زمانی دیگه برای موندن آدمها نجنگیدم که فهمیدم خدا داره از دستم نجاتشون میده. که فهمیدم لیاقتشون یه خانواده و عشق و رفاقت آروم و عادیه. نه من. نه منِ غیرعادی و دیوانه.
فرایندی به اسم انتظار..
شیرینی رو به تلخ هیجان آور این روزها.
آمیخته به صبر و شور
نتیجه ای شاد
و پشت پرده ی یک هنر فروریخته از یک سایه، روح و شاید گفت یک هیچ!
