#قرآن #نقش_صرف در #ترجمۀ_قرآن #نقش_بلاغت #باب_قصر #قصر_به_أل #اسم_مفعول (#خلط اسم فاعل و اسم مفعول در ترجمه #المستعان ) #نقد_ترجمه_های_مشهور ب. سوره #یوسف، آیه 18: وَ جاؤُ عَلى‏ قَميصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ أَمْراً فَصَبْرٌ جَميلٌ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ عَلى‏ ما تَصِفُونَ #نقد_ترجمۀ «اللَّهُ الْمُسْتَعانُ عَلى‏ ما تَصِفُونَ » #مقدمه: 1- واژۀ #مستعان اسم مفعول است و اسم فاعلش #مستعِین می باشد. 2- این واژه با #علی و #من و #لام متعدی می شود و در اصطلاح بین #مستعان_منه و #مستعان_علیه و #مستعان_له فرق است. 3- خداوند #مستعان_منه است یعنی کسی که از او درخواست یاری شده است. #فولادوند : «و بر آنچه توصيف مى‏ كنيد، خدا يارى‏ ده است‏» (ترجمۀ #اسم فاعل در حالی که #مستعان اسم مفعول است.) #الهی_قمشه : « بر رفع اين بليّه كه شما اظهار مى‏داريد بس خداست كه مرا يارى تواند كرد.» (#مستعان به عنوان اسم فاعل ترجمه شده است ضمن اینکه عبارت (رفع این بلیه) ترجمۀ #ما موصوله دانسته شده و درست نیست.) #مکارم : « و در برابر آنچه مى‏ گوييد، از خداوند يارى مى‏ طلبم!» (یاری می طلبم ترجمۀ #أستَعِینُ (مضارع متکلم وحده) است!) #مشکینی : «و خداست كه بايد بر آنچه توصيف مى‏كنيد از او يارى جست.» (#المستعان را فعل امر به لام و مجهول ترجمه نموده است : #لِیُستَعَن مِن اللهِ . ضمنا جمله موجود در آیه یک #جملۀ_خبری است.) #آیتی : « و خداست كه در اين باره از او يارى بايد خواست.» (همانند مشکینی) #رضایی : « و در برابر آنچه وصف مى‏ كنيد، تنها خداست كه (از او) يارى خواسته مى‏ شود.» (#ترجمۀ_صحیح_تر) #بلاغت: برخی همانند آقای رضایی آیه را به گونۀ #حصر معنا نموده اند (تنها خدا - فقط خدا)، #دلیل این ترجمه: #ال در #المستعان برای دلالت بر #کمال یا استغراق است و لذا دلالت می کند بر حصر خبر در مبتدا (یعنی: حصر یاری خواستن در اینکه فقط از خدا باشد.) @DUROUS_ALSHABAB

#فتنه #قرآن #نقد_ترجمه_های_مشهور فَقالُوا عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنا رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمينَ (سوره یونس؛ آیه85) برخی به خاطر تقدیم (علی الله) بر (توکلنا) این قسمت آیه را با کلمۀ #فقط (از ادات #حصر) ترجمه نموده اند: ترجمۀ حصر (#فقط بر خدا توکل کردیم) : #انصاریان ؛ #رضایی ؛ #مکارم ترجمۀ بدون حصر: #الهی_قمشه_ای ؛ #فولادوند ؛ #مشکینی (بر خدا توکل کردیم) واژۀ #فتنة : در لغت به معنای آزمایش و امتحان است. #رضایی : «[اى‏] پروردگار ما! ما را [وسيله‏] آزمايشى براى گروه ستمكاران قرار مده» #فولادوند : پس گفتند: «بر خدا توكّل كرديم. پروردگارا، ما را براى قوم ستمگر [وسيله‏] آزمايش قرار مده.» برخی آن را ترجمه نکرده اند و چیزی قبلش در تقدیر گرفته اند: #الهی_قمشه_ای : «بار الها ما را دستخوش فتنه اشرار و قوم ستمكار مگردان.» برخی #فتنه را به معنای #عذاب یا #شکنجه دانسته اند: #انصاریان : «پروردگارا! ما را دستخوش شكنجه و عذاب ستمكاران قرار مده‏» #مکارم : گفتند: «تنها بر خدا توكل داريم؛ پروردگارا! ما را مورد شكنجه گروه ستمگر قرار مده!» برخی نیز هر دو معنای فوق را مطرح کرده اند: #مشکینی : «ما را دستخوش شكنجه ستمكاران يا مايه آزمايش قدرت آنان قرار مده.» برای توضیح بیشتر و تفسیر ایۀ فوق به منبع زیر مراجعه کنید: ترجمه تفسير الميزان ج‏10 ص 167 https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB