🟢 انواع روزه و روزه داران از زبان آیت‌الله مجتهدی تهرانی ایشان با بیانی جذاب و شیرین این سه نوع روزه را توضیح می دهد 🔵🟣🟢🔴

⛔️ *ضریب دادن به توان دشمن!* 🔻 قشنگ دارند با یک برنامه هدفمند هر آنچه نماد و پشتوانه اصلی انقلاب خمینی کبیر بوده است را از بین میبرند. پروژه ی زدن روحانیت، تضعیف قدرت شیعه در شیعه خانه امام زمان(عج)، تخریب باور مردم و بدبین ساختن آنها، و نیز معنویت زدایی از انقلاب اسلامی، و صد البته هدر دادن خون هزاران شهید مسیری است که چیزی جز جدایی دین از سیاست، پیشروی بسوی جمهوری ایرانی [و نه اسلامی]، منفور ساختن مومنین در نزد ملت، بی پشتوانه کردن جمهوری اسلامی با متلاشی و متفرق نمودن اجزای هسته سخت آن [یعنی انقلابیون] که پشتیبان همیشگی انقلاب در هر شرایطی بوده اند، و در نهایت "حذف نهاد رهبری" بعنوان مهمترین هدف معاندین، منافقین، و براندازانِ ظاهرالصلاح، از آن بیرون نخواهد آمد! 🔻 *صدیقی بهانه است؛* *قالیباف بهانه است؛ رئیسی بهانه است؛ هزاران قالیباف و صدیقی فدای این انقلاب؛ این البته شعار خود این افراد نیز هست؛ اما اگر از این مرحله هم عبور کردیم و اینها هم حذف شدند؛ آیا تمام میشود* ؟ نخیر! تمام نخواهد شد و این جماعت کم کم شما را به عقب نشینی های بیشتر وادار میکنند. *طرف اگر تهمتی بزند، ممکن است آن قدری گرفته باشد که برایش بصرفد دو برابر جرمی که کرده نیز زندانی شود! شش ماه، یک سال، نه دو سال حبسش را میکشد و سُر و مُر و گنده مجددا آزاد میشود و در خروارها پولی که به دست آورده غلط میزند و باز لجن میپاشد و دوباره روز از نو، روزی از نو. حالا شما بیا و بگو فلانی در دادگاه محکوم شد؛ اصلا به تمام رسانه ها بسپار این خبر را جار بزنند؛ حتی پنج درصد مردمی که با آن تهمت ها از انقلاب زده شده اند نیز با جوابیه و اصلاحیه و خبر محکومیت مجرمان و غیره قانع نخواهند شد! اینجا است که تو کم کم زمین بازی را واگذار کرده ای در حالی که شادمان فکر میکنی در طرف حق ایستاده ای، حال آنکه این حق سرابی بیش نبوده است و تو باید به هلاکت سلام کنی!* 🔻 *من واقعا نمیدانم کاری از حکومت در این زمینه بر می آید یا خیر! نمیدانم اراده ای هست تا مثل سایر کشورها با دروغگویان و تخریبگران آرمان های یک ملت برخورد قاطعی شود یا نه! ولی آنچه میفهمم این است که بسیاری از ما همین امروز در میانهٔ یک فضای فتنه گون و غبار آلود در حال گم کردن مسیریم! خیلی منتظر دجال نمانید؛ شمه ای از آخرالزمان شاید همین حالا است.* 🌀 آیا میتوانی حق را از باطل تشخیص بدهی؟ 🌀 میتوانی بفهمی در حال تضعیف حکومت اسلامی و یا تقویت آن هستی؟ 🌀 به روی دشمن سید علی حسینی خامنه ای شمشیر کشیده ای یا به بهانه اصلاح، در کنار دشمنش ایستاده ای؟! 🔹شما را نمیدانم، ولی من آدم جمهوری اسلامی ام؛ سران حکومت را تا آنجا که امام جامعه حمایت میکند حمایت میکنم؛ نمیتوانند برچسب قالیبافی بزنند، میگویند از او انتقاد نکرده ای! خب من در این ماجرا و در اتهامات بدون پشتوانهٔ شما آخرت خودم را نسوزاندم و به شایعات اعتماد نکردم؛ اما از رئیسی و دولتش صدها بار حمایت مستقیم کرده ام؛ از اژه ای و دستگاه قضا حمایت کرده ام؛ شورای نگهبان را و آیت الله جنتی را تحسین کرده ام؛ سپاه و سرداران سرافرازش را تمجید و هرآنچه نماد جمهوری اسلامی بوده است را منطقی پاسداری کرده ام. این کمترین کاری است که میتوانستم بکنم. 🔻 *هیچکدام از اینها کامل نیستند؛ ایراداتی دارند؛ اما اگر ولایت فقیهی داریم به پشتوانه اینهاست. شما فکر میکنید اگر سیدعلی حسینی خامنه ای در حسینیه امام خمینی با قدرت قلدران عالم را خطاب قرار میدهد به پشتوانه بلاگرهای افشاگر مجازی است؟ اگر نفتمان را از بیخ گوش آمریکا رد کرده و به ونزوئلا میرسانیم به پشتوانه وحید اشتری، یاشار سلطانی، رائفی پور و ایلجان و عیار است؟ خیر؛ ما به پشتوانه سپاه و ارتش سرافراز، به پشتوانه دولت قوی و دیپلماسی انقلابی و به پشتوانه همین مجلسی که سعی دارند تخریبش کنند* پوزه آمریکا را به خاک مالیده ایم و همه این نهادها قدرتشان را از مردم انقلابی گرفته اند که این روزها قدرتمند به پیش میرویم وگرنه هر وقت رای مردم به سوی امثال روحانی ها و لاریجانی ها رفت ترمز مملکت هم کشیده شد! 🔻 *هیچ کسی نیامد مقایسه کند این دولت و این مجلس را با دولت و مجلس گذشته!* هیچ کسی نگفت تفاوت دولت رئیسی و روحانی زمین تا آسمان بود، تفاوت مجلس قالیباف و لاریجانی زمین تا کهکشان بود؛ فقط گشتند و گشتند و گشتند اندک نقاط تاریک را پیدا کردند و آن اندک ها را به مثابه کوه ساختند و پیش چشم ملت گذاشتند!. این امید آفرینی است؟ این تحقیر دشمن است؟ این تحقیر دشمن است یا ضریب دادن به توان دشمن؟!

🔻 *سخنان واضح و البته بی سابقه رهبری درباره دولت و مجلس انقلابی را میپیچانید و سوت زنان از کنارش عبور میکنید که چه؟ نفعش به جیب چه کسی میرود؟ به والله که خود حقیرپنداری هم حدی دارد؛ منفعت طلبی حدی دارد! از شما البته انتظاری نیست؛ کاش مردم بیدار* شوند! ✍ عبدالرحیم انصاری @jahadetabeen8

⚠️لفظ #سوپرانقلابی توسط عده‌ای و مخصوصا یک نفر در سطح فضای مجازی و مخصوصا در ایتا در حال به لجن کشیده شدن است و برای مخالفین خودشون از این لفظ استفاده میکنن تا خودشون رو انقلابی معتدل معرفی کنن... 🔺اما حقیقت سوپرانقلابی‌ بودن را از زبان رهبر معظم انقلاب بشنوید رهبر انقلاب : برخی سوپر انقلابی‌ها نتوانستن خط رو ادامه بدن، طاقت نیاوردن، موندن در این راه طاقت میخواست، طاقت نیاوردن. مشکلتر از انقلابی بودن انقلابی موندن است. #انقلابی_گری به #ویژه_ترین کانال خبری در ایتا بپیوندید👇. https://eitaa.com/joinchat/4073259207Cd2916ef4d3

🔷بسیار تاسف بار است.. ⁉️این درد را کجا فریاد بزنیم؟ سلبریتی ضد نظام است ولی طلبه مدافع نظام و خادم مردم است! مسئولین نظام به مخالفان نظام تا نفری۶۰۰میلیون میدهند تا چند دقیقه آنتن رسانه ملی را پر کنند ولی استاد حوزه و طلبه مدافع نظام از شدت فقر و ناداری باید مسافرکشی کند و به قتل هم برسد. و عجیب اینکه رسانه اون سلبریتی را مدافع حقوق و حامی مردم و طلبه را غارتگر و دزد معرفی می نماید. به #ویژه_ترین کانال خبری در ایتا بپیوندید👇. https://eitaa.com/joinchat/4073259207Cd2916ef4d3

📛 سوال! اگر‌کسی قلبش پاک باشه ولی #حجاب رو به صورتی که اسلام گفته رعایت نکنه آیا کارش درسته؟ ❇️ پاسخ👆 اینجا: یه کار تمیز رسانه ای از برادران افغانستانی 😎👏 به #ویژه_ترین کانال خبری در ایتا بپیوندید👇. https://eitaa.com/joinchat/4073259207Cd2916ef4d3

زمین لرزه به پا کرد 😁😁 🆔 @ShadKoonak 💯

التماس بختیار از سازمان جاسوسی موساد برای ترور امام خمینی(ره) ✅کانال تاریخ پهلوی👇 https://eitaa.com/joinchat/4153737506C363110af5c

⚠️ مدهای اجباری .. 🔷 آیا میدانید چرا مچ پا و دست و دکمه مانتو ها در مد جدید باز است پس خواهش میکنم که این ۴ دقیقه کلیپ که ارزش دیدن رو برای حفظ شخصیت انسان دارد را ببینید تا بیشتر آگاه شوید.

💥نظر جالب این خانم اهل ترکیه درباره آتاتورکی که در اصل یهودی بود و در ظاهر مسلمانان... 🚨نکته قابل تامل اینجاست که #آتاتورک و #رضا_قلدر هر دو مأموریت داشتند؛ پروژه پروتستانتیسم اسلامی رو در ترکیه و ایران اجرا کنند تا در ادامه روند #سکولاریسم در اروپا به اسم #مدرنیسم، قدمی مهم در همسو کردن دو تمدن غنی آسیایی با غرب وحشی بردارن، جاییکه در آن خبری از تاریخ، تمدن و باورهای مذهبی نیست... ♨️ نتیجه‌اش #هویت_زدایی و استحاله از درونی هست که امروز در #ترکیه شاهدیم، جوری دچار وارونگی شناختی شدند که برای الحاق به اتحادیه اروپا، تن به هر خفتی دادند تا در نهایت فقط از مدرنیته رنگ و لعاب کذایی رو بگیرن و بشن سرزمین تروریست پرور و مایه عذاب همسایه‌ها... ✅ ولی ایرانی جماعت با غنای فرهنگی، فاتحه رضا قلدر و دودمانش رو یک‌جا خوند و خیز برداشت برای نجات دنیا از دست تفکر ساختار شکن و ویرانگر سکولار تا امروز شاهد #احیای_امپراطوری_ایران_بزرگ باشیم که باعث تحولی عظیم در قلوب و عقول ملت‌ها شد تا بدنبال #ظلم_ستیزی باشند. #علوم_شناختی & #جنگ_ادراکی 🧠⚔️ @Dr_mahdiamini313

💠 امروز حرف اول را در دنیا رسانه ها میزنند. رسانه را جدی بگیریم.... 💠💠💠

🔴 این بیانات آیت الله دژکام نماینده ولی فقیه در استان فارس و امام جمعه شیراز درباره بی بند و باری افسار گسیخته در مسجد تاریخی نصیرالملک شیراز که البته شامل حال سایر اماکن به اصطلاح گردشگری نیز می گردد برسانید به گوش سمع میراث فرهنگی و گردشگری. ❌ بیچارگی یعنی که این به اصطلاح، صنعت به جای آشنا کردن مردم با فرهنگ غنی ایرانی اسلامی بشود تخریبگر دین و شرع و فرهنگ و البته پولِ کثیف پارو کند. 🔴 این نهیبهای آیت الله دژکام لازم است از حنجره سایر علمای عظام نیز در برابر ولنگاری و اباحه گری که این روزها در اماکن عمومی شاهدیم برخیزد نه اینکه مثل بعضی از بزرگواران، دنبال احتجاج شرعی بگردند که روحانیِ آمر به معروف و ناهی از منکر را تخطئه نموده و مقصر بپندارند. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔆 در انتشار مطالب، سهیم باشید. 🔷️🔹️ @khakriz2

‏فیلم از طرف دکتر حسین امیدی

🔵 فیلم کامل حضور استاد مرتضی خدامی اعجوبه بابلسری 👈در برنامه تلویزیونی محفل که همه را شگفت زده کرد 🔹بخاطر مطالبی که در باب بزرگی اسلام و قرآن در این ویدیو مطرح می‌شود، شک نکنید با نشر حداکثری این ویدئو می‌توانید در ثواب آن شریک شوید🇮🇷

عبدالصاحب ناصری: ‍ 💥خدایِ مردمان دِه! ✍ عبدالصاحب ناصری ـ ایلام بخش نخست: اوایل دههٔ پنجاه؛ بیش از نیم قرن پیش، خیلی کودک بودم. مثل یک رؤیای دور و شیرین یادم می‌آید در تابستان‌‌های مهران که هُرم گرمایش چون حرارت تنور بود، مرحوم پدر و مادرم  ــ غفرالله تعالی لهما و لنا ــ سحرگاهان پیش از خروس‌خوان نخست، از خواب بر می‌خاستند و سفره‌ٔ سحری می‌گستراندند و بر آن مختصری قوت که ماحصل دستان پینه‌بستهٔ خودشان بود می‌گذاشتند و به همراه تمام اعضای خانواده اعم از مکلف و غیرمکلف بر سفرهٔ ضیافت آسمان بی‌غبار روستا می‌نشستند. چه نور و شکوه و سرور معنویتی داشت صفای آن سفرهٔ سادهٔ سُحوره (سحری) که ختم به خدا می‌شد! 🔹 پدر و بزرگ‌ترهای خانه، پس از صرف سحری و گزاردن نماز صبح به سان رود راهی جهاد تلاش معاش در باغ و کشتزار و چمنزار می‌شدند! مادر ــ نوّرالله تعالی قبرها ــ نیز موج نیاسودهٔ در تلاطم برای سامان امور داخلی منزل بود، اموری که فهرست بلندش با دوشیدن احشام و رفت و روب طویله آغاز و با هم‌زدن مشک بزرگی که از پوست گاو یا گوساله بود و "گاوس" نامیده می‌‌شد و مملو از ماست بود، تا تدارک ماست و تهیهٔ کره و شیراز (توف) و بافتن طبق و جاروب و تدارک آب و متعدد امر دیگر دامن می‌گستراند، به فرجام می‌رساند! ♦️ آن زمان روستای ما برق نداشت، از کارخانهٔ یخ مرحوم حاج‌ شنبه عرب‌صیفی ــ رحمة‌الله تعالی علیه ــ که بی‌تردید حاتم طایی آن دوران دیار زاگرس بود و درب دل و منزلش بر روی مسافر و مجاور و غریب و قریب باز، از شهر قالب یخی می‌آوردند و در گونی کنفی می‌پیچیدند و در گوشهٔ کاهدان در میان کاه قرار می‌دادند تا به وقت افطار، آب‌گوارای مشکی را  با آن خنک کنند که مادر از چشمه‌‌ای زلال که با روستا فاصلهٔ قابل توجهی داشت، پر کرده و بر کول چون کوه مهربانش کشیده و بر "کوله‌نانی" (سایبانی برای خنک نگه‌داشتن مشک‌ها) نهاده که سر بر سایه‌سار نخلی گذاشته که گیسوان به دستان باد و آفتاب سپرده و چهره به چهرهٔ آفتاب دوخته بود! 🔸 در آستانهٔ غروب، مردان روستا در ازدحام همهمهٔ گله‌های گوسفند و گاو که ابری از غبارِ سُم‌هایشان بر آسمان بود، خسته از تلاش روزانه، در حالی به دِه برمی‌گشتند که تنور خورشید، رخسار چین خوردهٔ آنان را برشته و برنزه کرده و شدت عطش عارض از روزه‌داری، زبان را در کامشان چون آجرِ پخته در کوره ساخته بود! 🔹 مادر و خواهران در این هنگامه دست در کار تدارک سفرهٔ افطار بودند، حیاط خاکی خانه را آب می‌زدند تا در خنکای آن، شمیم جان‌نواز نمناکی در فضا پراکنده شود و خستگی از تن‌ها گیرد، تنور می‌افروختند تا نانی بپزند که گندمش حاصل زحمت پدر بود و بوی عطرش در هفت اقلیم و آسمان می‌پیچید و اهل آسمان را به طواف آن تنور گِلی و به زیارت قرص قمر مادری می‌آورد که دستان در تنور تفتیده می‌کرد و نان را بر سینهٔ صاف چون مسِ گداختهٔ آن می‌نشاند! و اما آنچه از نعمت‌های پروردگار بر سفرهٔ افطار گذارده می‌شد، تقریباً همه‌اش محصول بی‌واسطه‌ٔ دستان پدر و مادر و برادران و خواهرانی بود که از خاک مزرعه به سفرهٔ خانه آورده بودند و خود در کاشت و برداشت و پرداخت آن نقش‌ ممتاز بی‌بدیل داشتند؛ از لبنیات گرفته تا گوشت و نان و خرما و مرکبات و مخلّفاتی که زینت و برکت سفره می‌شدند. ♦️ خورشید که در نگاه کودکی من می‌رفت در آن‌سوی زرباطیه و بدره ــ شهرهای مرزی عراق ــ غروب کند و بستر خوابش را بگستراند، ما کوچک‌ترها اولین ستاره‌ای را رصد می‌کردیم که در آسمان طلوع می‌کرد، باانگشت کوچک اشاره‌مان حاصل رصدمان را که مؤید هنگامهْ افطار و گشودن روزه بود شادمانه در آغوش خستهٔ پدر به او هدیه می‌دادیم و در این گشایشِ فرح‌بخشِ مؤمنانه سهیم می‌شدیم. مؤذن‌های دِه؛ مرحوم کربلایی محمد  اسپرهم و مرحوم مشهدی جلیل اجلالی ــ که در تقدیم و تأخیرشان تردید دارم ــ در دوران نبود برق و بوق و بلندگو از پله‌های چوبی بالا می‌رفتتد و بر پشت بام خانه‌های کاهگلی‌ آوای دلنشین بانگ الله‌اکبرشان در آسمان طنین می‌انداخت، و بدین‌سان رسماً زمان نماز مغرب و افطار، اعلان عمومی می‌شد! 🔸هنوز در گوش جان کودکانه‌ام می‌ پیچد صدای متواضعانه و سرشار از ایمان و احساس پدر به وقت وضو که ساده و بی‌پیرایه در کمال خضوع می‌گفت: « تُوَضَّأُ و تُوَصَّلاةُ قُربَةً اِلی اللهِ، اللهُ اکبرُ ». وقت افطار همه بر سفره حاضر بودند، همه که می‌گویم یعنی همه! ادامه در پست بعدی... #ایلامیاران @ilamyaran ‍ 💥خدایِ مردمانِ دِه! ✍ عبدالصاحب ناصری ـ ایلام بخش دوم و پایانی: حضور مهربان خدا را و فرشتگانش را با قلب کوچک و با تمام عواطف کودکانه‌ام بر آن مائدهٔ بِرّ و بندگی احساس می‌کردم.

از خروس‌خوان سحر تا طلوع دوبارهٔ قمر، جماعتی در اجرا و اجابت فرمان صیام کمر به اطاعت خالق بسته و از حلال او امساک متعبدانه کرده و اکنون به اذنش بر سفرهٔ بخشایشش نشسته، چگونه غیبت آن خدا بر خوان خواندن این جمع موجه می‌آید؟! و اما در نگاه و نظر مادر، همسایگان هرگز غایب نبودند. او در مقام عمل، فاطمه‌وار درس « الجار ثم الدار » را به همهٔ ما می‌آموخت! سهم معین و مقدر همسایگان از سفرهٔ افطار را در ماعونی (ظرف غذا) قرار می‌داد و ما را مأمور رساندن آن طعام به همسایه! مردمان دِه با همهٔ سادگی وصمیمیت، گوش بندگی در دست و سر فرمانبرداری بر پای خدا نهاده بودند و ردّ او جاری بود در جای جای زندگیشان، در کشتزار و کاشانه، در کوچه‌های خاکی روستا، در پیوند دلها، در حل اختلافات، بر سر چشمه، بر زبان چوپان گله، بر تنهٔ نخل‌های سر بر آسمان نهاده، بر لب طفل شیرخوار در گهواره خفته، بر دست و دامان پاک مادر، بر جبین پرچین پدر، در خانهٔ برزگر و کدخدا! 🔸 آری، آری؛ خدای دِه و دهاتی‌ها همه جا بود، اصلاً خدای روستا چیز دیگری بود! ساده و صمیمی و آسان‌گیر، منبسط و چهره‌گشاده، نزدیک و دست‌یافتنی، دلگشا و غمگسار، عطر نَفَسش در قطره قطرهٔ آب مشکی که از آن آشامیده بود به مشام می‌رسید. به نظر می‌آمد خدا دلتنگ همهٔ اهالی روستا و تمام امورشان باشد. در روستا خدا با کسی قهر نبود، از اینرو همه، هر صبح و شام دعوتش می‌کردند و دستان دعا در دستان اجابتش می‌گذاشتند و قصهٔ غصه‌هایشان برایش می‌گفتند و او لبخند ملیح بر لب، در پاسخ داستان یونس را برایشان روایت می‌کرد. 🔹روزه، رمضان، تابستان، روستا، اذان،  افطار رستگاری، گلّه، سحوره، مزرعه، مادر، ماعون، همسایه، خواهر، خانه، کاهدان،  برادر، بندگی، تنور، نان، نماز، خاک و سرانجام خدا، اینها واژگان در هم تنیده‌ای هستند که شکوه زندگی مؤمنانهٔ دهاتی را برای کودک همواره همراه دلم می‌سرایند، می‌سازند، معنی می‌کنند، نشان می‌دهند و بدان می‌خوانند! کاش من در کودکی خویش می‌ماندم، در کوچه‌های خاکی دِهمان در مهران در دامن مهر خدا چنان خاک‌بازی می‌کردم که از خستگی خوابم می‌بُرد و یا اینکه در خواب امروزم، خدا به دیدار تجربه‌های شیرین دیروز کودکی‌ام می‌برد! پنجشنبه؛ ۹ فروردین۱۴۰۳ مصادف با ۱۷ رمضان ۱۴۴۵ #ایلامیاران @ilamyaran

‏عکس از عبدالصاحب ناصری

عبدالصاحب ناصری: ‍ 💥خدایِ مردمان دِه! ✍ عبدالصاحب ناصری ـ ایلام بخش نخست: اوایل دههٔ پنجاه؛ بیش از نیم قرن پیش، خیلی کودک بودم. مثل یک رؤیای دور و شیرین یادم می‌آید در تابستان‌‌های مهران که هُرم گرمایش چون حرارت تنور بود، مرحوم پدر و مادرم  ــ غفرالله تعالی لهما و لنا ــ سحرگاهان پیش از خروس‌خوان نخست، از خواب بر می‌خاستند و سفره‌ٔ سحری می‌گستراندند و بر آن مختصری قوت که ماحصل دستان پینه‌بستهٔ خودشان بود می‌گذاشتند و به همراه تمام اعضای خانواده اعم از مکلف و غیرمکلف بر سفرهٔ ضیافت آسمان بی‌غبار روستا می‌نشستند. چه نور و شکوه و سرور معنویتی داشت صفای آن سفرهٔ سادهٔ سُحوره (سحری) که ختم به خدا می‌شد! 🔹 پدر و بزرگ‌ترهای خانه، پس از صرف سحری و گزاردن نماز صبح به سان رود راهی جهاد تلاش معاش در باغ و کشتزار و چمنزار می‌شدند! مادر ــ نوّرالله تعالی قبرها ــ نیز موج نیاسودهٔ در تلاطم برای سامان امور داخلی منزل بود، اموری که فهرست بلندش با دوشیدن احشام و رفت و روب طویله آغاز و با هم‌زدن مشک بزرگی که از پوست گاو یا گوساله بود و "گاوس" نامیده می‌‌شد و مملو از ماست بود، تا تدارک ماست و تهیهٔ کره و شیراز (توف) و بافتن طبق و جاروب و تدارک آب و متعدد امر دیگر دامن می‌گستراند، به فرجام می‌رساند! ♦️ آن زمان روستای ما برق نداشت، از کارخانهٔ یخ مرحوم حاج‌ شنبه عرب‌صیفی ــ رحمة‌الله تعالی علیه ــ که بی‌تردید حاتم طایی آن دوران دیار زاگرس بود و درب دل و منزلش بر روی مسافر و مجاور و غریب و قریب باز، از شهر قالب یخی می‌آوردند و در گونی کنفی می‌پیچیدند و در گوشهٔ کاهدان در میان کاه قرار می‌دادند تا به وقت افطار، آب‌گوارای مشکی را  با آن خنک کنند که مادر از چشمه‌‌ای زلال که با روستا فاصلهٔ قابل توجهی داشت، پر کرده و بر کول چون کوه مهربانش کشیده و بر "کوله‌نانی" (سایبانی برای خنک نگه‌داشتن مشک‌ها) نهاده که سر بر سایه‌سار نخلی گذاشته که گیسوان به دستان باد و آفتاب سپرده و چهره به چهرهٔ آفتاب دوخته بود! 🔸 در آستانهٔ غروب، مردان روستا در ازدحام همهمهٔ گله‌های گوسفند و گاو که ابری از غبارِ سُم‌هایشان بر آسمان بود، خسته از تلاش روزانه، در حالی به دِه برمی‌گشتند که تنور خورشید، رخسار چین خوردهٔ آنان را برشته و برنزه کرده و شدت عطش عارض از روزه‌داری، زبان را در کامشان چون آجرِ پخته در کوره ساخته بود! 🔹 مادر و خواهران در این هنگامه دست در کار تدارک سفرهٔ افطار بودند، حیاط خاکی خانه را آب می‌زدند تا در خنکای آن، شمیم جان‌نواز نمناکی در فضا پراکنده شود و خستگی از تن‌ها گیرد، تنور می‌افروختند تا نانی بپزند که گندمش حاصل زحمت پدر بود و بوی عطرش در هفت اقلیم و آسمان می‌پیچید و اهل آسمان را به طواف آن تنور گِلی و به زیارت قرص قمر مادری می‌آورد که دستان در تنور تفتیده می‌کرد و نان را بر سینهٔ صاف چون مسِ گداختهٔ آن می‌نشاند! و اما آنچه از نعمت‌های پروردگار بر سفرهٔ افطار گذارده می‌شد، تقریباً همه‌اش محصول بی‌واسطه‌ٔ دستان پدر و مادر و برادران و خواهرانی بود که از خاک مزرعه به سفرهٔ خانه آورده بودند و خود در کاشت و برداشت و پرداخت آن نقش‌ ممتاز بی‌بدیل داشتند؛ از لبنیات گرفته تا گوشت و نان و خرما و مرکبات و مخلّفاتی که زینت و برکت سفره می‌شدند. ♦️ خورشید که در نگاه کودکی من می‌رفت در آن‌سوی زرباطیه و بدره ــ شهرهای مرزی عراق ــ غروب کند و بستر خوابش را بگستراند، ما کوچک‌ترها اولین ستاره‌ای را رصد می‌کردیم که در آسمان طلوع می‌کرد، باانگشت کوچک اشاره‌مان حاصل رصدمان را که مؤید هنگامهْ افطار و گشودن روزه بود شادمانه در آغوش خستهٔ پدر به او هدیه می‌دادیم و در این گشایشِ فرح‌بخشِ مؤمنانه سهیم می‌شدیم. مؤذن‌های دِه؛ مرحوم کربلایی محمد  اسپرهم و مرحوم مشهدی جلیل اجلالی ــ که در تقدیم و تأخیرشان تردید دارم ــ در دوران نبود برق و بوق و بلندگو از پله‌های چوبی بالا می‌رفتتد و بر پشت بام خانه‌های کاهگلی‌ آوای دلنشین بانگ الله‌اکبرشان در آسمان طنین می‌انداخت، و بدین‌سان رسماً زمان نماز مغرب و افطار، اعلان عمومی می‌شد! 🔸هنوز در گوش جان کودکانه‌ام می‌ پیچد صدای متواضعانه و سرشار از ایمان و احساس پدر به وقت وضو که ساده و بی‌پیرایه در کمال خضوع می‌گفت: « تُوَضَّأُ و تُوَصَّلاةُ قُربَةً اِلی اللهِ، اللهُ اکبرُ ». وقت افطار همه بر سفره حاضر بودند، همه که می‌گویم یعنی همه! ادامه در پست بعدی... #ایلامیاران @ilamyaran ‍ 💥خدایِ مردمانِ دِه! ✍ عبدالصاحب ناصری ـ ایلام بخش دوم و پایانی: حضور مهربان خدا را و فرشتگانش را با قلب کوچک و با تمام عواطف کودکانه‌ام بر آن مائدهٔ بِرّ و بندگی احساس می‌کردم.