یک‌بار من هم دوستت دارم خودم را بین آغوش تو می‌بینم شبیه حُر که با اشک خودش می‌گفت نم‌نم دوستت دارم در این دنیا نبردی آبرویم را در آن دنیا چه خواهی کرد؟! من در هر دو عالم دوستت دارم مرا حتی اگر در آتش خشمت بسوزانی زنم فریاد در بین جهنّم دوستت دارم دل دلواپسی دارم، دلی از غصه‌ها سرشار ولی «یا کاشف الهَم کاشف الغم» دوستت دارم فراز آخر شعر است و یک اقرار بی‌پایان مرا بسیار می‌خواهی و من کم دوستت دارم