eitaa logo
یادداشت‌های اعتقادی _ فاریاب
5.6هزار دنبال‌کننده
236 عکس
69 ویدیو
7 فایل
قدمی کوتاه برداشتیم بلکه نظری افتد. محمدحسین فاریاب دکترای کلام اسلامی، دانشیار موسسه امام خمینی (ره) کپی مطالب بدون ذکر لینک، هیچ مانعی ندارد. سردار سلیمانی: باید به این بلوغ برسیم که نباید دیده شویم. آنکس که باید ببیند، می‌بیند. @faryab110 @Mh_faryab
مشاهده در ایتا
دانلود
9⃣2⃣2⃣📌قیام عاشورا تاکید بر ویژگی «مصباح الهدی» بودن امام حسین علیه السلام است یا «قتیل العبرات» بودن؟ ✍ پاسخ 1⃣در برخی زیارتنامه ها، بر ویژگی «قتیل العبرات» امام حسین علیه السلام تاکید می‌شود. به این معنا که او کشته ی اشک است. ازاین‌رو، ممکن است خواننده، رویکرد عزادار بودن برای امام حسین علیه السلام را در خود تقویت می‌کند. 2⃣از سوی دیگر، در روایات امام حسین علیه السلام را «مصباح الهدی» نامیده‌اند. یعنی چراغ هدایت. 3⃣پرواضح است که جنبه‌ی هدایتی ایشان بر جنبه‌های دیگر برتری دارد؛ چراکه اگر به هدایت‌گری امام حسین علیه السلام توجه نشود، گریه بر ایشان نیز می‌تواند بی‌ارزش شود. چنان‌که کوفیان نیز بر امام حسین علیه السلام گریستند، گریه‌ای که هیچ ارزشی نداشت. 4⃣باور به اینکه امام حسین علیه‌السلام مصباح الهدی است و صرفاً «قتیل العبرات» نیست، برکات فراوانی دارد. انسان در مقام حیرت، با نگریستن به قیام ایشان، می‌تواند مسیر را تشخیص دهد. ضمن آنکه، او را به محرم و صفر محدود و خلاصه نمی‌کند. کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا. 5⃣از سوی دیگر، «مصباح الهدی» بودن امام حسین علیه‌السلام برگرفته از عملکرد ایشان در نهضت جاودانه ی عاشوراست. بنابراین نهضت عاشورا چنان ظرفیت و پتانسیلی دارد که در عرصه‌های مختلف اجتماعی می‌تواند ما را از تحیر خارج کند. 6⃣ما گاه عزادار امامی هستیم که او را مصباح الهدی نمی‌دانیم. نباید برایش گریه کنیم، ولی در حیرتهای اجتماعی از او الگوبرداری نکنیم. نمی‌توانیم از حسینی دم بزنیم که مبارزه با جاهلیت اساس قیامش بود، ولی در مقام عمل، تعصب و قومیت و حزب‌گرایی که یکی از جلوه‌های جاهلیت است، مبنای انتخاب ما باشد. ✅کانال یادداشت‌های اعتقادی 🆔@faryab110
0⃣3⃣2⃣📌آیا مجلس روضه، صرفاً محفل اشک است یا محفل عبرت نیز می‌باشد؟ ✍پاسخ 1⃣اشک بر امام حسین علیه‌السلام قیمتی دارد که قابل اندازه‌گیری نیست. مجالس اشک اباعبدالله الحسین علیه السلام، محبوب خدا و اهلبیت علیهم‌السلام هستند. 2⃣در عین حال، مجلس روضه، بیش از آنکه محفل اشک باشد باید محفل عبرت باشد. عبرت درباره این نکته اگر هدف قیام عاشورا دانسته نشود و مدنظر عزاداران نباشد، ممکن است تبدیل به عزادارانی شویم که کاری به کار امام حسین علیه‌السلام نخواهیم داشت و فقط در پی گریه بر او هستیم. 3⃣امام حسین علیه‌السلام را کوفیانی کشتند که در کوفه ماندند و بعد از شهادتش، در عزایش گریستند. 4⃣امام را اهل مدینه ای کشتند که وقتی کاروان بازگشته به مدینه را بدون او دیدند، شیون به پا کردند. 5⃣این مهم نشان می‌دهد که اولاً اشک برای امام حسین علیه‌السلام آنگاه از ارزش بالاتری برخوردار است که از روی معرفت باشد. 6⃣هدف از قیام عاشورا، اصلاح در امت اسلام است. اصلاح آنگاه لازم است که فساد و انحراف در جامعه است. کسی که الگویش، امام حسین علیه‌السلام است، نمی‌تواند نسبت به فساد و انحراف در جامعه بی‌تفاوت باشد. عزادار، اگر نسبت به آنچه امام حسین علیه‌السلام برایش جان داد، بی‌تفاوت باشد، همان کسی است که میگوید: کاری به کار حسین علیه‌السلام ندارم، فقط گریه کردن برایم مهم است!!! 7⃣اگر امام زمان علیه‌السلام بنا بود با تکیه بر عزاداران امام حسین علیه‌السلام قیام جهانی خود را برپا کند خیلی وقت پیش قیام می‌کرد. بنابراین، هرچند عزاداران در برپایی مجالس اهلبیت علیهم‌السلام نزد خدا پاداش می‌گیرند، ولی هر عزاداری نمی‌تواند یار حسین و مهدی علیهماالسلام شود. ✅کانال یادداشت‌های اعتقادی 🆔@faryab110
1⃣3⃣2⃣📌آیا قیام امام حسین علیه‌السلام برای تشکیل حکومت در کوفه بود یا شهادت در کربلا؟ ✍ پاسخ 1⃣وقتی در جامعه اسلامی، ظلم فراگیر و دین به فراموشی سپرده می‌شود، تکلیف و وظیفه‌ی مسلمانان، اعتراض به چنین وضعیتی است. 2⃣بر اساس این تکلیف، امام حسین علیه‌السلام حرکت اصلاحی خود را آغاز می‌کند. به تصریح امام حسین علیه‌السلام، هدف از این حرکت و قیام، اصلاح در امت پیامبر است. اعتراض ایشان این بود که حق فراموش شده و از باطل نهی نمی‌شود. 3⃣اصلاح در امت پیامبر، مراتب مختلفی دارد. بالاترین مرتبه ی اصلاح، آنجاست که فرد مصلح، بتواند حکومتی تشکیل دهد و بدین ترتیب بستر اصلاح عمومی را در جامعه فراهم سازد. به دیگر سخن، اقامه دین، آنگاه ممکن است که حکومت دینی تشکیل شود. 4⃣ امام حسین علیه‌السلام به عنوان فرد مصلحی که خداوند حق حکومت به او داده، وقتی نامه های متعدد کوفیان را دریافت کرد، نماینده ی خود، مسلم بن عقیل را روانه ی کوفه کرد تا در صورت مهیا بودن شرایط برای تشکیل حکومت به کوفه رود. 5⃣بنابراین، خروج امام از مکه، برای تشکیل حکومت در کوفه بود‌ تا بالاترین مرتبه ی اصلاح در جامعه را انجام دهد. 6⃣تحقق این مرتبه از اصلاح، نیازمند همکاری امت بود. اگر امت پای کار امام می‌ماند، امام حسین علیه‌السلام به کوفه می آمد و حکومت تشکیل می‌داد، ولی چون مردم با امام همکاری نکردند، ایشان به کوفه نرسید و قیام ایشان در برابر ظلم، به شهادتش در کربلا خلاصه شد. ✅کانال یادداشت‌های اعتقادی 🆔@faryab110
سوال وارده از سوی اعضای کانال 2⃣3⃣2⃣📌آیا عروسی و دامادی حضرت قاسم علیه‌السلام در کربلا، حقیقت دارد؟ ✍پاسخ 1⃣این موضوع در منابع اصیل و معتبر تاریخی یا روایی دیده نمی‌شود. نخستین کسی که این داستان را مطرح کرده، مرحوم کاشفی در قرن دهم هجری قمری بوده است. 2⃣ بنابراین، این موضوع را نمی‌توان یک حقیقت تاریخی به شمار آورد. 🆔@faryab110
5⃣3⃣2⃣📌 آیا امام حسین علیه‌السلام نمی‌توانست با نیروی ماورایی خود، آب از زمین کربلا بیرون آورد؟ ✍ پاسخ 1⃣امام باقر علیه السلام فرمودند که آصف بن برخیا وصی حضرت سلیمان علیه‌السلام که توانست تخت بلقیس را با نیروی ماورایی خود نزد حضرت سلیمان علیه‌السلام حاضر کند، یک اسم از ۷۳ اسم اعظم الهی را داشت. ما امامان، ۷۲ اسم از آن ۷۳ اسم اعظم الهی را داریم.(الکافی، ج۱، ص۲۳۰) 2⃣بر این اساس، امام حسین علیه‌السلام توانایی انجام کارهای خارق العاده مانند درآوردن آب از زیر زمین در کربلا را داشت. 3⃣در عین حال، چنانکه خدای متعال، کار دنیا را از طریق اسباب خودش پیش می‌برد، به همین سان، اصل اولیه بر آن است پیامبران، امامان و اولیای الهی در زندگی خود، جز موارد بسیار خاص، از این نیروی ماورایی بهره نمی‌بردند و گرنه، هیچ پیامبری کشته یا زخمی نمی‌شد و هیچ امامی نیز مسموم نمی‌شد. 4⃣ضمن آنکه، لازمه‌ی داشتن اختیار برای انسان و امتحان او آن است که بتواند با بهره‌گیری از اسباب شناخته‌شده، اراده‌ی خود را محقق سازد. بر این پایه، چنانکه تیر مختار بر بدن حرمله اثر دارد، تیر حرمله نیز بر بدن علی اصغر علیه السلام اثر دارد. 5⃣بنابراین، بنای امام حسین علیه‌السلام نیز همچون خداوند متعال بر آن است که خوبان و بدان بتوانند اراده‌ی خود بر انجام کار خوب و بد را از طریق اسباب محقق سازند و خود نیز از همین اسباب عادی در این جنگ استفاده می‌کند. ✅کانال یادداشت‌های اعتقادی 🆔@faryab110
7⃣3⃣2⃣📌ارزش انسانها به اعمال صالحی است که از روی اختیار انجام می دهند. در این صورت، چرا به حضرت علی اصغر علیه السلام که هیچ عمل صالح اختیاری انجام نداد، باید توسل جست؟ ✍️پاسخ 1️⃣از روایات استنباط می شود که کودکان از آن جهت که گناهی مرتکب نشده اند، جایگاه ممتازی نزد خداوند دارند؛ چنانکه در نماز طلب باران، خداوند را به حق کودکان شیرخواره قسم می دهیم تا باران نازل کند.(الفقه المنسوب الی الامام الرضا(ع)، ص154) 2️⃣در روایات دیگری نیز چنین آمده است: همانا در بهشت سرایی است به نام دار الفرح كه تنها كسانی به آن در آیند كه كودكان را شاد كنند.(کنز العمال) 3️⃣از سوی دیگر، بنابر آیات قرآن کریم، کسی که در راه خدا کشته شود، دارای مقامی رفیع است که نزد خدا روزی می خورد. (بقره، 152) 4️⃣در این میان، آنکه بدون هیچ تقصیری، مظلوم تر کشته می شود، می تواند مورد عنایت بیشتری از جانب خداوند متعال باشد. چنانکه در دنیای بشری نیز، آنچه بیشتر موجب تحریک احساسات انسانها در برابر ظلم می شود، کشتار وحشیانۀ کودکان مظلوم است و کودکان بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند. 5️⃣حضرت علی اصغر (علیه السلام) هرچند فعل اختیاری انجام نداده، ولی هم از این جهت که کودک بود، هم از این جهت که تشنه و مظلوم بود، هم از این جهت در کارزاری که حفظ و بقای اسلام به آن وابسته بود، از سوی دشمنان خدا کشته شد، مقامی بس والا دارد، ازاینرو، میتواند مورد توسل قرار گیرد. ✅کانال یادداشت‌های اعتقادی 🆔@faryab110
8⃣3⃣2⃣📌آیا کیفیت عزاداری عزاداران برای امام حسین علیه السلام مطابق با عزاداری امامان علیهم السلام برای امام حسین علیه السلام است؟ ✍️پاسخ 1️⃣امامان علیهم السلام به گونه ای خاص برای امام حسین علیه السلام عزاداری می کردند، این در حالی است که امروزه در شهرها و کشورها شاهد انواع مختلفی از عزاداری هستیم؛ برای نمونه، عزاداری سنتی در جنوب ایران با شمال و مرکز آن متفاوت است. 2️⃣گاه اصل یک عمل به وسیلۀ دین توصیه می شود، ولی چگونگی انجام آن به عهدۀ مردم گذاشته می شود؛ ازاینرو، لازم نیست دقیقاً همان عملی که امامان علیهم السلام انجام داده اند، از سوی پیروان آنها انجام شود. 3️⃣مثلاً در دین توصیه می شود که لباس معمول در جامعۀ خود را بپوشید و از پوشیدن لباس شهرت (لباسی که با پوشیدن آن، انگشت نما می شوید) خودداری کنید. در اینجا کیفیت لباس پوشیدن امامان علیهم السلام برای ما قابل الگوبرداری نیست؛ چراکه آنها نیز طبق عرف زمان خود لباس پوشیده اند و ما نیز باید طبق عرف زمان خودمان لباس بپوشیم؛ مگر آنکه قید خاصی در شریعت وجود داشته باشد. برای نمونه، پوشاندن بدن زن به وسیلۀ پوششی که بدن نما نباشد، امری لازم است، در اینجا لباسی که انتخاب می شود، باید این ویژگی را داشته باشد و سایر امور آن (رنگ، جنس و ... ) به عرف واگذار می شود. 4️⃣در مسئلۀ عزاداری نیز، دین اصل عزاداری را توصیه کرده، ولی کیفیت خاصی از عزاداری به عزاداران توصیه نشده. ازاینرو، عزاداران می توانند هرگونه که آداب و رسوم منطقۀ خودشان اقتضا می کند، عزاداری کنند. در اینجا، اصل عزاداری به پای دین نوشته می شود، ولی چگونگی عزاداری امری عرفی به شمار می رود. 5️⃣آری. گاهی عزاداری برگرفته از نوعی روضه های نامعتبر و امور مخالف با شریعت است که در اینجا حتی اصل آن را نیز نمی توان به پای دین نوشت. ✅کانال یادداشتهای اعتقادی 🆔@faryab110
9⃣3⃣2⃣📌آیا استفاده از علم و کتل و فانوس و طبل و سنج و ... در عزاداری اشکالی دارد؟ ✍ پاسخ 1⃣گاه چنین گفته می‌شود که وسایل یادشده به وسیله دشمنان اهل‌بیت علیهم‌السلام استفاده شده یا آنکه از فلان دوران روی کار آمده یا آنکه نمونه ی آن در مسیحیت وجود دارد، پس استفاده از آنها بدعت و خلاف شریعت است. 2⃣در پاسخ باید گفت که اولاً وسایل یادشده، اشیایی هستند که هم می‌توان از آنها استفاده‌ی مثبت کرد و هم استفاده‌ی منفی. صرف اینکه گروهی از آن استفاده‌ی منفی کرده‌اند، دلیل نمی‌شود که ما از آن استفاده‌ی مثبت نکنیم. مانند آنکه، قاتلان امام حسین علیه‌السلام از خنجر استفاده کرده‌اند، ولی این دلیل نمی‌شود که ما از خنجر استفاده‌ی مثبت نکنیم. 3⃣ثانیاً از آن‌جا که دین شکل خاصی از عزاداری را توصیه نکرده، ازاین‌رو، صرف اینکه استفاده از برخی از این اشیاء از فلان زمان خاص، مرسوم شده یا در فلان دین هم مورد استفاده است، دلیل بر مذمت آن نیست. چنان‌که، استفاده از کت و شلوار در فرهنگ ایرانی و دینی ما جایی نداشت و در غرب از آن استفاده می‌شد، ولی امروزه لباس رسمی به شمار می‌رود. به دیگر سخن، اصل عزاداری یک امر دینی است ولی شکل عزاداری یک امر عرفی به شمار می‌رود. 4⃣آری، اگر دین استفاده از یک شیئ خاص را در عزاداری منع کرده باشد، در این صورت حق استفاده از آن را نداریم. در هیچ آیه و حدیثی استفاده از علم و کتل و سنج و طبل و... منع نشده است. ...... ✅کانال یادداشت‌های اعتقادی 🆔@faryab110
0⃣4⃣2⃣📌آیا صحیح است که سابقه روضه خوانی به پانصدسال قبل برمیگردد و به همین دلیل یک بدعت به شمار می رود؟ ✍️پاسخ 1️⃣ کلمه «روضه خوانی»، حدود پانصد سال قبل، وقتی به کار می‌رفت، مقصود از آن، خواندن کتاب «روضه الشهدا» نوشته مرحوم کاشفی بود، ولی امروزه در زبان فارسی به معنای ذکر مصیبت های اهلبیت به ویژه امام حسین علیه‌السلام است. 2️⃣ باید دقت کرد که «روضه خوانی» یک اصطلاح فارسی است و نباید انتظار داشت در دوران امامان علیهم السلام چنین اصطلاحی رایج باشد. 4️⃣ در دوران امامان علیهم السلام، آن بزرگواران برای امام حسین علیه السلام مجلس عزا به پا می کردند و به شاعرانی که در عزای ایشان، شعر می سرودند و اینگونه به ذکر مصائب امام حسین علیه‌السلام می‌پرداختند، هدیه می دادند که یکی از آن شاعران، دعبل خزاعی بود. (ر.ک: عیون اخبار الرضا (ع)، ج2، ص263) 5️⃣ نخستین کتابی که به ذکر حوادث عاشورا پرداخت و بدین ترتیب مصائب آن روز را بیان کرد، کتاب «وقعۀ الطف» از ابی مخنف در قرن دوم هجری قمری بوده است یعنی حدود 13 قرن قبل. این کتاب امروزه با عنوان «نخستین گزارش مستند از نهضت عاشورا» ترجمه شده است. 7️⃣ امروزه، کتاب «روضۀ الشهدا» چندان مورد اعتنای روضه خوانان نیست و منابع معتبری در بیان مصائب اهل بیت علیهم السلام منتشر شده است که اثر یادشده را تقریباً از یادها برده است. یکی از جدیدترین آن کتاب ها، کتاب «مقتل جامع سید الشهدا علیه السلام» است. 8️⃣حاصل آنکه، سابقه روضه خوانی _ به معنای ذکر مصائب امام حسین علیه‌السلام _ به دوران حضرت آدم علیه السلام برمیگردد و سیره مستمر امامان علیهم السلام بوده است. ✅کانال یادداشت های اعتقادی 🆔@faryab110
2⃣4⃣2⃣📌آیا در تاریخ زندگی حضرت عباس علیه السلام، معجزه ای از ایشان ثبت شده که پس از شهادتش، از ایشان طلب حاجت می‌کنید؟ ✍️ پاسخ 1️⃣اطلاعات تاریخی ما دربارۀ زندگانی حضرت عباس علیه السلام بسیار اندک است. 2️⃣توانایی یک انسان بر انجام یک کار، متوقف بر این نیست که آن را انجام داده باشد؛ برای نمونه، اگر شما هرگز فرزندان را کتک نزده باشید، به معنای ناتوانی شما در این امر نیست. 3️⃣ممکن است کسی در دوران زندگانی خود، شأن حاجت دهی نداشته باشد، ولی نحوۀ وفاتش به او عزتی دهد که محل رجوع حاجات باشد. 4️⃣یکی از منابع مهم در شناخت مقام حضرت عباس علیه السلام، زیارت نامۀ ایشان است که به وسیلۀ امام صادق علیه السلام صادر شده است.(کامل الزیارات، ص256) 5️⃣بر پایۀ این زیارت نامه، حضرت عباس علیه السلام کسی است که اولاً خداوند متعال، تمام فرشتگان، پیامبران، بندگان صالح، شهدا، صالحان و پاکان در هر لحظه بر او درود می فرستند. ثانیاً او بندۀ صالحی است که مطیع مطلق خدا، رسول خدا، امام علی، امام حسن و امام حسین علیهم السلام بوده است و کسی که چنین است، نمی تواند غیر معصوم باشد. ثالثاً او در نصرت کامل با امام زمانش و با شهادت از دنیا رفت. 6️⃣راز توانایی بر دادن حاجت، قوت روح است که با تقرب بالا به خداوند متعال به دست می آید. چنین کسی قوت اِعمال ارادۀ خود بر نظام طبیعت را دارد. 7️⃣کسی که به مرتبۀ عصمت رسیده و دارای این ویژگیهاست، روح او دارای قوت فوق العاده است و قدرت اعمال اراده بر نظام طبیعت را دارد. حاجت دهی نیز به این معناست که او بتواند ارادۀ خود را در نظام طبیعت جاری کند. 8️⃣روح، پس از جدایی از بدن در عالم برزخ زندگی می کند، صدای ما را می شنود و مانعی برای اعمال ارادۀ خود بر نظام طبیعت و دادن حاجت ندارد. 9️⃣بنابراین، با توجه به ویژگیهای حضرت عباس علیه السلام می توان گفت که ایشان توان حاجت دهی را در صورت وجود مصلحت دارد، هرچند نتوانیم در زندگی ایشان موردی پیدا کنیم که کار خارق العاده ای انجام داده باشند. ✅کانال یادداشت‌های اعتقادی 🆔@faryab110
1⃣5⃣2⃣📌چرا امام حسین علیه‌السلام به کوفیان اعتماد کرد، در حالی‌که از سابقه ی بد آنها در حکومت امام علی علیه‌السلام آگاه بود؟ ✍ پاسخ 1⃣کوفیان در مقطعی از تاریخ، دورانی شکوهمند داشته، و امام علی علیه‌السلام پایتخت حکومتش را کوفه قرار داد و نیز با کمک آنها علیه اصحاب جمل و صفین جنگید 2⃣در عین حال، در مقطعی از تاریخ نیز همکاری ضعیفی با امام علی علیه‌السلام داشتند و خون به دل ایشان کردند. 3⃣ نمی‌توان گفت که کسانی که به امام حسین علیه‌السلام نامه نوشتند دقیقا همان افرادی هستند که همکاری ضعیفی با امام علی علیه‌السلام داشته اند یا خیر. 4⃣بعلاوه، اگر این کوفیان همان کافیان کم کار در عصر امام علی علیه‌السلام هم می‌بودند، باز هم معقول نبود که امام حسین علیه‌السلام نامه‌های آن‌ها را نادیده بگیرد و به کوفه نرود، چراکه هر انسان و قومی می‌تواند از گذشته‌ی خود پشیمان شده باشد و خواستار حرکت در مسیر تازه باشد، در این صورت اگر امام حسین علیه‌السلام از رفتن به کوفه خودداری می‌کرد، آنگاه تاریخ او را محکوم می‌کرد که چرا دعوت کوفیان را رد کرده است. ✅کانال یادداشت‌های اعتقادی 🆔@faryab110
4⃣5⃣2⃣📌اگر امام حسین علیه‌السلام احاطه ی وجودی بر عالم دارد، و صدای ما را از راه دور هم می‌شنود، چه نیازی به زیارت رفتن و درخواست حاجت در آن‌جا است؟ ✍ پاسخ 1⃣رفتن به حرم امام حسین علیه‌السلام و سایر حرم‌ها برای شخص زائر دست کم دو فایده دارد: 1⃣از آن‌جا که روح انسان به بدن تعلق دارد، وقتی بدن در مکان خاصی حضور دارد، روح نیز با آن مکان و صاحب آن ارتباط قوی‌تری می‌گیرد. چنانکه به روشنی می‌یابیم که وقتی از در حرم به گفتگو با امام علیه‌السلام می‌پردازیم، احساس نزدیکی بیشتری با امام علیه‌السلام پیدا می‌کنیم و وقتی که از زیارت برمی‌گردیم گاه تا مدتی، حال معنوی خوشی داریم. 3⃣دوم آنکه، وقتی رنج سفر را بر خود هموار میکنیم و به زیارت می‌رویم، استحقاق بیشتری برای دریافت عنایت امام علیه‌السلام پیدا می‌کنیم؛ چنانکه بسیار فرق می‌کند که به طور تلفنی با والدین صحبت کرده و صله رحم انجام دهیم یا آنکه به منزلشان رفته و حضوری صله رحم انجام دهیم. 4⃣بنابراین، آنگاه که با حضور در حرم، رابطه‌ی نزدیک‌تر و قوی‌تری با امام علیه‌السلام پیدا می‌کنیم و از سوی دیگر استحقاق بیشتری نیز برای دریافت رحمت و لطف امام علیه‌السلام به دست می‌آوریم، در این صورت، حاجات و دعاهای ما به اجابت نزدیک‌تر می‌شود. 5⃣افزون بر آن، رفتن به زیارت، صرفاً برای گرفتن حاجت نیست، بلکه به نوعی، اظهار ادب و قدردانی نسبت به کسی است که دینداری خود را مدیون او هستیم. ✅کانال یادداشت‌های اعتقادی 🆔@faryab110