◽ریویو: نقد و نظری به فیلم «لولی» ساخته «رضا فرهمند» 🎬 زبان سینمایی اثر در مجموع قوی است: صفورا همسر موسی که برای بهبود لکنت زبان شوهرش بسیار تلاش می‌کند، در ادامه به بی‌فایده بودن راه حل‌هایش پی می‌برد. آن همه کلمه‌ی نوشته شده روی در و دیوار خانه را پاک می‌کند، کاغذهایی که کلمات روی آن‌ها نوشته شده را بر فراز مناره‌ی مسجد پاره کرده و به دست باد می‌سپارد. حرکت ریورس در این صحنه، دقت نظر کارگردان در بیان سینمایی را می‌رساند: او در واقع مزد معنوی تلاشش را بازپس می‌گیرد و کلمات، بال‌زنان به دستانش بازمی‌گردند. 🔍 انتخاب نام موسی و صفورا نیز خالی از نکته‌سنجی نیست. داستان لکنت زبان حضرت موسی (ع) به واسطه‌ی به دهان گذاشتن ذغال افروخته در کودکی، و دعای آن حضرت پیش از رفتن به سراغ فرعون که «واحلل عقدة من لساني» را همه شنیده‌ایم. پس موسی نام مناسبی است و برای این موسی چه همسری بهتر از صفورا که بنا بر عهد قدیم و عهد جدید نام همسر حضرت موسی بوده است. 🎞 اما #لولی موقعیت جذاب موسی را با چند کوتاهی غیرقابل بخشش در کارگردانی مخدوش کرده است. بدتر از همه این‌که کارگردان، گویا خودش هم متوجه نقاط عطف داستانش نشده و مثلا با سکانس برطرف شدن لکنت زبان موسی چنان با بی‌تفاوتی برخورد می‌کند که علاقه‌ی مخاطب به فیلم را سرکوب می‌کند. 🔗 متن کامل ریویوی فیلم سینمایی لولی را در پرونده پرواز بر فراز آشیانه سیمرغ بخوانید. #رضا_فرهمند #جشنواره_فیلم_فجر #پرواز_بر_فراز_آشیانه_سیمرغ #مجله_میدان_آزادی #سینما 5⃣7⃣0⃣ @azadisqart