#مقاله_علمی_هنری 1️⃣ 🔰جستاری بر ساختارگرایی در ارزشیابی اثر هنری🔰 🖋 ساره کاویانی، علیرضا غیورفر ساختارگرایی به عنوان یک نظریه یا روش، یکی از بانفوذترین آیینهای فکری است که در علوم مختلف کاربرد گستردهای از خود بر جای گذاشته است. ریشه ساختارگرایی در افکار و اندیشه های فردینانت دسوسور، زبانشناس مشهور فرانسوی است. هنر، تقدم در اقلیم ناشناختههاست. ارزشیابی و نقد اثر هنری همواره با چالشها و تعارضات مختلفی همراه بوده که مانع از درک محتوا و مقصود نهانی آن گردیده است. این پژوهش بر آن است تا با شناخت مفاهیم و ویژگیهای ساختارگرایی، بکارگیری آن را در ارزشیابی آثار هنری بررسی کند. نتایج حاکی از آن است که ساختارگرایی با نفی ماهیت خالق و دینامیک هنر به دنبال کشف معنای ظاهری و مادی اثر از طریق نظام نشانه ها بوده و قادر به دستیابی به لایه های عمیق و حقیقت ژرف اثر هنری نیست. تقلیل ذات زیبایی شناختی اثر هنری به ساختاری غیر قابل مشاهده که حاصل کنش مغزی و اختیاری است، ارزشیابی را دچار خطا می کند. ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 💢کانال فقه هنر: eitaa.com/Feghehonar