داستانهای اسلامی از اصول کافی جلد اول محمد محمدی اشتهاردی👇 پنج: 📕پیرامون قرآن مجید📕 پاداش عظیم تلاوت مکرر سوره توحید ✅ وقتی که سعد بن معاذ(یکی از اصحاب رسول خدا) از دنیا رفت، پیامبر (صلی الله علیه و آله) بر جنازه او نماز خواند، و فرمود: هفتاد فرشته که جبرئیل نیز همراهشان بود، آمدند و بر جنازه سعد نماز خواندند، من به جبرئیل گفتم: سعد به چه علت دارای این مقام شد که شما همراه آنهمه فرشته آمدید و بر جنازه اش نماز خواندید؟ جبرئیل در پاسخ فرمود: بقرائیه قل هو الله احد، قائماً و قاعداً وراکباً و ماشیاً و ذاهباً و جائیاً :به خاطر اینکه او، #سوره_توحید(قل هو الله احد) را در همه وقت، ایستاده، نشسته، سواره، پیاده، هنگام رفت‌وبرگشت می‌خواند. https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

داستانهای اسلامی از اصول کافی جلد اول محمد محمدی اشتهاردی👇 شش: 🔶مسائل کلی امامت و رهبری🔸 مناظره هشام بن حکم با استاد معتزلی (عمروبن عبید (80-128 ه ق) از اساتید و بزرگان فرقه معتزله اسلامی، در عصر امام صادق(علیه السلام) بود، و از دوستان نزدیک منصور دوانیقی (دومین خلیفه عباسی) به شمار می رفت، و در بصره، جلسه درسی داشت، و شاگردان بسیاری در آن جلسه، شرکت می‌کردند، و او طبق مرام خود (که بر خلاف اعتقادات تشیع بود) تدریس می‌نمود، هشام بن حکم که از شاگردان زبردست امام صادق(علیه السلام) و محققان نیرومند تشیع بود، روزی در جلسه درس او شرکت نمود، و با او به مناظره پرداخت به‌گونه‌ای که او را محکوم کرد اینک به شیوه مناظره او توجه کنید) جمعی از شاگردان امام صادق (علیه السلام)، از جمله هشام، در محضر آن حضرت بودند، امام صادق(علیه السلام) به هشام که در این وقت جوان بود، رو کرد و فرمود: آنچه که بین تو و عمروبن عبید (استاد معتزلی) مناظره و بحث شده، برای ما بیان کن. هشام: فدایت شوم ای فرزند رسول خدا! من مقام شما را گرامی می‌دارم، و از سخن گفتن در حضور شما شرم دارم، زیرا زبانم را در محضر شما، یارای سخن گفتن نیست!. امام: هرگاه ما دستوری به شما می‌دهیم، اطاعت کنید. هشام: به من خبر رسید که عمروبن عبید روزها در مسجد بصره با شاگردان خود می‌نشیند(و درباره امامت و رهبری، بحث و گفتگو می‌کند، و عقیده شیعه را در مورد مسأله امامت و رهبری، بحث و گفتگو می‌کند، و عقیده شیعه را در مورد مسأله امامت، بی اساس جلوه می‌دهد). این خبر برای من بسیار ناگوار بود، از این رو (از کوفه) به بصره رفتم، و در روز جمعه به مسجد بصره وارد شدم، دیدم جمعیت زیادی گرداگرد او حلقه زده‌اند، و او نیز جامه سیاه پشمی بر تن کرده، و عبایی به دوش افکنده، و حاضران از او سؤال می‌کردند و او جواب می‌داد. از حاضران تقاضا کردم، تا در حلقه خود به من جائی بدهند، سرانجام راه باز کردند، و در آخر جمعیت، بر دو زانو نشستم، آنگاه مناظره من با او به این ترتیب شروع شد: هشام؛ (خطاب به عمروبن عبید): ای دانشمند، من مرد غریبی هستم، آیا اجازه دارم از شما سؤالی کنم؟ عمرو: آری اجازه داری. هشام: آیا خشم چشم داری؟ عمرو: فرزندم! این سؤالی است که مطرح می‌کنی، چیزی را که می بینی چرا از آن می‌پرسی؟ هشام: سؤالات من همین‌گونه است. عمرو: گرچه سؤالات تو احمقانه است، ولی آنچه خواهی بپرس. هشام: آیا چشم داری؟ عمرو: آری. هشام: به وسیله چشم چه‌کار می‌کنی؟ عمرو: به وسیله چشم، رنگ‌ها و اشخاص و سایر منظره‌ها را می‌نگرم. هشام: آیا بینی داری؟ عمرو: آری. هشام: با آن چه استفاده می‌بری؟ عمرو: به وسیله بینی بوها را استشمام می‌نمایم. هشام: آیا زبان و دهان داری؟ عمرو: آری. عمرو: با آن چه نفعی می بری؟ عمرو: با زبان طعم غذاها چشیده و درک می کنم. هشام: آیا گوش داری؟ عمرو: آری. هشام: با گوش چه استفاده می کنی؟ عمرو: با گوش، صداها را می‌شنوم. هشام: آیا قلب داری؟ عمرو: آری. هشام: با قلب چه می کنی؟ عمرو: به وسیله قلب (مرکز ادراکات) آنچه بر اعضای بدنم می گذرد، و بر حواس من خطور می کند، برطرف کرده، و صحیح را از باطل تشخیص می دهم. هشام: آیا اعضاء، از قلب بی‌نیاز نیستند؟ عمرو: نه، نه هرگز. هشام: وقتی که اعضاء بدن، صحیح و سالم هستند، چه‌نیازی به قلب دارند؟ عمرو: پسرجانم! اعضاء بدن در بوئیدن یا دیدن یا شنیدن یا چشیدن، تردید پیدا کنند، و در امری از امور دچار حیرت شوند، فوراً به قلب (مرکز ادراکات) مراجعه می‌کنند، تا تردیدشان رفع شود و یقین حاصل کنند. هشام: بنابراین خداوند قلب را برای رفع تردید قرار داده‌است. عمرو: آری. هشام: ای مرد دانشمند! وقتی که خداوند برای تنظیم اداره امور کشور کوچک تن تو، پیشوایی به نام قلب قرار داده، چگونه ممکن است که خدای مهربان آنهمه مخلوق و بندگان خود را بدون رهبر، واگذارد، تا در حیرت و شک، به سر برند و برای رفع شک و حیرت آنها، امام و پیشوا نیافریده باشد، تا مردم در موارد مختلف به او مراجعه کنند. در این هنگام، عمرو سکوت عمیقی کرد و لب به سخن نگشود، و پس از زمانی تأمل، به هشام گفت:آیا تو هشام بن حکم نیستی؟ هشام: نه (این پاسخ هشام یکنوع تاکتیک بود). عمرو: آیا با او نشست و برخاست نکرده ای؟ و در تماس نبوده‌ای؟ هشام: نه. عمرو: پس تو از اهل کجائی؟ هشام: از اهل کوفه هستم. عمرو: پس تو همان هشام هستی. هشام: در این هنگام، عمرو از جا برخاست و مرا در آغوش کشید و بر جای خود نشانید، و تا من بر آن مسند نشسته بودم، سخنی نگفت. وقتی که سخن هشام به اینجا رسیده امام صادق(ع) خندید و به هشام فرمود: این طرز استدلال را از که آموخته‌ای؟ هشام عرض کرد: آنچه از شما شنیده بودم منظم کردم. امام صادق (ع) فرمود: هذا والله مکتوب فی صحف ابراهیم و موسی :سوگند به‌خدا، این‌گونه مناظره تو در صحف ابراهیم و موسی(علیه السلام) نوشته شده‌است .

داستانهای اسلامی از اصول کافی جلد اول محمد محمدی اشتهاردی👇 شش: 🔶مسائل کلی امامت و رهبری🔸 اهمیت امامت، در میان پایه‌های دین (روزی امام صادق(علیبه السلام) پایه‌های دین را برای شاگردان برمی‌شمرد و) فرمود: بنای اسلام، روی پنج پایه است: 1- نماز 2- زکات 3- حج 4- روزه 5- ولایت (امامت). زراره: در میان اینها، کدام برتر است؟ امام: ولایت (امامت) برتر است، زیرا ولایت، کلید آنها است و والی (امام) راهنمای آنها (نماز و...) می‌باشد. زراره: بعد از ولایت، کدام بهتر است؟ امام: نماز برتر است، زیرا رسول خدا(ص) فرمود: نماز، ستون دین شما است. زراره: بعد از نماز کدام، برتر است؟ امام: زکات، برتر است، زیرا خداوند(در قرآن 32 بار) نماز را با زکات کنار هم قرار داد و نماز را قبل از زکات ذکر کرده است، و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:زکات، موجب ازبین‌رفتن گناه است. زراره: بعد از زکات، کدام برتر است؟ امام: حج، برتر است، خداوند (در آیه 97 آل عمران) می‌فرماید: ولله علی الناس حج البیت من استطاع الیه سبیلاً :و برای خدا بر آنان که مستطیع هستند، حج واجب است. و رسول خدا(صلی الله علیه و اله) فرمود: یک حج قبول شده، بهتر از بیست نماز نافله است، و هر که در دور رکعبه هفت بار (نه کم و نه زیاد) طواف کند، و دو رکعت نماز بعد از آن را نیکو به‌جا آورد، خداوند او را بیامرزد.... زراره: پس از حج، کدام برتر است؟ امام: روزه. زراره: چرا روزه در آخرین ها قرارگرفت؟ امام: رسول خدا(صلی الله علیه و اله) فرمود: روزه سپر آتش دوزخ است، و برترین چیزها آن است که وقتی انجام نشد، توبه‌کردن از آن قبول نیست مگر این‌که عین آن عمل را انجام‌دهی، نماز و زکات و حج و ولایت، اگر ترک شد، جز با انجام دادن خود آنها، چیز دیگری جای‌گزین آنها نمی‌شود، ولی روزه (ماه رمضان) را اگر بر اثر تقصیر یا مسافرت به‌جا نیاوردی، بعد از ماه رمضان، گناه آن را با کفاره و قضا جبران می‌کنی، ولی در مورد نماز و زکات و حج و ولایت، چیز دیگری جای‌گزین آنها نمی‌شود. و در پایان فرمود: بالاترین درجه دین،و کلید دین در همه چیز، و آنچه که مایه خرسندی خدا است،شناخت امام بر حق، و اطاعت از او است، خداوند می‌فرماید: من یطع الرسول فقد اطاع الله ومن تولی فما ارسلناک علیهم حفیظاً :کسی که از پیامبر(صلی الله علیه و اله)، اطاعت کند، اطاعت خدا را کرده، و کسی که سرباز زند، تو در برابر او مسؤل نیستی (نساء80) آن‌گاه فرمود: همانا اگر شبها را بپا خیزد، و روزها را روزه بگیرد، و تمام اموالش را در راه خدا انفاق کند، و در تمام عمر، هر سال برای حج به مکه رود، ولی ولایت ولی خدا را نشناسد، تا از پیروی کند و همه اعمالش را با راهنمائی او انجام دهد، او حقی از ثواب خدا ندارد، و مؤمن نخواهد بود... https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

داستانهای اسلامی از اصول کافی جلد اول محمد محمدی اشتهاردی👇 شش: 🔶مسائل کلی امامت و رهبری🔸 قبول امامت امام حق، شرط قبولی اعمال محمد بن مارد می‌گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: نقل کرده‌اند که شما فرموده‌اید: وقتی که امامت ما را بشناسید، هرچه خواهید انجام دهید؟. امام صادق: آری، من این سخن را گفته‌ام. ابن مارد: اگرچه زنا کنند یا دزدی نمایند یا شراب بنوشند؟ امام صادق (علیه السلام) با شنیدن این سخن (در حالی که دگرگون شده‌بود کلمه استرجاع را که هنگام مصیبت به‌زبان می‌آورند به‌زبان آورد و) گفت: انا لله و انا الیه راجعون (اشاره به‌اینکه چنین تهمتی به‌ما، مصیبت بزرگ است) آنگاه فرمود:سوگند به خدا با ما به انصاف رفتار ننمودند، خود ما برای کردارمان، بازخواست می‌شویم، آیا از کردار دوستان ما باز خواست نمی‌شود؟ بلکه من چنین گفته‌ام: اذا عرفت فاعمل ما شئت من قلیل الخیر و کثیره فانه یقبل منک :هنگامی که (امامت ما را) شناختی، آنچه خواهی از نیکی انجام بده، کم یا زیاد، که از تو پذیرفته می‌شود (ولی اگر امامت ما را نشناخته باشی، کردار نیک تو هرچه باشد، قبول درگاه الهی نمی‌گردد) https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

داستانهای اسلامی از اصول کافی جلد اول محمد محمدی اشتهاردی👇 شش: 🔶مسائل کلی امامت و رهبری🔸 مناظره شاگردان امام صادق، با دانشمند شامی عصر امام صادق (ع) بود،یکی از دانشمندان شام (در مکه) به حضور امام صادق (ع) رسید و خود را چینین معرفی کرد: من به علم کلام و فقه و فرائض، آگاه هستم و برای بحث و مناظره با اصحاب و شاگردان شما به اینجا آمده‌ام. امام: سخن تو از گفتار پیامبر(ص) گرفته شده، یا از خودت می‌باشد؟ دانشمند شامی: هم از گفتار پیامبر(ص) است و هم از خودم می‌باشد (آمیخته ای از سخن پیامبر (ص) و خودم هست). امام: پس تو شریک پیامبر(ص) هستی؟ دانشمند شامی: نه، شریک او نیستم. امام: آیا بر تو وحی نازل می‌شود؟ دانشمند شامی: نه. امام: آیا اگر اطاعت پیامبر(ص) را واجب می‌دانی، اطاعت خودت را نیز واجب می‌دانی؟ دانشمند شامی: اطاعت خودم را واجب نمی‌دانم. آنگاه امام صادق (ع) به یونس بن یعقوب (یکی از شاگردان برجسته‌اش) رو کرد و فرمود: ای یونس! این مرد، قبل از آنکه به بحث و مناظره پردازد، خودش را محکوم نمود (زیرا بدون دلیل، سخن خود را حجت دانست)، ای یونس! اگر علم کلام را به خوبی می‌دانستی با این مرد شامی، مناظره می‌کردی. یونس: وای و افسوس که به علم کلام آگاهی ندارم، فدایت گردم، شما از علم کلام نهی فرمودی، و می‌فرمودی وای بر کسانی که با علم کلام سر و کار دارند و می گویند: این درست می آید، و آن بی اساس است، این به نتیجه می رسد، این را می فهمیم و آن را نمی فهمیم... امام: آنچه من نهی کردهام، این است که سخن مرا رها کنند و به آنچه خود دانسته‌اند (و بافته اند) تکیه کنند، ای یونس! اکنون بیرون برو و هر کدام از دانشمندان علم کلام را دیدی (که از شاگردان امام هستند) به اینجا بیاور. یونس: من از حضور امام صادق (ع) بیرون رفتم، و سه نفر به نامهای: حمران بن اعین، مؤمن الطاق احول و هشام بن حکم را که علم کلام را به خوبی می‌دانستند به حضور امام صادق (ع) آوردم و نیز قیس بن ماصر را که به نظرم در علم کلام، از همه برتر بود و این علم را از امام سجاد(ع) آموخته بود، به محضر امام آوردم، وقتی همگی در کنار هم خیمه‌ای که در کوه کنار حرم مکه برای آن حضرت برپا می‌داشتند، و آن جناب، چند روز قبل از شروع مراسم حج در آنجا به‌سر می‌برد، در این هنگام چشم حضرت به شتری افتاد که دوان‌دوان می‌آمد، فرمود: به خدای کعبه سوگند سواره این شتر، هشام است که به اینجا می‌آید. حاضران فکر کردند منظور امام، هشام از فرزندان عقیل است، زیرا امام او را بسیار دوست داشت، ناگاه دیدند شتر نزدیک شد، و سواره آن، هشام بن حکم (یکی از دانشمندان و شاگردان بزرگ امام) است که وارد شد، او در آن هنگام نوجوان بود، و تازه موی چهره‌اش روئیده شده بود، و همه حاضران در سن و سال از او بزرگتر بودند، امام صادق(ع) تا هشام را دید، از او استقبال گرم کرد، و برایش جا باز نمود، و در شأن او فرمود: ناصرنا بقلبه ولسانه و یده: :هشام با دل و زبان و عملش، یاری‌کننده ما است. آنگاه امام صادق (ع) (به چند نفر از شاگردانش که در آنجا حاضر بودند، به هر کدام جداگانه فرمود: با آن دانشمند شامی مناظره و گفتگو کنند) نخست به حمران فرمود: با مرد شامی مناظره کن، او به مناظره با مرد شامی پرداخت و طولی نکشید که مرد شامی در برابر حمران، درمانده شد. سپس امام(ع) به (مؤمن الطاق) فرمود: ای طاقی! با مرد شامی گفتگو کن، او با مرد شامی به مناظره پرداخت و طولی نکشید که بر مرد شامی سخن بگو، او نیز با شامی به مناظره پرداخت و طولی نکشید که بر مرد شامی چیره و پیروز گردید. سپس امام(ع) به هشام بن سالم فرمود: تو هم با شامی سخن بگو، او نیز با شامی به گفتگو پرداخت، ولی بر شامی چیره نشد، بلکه برابر شدند. آنگاه امام (ع) به قیس بن ماصر فرمود: تو با او سخن بگو، قیس با مرد شامی به مناظره پرداخت پرداخت، امام(ع) مناظره آنها را گوش می‌کرد، و خنده بر لب داشت، زیرا دانشمند شامی، درمانده شده‌بود، و نشانه‌های درماندگی و عجز در چهره‌اش دیده می‌شد... https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

https://www.aparat.com/v/E3qgG انیمیشن«این ده مرد» روایتی کوتاه از #شهيد_مهدي_زين_الدين https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

#موشن_گرافیک | ادواردو آنیلی ◽️همه چیز درباره شهید مهدی (ادواردو) آنیلی ◽️او چه ارزشی برای عقاید خود قائل بود که از جان و ثروت و نفوذ خانواده آنیلی گذر کرد؟ #ادواردو_آنیلی | #اسلام https://eitaa.com/joinchat/831979555Cf5acda1a7a 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

داستانهای اسلامی از اصول کافی جلد اول محمد محمدی اشتهاردی👇 شش: 🔶مسائل کلی امامت و رهبری🔸 مقامات ابراهیم (علیه السلام) ✅ حضرت ابراهیم(علیه السلام) یکی از پیامبران بزرگ خدا بود، در آغاز از طریق بندگی خدا به مقامی رسید که خداوند او را به عنوان بنده خود پذیرفت، سپس او در این مسیر به درجه‌ای رسید که خداوند او را به عنوان پیامبر خودی پذیرفت، سپس او در این مسیر به درجه‌ای رسید که خداوند او را به عنوان رسول خدا پذیرفت، سپس او در مسیر انجام وظیفه رسالت به درجه‌ای رسید که خداوند او را به عنوان خلیل خود (دوست خالص خود) پذیرفت، سپس به درجه‌ای رسید که خداوند او را به عنوان امام مردم گردانید. وقتی که خداوند این مقامات (بندگی، نبوت، خلیل بودن، و رسالت) را در وجود ابراهیم جمع کرد مانند این انگشتان که کنار هم هستند - به او وحی کرد که ای ابراهیم! تو را امام مردم (پنجمین مقام) گردانیدم. مقام امامت به قدری در نظر ابراهیم(علیه السلام) بزرگ آمد که به خدا عرض کرد: پروردگار! و از فرزندان من هم؟. خداوند فرمود: پیمان من (مقام امامت) به ستم‌کاران (از فرزندان تو) نمی‌رسد. #مطالعه داستان‌های قرآن https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/E2v4CI5324O9NSvjtrcqAb

داستانهای اسلامی از اصول کافی جلد اول محمد محمدی اشتهاردی👇 شش: 🔶مسائل کلی امامت و رهبری🔸 واسطه بین ایمان و کفر ✔️✔️ سه نفر از شاگردان امام صادق به نامهای: هاشم(صاحب البرید: رئیس پست) و ابوالخطاب و محمد بن مسلم، کنار هم نشسته بودند و درباره آنان که امامت امامان بر حق (امام علی (ع) تا امام صادق) را نپذیرفته اند، بحث می‌کردند. هاشم گفت: هر کس امامت آنها را نشناسد، کافر است. ابوالخطاب گفت: کافر نیست مگر حجت بر او اقامه شود، اگر حجت بر او اقامه شود، در عین حال، آن را نپذیرفت کافر است. محمد بن مسلم گفت: در صورتی کافر است که اگر انکار کند، و محض نپذیرفت، موجب کفر نخواهد شد. ✔️ این سه نفر در سفر حج، به حضور امام صادق (علیه السلام) رسیدند، نخست، هاشم نزد امام (ع) رفت و جریان را گفت، امام صادق (ع) به او فرمود: تو اکنون اینجا هستی، ولی آن دو نفر (ابوالخطاب و محمد بن مسلم) نیستند، برو هر سه نفر، امشب در کنار جمره وسطی در سرزمین منی نزد من بیائید. سه نفر نام‌برده، همان‌شب در کنار جمره وسطی، به محضر امام صادق (ع) شرفیاب شدند. امام صادق (ع)، بالشی برداشت و به سینه خود نهاد و بر آن تکیه کرد و آنگاه به آن سه نفر رو کرد و فرمود: شما درباره غلامان و زنان و خاندان خود می‌گوئید؟ آیا آنها گواهی به یکتائی خدا، و رسالت پیامبر (صلی الله علیه و اله) نمی‌دهند؟ آیا آنها نماز و روزه و حج به‌جا نمی‌آورند؟. هاشم گفت: چرا آنها گواهی می‌دهند و این امور را انجام می‌دهند. امام صادق: آیا آنچه شما بر آن هستید یعنی مسأله امامت را می‌شناسند و می‌فهمند؟ هاشم: نه، نمی‌شناسند. امام صادق: آنها از نظر شما چگونه هستند؟ هاشم: هرکس، مقام امامت را نشناسد، کافر است. امام صادق: سبحان الله! آیا افرادی را که سر راه‌ها و کنار آب‌ها(ی چاه) سکونت نموده‌اند، ندیده‌ای؟ هاشم: چرا، دیده‌ام. امام صادق: آیا این افراد، گواهی به یکتائی خدا، و رسالت محمد(ص) نمی‌دهند، و نماز و روزه و حج نمی‌آورند؟ هاشم: چرا، گواهی می‌دهند و این امور را انجام می‌دهند. امام صادق: آیا آنها مسأله امامت را می‌شناسند؟ هاشم: نه، نمی‌شناسند. امام صادق: آنها از نظر شما چگونه‌اند؟ هاشم: هر کس امر امامت را نشناسد، کافر است. امام صادق: عجبا! آیا تو خانه کعبه و طواف‌کنندگان آن را ندیده‌ای؟ آیا مردم یمن را که کنار کعبه می‌آیند و به پرده کعبه می‌چسبند (و دعا می‌کنند) ندیده‌ای؟ هاشم: چرا، دیده‌ام. امام صادق: آیا آنها به یکتائی خدا، و رسالت محمد(ص) گواهی نمی‌دهند؟ و نماز و روزه و حج به‌جا نمی‌آورند؟ هاشم: چرا، هم گواهی می‌دهند و هم این امور را انجام می‌دهند. امام صادق: آیا مسأله امامت را می‌شناسند؟ هاشم: نه، نمی‌شناسند. امام صادق: نظر شما درباره آنها چیست؟ هاشم: هرکس امر امامت را نشناسد، کافر است. 🔴 امام صادق: عجبا! این سخن، از گفتار خوارج است ( که می‌گویند هرکس گناه کبیره یا اصرار بر گناه صغیره نمود، کافر است)، اگر بخواهد شما را آگاه کنم. هاشم(که دریافته بود، سخن امام بر ضد عقیده اوست، و او در کنار دو نفر هم‌مباحثه‌اش، محکوم می‌شود) در جواب گفت: نه. امام صادق: برای شما، زشت است که آنچه را از ما نشنیده‌اید(بر اساس رأی خود) بگوئید. هاشم می گوید: دریافتم که امام صادق (ع) ما را به تصدیق رأی محمد بن مسلم وامی‌دارد (که افراد مذکور، اگر انکار امامت نکنند، کافر نیستند، بلکه واسطه ای بین مؤمن و کافر می باشند). https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

https://www.aparat.com/v/ZHFLs کلیپ مسافر باران به بهانه سالروز ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی #سيد_الكريم https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

https://www.aparat.com/v/8QGmR چه کسانی بدون حساب به بهشت می‌روند؟ https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

https://www.aparat.com/v/oZFCJ چه‌کسانی حساب روز قیامت ندارند و یک‌سره جهنم می‌روند؟ https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

تجلیل از جناب عبدالعظیم، تجلیل از علم و جهاد و زهد و تقوا است. ایشان صائم‌النهار و قائم‌اللّیل بوده‌اند. در حالات ایشان نوشته‌اند در مدتی که در ری زندگی می‌کردند همه‌ی روزها را روزه می‌گرفتند و همه‌ی شب‌ها را مشغول عبادت بوده‌اند. بیانات منتشر نشده امام خامنه‌ ای در http://roshani.blog.ir https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

📹 نماهنگ | فتح سوسنگرد 🔻به مناسبت سالروز فتح سوسنگرد، پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR بخشی از مستند «در لباس سربازی» را که به روایت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از آزاد سازی سوسنگرد پرداخته است، بازخوانی می‌کند. 💻 @khamenei_ir

شخصیّت جناب عبدالعظیم هم شخصیت علمی بوده، هم شخصیت جهادی بوده و هم ابتکاراتی داشته است. مرحوم «شیخ نجاشی» میگوید: «ایشان خطب امیرالمؤمنین را جمع‌آوری کرد.» با این حساب، ایشان در حدود صد و هفتاد سال قبل از تألیف #نهج‌البلاغه، خطب امیرالمؤمنین را جمع‌آوری کرده‌است؛ این کارِ خیلی مهمّی است. هیچ بعید نیست که سیّدرضی رضوان‌اللَّه‌علیه از نوشته‌ی ایشان استفاده کرده‌باشد. از سوی دیگر ایشان به دلیل شخصیت جهادی خود، با حال اختفاء و فرار به ری آمده است. شیخ نجاشی میگوید: «حارباً من السّلطان»؛ ایشان از دست خلیفه‌ی عبّاسی از عراق و حجاز گریخت و به ری آمد؛ چون ری مرکز و محل تجمّع شیعیان بود. هم در مدینه و هم در عراق، همه‌ی اینها مجبور نبودند از دست خلیفه بگریزند. بخشی ازبیانات در دیدار اعضای برگزارکننده‌ی کنگره‌ی حضرت عبدالعظیم الحسنی ۱۳۸۲/۳/۵ #عبدالعظيم_حسني https://eitaa.com/nahgolbalagh https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

https://www.aparat.com/v/YnuH9 ميلاد حضرت عبدالعظيم حسنى #سيد_الكريم https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

نمــــــــــــــاز با ناراحتی گفت: وای! یادم رفت داروم رو بخورم سریع رفت شیشه شربتش رو برداشت و یک قاشق غذاخوری از اون رو خورد بعد از خوردن دارو رفت وضو گرفت که نمازش رو بخونه دیگه آفتاب داشت غروب می‌کرد فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ وای بر نمازگزاران آنهایی که در نمازشان کاهلی می‌کنند (سوره ماعون:آیات 5-4) #هفته_بسيج بسیجی اول وقت نماز میخونه❗️ https://eitaa.com/Dastanqm واتساپ https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT

ماجرای جنگ حنین درماه شوال سال هشتم هجری در آیه‌های ۲۵-۲۶ سوره توبه آمده‌است. @Dastanqm