eitaa logo
مجله میدان آزادی
103 دنبال‌کننده
513 عکس
35 ویدیو
1 فایل
هنر، میدان آزادی است. www.azadisq.com ارتباط با ادمین 👤 @Azadi_sqart www.AzadiSq.com
مشاهده در ایتا
دانلود
▫️ ریویو: نقد و نظری به فیلم «شمال از جنوب غربی» ساخته «حمید زرگرنژاد» 👤 در پنجمین فیلم بلد سینمایی خود سراغ یک موقعیت خاص و تاریخ مهم و ناگفته از جنگ هشت‌ساله رفته است. او دو سال پیش نیز با سینمایی «شماره ده» سراغ یک روایت واقعی جذاب و مهم از جنگ رفته بود و توانسته بود یکی از محبوب‌ترین و موفق‌ترین فیلم‌های چهل‌ویکمین جشنواره فجر  را به نام خود و گروه خود ثبت کند 🎬 حتما می‌تواند با اصلاحاتی فیلم بسیار جذاب‌تری شود، اما تا همینجای کار هم، با توجه زیادی که به جزئیات هنری داشته و زحمات زیادی که در اجرای بخش‌های مختلف یک پروژه‌ی سینمایی کشیده فیلمی منحصر به فرد و شایسته‌ی قدردانی و قدرشناسی است. این فیلم سینمایی به نظرم از بهترین فیلم‌های جشنواره‌ی امسال و از شریف‌ترین و بی‌اداطوارترین فیلم‌های جنگی در سال‌های اخیر است که داستان خود را نه با شعار، بلکه با زبان سینما تعریف می‌کند. 🔗 متن کامل ریویوی فیلم سینمایی شمال از جنوب غربی را در پرونده پرواز بر فراز آشیانه سیمرغ بخوانید. 5⃣6⃣7⃣ @azadisqart
🔹 فهرست: همه برندگان چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر (جایزه سیمرغ بلورین + دیپلم افتخار) مراسم اختتامیه چهل‌وسومین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر با اجرای «محمدرضا شهیدی‌فر»، امروز ۲۲ بهمن ۱۴۰۳ از ساعت ۱۸:۳۰ در مرکز همایش‌های برج میلاد تهران آغاز شد. عصر روز گذشته ۲۱ بهمن ماه نامزدهای بخش مسابقه سینمای ایران چهل و سومین جشنواره‌ی فیلم فجر، در سالن اصلی مرکزهای همایش‌های برج میلاد اعلام شده بودند. 🏆 در چهل‌وسومین جشنواره‌ی فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی به فیلم «»، سیمرغ بهترین فیلمنامه به «»، سیمرغ بلورین بهترین فیلم به «»، سیمرغ بلورین بهترین انیمیشن به «» و سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران به فیلم «» رسید. همچنین فیلم «» با چهار سیمرغ بلورین، رکورددار دریافت بیشترین سیمرغ از جشنواره امسال شد. 🔗 فهرست تمام برگزیدگان این دوره از جشنواره فجر را ببینید. 5⃣6⃣8⃣ @azadisqart
74.86M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 ویدئو: نقد و بررسی فیلم «بچه‌ی مردم» ساخته «محمود کریمی» 🏆 آخرین ساخته سینمایی با تهیه‌کنندگی است که در چهل و سومین ، سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه، بهترین کارگردان اول و بهترین تدوین را از آن خود کرد. 🔗 تازه‌ترین ویدئوی مجله میدان آزادی به نقد و بررسی این اختصاص دارد. فایل باکیفیت ویدئو را در سایت مجله ببینید. 5⃣6⃣9⃣ @azadisqart
ریویو: نقد و نظری به فیلم «لولی» ساخته «رضا فرهمند» 🎬 زبان سینمایی اثر در مجموع قوی است: صفورا همسر موسی که برای بهبود لکنت زبان شوهرش بسیار تلاش می‌کند، در ادامه به بی‌فایده بودن راه حل‌هایش پی می‌برد. آن همه کلمه‌ی نوشته شده روی در و دیوار خانه را پاک می‌کند، کاغذهایی که کلمات روی آن‌ها نوشته شده را بر فراز مناره‌ی مسجد پاره کرده و به دست باد می‌سپارد. حرکت ریورس در این صحنه، دقت نظر کارگردان در بیان سینمایی را می‌رساند: او در واقع مزد معنوی تلاشش را بازپس می‌گیرد و کلمات، بال‌زنان به دستانش بازمی‌گردند. 🔍 انتخاب نام موسی و صفورا نیز خالی از نکته‌سنجی نیست. داستان لکنت زبان حضرت موسی (ع) به واسطه‌ی به دهان گذاشتن ذغال افروخته در کودکی، و دعای آن حضرت پیش از رفتن به سراغ فرعون که «واحلل عقدة من لساني» را همه شنیده‌ایم. پس موسی نام مناسبی است و برای این موسی چه همسری بهتر از صفورا که بنا بر عهد قدیم و عهد جدید نام همسر حضرت موسی بوده است. 🎞 اما موقعیت جذاب موسی را با چند کوتاهی غیرقابل بخشش در کارگردانی مخدوش کرده است. بدتر از همه این‌که کارگردان، گویا خودش هم متوجه نقاط عطف داستانش نشده و مثلا با سکانس برطرف شدن لکنت زبان موسی چنان با بی‌تفاوتی برخورد می‌کند که علاقه‌ی مخاطب به فیلم را سرکوب می‌کند. 🔗 متن کامل ریویوی فیلم سینمایی لولی را در پرونده پرواز بر فراز آشیانه سیمرغ بخوانید. 5⃣7⃣0⃣ @azadisqart
ریویو: نقد و نظری به انیمیشن «افسانه سپهر» ساخته «عماد رحمانی» و «مهرداد محرابی» ✍🏼 در سنت فیلمنامه‌نویسی، قهرمان باید یک ضعف داشته باشد که در طول داستان با گذران هفت گام داستان‌نویسی، با تلاش و سختی بر ضعف خود غلبه کند و در انتهای سفر به فردی با تعادل جدید تبدیل شود. اما سپهر، از ابتدا تا انتها بدون ضعف است. او نه در خود و نه در محیط زندگی خویش هیچ مشکل یا ضعفی ندارد. ⛰️ در چنین شرایطی نمی‌توان گفت که قهرمان داستان با سفر قهرمانانه‌اش چیز جدیدی آموخته و نقطه ضعف‌های خود را به نقطه‌ی قوت تبدیل کرده باشد، بلکه تنها می‌توان گفت یک سفر ماجراجویانه را پشت سر گذاشته تا مانند یک شوالیه، مردمانی را از چنگ اهریمن نجات دهد. در میدان مبارزه نیز غول‌های عظیم‌الجثه و سربازان دشمن را با زیرکی شکست می‌دهد، بدون اینکه حتی خراشی بردارد یا خسته شود. این ویژگی، باورپذیری اثر را کاهش می‌دهد و داستان را تصنعی جلوه می‌دهد. 🎬 با تمام فرازونشیب‌هایش، اثری دیدنی، جذاب و قابل‌ پیشنهاد است. باوجود برخی ضعف‌ها داستان سرگرم‌کننده، پیام‌های مثبت و فضای ایرانی آن تجربه‌ای ارزشمند را برای مخاطبان رقم می‌زند. با توجه به داستان‌های فرعی، پیچیدگی مسیر روایت، و میزان ترس و خشونت شخصیت‌های منفی که بیشتر در صدا، هیبت و چهره‌پردازی آن‌ها بروز دارد، این انیمیشن را برای گروه سنی ۹+ مناسب کرده است. 🔗 متن کامل ریویوی انیمیشن افسانه سپهر را در پرونده پرواز بر فراز آشیانه سیمرغ بخوانید. 5⃣7⃣1⃣ @azadisqart
داوریِ داوری‌های جشنواره فجر در ایستگاه چهل و سوم! 🔍 داوری‌های همواره از چالش‌برانگیزترین رویدادهای هنری تاریخ سینمای ایران پس از انقلاب بوده‌اند. با اینکه جشنواره فجر جزو معتبرترین جشنواره‌های سینمایی دنیاست (یا دستکم در زمانی بوده است) متأسفانه در دوره‌های بسیاری، در دولت‌ها و مدیریت‌های مختلف، داوری‌های غیراصولی، سلیقه‌ای یا سیاست‌زده در کنار عوامل دیگری (مثل نبودن کاخ متمرکزی برای جشنواره و نیز عدم مدیریت و قانونگذاری متمرکز و مستمر روند جشنواره) به اعتبار این جشنواره‌ی مهم در داخل کشور و خارج از کشور آسیب زده است. 📈 در سال‌های اخیر این داوری‌ها وضع پریشان‌تری پیدا کرد و دو سال گذشته شاید جزو بدترین داوری‌های فیلم فجر در دهه‌ی اخیر بود. در دوره چهل‌ویکم و چهل‌ودوم نظر هیئت داوران مخصوصاً در جایزه‌های مهم جشنواره (مثل سیمرغ بهترین )، حاوی انتخاب‌های شوک‌آوری برای جامعه منتقدان و متخصصان بود. انگار داوران دو سال گذشته بیش از داوری حقیقی و فنی، مسئول پخش سهم‌های نهادهای مختلف حامی فیلم‌ها بودند، نه امانت‌دارانِ یک نهاد ارزشگذاری مستقل به نفع هنر و به نفع پیشرفت سینمای ایران. ❗امسال اما نتایج داوری‌ها از جهت دیگری شوک‌آور بودند: نتایج منطقی بودند! 🔗 متن کامل یادداشت نگاهی به منصفانه‌بودن یا نبودنِ داوری‌های جشنواره فیلم فجر را در پرونده پرواز بر فراز آشیانه سیمرغ بخوانید. 5⃣7⃣2⃣ @azadisqart
ریویو: نقد و نظری به انیمیشن «زال و رودابه» ساخته «محمدعلی سجادی» 🎬 در کنار زیبایی‌های بصری که در حد کیفیت دوبعدی ظاهر شده است، موسیقی ایرانی و شرقی در سینمایی بسیار اثرگذار و روح‌فزاست. آن‌جا که روح حماسی و اساطیری قصه اوج می‌گیرد، موسیقی نیز حماسی می‌شود و آن‌جا که عشق بالا می‌گیرد، موسیقی به سمت موسیقی نواحی هند متمایل می‌شود و احساسات مخاطب را برمی‌انگیزد. 🎞️ اما درست در جایی که خاطر شاه ایران از ثمره‌ی نیک این ازدواج آسوده می‌شود، انیمیشن به پایان می‌رسد. پس از همراهی مخاطب در تمام صحنه‌های فراق، آن‌جا که منتظر است در شادیِ وصال دخیل داده شود، پرده‌ها پائین می‌افتد و خبری از جشن و پای‌کوبی که سه هفته به‌طول انجامید نیست. حال آن‌که این فرصتی بود تا به لحاظ فرهنگی و هنری نیز در نمایی اساطیری و کهن، این آئین نمایش داده می‌شد و سازندگان قصه را آن چنان که بی‌کم‌وکاست تصویرسازی کرده‌اند، روایت را نیز به پایان می‌بردند. 🔗 متن کامل ریویوی انیمیشن زال و رودابه را در پرونده پرواز بر فراز آشیانه سیمرغ بخوانید. 5⃣7⃣4⃣ @azadisqart
ریویو: نقد و نظری به فیلم «چشم‌بادومی» ساخته «ابراهیم امینی» 🎬 شخصیت مائده بزرگ‌ترین و اساسی‌ترین مشکل این است. مشکل بزرگی که اصلی‌ترین پیام داستان را به طور کامل زیر سوال می‌برد. به نظر می‌رسد سازندگان تلاش داشتند فیلمی در راستای فهم دنیای نوجوانان و هواداران بسازند اما نگاه قیّم‌مآبانه و از بالا به پایین خود را هم همراه آوردند. 🎞️ البته این نگاه تنها مختص سازندگان نیست و شاید مهم‌ترین مشکل امروز ما در مواجهه با نوجوانان و هواداران (و حتی هواداران غیر نوجوان) همین نگاه از بالا به پایین باشد. نگاهی که تلاش نمی‌کند، نوجوان و هوادار را به عنوان انسان‌هایی دارای فکر و اندیشه در نظر بگیرد. 🔍 مائده غیر از هواداری جونگ‌هیون چه ویژگی‌هایی دارد؟ اصلا کلاس چندم است؟ به چه هنری علاقه دارد؟ اصلا چرا هوادار جونگ‌هیون شده؟ او در این هواداری چه می‌بیند که حاضر نیست ترکش کند؟ نویسنده به این سوال‌ها پاسخ نمی‌دهد شاید چون حتی این سوال‌ها را از خود هم نمی‌پرسد و فقط تلاش می‌کند، مسأله را در غیاب اصلی‌ترین عنصر آن، یعنی خود هوادار، به تنهایی حل کند. 🔗 متن کامل ریویوی فیلم سینمایی چشم‌بادومی را در پرونده پرواز بر فراز آشیانه سیمرغ بخوانید. 5⃣7⃣6⃣ @azadisqart
ریویو: نقد و نظری به فیلم «خاتی» ساخته «فریدون نجفی» 🎬 فیلم با ژرف‌ساخت اسطوره‌ای‌اش بزرگ‌ترین ضربه را از بازی‌های بی‌رمق، مخصوصا بازی سعید آقاخانی در نقش قباد خورده است. آقاخانی حتی در مهم‌ترین سکانس فیلم که رفتن به مخفی‌گاه خرس است هم اصلا در حدواندازه‌ی یک بازیگر حرفه‌ای ظاهر نمی‌شود. ❗لغزش کارگردان به سمت زیبایی‌شناسی تهرانی در بازی گرفتن از بازیگران و حتی چهره‌پردازی آنان در فیلمی که میان جنگل‌های زاگرس فیلمبرداری شده و بازیگران آن دبیت و چوقا دارند غیر قابل اغماض است. چگونه از کارگردانی که خودش بختیاری است می‌توان پذیرفت که در این فیلم جز دو سه بازیگر نقش چندم کسی با لهجه‌ی محلی (یا حتی با آهنگ کلام نزدیک به آن) حرف نمی‌زند؟ 🔗 متن کامل ریویوی فیلم سینمایی خاتی را در پرونده پرواز بر فراز آشیانه سیمرغ بخوانید. 5⃣7⃣7⃣ @azadisqart
ریویو: نقد و نظری به فیلم «ناتور دشت» ساخته «سید محمدرضا خردمندان» 🎬 سعی خود را کرده که فیلم شریفی باشد و فیلم‌های شریف سینمای ایران را نباید دچار نقدهای بی‌رحم، تندوتیز و کمال‌گرایانه کرد، اما به شرطی که کارگردان واقعا در ابتدای راه و فرصت تجربه‌اندوزی باشد. بنابراین اگر قرار بود این مطلب درباره‌ی فیلم یک کارگردانِ فیلم اولی نوشته شود، مطمئنا این حد از دقت و موشکافی و به رخ کشیدن کمبودها در آن بیان نمی‌شد. 👤اما مسئله این‌جاست که ساخته‌ی است. خردمندانی که به جز تجربه‌های فیلم‌های کوتاه و انیمیشن و سینمایی، فرصت ساخت یک سریال چهار فصلی به نام «از سرنوشت» را برای شبکه‌ی دو داشته است. یک سریال چهارفصلی در ۷۰ قسمتِ ۵۰ دقیقه‌ای؛ یعنی ۳۵۰۰ دقیقه! پس به خردمندان آن‌قدری فرصت و امکانات داده شده که در یک فیلم سینمایی، این‌همه اشتباهات فاحش و کم‌کاری نداشته باشد. 🔗 متن کامل ریویوی فیلم ناتور دشت را در پرونده پرواز بر فراز آشیانه سیمرغ بخوانید. 5⃣7⃣8⃣ @azadisqart
64.26M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 ویدئو: نقد و بررسی فیلم «چشم بادومی» ساخته «ابراهیم امینی» سینمایی به کارگردانی و تهیه‌کنندگی سجاد نصراللهی‌نسب در چهل و سومین حضور داشت. 🔗 در قسمت دیگری میدان آزادی در پرونده ویدئوی نقد و بررسی این فیلم را فراهم کردیم. نسخه باکیفیت ویدئو را در سایت مجله ببینید. 5⃣7⃣9⃣ @azadisqart
ریویو: نقد و نظری به فیلم «۱۹۶۸» ساخته «امیرمهدی پوروزیری» 👤 بیشتر به واسطه‌ی ساخت آثار مستندی همچون «در محاصره»، «قبله»، «جنوب از آفریقای جنوبی»، «افغانستان سرزمین سوخته»، «بازگشت»، «آشوب» و «تاده تنها» شناخته می‌شود. علاوه بر این‌ها، کارنامه‌ی او نشان می‌دهد، فیلمبرداری در سینما را هم تجربه کرده و کارگردانی دو سریال تلویزیونی «مینو» و «شادآباد» را بر عهده داشته است. پوروزیری برای اولین فیلم سینمایی خود سراغ تاریخ سیاسی معاصر رفته و آن را به یکی از جذاب‌ترین و پرمخاطب‌ترین موضوعات پیوند زده است: فوتبال. ⚽️ ولی تنها چیزی که در این فیلم دیده نمی‌شود همین فوتبال است، آن هم بازی مهم ایران و رژیم صهیونیستی. پوروزیری با سابقه‌ی مستندسازی که دارد تلاش کرده ارتباط فیلمش با موضوع فوتبال را در ابتدا و انتهای با گفت‌وگو با اهالی فوتبال که در آن روزگار حضور داشتند و در جریان این مسابقه بودند، برقرار کند. قطعا این گفت‌وگوها اطلاعاتی به مخاطب می‌دهد، ولی وقتی مسابقه‌ای دیده نمی‌شود و مهمتر این‌که این افراد معرفی نمی‌شوند ارزش خود را از دست می‌دهد و همچون وصله‌ی ناجور بر تن فیلم می‌نشیند. 🔗 متن کامل ریویوی فیلم سینمایی ۱۹۶۸ را در پرونده پرواز بر فراز آشیانه سیمرغ بخوانید. 5⃣8⃣1⃣ @azadisqart