گویا نفست نسیمِ صبح است زلفِ سیهت حریمِ صبح است صبح است و دلم فدای رویت رویت شـده مبتـلای مویت مویت به کمندِ آسمانی دارد چه اســیرِ بی‌زبانی با نغمه‌ی خوش به چنگ دارد جـانـی کـه دلِ ترنگ دارد با خنجــرِ ابروانت ای مسـت زخمی بنشان به غافل از دست هـر تار ز زلـفِ خوشـنوازت شرحی بدهد ز سوزِ سازت شوری که به قصدِ دلربایی آغشته شده به هر نوایی از گرمـیِ هـر نوازشِ شعر باریده هوس ز خواهشِ شعر از رامـشِ دل به هر ترانه صد شعله ز جان کشد زبانه دل، واله‌ی رویِ لاله زارت اشکی شده رویِ گلعذارت از بی‌خبـری دلم به جـان است چشمم به ره و تنم خزان است عمری است که دل ز جان رمیده جانم ز پی‌اش چه خوش خزیده امّـیــدِ وصـالِ تو خــیالی است بوسیدنِ لعلِ تو چه حالی است روز و شبِ عاشقانِ مدهوش فرقـی نکـند ز شـوقِ آغـوش الطافِ نهـــان و آشـــکارا شوری بدمد ز دور ما را ۱۴٠۳/٠۸/۱۸ -❀✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾

مست است نسیم صبحگاهی در زلف تو از شـــرارِ آهــی لطفت نشود نصیب هر مست زلفـت برهــان ز هر نگاهـی سرگشته دلی که بی‌پناه است در زلـفِ خودت بده پناهـی ای شور و طرب، قرینِ رویت از زلف، فشـان غـبارِ راهـی آویخــته از کمـــانِ زلفــت صیدی که نشسته در تباهی کِی فکر رهایی‌اش به سر هست؟ کـز زلـف تو می‌دمــد پگاهــی امّیــدِ وصــالِ صبـحِ رویت در شامِ سـیاهِ زلف، ماهــی ای روی تو نورِ چشمِ شاعر شعری بجهد ز زلف، گاهی ۱۴٠۳/٠۸/۱۸ -❀✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾

زیر پایت را نگاهی کن که دل بشْکُفد همچون گُلی از جانِ گِل پایِ سیمـینت دل‌افروزِ من است شعله‌ی آه است و جانسوز من است جانِ شیداییِ من در پای تو از تمــنّای تو شد رسوای تو زیر لب با ذکرِ وصلت هرنفس پا به پایت می‌دود شـورِ هوس پایِ عهدت عمرِ من بر باد رفت بر وجودِ لحـظه‌هـا بیـداد رفت از لطیفی‌ات چه‌گویم؟ هرچه‌هست پای ســـرو بوســتانی را شکســت پای رفتن نیست در سروِ سهی ور نه افتد در پیِ مهـرِ مهـی در خمارین چشمکِ آهوی تو کِـی ز پا افتد؟ تبِ جادوی تو خلقِ عالم واله‌ی حالِ تواند پایمـردانِ پر و بالِ تواند دل نمـانده که نبرده موی تو پای درسِ عشقِ مهرِ روی تو روی تو چون موی تو آشفته است در سراپایت هوس‌ها خفـته است تا هوس بیدار گردد یک زمان شور برپا می‌کند شوقِ نهان کی به پایت می‌رسد پایِ غزال رقـص آهـویِ جمـالت در خیال شعرِ من از رقصِ گیسو پا گرفت تا سراغـی از دلِ شــیدا گرفت چون نسیمی در سحرگاهی دمَد دل به پا دارد که وی آهی دمَد ۱۴٠۳/٠۸/۱۶ -❀✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾

به شـــبروان خیالت اشــارتی به عــنایت میسّر است که حاجاتِ دل دهی ز بنانت -❀ ⃟ ⃟✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾ #امامزاده_زبیده_خاتون

🎼انسان، گمشده‌ی خود🤍 🌾🌻 🎙#الهی_قمشه‌ای آینهٔ آهــن برای پوسـت‌هاست آینهٔ سیمای جان سنگین بهاست آینهٔ جان نیست الّا روی یار روی آن یاری که باشد زان دیار 🌱 #مولوی

نفسِ پاکِ تو و بادِ صـبا غـرقِ خیال خفتگان بی‌خبر از فرصتِ سرشارِ جمال به دل‌آویزی گیسـوی شب و رویِ سحـر دلِ آکنده ز مهرم شده چون اشک، زلال تب که آویخـته از داغِ رُخـت در لحـظات لب درآمیخته با خونِ جگر در همه حال عمر، بیهوده‌ گذشت‌ و نفسی‌ تازه‌ نشد داغِ هجـرانِ تو فرسـود دلِ غـرقِ مـلال -❀ ⃟ ⃟✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾

رهبر انقلاب: حکمت فردوسی حکمت الهی است. در عمق داستانهای فردوسی، حکمت گنجانده شده؛ تقریباً در همه‌ی داستانها یا بسیاری از داستانهای فردوسی، حکمت هست؛ لذا به فردوسی می‌گویند «حکیم فردوسی»؛ ما به کمتر شاعری در طول تاریخ حکیم می‌گوییم امّا اسم او حکیم فردوسی است. #حکیم_فردوسی

هر روزنه‌ای از این جهان یک هنر است خود دوخـته دیده بر خیالی به در است بشـنو که ز هـر کـرانه فـریاد زند بنگـر که وجـودِ غایبت در نظـر است ۱۴٠۳/٠۹/٠۱🌱 -❀✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾ #بداهه

آفـتابی می‌درخشـد از جبینت شعرِ نابی می‌تراود در قرینت لحظه‌های بی‌بدیلی مستِ لعلت بیدل و مشتاقِ وصلت در کمینت ای دلیلِ بیدلی‌های خلایق دلْ دلِ بیجایِ ما کرده غمینت اضطرابی در دل و جانت عیان است التـهــابی در وجـودِ مــا حَزینت هرچه از تحسینِ رویت گرمِ عشقیم ذرّه ذرّه جــانِ مــا عشــق آفرینت تا در آن انگشتری جان‌ها رکاب است چـکّه چـکّه خونِ دل گشــته نگینت ۱۴٠۳/٠۹/٠۱☀ -❀✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾

به شــبروان خیالت اشـارتی به عــنایت میسّر است که حاجاتِ دل دهی ز بنانت -❀ ⃟ ⃟✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾ #امامزاده_حسین #امامزاده_اسماعیل

💛🌱 ای تمامِ دلِ من معـنیِ چشمِ غزلت زیرچشمی نگرانی که پریشان نشود #حوصله‌ی_بحر