✅«چیز دیگری که بنده در بعضی از خوانندگان جلسات مداحی اطلاع پیدا کردم، استفاده‌ی از مدح‌ها و تمجیدهای بی‌معناست، که گاهی هم مضر است.
فرض کنید راجع به حضرت اباالفضل(س) صحبت می شود؛ بنا کنند از چشم و اَبروی آن بزرگوار تعریف کردن؛ مثلاً قربون چشمت بشم!
مگر چشم قشنگ در دنیا کم است؟
مگر ارزش اباالفضل به چشمهای قشنگش بوده؟!
اصلاً شما مگر اباالفضل را دیده‌اید و می دانید چشمش چگونه بوده؟!
[یا در مورد قد رشید ایشان!]
قد رشید که خیلی در دنیا هست؛ ورزشکارهای زیبایی اندام که خیلی هستند؛ اینها که در معیار معنوی ارزش نیست.
گاهی روی این تعبیرها تکیه هم می‌شود! حالا یک وقت شاعری در یک قصیده سی، چهل بیتی اشاره ای هم به جمال حضرت اباالفضل(ع) می‌کند؛ آن یک حرفی است؛ ما نباید خیلی خشکی به خرج دهیم و سختگیری کنیم؛ اما این‌که ما همه‌اش بیاییم روی ابروی کمانی و بینی قلمی و چشم خمار این بزرگواران تکیه کنیم، این‌که مدح نشد؛ در مواردی ضرر هم دارد؛ در فضاهایی این کار خوب نیست.
اینها سطح معارف دینی ما را پایین می‌آورد.
ارزش اباالفضل العباس(ع) به جهاد و فداکاری و اخلاص و معرفت او به امام زمانش است؛ به صبر و استقامت اوست؛ به آب نخوردن اوست در عین تشنگی و بر لب آب، بدون این‌که شرعاً و عرفاً هیچ مانعی وجود داشته باشد.
ارزش شهدای کربلا به این است که از حریم حق در سخت‌ترین شرایطی که ممکن است انسان تصورش را بکند، دفاع کردند.»
🎙بیانات مقام معظم رهبری در جمع مداحان، ۱۳۸۴/۵/۵
@AsnadolMasaeb
✅اما جای سوال اینجاست که در ابیات مدحی امروزی ما، به طور مثال برای حضرت عباس(علیه السلام) با وجود این همه فضائل و مناقب برای ایشان از جنب معصومین(علیهم السلام)، چرا باید روی برخی ویژگیهای ظاهری ایشان مانند؛ چشمهای خوشگل، قد و بالایِ رعنا و ابروی کمانی و ماه و .. مانور داده شود؟!!
جالب آن جاست که در برخی نقلها آمده است که؛
هنگام نبرد قمر بنی هاشم حضرت عباس(علیه السلام) و «مارد بن صُدیف» در کربلا، مارد به آن حضرت(علیه السلام) گفت :
«إنِّي نَصَحتُكَ إِنْ قَبلَتَ نَصيْحَتِي
حَذَرَاً عَلَيْكَ مِنَ الحُسَام القَاطِع
وَ لَقَد رَحِمتُكَ إِذ رَأيْتُك يَافِعَاً
وَ لَعَلَّ مِثلِي لاَ یُقَاسُ بِیَافِعِِ..»
♦️من تو را نصيحت می کنم اگر آن را بپذيری، برای اينکه از تيزی شمشير برّان من در امان بمانی! من وقتی که تو را جوانی زیبا و ملیح چهره يافتم دلم نسبت به تو نرم شد، و گويا مثل من نبايد با مثل تویی هماورد گردد.
حضرت عباس(علیه السلام) در جواب فرمود :
«يَا عَدُوَّ اللهِ! ..امَّا مَا ذَكَرتَهُ مِن مَلاحَةِ وَجهِي وَ حِداثِهِ سِنِّي فَلَيسَ ذَلكَ بِضَارّّی لِانِّي اُعرَفُ مِن شَرِيفِ نِسبَتِي وَ ذُكاءِ عَقلِي وَ مَا قَد استفَدتهُ فِي دِيني مَعَ رِياضَةِ نَفسِي وَ مَعرِفَتها وَ الصُّرُ عَلى مُلَاقاةِ الرِّجَالِ وَ مُواجِهةِ الَابطَالِ و الخُبرَةِ بِالضِّربِ والطِّعانِ وَ مُعَالِجةِ الفُرسَانِ والصَّبرِ عَلى البَلَاءِ وَالشُّكرِ عَلَى الرَّخَاء وَ التَّوكُلِ عَلى اللهِ»
♦️ای دشمن خدا! اما آن چه در مورد زيبايى چهره و جوانى من گفتى، بدان که اين امور به من زيان نمى رساند ولی مُعرِّف من حسب و نسبم، تیز هوشی و درایت عقلم و هر آن چیزی که دینم از آن مستفاد است از قبیل ریاضت نفسم و معرفت به آن است.
و همچنین جرات مقابله با مردان جنگجو و پهلوانان و خبرگان این امر، آنهم به واسطه مبارزات و دلاوری ها و صبر بر بلا و مصیبت و شکر هنگام آسایش و توکل من بر خداست.(۱)
🔰یعنی ما با سخنی، حضرت عباس(علیه السلام) را مدح میکنیم که دشمن، او را این چنین مدح کرده است، در حالی که حضرت(علیه السلام) این جمله را به عنوان شماتت و تحقیر تلقی کردند!
📚منبع :
۱)نور العین اسفراینی، ص۳۹
@AsnadolMasaeb
🎙«فرمایشات صریح #استاد_عندلیب_همدانی درباره رواج #غلو و الگو پذیری از #صوفیه و #تصوف و #غلات و فرقه #اهل_حق در برخی هیئت ها و مجالس مخصوصا در شهر کاشان»
@AsnadolMasaeb
5️⃣ #دو_خط_روضه
﴿اَلسَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ﴾
✅از امام علی(علیه السلام) نقل شده است که فرمود : من و فاطمه(سلام الله علیها) و حسن(علیه السلام) و حسین(علیه السلام)، پیش حضرت رسول اکرم(صلوات الله علیه و آله) بودیم که ناگهان ایشان نگاهی به ما کردند و سپس گریستند.
گفتم : ای رسول خدا(ص)! برای چه می گریید؟
ایشان فرمود :
«أَبْكِي مِمَّا يُصْنَعُ بِكُمْ بَعْدِي»
♦️به خاطر آنچه پس از من برای شما اتفاق خواهد افتاد، می گریم!
عرض کردم : ای رسول خدا(ص)! چه اتفاقاتی؟
حضرت(ص) فرمود :
«أَبْكِي مِنْ ضَرْبَتِكَ عَلَي الْقَرْنِ وَ لَطْمِ فَاطِمَةَ(سَلَامُ اللهِ عَلَیهَا) خَدَّهَا وَ طَعْنَةِ الْحَسَنِ(عَلَیهِ السَّلَامُ) فِي الْفَخِذِ وَ السَّمِّ الَّذِي يُسْقَي وَ قَتْلِ الْحُسَيْنِ(عَلَیهِ السَّلَامُ)»
♦️می گریم به خاطر ضربتی که بر فرق تو وارد می شود.
[می گریم به خاطر] سیلی ای که بر صورت فاطمه(سلام الله علیها) می زنند.
[می گریم به خاطر] نیزه ای که بر ران حسن(علیه السلام) می زنند و به او زهر می نوشانند.
[می گریم به خاطر] حسين(علیه السلام) که کشته می شود.
در این هنگام؛
«فَبَكَى أَهْلُ الْبَیتِ(عَلَیهِمُ السَّلَامُ) جَمِيعَاً»
♦️همه اهل بیت(علیهم السلام) گریستند.(۱)
﴿وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ﴾
📚منبع :
۱)الامالی شیخ صدوق، ص۱۹۷
✍ کانال #اسناد_المصائب
🆔 @AsnadolMasaeb
🔹🔷《اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا اُمَّ المَصَائِبِ یَا زِینَبُ الکُبرَی(سلام الله علیها)، اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا مَن ظَهَرَت مَحَبَّتُهَا لِلحُسَینِ(علیه السلام) المَظلُومِ وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ》🔷🔹
✅در نهضت کربلا، در مقاتل در چند موقِف نام «حضرت زینب(سلام الله علیها)» آمده است :
1⃣شب عاشورا :
امام سجاد(علیه السلام) فرمود :
وقتی امام حسین(ع) ماجرای شهادت خویش و اسارت اهل بیتش را در شب عاشورا به حضرت زینب(س) فرمود :
حضرت زینب(س) از شدت حزن و اندوه و ماتم؛
📋《لَطَمَتْ وَجْهَهَا وَ هَوَتْ إِلَى جَيْبِهَا فَشَقَّتْهُ وَ خَرَّتْ مَغْشِيّاً عَلَيْهَا》
♦️صورت را خراشید و دست به گریبان برد و چاک زد و سپس بی هوش بر زمین افتاد.
امام حسین(ع) برخاست و آب بر روی صورت خواهر پاشید و فرمود :
📋《يَا أُخْتَاهْ! اتَّقِي اللَّهَ وَ تَعَزَّيْ بِعَزَاءِ اللَّهِ》
♦️خواهرم! پرهیز کاری پیشه کن و با آن شکیبائی ای که خدا بهره ات سازد، بردباری کن.(۱)
2⃣پس از شهادت #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام :
در مقاتل آمده است که حضرت زینب(س) بعد از مطلع شدن از شهادت حضرت علی اکبر(ع) از خمیه گاه بیرون آمد و نُدبه کنان خود را به نعش بی جان پسر برادر رساند.
وقتی زینب کبری(س) با بدن قطعه قطعه شده حضرت علی اکبر(ع) مواجه شد؛
📋《فَأَكَبَّتْ عَلَيْهِ》
♦️خود را بر روی بدن بی جان علی اکبر(ع) انداخت.
در این حین از آنجایی که امام حسین(ع) توسط دشمنان محاصره شده بودند، و در مقابل نگاه های آنها قرار گرفته بودند.
امام حسین(ع)؛
📋《فَأَخَذَهَا وَ رَدَّهَا إِلَى النِّسَاءِ》
♦️نعش علی اکبر(ع) را رها کرد و دست خواهر را گرفت و به سمت خیمه گاه، نزد زنان خیام برگرداند.(۲)
3⃣هنگام شهادت #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام :
طبق گزارش مقاتل وقتی امام حسین(ع) در روز عاشورا استنصار می‌کرد.
📋《فَارْتَفَعَتْ أَصْوَاتُ النِّسَاءِ بِالْعَوِيلِ فَتَقَدَّمَ إِلَى الْخَيْمَةِ》
♦️نداى استغاثه امام(ع) به اهل خیام رسید، صداى گریه و ناله از بانوان حرم برخاست.
امام حسین(ع) به سمت خیمهها پیش افتاد و به حضرت زینب(س) فرمود :
📋《نَاوِلِينِي وَلَدِيَ الصَّغِيرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ》
♦️خواهرم! فرزند خردسالم را به من بده تا با او وداع کنم.
حضرت زینب(س) طفل شیرخوار را نزد امام حسین(ع) آورد، و به آغوش پدر داد.(۳)
4⃣قبل از شهادت #حضرت_عبدالله_بن_الحسن_علیه_السلام :
طبق بیان مقاتل وقتی امام حسین(ع) در قتلگاه افتاده بود، حضرت عبدالله(ع) در کنار زینب کبری(س) بود، ولی وقتی صحنه دلخراش عموی خود را دید؛
📋《فَأَبَى وَ امْتَنَعَ عَلَيْهَا امْتِنَاعاً شَدِيداً وَ قَالَ :
وَ اللَّهِ لَا أُفَارِقُ عَمِّي!》
♦️از ماندن نزد عمه امتناع کرد و از دست حضرت زینب(س) فرار کرد و خود را به امام(ع) در قتلگاه رساند، در حالی که می گفت : به خدا قسم از عمویم جدا نخواهم شد.(۴)
5⃣هنگام وداع #امام_حسین_علیه_السلام :
هنگامی که امام حسین(ع) در روز عاشوراء قصد وداع کرد، به اهل حرم فرمود :
📋《یَا اُخْتَاهُ! یَا اُمَّ کُلْثُومِِ! وَاَنْتِ یَا زَینَبُ وَ اَنْتِ یَا رُقَیّةُ وَ اَنـْتِ یا فاطِمَةُ، وَ اَنْتِ یا رُبابُ، اُنْظُرْنَ اِذا اَنَا قُتِلْتُ فَلَا تَشْقَقْنَ عَلَی جَیبَاً وَلا تَخْمَشْنَ عَلَی وَجْهَاً وَلا تَقُلْنَ عَلَی هَجْراً》
♦️ای خواهرم! ای ام کلثوم! و تو ای زینب، و تو ای رقیّه، و تو ای فاطمه، و تو ای رباب، زمانی که من به قتل رسیدم، در مرگم گریبان چاک نزنید و روی نخراشید و کلامی ناروا بر زبان نرانید.(۵)
سپس حضرت(ع) فرمود :
📋《يَا سُكَيْنَةُ، يَا فَاطِمَةُ، يَا زَيْنَبُ، يَا أُمَّ كُلْثُومٍ، عَلَيْكُنَّ مِنِّي السَّلَامُ!》
♦️ای سکینه، ای فاطمه، ای زینب، ای ام کلثوم، خداحافظ شما!(۶)
6⃣آخرین لحظات حیات #امام_حسین_علیه_السلام در قتلگاه :
طبق گزارشات وقتی عمرسعد به گودال قتلگاه نزدیک شد و حضرت زینب(س) در این لحظه به عمر سعد خطاب کرد :
📋《یَابنَ سَعدِِ! اَیُقتَلُ اَبُوعَبدِاللهِ وَ اَنتَ تَنظُرُ اِلَیهِ؟》
♦️ای فرزند سعد! آیا اباعبدالله کشته می‌شود و تو تماشا می‌کنی؟!(۷)
7⃣هنگام شهادت #امام_حسین_علیه_السلام :
وقتی در عصر عاشورا دید دشمن امام حسین(ع) را محاصره کرده و بدن صد پاره ی امام(ع) در قتلگاه افتاده، رو به مدینه کرد و با صدایی غم انگیز، ندبه کنان خطاب به پیامبر اکرم(ص) عرضه داشت :
📋《وامُحَمّداه! صَلّيٰ عَلَيْكَ مَليكُ السَّماء، هَذا حَسَينٌ(ع) بِالعَراءِ، مُرَمَّلٌ بالدِّماء، مُقَطَّعُ الأعضَاءِ》
♦️وامحمّداه! درود فرشتگان آسمان بر تو، اين حسين(ع) است كه عريان بر خاك افتاده و به خون آغشته شده و اعضايش از هم جدا شده است.(۸)
@AsnadolMasaeb
ادامه مطالب :👇