eitaa logo
مجله میدان آزادی
107 دنبال‌کننده
525 عکس
41 ویدیو
1 فایل
هنر، میدان آزادی است. www.azadisq.com ارتباط با ادمین 👤 @Azadi_sqart www.AzadiSq.com
مشاهده در ایتا
دانلود
در بی‌بی‌سی نیوز ژاپن ذکر شده که درام اوشین جهان را مجذوب خود کرد و در فرهنگ دیگر کشورها نیز بسیار تأثیر گذاشت، در حدی که لغت اوشیندروم (اوشین+سندروم=سندروم اوشین) ساخته شد. گفته می‌شود که شخصیت اصلی این داستان تقریباً با الهام از زندگی کاتسو وادا و شیزوئه مارویاما ساخته شده است. کاتسو وادا همسایه‌ی کارگردان سریال بوده و الهام‌بخش او برای خلق این شخصیت. کاتسو وادا مادر کازو وادا رئیس فروشگاه‌های زنجیره‌ای یاوهان (Yaohan) بود که در جنگ‌جهانی دوم با سخت‌کوشی فراوان توانست تا کسب و کار خانوادگی‌شان را از ورزشکستگی نجات دهد. شیزوئه مارویاما نیز الگوی دیگری بود که شخصیت اوشین از آن برگرفته شده است. داستان زندگی او توسط دخترش در کتاب «میراث مادران ما» به چاپ رسید و سوگاکو هاشیدا صحنه‌هایی از کتاب را در اثر خود به تصویر کشید، مانند صحنه‌ای که اوشین روی الوارهای بهم وصل شده‌ای که به عنوان قایق استفاده می‌شده در رودخانه‌ای طولانی در حال حرکت است. دختر شینزوئه مارویاما بیان می‌کند که مادرش با اشک به تماشای این سریال می‌نشسته و داستان سخت زندگی‌اش را به یاد می‌آورده است. در ژاپن معتقدند اشک‌هایی که برای زندگی سخت اوشین ریخته شد باعث تقویت این کشور شده و از این سریال به‌عنوان «قدرت زندگی» یاد می‌کنند. به عبارت دیگر، مردم ژاپن زندگی سخت اوشین تانوکورا و تلاش‌های او برای حفظ زندگی و خانواده توام با کار طاقت‌فرسا را الگوی موفقیت در زندگی خود قرار دادند. متن کامل ریویوی سریال اوشین را در پرونده هزار و یک سریال بخوانید. 3⃣5⃣9⃣ @azadisqart
🔹 فهرست: بهترین مینی سریال‌های خارجی در دنیای کم حوصله‌ای که همه دنبال نسخه خلاصه و مختصر و مفید از هر چیزی هستند، مینی‌سریال‌ها هم روایت کوتاه و جذاب و شسته رفته از داستان‌ها را به عهده گرفته‌اند. روایتی که اتفاقا بسیار عمق دارد و مخاطب را با خود به جهان سریال و شخصیت‌ها می‌برد. مینی‌سریال‌ها نه به کوتاهی نسخه سینمایی هستند و نه به تفصیل سریال‌های چند فصلی و معمولا از ۱۰ قسمت آن هم در یک فصل فراتر نمی‌روند. مگر در مواردی که آنقدر مخاطب پیدا کنند که شبکه‌ها وسوسه شوند ساخت فصل جدید را در برنامه بگذارند. از آنجا که مینی‌سریال‌ها در سال‌های اخیر بسیار پرطرفدار شده‌اند ما هم در یک نظرسنجی از هیئت تحریریه‌ی میدان آزادی، فهرستی از ۲۰ مینی‌سریال‌ خارجی برای شما تهیه کرده‌ایم. سعی ما در تدوین این فهرست بر این بوده که بهترین ژانرهای مختلف را در آن بگنجانیم. مینی سریال بیگانه، صحنه‌هایی از یک ازدواج و... از جمله‌ی این فهرست می‌باشند. متن کامل فهرست بهترین مینی سریال‌های خارجی را در پرونده‌ی هزار و یک سریال بخوانید. 3⃣7⃣3⃣ @azadisqart
🔹 فهرست بهترین سریال‌های اقتباسی خارجی اقتباس در دنیای امروز مفهومی چنان گسترده و در عین حال منعطف است که به‌سختی می‌توان آن را در چهارچوب و تعریف معینی جای داد. از فیلم‌های سینمایی گرفته تا نمایش‌نامه‌، کتاب مصور، اپرا، سریال و... اقتباس می‌تواند به هر شکل و رنگی درآید و برای بیان مضمون و هدف خود هزار لباس رنگارنگ به تن کند. هدف اینکه داستانی را انتخاب کنیم، از دریچه‌ی چشم خود به آن نگاهی تازه بیندازیم و با پرداختی جدید آن را به تصویر بکشیم. دریچه‌ی نگاه نو معمولاً اقتباسگر را به یکی از این دو مسیر متفاوت می‌کشاند: یا نویسنده‌ی اقتباس را به تحسین و تأیید نویسنده‌ی اثر مبدأ وادار می‌کند تا جایی که در اقتباس خود بر «تز» اولیه صحه بگذارد و تأکید کند، یا او را با یک «چه می‌شد اگر...» بزرگ تنها می‌گذارد و به مسیری هدایتش می‌کند که با استفاده از عناصر و اسکلت داستان قبلی، «آنتی‌تز»ی برای داستان مبدأ ارائه دهد. این متن، فهرستی از ده سریال اقتباسی است که از دیدن آن‌ها هم به‌عنوان سریال، هم به‌عنوان اثری اقتباسی پشیمان نمی‌شوید. شرلوک، جنگ و صلح و جین ایر و... از در این فهرست حضور دارند. 🔸 متن کامل فهرست بهترین سریال‌های اقتباسی خارجی را در پرونده‌ی هزار و یک سریال بخوانید. 3⃣7⃣5⃣ @azadisqart
سریال «افعی تهران» به کارگردانی سامان مقدم و با تهیه‌کنندگی جواد فرحانی در چهارده قسمت از شبکه‌ی نمایش خانگی فیلم‌نت در سال ۱۴۰۲ پخش شد و توانست مخاطب قابل توجهی را به خود جذب کند. نگارش فیلم‌نامه‌ی این اثر به عهده‌ی پیمان معادی بود و ترکیب باتجربه و به نام معادی و مقدم باعث شد علاوه‌بر بازیگرانی مانند سحر دولتشاهی، آزاده صمدی، مریلا زارعی، پژمان جمشیدی و... بازیگرانی همچون مهران مدیری، هومن سیدی، امین حیایی، سروش صحت و رضا یزدانی نیز به‌صورت افتخاری در این سریال نقش‌آفرینی کنند. مهم‌ترین نکته‌ای که این سریال، بر روی آن دست گذاشته وجود کودک‌آزارهایی است که در این شهر بدون محاکمه می‌گردند و کودکانی آسیب‌دیده از کودک‌آزاری که اتفاقاً برخی از آن‌ها قربانی آزار نزدیک‌ترین افراد خانواده‌شان بوده‌اند. برگ برنده افعی تهران، برخی پرداخت‌های متفاوت آن است. یکی از این نکات، پرداختن به شخصیت قاتل داستان است. در «افعی تهران» همه چیز جوری چیده می‌شود که مخاطب نه تنها از نگاه پلیس یا قربانی که از نگاه قاتل و اینکه چرا او فراتر از قانون عمل کرده هم به ماجرا نگاه کند. همچنین تلاش مداوم آرمان و در نهایت شکست او در فیلم‌سازی از نکاتی است که پایان‌بندی این سریال را از کلیشه دور کرده و مخاطب‌پسند می‌کند. متن کامل ریویوی سریال افعی تهران را در پرونده‌ی هزار و یک سریال بخوانید. 3⃣8⃣9⃣ @azadisqart
یادداشت: آیا گسترش سکوهای نمایشی مخاطب تلویزیون و سینما را کم می‌کند؟ 🔎 باید بپذیریم که مخاطب به‌دنبال موضوع جذاب و فرم هنری با ارزش‌های زیباشناسانه است و اگر یک اثر نمایشی واجد این دو وجه نباشد، به‌طور طبیعی او را دلسرد می‌کند. حالا اگر یک فیلم سینمایی یا یک تلویزیونی نتواند مخاطبش را راضی کند، طبیعی است او راه دیگری برای برطرف کردن «نیاز تصویری» خود پیدا خواهد کرد؛ نیازی طبیعی و بدیهی مثل غذا خوردن و نفس کشیدن. انسان سده‌ی بیست‌ و یکم نمی‌تواند بدون تصویر سر کند. 📺 پس حالا که نیاز تصویری امری طبیعی و بدیهی است، مخاطبی که نتواند نیاز بصری‌اش را با تلویزیون برطرف کند، راه دیگری پیدا می‌کند و اینجاست که وجود سکوهای نمایشی که اقدام به پخش فیلم سینمایی و سریال‌های سکوهای مختلف جهان می‌کنند که اصولاً هم ساختار جذابی دارند و موضوع هیجان‌انگیزی را دستمایه‌ی ساخت قرار داده‌اند، مخاطب را شیفته و «پاگیر» می‌کنند. 🔗 متن کامل این یادداشت را در پرونده هزار و یک سریال بخوانید. 4⃣1⃣8⃣ @azadisqart
▫️ بازنده: هیچ برنده‌ای وجود ندارد می‌خواهم گریزی بزنم به کارگاه‌های داستان‌نویسی‌ای که لبریز شده از هنرجوها و علاقه‌مندانِ داستان‌نویسی. افرادی که هرکدام می‌خواهند با داستان‌شان تاریخ را به دو بخش قبل و بعد از خودشان تقسیم کنند. دقت کنید: این علاقه به نوشتن است نه خواندن! (چه‌بسا این، علاقه‌ای به نوشتن هم نباشد، بلکه شهوت شهرتی است که گمان می‌کنند با چاپ کتاب می‌توانند به دست بیاورند.) جمع کثیری از این افراد بی‌آنکه خودشان را محتاج خواندن بدانند سعی دارند به‌طور مداوم از خودشان متن‌هایی را ثبت و منتشر کنند که ارتباطی با شمایل یک داستان استاندارد ندارد. مثلاً یکی از فرم‌های مبتذل در نوشتن داستان استفاده از «جک» و «ریچارد» به‌جای نام‌های ایرانی و در نظر گرفتن «لندن» و «نیویورک» به‌جای مثلاً «تهران» و «تبریز» است. داستان‌ها و رمان‌هایی را تصور کنید که نویسنده‌ی ایرانی در آن از شخصیت‌هایی با هویت و اسامی غیرایرانی در زمان و مکانی بی‌ارتباط با این سرزمین استفاده کرده و قصه‌اش را روایت می‌کند. تجربه نشان می‌دهد که اصولاً چنین آثاری جدی گرفته نمی‌شوند. در مدیوم تصویر نیز چنین انتخاب‌هایی ممکن است به یک اثر بی‌خاصیت منجر شود اما واقعیت این است که «بازنده» با شکل و شمایلی که کمتر از یک اثر فارسی ایرانی انتظار می‌رود موفق می‌شود بدون اینکه احساس بیگانگی و غربت به مخاطب دست بدهد قصه‌اش را روایت کند.  کلیدواژه‌ی به‌عنوان یک درام جنایی البته نوآر، فرم است. 🔗 متن کامل نقد و بررسی سریال بازنده را بخوانید. 4⃣3⃣6⃣ @azadisqart
▫️ سریال «صد سال تنهایی»، اقتباسی نه فراتر از کتاب 🎬 سریال «» اقتباسی تلویزیونی از رمان معروف گابریل گارسیا مارکز نویسنده‌ی کلمبیایی، با همین نام است که نتفلیکس در دو فصل هشت‌قسمتی آن را تولید و عرضه می‌کند. رمان «صد سال تنهایی» مارکز داستانی در سبک رئالیسم جادویی است؛ سبکی که حوادث واقعی زندگی را چنان با اتفاقات غیرواقعی در هم می‌آمیزد که تفاوتی میان آن‌ها نیست و همه‌ی پدیده‌ها قابل باور هستند. سریال نیز همین رویه را در پیش گرفته و به متن وفادار است. 👤 تا زمانی که زنده بود اجازه‌ی اقتباس سینمایی این اثر را به هیچ کارگردانی نداد. بعد از مرگ او در ۲۰۱۴ خانواده‌اش با فروش امتیاز اقتباس این رمان به نتفلیکس اجازه‌ی ساخت این پروژه‌ی عظیم را دادند. 📕 شهرت عالم‌گیر این اثر مارکز به‌تنهایی برای این حجم از اشتیاق جهت دیدن اقتباس تصویری آن کافی است. اما اقتباس تصویری در عین حال می‌تواند به‌علت تفاوت میان تخیلات و دریافت‌های درونی خواننده‌ی کتاب با آنچه در صفحه‌ی تلویزیون پخش می‌شود، انتظارات بیننده را برآورده نکند و موجب دلزدگی شود. 🔗 متن کامل ریویو: نقد و بررسی سریال «صد سال تنهایی»، ساخته «لائورا مورا» و «الکس گارسیا» را بخوانید. 4⃣8⃣8⃣ @azadisqart
ریویو: نقد و بررسی سریال «داریوش»، ساخته «هادی حجازی‌فر» 🎞️ ژانر اصلی درام اجتماعی است اما گاهی به کمدی و اکشن هم نقب می‌زند. داستان باز هم به سیاق بیشتر سریال‌های پلتفرم‌های ایرانی در جنوب شهر می‌گذرد. لات‌بازی و دزدی و قتل و سرقت و خلافکارانی که از زندان آزاد شده‌اند و فعالیت شریف خود را از سر می‌گیرند! «داریوش» کاملاً در دام ژانر نکبت یا اجتماعی چرک نمی‌افتد و از آن فاصله می‌گیرد. اگر کمدی سیاه یا درام جنایی مدنظر سازندگان بوده، می‌توان گفت چندان به هدف خود نرسیده‌اند. خشونت زیادی در سریال جریان دارد که تاحدودی اقتضای قصه است اما به نظر می‌آید بعضی صحنه‌های خشن برای مرعوب کردن مخاطب و تأثیرگذاری مضاعف به سریال الصاق شده‌اند. بهرام یک نفر را زنده‌زنده می‌سوزاند و یکی را هم با دست‌های خودش خفه می‌کند. 🔗 متن کامل ریویوی سریال داریوش را در پرونده هزار و یک سریال بخوانید‌. 5⃣0⃣1⃣ @azadisqart
▫️ ریویو: نقد و بررسی سریال «ریپلی»، ساخته «استوین زیلیان» «ریپلی» کم اقتباس نداشته اما سریال «ریپلی» همچنان تازه است. می‌داند که برای نتفلیکس سریال ساخته، آن هم در عصر سریال‌های سری‌دوزی‌شده، اما دست از خلق نمی‌کشد. او این بازی را در حالی شروع می‌کند که داستان برای بسیاری از مردم آشناست و ممکن است در ابتدا سراغ تماشای چنین اقتباسی نروند. 👤 در مصاحبه‌ای می‌گوید که ریپلی را به گونه‌ای بازی کرده که احساس می‌کند تام ریپلی چگونه عمل می‌کند و دقیقاً همین‌طور اتفاق افتاده. تام برای قتل قدرت بدنی فرازمینی ندارد، به‌سختی شرایط را مدیریت می‌کند و سر به نیست کردن جسد برایش مسئله‌ای جدی است. تمام این مراحل را کارگردان به تصویر می‌کشد و اندرو اسکات بازی می‌کند. شما شاهد نفس‌نفس زدن تام ریپلی هستید زمانی که نمی‌تواند جنازه‌ی شخصی هم‌وزن خود را بلند کند. 🔗 متن کامل نقد و بررسی سریال ریپلی را بخوانید. 5⃣0⃣4⃣ @azadisqart
ریویو: نقد و بررسی سریال «امیلی در پاریس» ساخته «دارن استار» 🔍 کلیشه‌ی معروف سینمایی نجات جهان از شر موجودات بیگانه و سیل و صاعقه به‌ دست کاراکتر آمریکایی، در این هم وجود دارد. امیلی در شرکت تبلیغاتی آمریکایی فعالیت می‌کند و با اینکه هیچ اطلاعاتی در زمینه‌ی مد و فشن ندارد، به فرانسه منتقل می‌شود. جایی که باید شرکت فرانسوی را بدون هیچ گونه علم و تجربه‌ی خاصی، نجات دهد. امیلی حتی یک کلمه فرانسوی بلد نیست. سریال تلاش کرده به‌دلیل اینکه همکاران امیلی به زبان مادری خود صحبت می‌کنند و لزومی نمی‌بینند که به‌خاطر یک همکار آمریکایی، به زبان دیگری صحبت کنند، حس بدی به مخاطب منتقل کند. 🇫🇷 راه‌حل این مشکل در نهایت فرانسوی یاد گرفتن امیلی نیست، چراکه فرانسوی زبان سختی نمایش داده می‌شود که ناجی قصه‌ی ما از پس یادگیری آن برنمی‌آید. همه‌ی فرانسه تحت استعمار زبان انگلیسی قرار می‌گیرند و با امیلی به انگلیسی صحبت می‌کنند که او در کشوری که وجودش هیچ آورده‌ای برای آن ندارد، غریب به نظر نرسد! متن کامل ریویوی سریال امیلی در پاریس را در پرونده هزار و یک سریال بخوانید‌. 5⃣2⃣7⃣ @azadisqart
▫️ ریویو: نقد و بررسی سریال «حشاشین» ساخته «پیتر میمی» 🎞 «حشاشین» سریالی به‌ظاهر تاریخی است که بیش از‌ جنبه‌ی تاریخی داشتن، درامی فانتزی محسوب می‌شود. این مجموعه در سال ۱۴۰۳ ساخته شد و به‌سرعت با زیرنویس فارسی در اختیار ایرانی‌ها و فارسی‌زبانان قرار گرفت. 📕 این سریال مصری به کارگردانی «پیتر میمی»، بر اساس داستان کتاب پرفروش «سه یار دبستانی» ساخته شده و با شاخ و برگ‌های فانتزی تزیین و به مخاطب ارائه شده است. سریالی که در طول شش ماه و با بودجه‌ای قریب به دوازده میلیون دلار ساخته شده، عملاً پروژه‌ای بزرگ بوده است. این سریال ماه رمضانی که به ادعای سازندگان خود آمده بود رقیب سریال «تاج و تخت» شود، اگرچه نتوانست حتی به سریال رقیب نزدیک شود، اما تمام سعی خود را کرد که با استفاده از موسیقی و حتی تیتراژ مشابه، خود را به جایگاهی جهانی برساند. ▫️نکاتی مانند نمازخواندن شیعیان اسماعیلیون نزاری به روش اهل سنت، سند دانستن روایت‌های مارکوپولو از الموت و طرفداران صباح (او ۱۴۰سال بعد از داستان الموت به خاورمیانه سفر کرده!)، قدرت‌ جادویی داشتن حسن صباح و فروختن روحش به شیطان، استفاده از موسیقی علی‌رغم اینکه همه، حتی مخالفانش او را بسیار متشرع می‌دانند و بسیاری نکات دیگر، از مواردی هستند که این سریال را صرفاً در حد یک اثر سرگرم‌کننده و غیر‌تاریخی تنزل می‌دهند. 🔗 متن کامل نقد و بررسی سریال حشاشین را در پرونده هزار و یک سریال بخوانید‌. 5⃣3⃣3⃣ @azadisqart
ریویو: نقد و بررسی مینی‌سریال «اریک» ساخته «لوسی فوربس» 🎞️ داستان اریک تاکید شدیدی بر اهمیت خانواده دارد؛ اینکه خانواده‌ی بد چگونه می‌تواند یک هیولا بسازد و زنجیره‌ی هیولاسازی متوقف نمی‌شود. این موضوع در تقابل نیویورک کثیف گاتهام‌گونه که جرم و فساد سراسر آن را فراگرفته، قرار می‌گیرد. شهرداری نیویورک در تمام وظایفش مانده. بحران بی‌خانمان‌ها، زباله‌هایی که هفته‌ای یک‌بار از سطح شهر جمع می‌شوند و بیزنس فروش کودکان. به‌جز شو و نمایش و خیریه‌های الکی چیزی برای دفاع ندارد. سرمایه‌داران (نظیر پدر وینسنت) پول‌دارتر می‌شوند و خانواده‌های ساکن محلات ضعیف محکوم به زندان، جرم و نابودی‌اند. 🎬 این موضوع دقیقا همین‌طور که نوشته شده، در سریال بیان می‌شود. گل‌درشت و مستقیم. سریال سعی می‌کند در ۶ قسمت به بررسی تمام این مسائل به اضافه زندگی اقلیت‌های پوستی و جنسی بپردازد و این وسط دو کودک نیز گم‌شده‌اند و بخشی از داستان مربوط به پیدا کردن آن‌هاست. می‌توانید تصور کنید که شاهد چه صحنه‌های شعاری و پی‌رنگ‌های نالازم فرعی هستیم که در نهایت هیچکدام کامل بررسی نمی‌شوند و بااین‌حال ما را تشنه نگه ‌نمی‌دارد؛ انگار که زنگ ریاضی باشد و ما چشم‌به‌راه آن یک ربع زنگ تفریحی که معمای پلیسی حل می‌کنیم. 🔗 متن کامل ریویوی مینی‌سریال اریک را در پرونده هزار و یک سریال بخوانید‌. 5⃣3⃣6⃣ @azadisqart