ایتا - کانال خبری تحلیلی بصیرت سیاسی #بازگشت_مردم_آرتساخ_به

کانال خبری تحلیلی بصیرت سیاسی
👈ادامه: بخش دوم

اروپا و روسیه تنش در اوکراین را به عنوان زمین جدیدی برای تنش به قفقاز منتقل کردند.

تنشی که ماهیت رقابت در موضوع انرژی دارد.
یک طرف ماجرا روسیه است و طرف دیگر ارمنستان و ناتو است،

مساله میان روسیه و اروپا چگونگی راه‌اندازی #زنگزور و تسلط بر مسیر است نه تاسیس یا عدم تاسیس آن.

روسیه و اروپا و اوکراین در حال رقابت برسر چگونگی تاسیس این مسیراند تا اهرم فشار مطلق برای یکی از دوطرف تنش تبدیل نشود.

اگر نقطه اختلاف را متوجه شده باشید نقش ترکیه به‌عنوان عضو ناتو که منافع ش با روسیه همسویی دارد را فهم می‌کنید و در نقطه اختلاف روسیه و اروپا برای تسلط بر مسیر مداخله ویژه‌ای نمی‌کند

اروپا تلاش می‌کند مسیر در اختیار ارمنستان باشد، پاشینیان نخست وزیر این کشور تاکید دارد که با تاسیس مسیر مواصلاتی در #سیونیک که در حاکمیت این کشور باشد مشکلی ندارد.
دقیقا چیزی که اروپا و اوکراین می‌خواهند تا شاهد شکل‌گیری اهرم فشار دیگری از سوی روسیه نباشد.

روسیه که فکر همه چیز را کرده بود در نوامبر ۲۰۲۰ توافقنامه سه جانبه‌ای را میان روسیه_ارمنستان_آذربایجان ترتیب داد، بندِ نهم این توافقنامه بر اتصال نخجوان به آذربایجان از طریق ارمنستان و با حضور نظامی‌های روسیه تاکید دارد.

این بزرگ‌ترین اشتباه ارمنستان بود و الان روسیه و آذربایجان با استناد به بند نهم خواستار شکل‌گیری کریدور زنگزور در استان سیونیک هستند

با این وجود که سایر بندهای این توافقنامه توسط ارمنستان با اعتراض روبه رو است چراکه معتقدند آذربایجان و روسیه به تعهدات خود نسبت به ۸ بند دیگر از جمله #بازگشت_مردم_آرتساخ_به_خانه های خود پایبند نبود.

حمایت‌های پنهان روسیه از آذربایجان زمینه‌های فاصله گرفتن ارمنستان از روسیه و نزدیک شدن به اروپا را فراهم کرد

پاشینیان می‌گوید تنها درصورتی با کریدور مواصلاتی زنگزور موافقت خواهد کرد که در تسلط کامل این کشور باشد اما لاوروف وزیر خارجه روسیه اظهارات پاشینیان را خلاف توافقنامه نوامبر می داند.

بنابراین گمان می‌شود که تنها فرضیه پیش‌روُی ارمنستان برای مناقشه قفقاز این است که پاشینیان به بهانه این که آذربایجان به تعهدات خود در توافقنامه نوامبر پایبند نبوده امضای خود را از توافقنامه پس بگیرد.

این اقدام جنگ جدیدی را در قفقاز ایجاد خواهد کرد و این منطقه را وارد فاز بسیار پیچیده‌ای می‌کند. هرچند اگر امضای خود را هم پس نگیرد همان آش پخته است چراکه آذربایجان به بهانه اجرای بند نهم وارد جنگ دیگری با ارمنستان می‌شود، بنابراین هر دو کشور در حال تسلیح کامل خود از سوی قدرت‌های دیگراند.

همان‌طور که بیان کردیم مساله ناتو و روسیه به‌عنوان دو بازیگر موثر در قفقاز چگونگی راه اندازی زنگزور و تسلط بر آن می‌باشد اما مساله تهران این است که اصل شکل‌گیری زنگزور با #منافع_ژئوپلیتیکی_ایران در تضاد است و خط قرمز محسوب می‌شود.

نمی‌دانم محاسبات تهران برای رهگذر ارس در شمال غرب کشور برای اتصال آذربایجان_نخجوان چگونه شکل گرفت و بر اساس کدام اهرم فشار پیگیری می‌شود

یعنی تهران به این فکر نمی‌کرد که چرا ارمنستان باید ابتکار ارس را قبول کند؟ و اگر قرار بر راه‌اندازی کریدور باشد مسیر باید از ارمنستان عبورکند؟ و بی‌خیال مسیر مواصلاتی پر سود زنگزور شود؟

ارمنستانی که حتی حاضر نیست امضای خود را از توافقنامه نوامبر پس بگیرد و همچنان درصدد این هست که مسیر زنگزور را از طریق سیونیک اما با تسلط خود انجام دهد و حمایت ناتو را با خود همراه دارد و تلاش دارد بجای از دست دادن زنگزور به چانه‌زنی‌ها بر سر آن ادامه دهد.
چراکه #زنگزور نقش بسیار حیاتی میان شرق و غرب پیدا کرده است.

👈خلاصه کلام بنده این است که ابتکار تهران برای رهگذر ارس فاصله زیادی با ماهیت تنش‌ها میان قدرت‌ها در قفقاز دارد.

#ققنوس_آتشین
🌐 @ghoghnuos13
─┅═ঊঈ☘️🌼☘️ঊঈ═┅─
31 مشاهده10:08
پرسش‌ها

قوانین

داغ‌ترین‌ها

چندسکویی
