✍ #یادداشت_استاد_کاشانی #وحی_و_کتاب_مقدس یکی از مهم‌ترین مباحثی که در باره کتاب مقدس مطرح می‌شود، این است که آیا این کتاب به الهام الهی نوشته شده است یا نویسندگان معتبری تنها تاریخ و وقایع زمان خود را نگاشته‌اند؟ #الهی_‌دانان_مسیحی نظرهای متفاوتی در باره وحی و چگونگی آن در کتاب مقدس دارند. عموم #مسیحیان علاوه بر محتوا، عبارات و کلمات کتاب مقدس را نیز به نحوی الهامی می‌دانند. از نظر ایشان، اگر کلمات، الهامی‌ نباشند، در الهامی ‌بودن محتوا نیز تردید خواهد بود. مطابق این نظریه، خداوند، پیام خویش را مستقیماً به انبیا و رسولان دیکته نمی‌کند، بلکه شرایطی را پدید می‌آورد تا نویسندگان کتاب مقدس، بهترین و مناسب‌ترین کلمات را انتخاب کنند. خدا برای ایجاد این شرایط، فرد منتخَب خویش را مدیریت می‌کند. تعالیم #کلیسای_کاتولیک چنین بیان می‌کند: خدا، مصنّف كتاب مقدّس است. «حقايق وحى شده الهى كه متن كتاب مقدّس حاوى آن است و آن را ارائه مى‌كند، به الهام روح القدس نوشته شده است». «كليساى مادر مقدّس با تكيه بر ايمان دوره حواريون تمام كتابهاى عهد قديم و جديد را با تمام بخشهاى آن، مقدّس و قانونى مى‌شمارد؛ زيرا آنها به الهام روح القدس نوشته شده است و از اين جهت، خدا مصنّف آنهاست و به همين عنوان به كليسا واگذار شده‌اند.». خدا به نويسندگان بشرى كتب مقدّس الهام بخشيد. «خدا براى تدوين كتب مقدّس افرادى را برگزيد كه مؤلفان حقيقى آن كتب به حساب مى‌آيند؛ زيرا از استعداد و قواى خود استفاده كردند و اما خدا در آنها و به وسيله آنها عمل كرد و آنها را گماشته است تا هر چه را او مى‌خواهد، بنويسند و نه بيشتر»... كتب وحى شده، حقيقت را تعليم مى‌دهند. «بنا بر اين، از آنجا كه تمام تأكيدات مؤلفان يا نويسندگان مقدّس را بايد الهام شده و قول روح القدس تلقى کرد، بايد اذعان كنيم كه كتاب مقدّس، قاطعانه، صادقانه و بدون خطا، حقيقتى را تعليم مى‌دهند كه خدا به خاطر نجات ما خواسته است در كتب مقدّس مدوّن شود». «وحی» در اسلام به معنای ارتباطی معنوی است که پیامبران الهی برای دریافت پیام آسمانی از راه اتصال با عالم غیب برقرار می‌‌کنند. به نظر یکی از مفسران، «وحی یک نوع سخن گفتن آسمانی است که از راه حسّ و تفکر عقلی درک نمی‌شود، بلکه درک و شعور دیگری است که گاهی در برخی از افراد به مشیّت الهی پیدا می‌شود و دستورات غیبی را که از حس و عقل پنهان است، از وحی و تعلیم الهی دریافت می‌کند». قرآن، مهم‌ترین مصداق وحی در اسلام است، چنان‌که بیان شده است: «بدین گونه قرآن عربی به سوی تو وحی کردیم.» (شورا: 7) و خداونداز طریق فرشته وحی به پیامبر خود املا کرده است، چنان‌که می‌فرماید: «روح الامین، قرآن را بر قلب تو فرود آورد». (شعرا: 193) همچنین خداوند در سوره مزمّل خطاب به رسول خود می‌فرماید: «در حقیقت، ما به زودی بر تو گفتاری گرانبار القا میکنیم». (مزمل: 5)📙 در #دیدگاه_مسیحی، آیا کتاب مقدس نیز به وحیانی بودن خودش اذعان دارد؟ مدافعان دیدگاه الهامی بودن کتاب مقدس برای اثبات الهامی بودن کتاب مقدس به آیاتی از خود کتاب استناد می‌کنند. از جمله عباراتی در کتاب مقدس وجود دارد که نشان می‌دهد خدا یا روح القدس کلماتی به انبیا بیان می‌داشتند، مانند: «اي‌ برادران‌، آن‌ نوشته‌ باید تمام‌ شود كه‌ روح ‌القدس‌ از زبان‌ داوود پيش‌ گفت‌« (اعمال، 1: 16)، «خداوند، موسی را خطاب کرد و گفت» (خروج، 14: 1)، «آن گاه خداوند به اشعیا گفت» (اشعیا، 7: 3) و «زيرا‌ نبوّت‌ به‌ اراده‌ انسان‌ هرگز آورده‌ نشد، بلكه‌ مردمان‌ به‌ روح ‌القدس‌ مجذوب‌ شدند و از جانب‌ خدا سخن‌ گفتند». (دوم پطرس، 1: 21)📙 البته مهم‌ترین آیه‌ای که در این زمینه به آن استناد می‌شود، عبارتی است که پولس در نامه به #شاگردش، #تیموتائوس نوشته است: «تمامي‌ كتب‌ از الهام‌ خداست‌ و برای تعليم‌ و تنبيه‌ و اصلاح‌ و تربيت‌ در عدالت‌ مفيد است‌«. (دوم تیموتائوس، 3: 16)📙 در مقابل، از نظر منتقدان، این آیات نمی‌توانند دلیل خوبی برای اثبات الهامی بودن تمام کتاب مقدس باشند؛ زیرا یا خطابش تنها به عهد عتیق است (دوم تیموتائوس، 3: 16) یا تنها به همان بخشی که مرتبط با آیه است (خروج، 14: 1) و نه همه کتاب مقدس موجود. با این حال، در شورای فلورانس (1444) چنین تصویب شد: کلیسای مقدس رومی اعتراف می‌کند که یک خدا، نویسنده عهد عتیق وعهد جدید یعنی کتابهای شریعت پیامبران و انجیل است؛ زیرا مردمان مقدس هر دو عهد، تحت الهام یک روح القدس سخن گفته‌اند. شورای اول #واتیکان نیز تأیید می‌کند: کلیسا، کتابهای عهد عتیق و عهد جدید را مقدس و قانونی می‌شمارد، اما نه به این دلیل که به وسیله انسانها نوشته شدند و کلیسا با حجیت خود، آنها را تأیید کرده است و نه به این سبب که بدون خطا در بردارنده مکاشفه الهی هستند، بلکه به این سبب که تحت الهام روح القدس نگاشته شدند و ادامه👇 ☪✝ @Debate