🔸 قرآن کریم گروهایی معرفی شده اند که مورد #محبت خدایند و #خداوند آنان را دوست دارد. در زیر برخی از آنان به عنوان نمونه بیان می شود . صابران، "... و #الله یحب الصابرین"؛ خداوند #استقامت کنندگان را دوست دارد. 🔸 #پرهیزکاران ، "... فان الله یحب المتقین"؛ خداوند #پرهیزکاران را #دوست دارد 🔸 توکل کنندگان، "... ان الله یحب المتوکلین"؛خداوند متوکلان را دوست دارد 🔸 ️توبه کنندگان و پاکان، "... ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین"؛ خداوند توبه کنندگان را دوست دارد و پاکان را (نیز) دوست دارد 🔸 نیکوکاران ، "... ان الله یحب المحسنین"؛ خداوند، نیکوکاران را دوست دارد ️ 🔸 مجاهدان ، "ان الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله..."؛خداوند کسانی را دوست می دارد که در راه او پیکار می کنند . ️مجریان #قسط و #عدالت ، "... ان الله یحب المقسطین"؛ خدا عادلان را دوست دارد 🔸 اینها گروهی از انسان ها هستند که مورد محبت خدا قرار گرفته و خداوند آنان را دوست دارد 🔸 معنای #محبت #خدا #پاک کردن باطن بنده از غیر خدا و خالی نمودن وجودش از هر مانعی که بین او و خدایش #فاصله می شود 🔸 بدیهی است که یکی از نشانه های محبت خدا به بنده # توفیق در اطاعت اوامر و ترک نواهی اوست و ظهور و بروز محبت خدا به بندگانش، همان بروز #رحمت و #کرامت حضرتش به بندگان است راه های کسب محبت الهی پاک نمودن قلب از دنیا و وابستگی های آن و بریدن از دنیا و حرکت به سوی خداست 🔸صبر و #شکیبایی پیروی و متابعت از #پیامبر ص ️جهاد و مبارزه؛ جهاد و مبارزه در راه خدا از دیگر عوامل دست یابی به محبت الهی است توبه ؛ بازگشت، #ندامت و #پشیمانی از گناهان انفاق ؛ دادن #صدقه و انفاق ️ایمان و عمل #صالح 🔸 احسان ؛ احسان و نیکوکاری از دیگر راه های پیمودن مسیر محبت الهی است 🔸 نتیجه آن که راه های مختلفی برای رسیدن به مقام محبت باری تعالی و درک این فیض وجود دارد، که از جمله آنها، صبر، توبه، تقوا و ... و به طور خلاصه، ترک محرمات و انجام فرایض و واجبات الهی و انجام مستحبات است. 🦋 ‌➣ @ganje_arsh ❤️ 🍃🍁 💙🍃🦋

🔴توبه اختیاری، نه توبه اجباری ✍آن چيزي كه ركن و اساس #توبه را تشكيل مي‏دهد، #ندامت و #پشيماني از كار بد و تصميم به ترك #گناه است، چيزي كه هست، ندامت و پشيماني از گناه‏ و تصميم به ترك گناه دو نوع است: يك نوع پشيمانيها و تصميمهاي كاذب‏ است كه هر آدم خطا كاري هنگامي كه با كيفر و چوب قانون مواجه مي‏گردد پشيمان مي‏شود و آرزو مي‏كند كه اي كاش آن عمل زشت را نكرده بود تا حالا اين كيفر را نمي‏چشيد. هر كسي كه كيفر را جلو چشم خود ببيند در آن حال كه‏ كيفر را مي‏بيند نمي‏تواند تصميم به گناه بگيرد. خود همان شخص گناهكار در حين ارتكاب گناه اگر چشمش به كيفر مي ‏افتاد و آن را حاضر و آماده مي‏ديد، از همان اول مرتكب گناه نمي‏شد. ديدن كيفر در جلو چشم و آنگاه ترك‏ گناه چيزي شبيه به اجبار و اضطرار و به منزله امري خارج از حد اختيار است. ترك گناه آنوقت توبه و تصميم و اختيار محسوب مي‏گردد كه آدمي‏ خود گناه را نقل و حاضر ببيند و كيفر گناه را نسيه و غايب بداند و آنگاه‏ به ملاحظه كيفر آينده و يا به خاطر اجر و ثواب آينده و يا به ملاحظه‏ احساس زشتي و پليدي كه در خود گناه مي‏كند از ارتكاب آن گناه منصرف‏ گردد . توبه حقيقي يعني انصراف جدي و بازگشت واقعي از گناه به سوي صلاح و ارشاد، و بديهي است كه اگر انصراف، جدي و واقعي باشد و معلول مشاهده‏ كيفر نقد و حاضر نباشد البته خداوند متعال به رحمت واسعه خود آن را مي‏پذيرد. 📚 #حکمتهاواندرزها ، شهید مطهری (ره) @Ganje_arsh