روزی پیامبر(ص) در مکه در ایام حج بر فراز کوه صفا سه بار با صدای بلند اعلان کرد که ای مردم من فرستاده #خدا هستم. ابوجهل با سنگ پیشانی وی را شکست چون خدیجه(س) توسط علی(ع) با خبر شد هر دو با مقداری غذا به سراغ پیامبر رفتند و با صدازدن و گشتن در کوه‌ها به دنبال او بودند. خدیجه پیوسته می‌گفت: «آیا کسی هست که از پیامبر برگزیده و سلامتیِ او برایم خبر آورد؟! آیا کسی هست تا از حال آن که (به جُرم دعوت به حق و عدالت) از خانه و کاشانه‌اش رانده شده ـ مرا آگاه سازد؟!» در همین لحظات، جبرئیل به پیامبر(ص) گفت: «یا رسول الله! خدیجه را دریاب که از گریۀ او، فرشتگان به گریه درآمدند! ‏او را به سوی خود صدا کن و سلام مرا به او برسان و بگو: ‏خداوند متعال، تو را سلام می‌رساند و به او بشارت ده که در بهشت برای تو خانه‌ای از مروارید است که آن را با نور، زینت داده‌اند و در آن جا هیچ ترس و وحشتی وجود ندارد!». ‏خدیجه با کمک #علی(ع) پیامبر(ص) را با بدنی خونین به منزل بازگردانده و در زیر صخره‌ای پناه دادند. ‏ولی مشرکان آنها را تعقیب و سنگباران کردند. در این میان #خدیجه خود را سپر #پیامبر (ص) قرار می‌داد تا سنگ‌ها به او برخورد نکند. ‏ 📚 ‏مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۲۴۳