#قرآن #نقش_صرف در #ترجمۀ_قرآن #نقش_بلاغت #باب_قصر #قصر_به_أل #اسم_مفعول (#خلط اسم فاعل و اسم مفعول در ترجمه #المستعان ) #نقد_ترجمه_های_مشهور ب. سوره #یوسف، آیه 18: وَ جاؤُ عَلى‏ قَميصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ أَمْراً فَصَبْرٌ جَميلٌ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ عَلى‏ ما تَصِفُونَ #نقد_ترجمۀ «اللَّهُ الْمُسْتَعانُ عَلى‏ ما تَصِفُونَ » #مقدمه: 1- واژۀ #مستعان اسم مفعول است و اسم فاعلش #مستعِین می باشد. 2- این واژه با #علی و #من و #لام متعدی می شود و در اصطلاح بین #مستعان_منه و #مستعان_علیه و #مستعان_له فرق است. 3- خداوند #مستعان_منه است یعنی کسی که از او درخواست یاری شده است. #فولادوند : «و بر آنچه توصيف مى‏ كنيد، خدا يارى‏ ده است‏» (ترجمۀ #اسم فاعل در حالی که #مستعان اسم مفعول است.) #الهی_قمشه : « بر رفع اين بليّه كه شما اظهار مى‏داريد بس خداست كه مرا يارى تواند كرد.» (#مستعان به عنوان اسم فاعل ترجمه شده است ضمن اینکه عبارت (رفع این بلیه) ترجمۀ #ما موصوله دانسته شده و درست نیست.) #مکارم : « و در برابر آنچه مى‏ گوييد، از خداوند يارى مى‏ طلبم!» (یاری می طلبم ترجمۀ #أستَعِینُ (مضارع متکلم وحده) است!) #مشکینی : «و خداست كه بايد بر آنچه توصيف مى‏كنيد از او يارى جست.» (#المستعان را فعل امر به لام و مجهول ترجمه نموده است : #لِیُستَعَن مِن اللهِ . ضمنا جمله موجود در آیه یک #جملۀ_خبری است.) #آیتی : « و خداست كه در اين باره از او يارى بايد خواست.» (همانند مشکینی) #رضایی : « و در برابر آنچه وصف مى‏ كنيد، تنها خداست كه (از او) يارى خواسته مى‏ شود.» (#ترجمۀ_صحیح_تر) #بلاغت: برخی همانند آقای رضایی آیه را به گونۀ #حصر معنا نموده اند (تنها خدا - فقط خدا)، #دلیل این ترجمه: #ال در #المستعان برای دلالت بر #کمال یا استغراق است و لذا دلالت می کند بر حصر خبر در مبتدا (یعنی: حصر یاری خواستن در اینکه فقط از خدا باشد.) @DUROUS_ALSHABAB

#سانسور_علمی در کتاب های درسی #حوزه قسمت سوم نمونه هایی از سانسور #نحو نمونه اول: غرض ادبا از اتقسیم مستثنی به #مستثنای_متصل_و_منقطع چه بوده است؟ این تقسیم ریشه در مباحث تفسیری و فقهی و اختلاف قرائت های سبعه دارد. مثلا استثنای ابلیس از ملائکه متصل است یا منقطع؟ سخنان مفسران ادبی ذیل آیات #إلا_إبلیس را ببینید. استثنای #إلا_خطأ در بحث قتل عمد و خطا و مباحث فقها ذیل این آیه را ببینید. نمونه دوم: #اختلاف_لغات_در_اعراب_مثنی غرض ادبا از ذکر اینکه در اعراب مثنی چند لغت است، چیست؟ برخی طلاب و حتی اساتید اینها را بیهوده می دانند. در حالی که یکی از آن اغراض توجیه اعرابی #إنّ_هذان_لساحران است. نمونه سوم: #موضوع_له #أل تعریف در #أل حرف تعریف، کدام معنا حقیقت و اصل است؟ (یعنی عند عدم القرینه می توان أل را بر آن معنا حمل کرد) نمونه چهارم: #نصب_مصدر گاهی در نصب مصدری اختلاف می شود و برخی آن را حال و برخی آن را مفعول مطلق برای فعل مقدر می دانند. چرا اختلاف دارند؟ آیا هر دو وجه صحیح است؟ @DUROUS_ALSHABAB

#أل #أل_تعریف #اقسام_أل_تعریف #شرح_لمعه (#شهید_ثانی) #أل عوض از #مضاف_إلیه یکی از کاربردهای أل تعریف، #اختصار است. بدین معنا که متکلم، مضاف الیه را حذف نموده و به جای آن #أل حرف تعریف را بر مضاف داخل می کند. مثال: #شهید ثانی در الروضة البهیه فی شرح اللمعة الدمشقیة (المحشى - كلانتر)، ج‌5، ص: 30 می فرماید: (و للموالي) أي #موالي_الموصي، و #اللام عوض عن المضاف إليه یعنی: منظور شهید اول از «للموالی»، همان «موالی الموصی» است، پس #ال در #للموالی عوض از مضاف الیه محذوف است. @DUROUS_ALSHABAB

#قرآن #ترجمه آیه 58 سورۀ #البقرة #خبر (حذف مبتدا) #حِطَّةٌ #نقد_ترجمه_های_مشهور «وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّةٌ» (سوره بقره؛ آیه 58) #ترجمه_فولادوند : « و سجده‏كنان از در [بزرگ‏] درآييد، و بگوييد: [خداوندا،] گناهان ما را بريز. » نقد: حطة را چنین ترجمه کرده است: (گناهان ما را بریز) در حالی که حطةٌ فعل امر نیست، مصدر منصوب نائب فعل امر هم نیست بلکه مرفوع است. #ترجمه_شعرانی : «و داخل شويد از در سجده‏كنان و بگوئيد فرو نه از ما بار گناهان ما را » نقد: همان نقد سابق #مشکینی : « و از اين در (در شهر يا در مسجد الاقصى) خاضعانه و سجده‏ كنان داخل شويد، و بگوييد (خدايا خواست ما) ريزش گناهان است؛» نقد: #ال در واژۀ #الباب را به معنای عهد ذهنی یا حضوری گرفته است که ظاهرا صحیح است، واةۀ #خاضعانه معنای #سجدا نیست بلکه مدلول التزامی آن است پس همان #سجده کنان درست است. و الباقی ترجمه صحیح است. در این ترجمه #حطة خبر مبتدای محذوف (مَسألتُنا) یا (حاجتُنا) است که چون لفظ خاصی مهم نیست، و از قرینه معلوم است آن را حذف کرده است. #حطة حطط: به معنى فرود آمدن و فرود آوردن است. راغب اصفهانی می گوید: حطّ پائين آوردن چيزى است از بلندى و پایین آمدن نيز گفته ‏اند: «حَطَّ الرَّجُلُ: نَزَلَ» اين كلمه دو بار در قرآن آمده است: سوره بقره آیه 58 که گفتیم. سوره اعراف آیه 161: وَ قُولُوا حِطَّةٌ وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB