📌پ.ن: یکی از آسیب های مهمی که #جامعه_مومنین دچار اون هست، همین مسئله نوع تعامل و رابطه اجتماعی اون هاست. اساسا #ساخت_جامعه_اسلامی، مستلزم وجود #رابطه_سالم_مومنین با یکدیگر است. 🌱 اگر بناست در مسیر طاعت الهی هم کاری انجام شود، باید در یک #ترابط_اجتماعی و در بستر #الفت_اجتماعی تحقق یابد. همان که قرآن کریم می فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا»(آل‌عمران/200) 🌱 یعنی اولا شما تک تک اهل صبر باشد(اصْبِرُوا) ثانیا با یکدیگر و #به_صورت_جمعی صبر کنید(صابِرُوا)؛ که البته دقیقا ما همینجا گیر داریم یعنی با همدیگر نمی‌توانیم. ثالثا با یکدیگر، #هم_افزایی هم داشته باشید (رابِطُوا)؛ که اینجا هم گیر داریم. 🌱 هر کدام از ما به صورت «تکی» و فردی برای خودمان بچه‌های خوبی هستیم، اما دسته‌جمعی نه! در حالی که تاکید حضرت بر حرکت جمعی بود، نه فردی. 🌱 نکته مهم این است که #ضعف_ها و مشکلات دقیقا خود را در حرکت جمعی نشان خواهد داد، نه فردی، و این همان چیزی است که ما از آن فرار میکنیم، لذا رشدی هم برای ما حاصل نخواهد شد. 🌱 جالب اینکه اساسا نوع نگاه ما به گزاره های دینی هم یک #نگاه_فردی است مثلا وقتی حرف از #رشد_معنوی و اخلاقی زده میشود، ذهن ها همه متوجه رفتار فردی میشود، متوجه گناه فردی میشود 🌱 درحالی که عامل مهم در برآیند، #زیست_اجتماعی است، نه صرفا زیست فردی. وقتی ما #انسان_متخلق و معنوی شده ایم، که در #بستر_اجتماع بتوانیم آن را بروز بدهیم، نه اینکه در کنج خانه خود را عامل به آن بدانیم. 🌱 در واقع بستری که باید در آن #امتحان بدهیم، بستر اجتماعی است، نه فردی. اگر توانستیم با هم کار کنیم، کاری #تشکیلاتی را ایجاد کردیم، در این بستر است که تازه #رشد تحقق میابد چون محل #تضارب است 🌱 اینجاست که حضرت میفرماید مانند گاوانی که در یک چراگاه مشغول چرا هستند و کاری به هم ندارند، نباشید! آنها در کنار همدیگر می‌چرند ولی با هم ارتباطی برقرار نمی‌کنند. 🌱 اینجاست که اگر دیدی تشکیلات با توانایی و استعداد تو به منافعی رسیده، اما این منفعت به اسم رفیقت ثبت شده و به جیب او رفته و اتفاقا عیب های رفیقت هم به حساب تو گذاشته شده، اینجا چه خواهیم کرد؟ تازه #رشد اینجا معنا خواهد داشت، تازه #اخلاق و #معنویت اینجا معنا خواهد داشت. 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍