هدایت شده از گلچین یک از هزاران/حیفه نبینی
☫﷽☫
✍ #تحریر_حم
#فرهنگ_عاشورایی
(گلچینی از گفتههای منبری و نوشتههای تبیینی #حسینی_منتظر در طی؛ قریب ۴۰ سال سخنرانی در انواع هیئات، مساجد و محافل و قریب ۲۰ سال مطلبنویسی در انواع فضاهای مجازی)
#فرهنگ_عاشورا = #فرهنگ_أکمل؛
(مقدمه):
#تاریخ و #تمدن #بشریت در طول ازمنه و دورانهای متنوع خود، دارای انواع گوناگون فرهنگها و سبکهای زندگی بوده است که نابترین و الهیترین و بالتبع، الهامبخشترین و أکمل آنها؛ #فرهنگ_عاشورا است که قرین اوج #ایثار و موج #اخلاص است.
آن جامعهای، متعالی است که بخواهد و بتواند به فرهنگ عاشورایی آراسته گردد و این فرهنگ أکمل را در تار و پود کار و زندگی خود تجلی بخشد وگرنه که اندر خم یک کوچه مانده است! ولو اینکه شکوه تمدنی آن، چشمها را خیره سازد و واأسفا که عقل مردم به چشمشان است و چشمشان کمسو!
اگر برای «فرهنگ عاشورائی»، پیکر و ساختاری در نظر بگیریم، بلارَیب روح آن، #حسین است و اساساً فرهنگ عاشورا، عجین با #امام_حسین علیهالسلام است و این کالبد بدون آنحضرت، معنا و مفهومی ندارد.
فلذا پیشنیاز #شناخت فرهنگ عاشورا، #معرفت به حسین است. #عرفان به آن حسینی که #قربان #خالق_متعال است.
شاید مناسبتر آن بود که از عنوان #فرهنگ_کربلا استفاده شود ولیکن بلحاظ احتمال خلط مبحث با فرهنگ اهالی ساکن شهر کربلا، از این عنوان معنیدار صرفنظر شد!
سخن امام صادق علیهالسلام مبنی بر اینکه؛ «کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا» (صرفنظر از تفاسیر مختلفی که توسط علمای انقلابی از آن بعمل آمده)، در واقع سخن از آرزوئی قابل تحقق است و برای شیعیان اهلالبیت (علیهمالسلام) یک #فریضه و امر «باید»ی است که صد البته تجلی أکمل آن بدست #صاحب_الامر (عج) امکانپذیر خواهد گشت إنشآءالله
یکی از قابلتأملترین تفسیرهای این عبارت از آنِ آیتالله خامنهای است که آن را چنین تفسیر کردند: «در هر دورهای انسانها نقشی دارند که اگر آن نقش را بهدرستی، در لحظه مناسب، در زمان خود ایفا کنند، همهچیز به سامان خواهد رسید، ملتها رشد خواهند کرد، انسانیت گسترده خواهد شد.»
(پایگاه اطلاعرسانی آیتالله خامنهای در گزارشی از بیانات معظمله در مراسم مشترک دانشآموختگی دانشجویان دانشگاه امام حسین(ع))
و اما #معرفت_حسینی:
اگرچه حسین مشهورترین امام از ۱۲ امام است ولیکن بقول صائب:
یک عمر میتوان سخن از «زلف یار» گفت
در بند آن مباش که؛ مضمون نمانده است
برای #شناخت_حسین، باید او را حداقل از سه زاویه ضروری، مورد نگرش قرار بدهیم وگرنه نگاه ما جامع نخواهد بود:
۱) #شخصیت_حسین
۲) #حماسه_حسین
۳) #علت_حسینیه
حماسهای که امام حسین (علیهالسلام) در کربلا آفرید، ریشه در ریشه و شاکله شخصیتی آنحضرت داشت ولیکن حماسهآفرینی شخصیتی مثل حسین، علل مختلفی داشت که در بین آنها باید علتالعلل آنرا هم جُست وگرنه قابل بهرهبرداری أکمل نخواهد بود.
فلذا ناچاریم مبحث خود را در سه مقاله پیوسته به هم دنبال نمائیم:
۱- شاکله شخصیتی
۲- نهضت و حماسه
۳- انگیزه و هدف
وگرنه بیبهره یا کمبهره خواهیم ماند. بدون این معرفت مثلثی یا نقصان در اضلاع و زوایای آن، هرگز به کنه مطلب و جوهره #گوهر_فروزان و #اختر_تابان و #کهکشان_معرفت فرهنگ عاشورائی، نائل نخواهیم گشت.
...ادامه دارد.
✍ سیدمحمدحسینی(منتظر)
عاشورای ۱۴۰۲
💠کانال اطلاعرسانی
چلچراغ معارف و احکام حم 👇
🆔 eitaa.com/chelcheraaqHM
🙏گروه هماندیشی
چلچراغ معارف و احکام👇
https://eitaa.com/joinchat/3850895565Cc7624a74fe
هدایت شده از پژوهشگاه حم
☫﷽☫
#تحریر_حم
💎@SMHM212
چالشهای امام
در تشکیل نظام
(بخش۰۲۸)
ارکان اسلامیت
قرآن؛ حلقه وصل برهان
به عرفان برای قربان✅
#قرآن بدون #برهان، قابل استفاده رحمانی نیست، همچنانکه #عرفان بدون قرآن، هدایت نیست و بلکه برهوت گمراهی و ضلالت در اوهام است.
آیات قرآنی، ریشه در مفاهیم برهانی و فلسفی و منطقی دارند و عرفانی که سرشاخه قرآن است، میتواند #قربان را برای اهل برهان و عرفان قرآنی، به ارمغان آورد.
یکی از #اعیاد_اسلامی، #عید_قربان است که اوج عرفان مبتنی بر قرآن و برهان است ولیکن مقدمهای از عرفان دارد که «روز عرفه» موضوعیت بخشیدن به آن است و مقدمهای ضروری برای ذیالمقدمه فلذا عرفه و قربان، مکمل همدیگر هستند. بعبارتی؛ «عرفان بدون قربان»، إبتار و انحراف است و «قربان بدون عرفان»، انهدار و انحطاط و لذا هر دو باید مبتنی بر قرآن باشند، قرآنی که فهم آن محتاج برهان است، برهان ربّانی و سبحانی.
در اینخصوص، ملاحظه مقالهای در موضوع «تقارن (و تقدم) زمانی عرفان (عرفه) با قربان»، که بسیار معنیدار است، مورد توصیه است.
(👈اینجا👉)
«قربان»؛ تکلیف اصلی «انسان»!
ولی در پرتو برهان+قرآن+عرفان
هدف از هبوط #انسان به دنیا، قربان شدن (تقرّب) اوست که باید ابتنایی از عرفان داشته باشد، عرفانی که تلألؤ آن از قرآن است، قرآنی که وحی آن با برهان، قابل فهم است. بنابراین فرایند اربعه علت خلقت و هبوط انسان در دنیا، عبارتند از؛
💠 برهان =» قرآن =» عرفان =» قربان ✅
#مسلمان (تسلیم ربالعالمین)؛ اهل برهان و استدلال است تا بتواند از قرآن، استفاده نموده و به عرفانی نائل گردد که او را قربان #الله سازد.
#قربةً_الی_الله، غایت #عرفان_قرآنی است ولیکن بنیانی است که بنیاد آن، برهان و #فلسفه، بهترین ابزار برای تحصیل و تصلیح برهان است.
بنابراین تکفیر فلسفه، مسدود ساختن طریق استفاده از #برهان_الهی است، همچنانکه تفسیق عرفان، کشیدن خط بطلان بر فرآورده قرآن است. بالتبع بدون #مثلث_مقدس «برهان+قرآن+عرفان»، هیچ «قربان الیالله» و وصالی میسور نخواهد گشت.
امام خمینیره بعد از #معصومین کرام علیهمالسلام، أبَرمرد چنین مربع ناب و مقدسی بود:
💠 برهان + قرآن + عرفان + قربان ✅
#جمهوری_اسلامی مورد توصیه چنین اعجوبهای، ارزش قربانی دادن و قربانی شدن را دارد و #ملت_رشید_ایران و #امت_فهیم_اسلام، بخوبی آنرا دریافتند، بدون کلمهای کمتر یا بیشتر.
«جمهوری اسلامی امام خمینی» با سایر #جماهیر جهانی صرفاً اشتراک لفظی دارد وگرنه معنی و محتوای آن هیچگونه قرابتی با آنها ندارد چنانکه خود حضرتش بدان تصریح فرمودند: «آنچه را که ما به نام جمهورى اسلامى خواستار آن هستیم فعلًا در هیچ جاى جهان نظیرش را نمىبینیم.» (صحیفه امام/ج۵/ص۴۳۸)
نکته مهم دیگری که در مانحن فیه، رخ میدهد اینست که امام وقتی نظریه دهها ساله «حکومت عدل اسلامی تحت نظر ولایت فقیه» خود را در تاریخ ۲۲ مهر ۱۳۵۷ به ایده «جمهوری اسلامی» تغییر میدهند و آنرا در تاریخ ۱۱ فروردین ۱۳۵۸ به انتخاب عمومی میگذارند، به مدت یک سال، نه از «حکومت اسلامی» یادی میکنند و نه حتی از «ولایت فقیه»، سخنی میگویند! گویا که جمهوری اسلامی، ادغامی مکفی و آیینه تمامنمایی از هر دو مطلب «ولایت فقیه» و «حکومت اسلامی» و عصاره هر دوی آنها است و امام بدان رضایت دارند!
تا اینکه ترس از #ارتجاع_دولتمردان (و عدم حفظ اعتدال نهضت+نظام) و افتادن مملکت به #حلقوم_اجانب، موجب میشود که به دخالت روحانیت در حکومت و استقرار ولایتفقیه در رأس آن، #عدول نمایند وگرنه تمایلی به مداخله در امور حکمرانی منتخبین ملت نداشتند و مسئولیتی بود که تحمیل شد از باب اینکه «حفظ نظام أوجب واجبات» است.
حمله به «جمهوری اسلامی» و تلاش برای انحطاط و اضمحلال آن از همان زمان نامگذاری و طرح عنوان آن آغاز شد که خود امام بدان چنین اشاره کردند:
«از آن اولی که صحبت جمهوری اسلامی شد، اینها شروع کردند به کارشکنی؛
👈 یک دستهای را تراشیدند به اینکه ما هم بگوییم جمهوری، اسلامیاش چیست؟! و عجب این بود که [میگفتند] ملت ما جمهوری میخواهد. جمهوری «اسلامی» یعنی چه؟! تا اینکه نگذارند «اسلام» پایش تو کار بیاید. اگر «جمهوری» باشد، همه کاری میشود با آن کرد. اما اگر جمهوری اسلامی باشد، اسلام نمیگذارد کسی کار[غلط]ی بکند.
👈 یک دسته دیگر تراشیدند، بگویند که «جمهوری دموکراتیک»، باز از اسلامش فرار میکردند،
👈 یک دسته سومی هم که یک خرده میخواستند نزدیکتر بشوند و بازی بدهند ماها را، گفتند «جمهوری اسلامی دموکراتیک»! این هم غلط بود.
ما همه اینها را گفتیم ما قبول نداریم.»
(صحیفه امام/ج۱۱/ص۲۸۰)
👌 جمهوری اگر واقعی باشد، قاعدتاً دموکراسی در ذات آن، وجود دارد و نیازی به برجستهسازی آن نیست و اسلامی هم همان مربع مقدس ارکان اسلامیت است.
...ادامه دارد.
✍سیدمحمدحسینی(منتظر)
۳اسفند۱۴۰۲
🆔@chelcheraaqHM
🎲
چلچراغ معارف و احکام
🙏