#اشتقاق #اشتقاق_کبیر توضیح عبارت #علامه_مجلسی در روایت است چرا به حضرت علی علیه السلام امیر المومنین گفته اند؟ ائمه (امام باقر، امام صادق، امام رضا) (علیهم السلام) فرموند: «لانه یمیر المومنین بالعلم» ✅یعنی: زیرا ایشان مؤمنین را با علم، اطعام می کند. ❓سؤال: که بین واژۀ #یمیر که از #مور است، و واژۀ #أمیر که از ریشۀ #أمر است، چه ارتباطی وجود دارد؟! #علامه_مجلسی در #مرآة العقول می فرماید: در این مسأله سه احتمال متصوَّر است: ۱. #قلب_مکانی و #ابدال . یعنی (مار یمیر) در اصل (أمر یأمر) بوده ولی همزه به عین الفعل منتقل شده و تبدیل به یاء شده است. البته علامه خودشان این احتمال را بر خلاف قواعد صرفی و واضح البطلان می داند. ۲. #علم_منقول از #جمله . یعنی: در اصل #أمیر فعل #مضارع صیغه ۱۳ بوده و #المؤمنین مفعول به است. (یعنی: مؤمنین را طعام می دهم.) پس بنابر این احتمال، جملۀ فعلیه مضارعیۀ «أمیرُ المؤمنینَ» #علم شده است همان طور که «تأبّط شرّاً» علم گردیده است. ❌اشکال این وجه: در جملاتی که علم می شوند، اعراب اجزای جمله ثابت می ماند. (مراجعه کنید به #باب_الحکایة). در حالی که اعراب «أمیر» به حسب عوامل مختلف تغییر می کند. ۳. #اشتقاق_کبیر مقدمه: ♻️ مور: موج خروشان را گویند. ♻️راهی که رفت و آمد زیادی در آن صورت می گیرد نیز #مور نامیده می شود. ♻️أمیر (از ریشۀ أمر) کسی است که سرکشی دائم دارد ♻️مار زیدٌ فلاناً. یعنی عهده دار تأمین غذای فلانی شد. و لذا امام فرمود مگر ندیده ای که در سوره یوسف می فرماید «نمیر أهلَنا». 🔅اشتقاق کبیر شامل دو نوع است: الف- کلماتی که حروف اصلی آنها متحد است ولی ترتیبش فرق می کند مانند: سلم، لمس، ملس، .... . ب- کلماتی که اکثر حروف اصلی آنها متحد و برخی قریب المخرج است مانند: أمر و مور. ***چون بین کلماتی که از دو گونۀ فوق باشند، قرابت معنایی وجود دارد. نامش را #اشتقاق_کبیر نهادند. پس: 🔆امیر المومنین یعنی کسی که دائما متکفل علم و معرفت مؤمنین است. #أمیر_المؤمنین #وجه_تسمیه #نقش_لغت و #صرف و #اشتقاق_کبیر در فهم معارف دینی #بارگذاری مطالب، با ذکر #آدرس_کانال، مانعی ندارد. #دروس_الشباب https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB

مرء 2 #إمرء (مرد) #إمرأة (زن) #لغت #تحلیل_لغوی معناشناسی #مروءة مروّة یا مروءة عبارتست از: اخلاق و صفات پسندیده ای که در مردان وجود دارد، مانند: شجاعت و غیرت و دفاع و تلاش و تحمّل سختی و استقامت. مرحوم مصطفوی در کتاب #التحقیق فی کلمات القرآن الکریم می گوید: #مَرْء (مرد) و مَرْأَة (زن) از ریشۀ سریانی و آرامی مشتق شده است. فرهنگ تطبيقى- آرامى: مار، مارى مرد، آقا. فرهنگ تطبيقى- آرامى: مارت بانو. فرهنگ تطبيقى- سرياني: مرى، مرا مرد. فرهنگ تطبيقى- سرياني: مرتا زن. معناشناسی #مرء و #إمرء از آنچه گفته شد معلوم می شود که بین #مرء (مرد) و معنای لغوی اش مناسبت است. زیرا: مرء یعنی: مردی که دارای صفا و جذبه است. در حالی که رجل یعنی: انسانی که از جنس مذکر است. معناشناسی #مرء و #إمرء و #أمرأة پس زن را از این رو #مرأة یا إمرأة می گویند چون همواره مایۀ خوشی مرد و بلکه خانوادۀ خویش است. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB