eitaa logo
هادیان هدایت
196 دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
1.2هزار ویدیو
538 فایل
در این کانال مقاله‌ها و مطالب مناسبتی معتبر علمی در اختیار مبلغین قرار خواهد گرفت. لطفا برای ارسال پیشنهادها و انتقادات خویش با آیدی زیر در ارتباط باشید. @Ghkfwn با تشکر
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 توقیعات ❖ استاد معظم حاج سیدمحمدجواد شبیری: ● توقیعات در گذشته در طومار نوشته می‌شده و اندازه آن طومارهای توقیع، بزرگ بوده است. این طومارها، «درج» نام داشته است. از آن جهت که سوال، بر روی طومار نوشته می‌شده و برای درج پاسخ حضرت، مقداری جای خالی قرار می‌دادند و پایین‌تر از آن، سوال بعد ذکر می‌شده است و به همین ترتیب تا پایان طومار سوالات ذکر می‌شده است. به آن پاسخی که حضرت در ذیل سوال درج می‌نماید، توقیع اطلاق می‌شود. ● شیخ طوسی در کتاب الغیبة این توضیحات در مورد توقیع را از محمد بن عبدالله بن جعفر الحمیری نقل کرده است. ●توقیعات در اصل، مربوط به سلاطین بوده است. سلاطین در زمان قدیم، کاتبی داشتند که حکم را می‌نوشته است و سلطان، در ذیل حکم، یک جمله‌ای در تایید آن درج می‌کرده است. به این نوشته سلطان، توقیع گفته می‌شود. جهت توضیح بیشتر در مورد توقیع، به مدخل «توقیع» در دانشنامه جهان اسلام رجوع شود . 🔺 درس خارج فقه؛ ۵ مهر ۱۴۰۲
📌اعتراف عالم سنی به حق خلافت امام (ع) ⬅️ در کتاب سیر اعلام النبلاء می نویسد: محمدباقر(ع)، امامی بزرگوار است. او علم و دانش و عمل را یکجا جمع کرده و بسیار گرانقدر است. سروری و شرف از آن اوست. در شأن او بود. او یکی از دوازده گانه نزد است. وی به علت این که علوم را می شکافت به مشهور است. ⬅️ ذهبی همچنین در کتاب تاریخ الإسلام می نویسد: ابوجعفر باقر(ع)، بزرگ بنی هاشم در عصر خودش بود، عالم به علوم و ، و و مورد اعتماد کامل اهل حدیث و بدون شک در شأن او بود.
⁉️ نافله عشاء؛ تعیّن جلوس یا أفضلیّت قیام؟ ❖ آیت‌الله محمدتقی شهیدی: 🔹نقل شده است که علمای متقدّم قائل به تعیّن جلوس در نافله عشاء بوده‌اند و سپس أفضلیّت قیام مطرح شده است. این أفضلیّت به جهت دو روایت می‌باشد: 1️⃣ معتبره سلیمان بن خالد: رَكْعَتَانِ بَعْدَ الْعِشَاءِ الْآخِرَةِ تَقْرَأُ فِيهِمَا مِائَةَ آيَةٍ قَائِماً أَوْ قَاعِداً وَ الْقِيَامُ أَفْضَلُ وَ لَا تَعُدُّهُمَا مِنَ الْخَمْسِينَ 2️⃣ معتبره حارث بن مغیره: وَ رَكْعَتَانِ بَعْدَ الْعِشَاءِ الْآخِرَةِ كَانَ أَبِي يُصَلِّيهِمَا وَ هُوَ قَاعِدٌ وَ أَنَا أُصَلِّيهِمَا وَ أَنَا قَائِمٌ امام صادق علیه‌السلام فرمودند: پدرم امام باقر علیه‌السلام نافله‌ها را نشسته می‌خواند (چون امام باقر علیه‌السلام هم پیر شده بودند و هم سمین بودند) ولی امام صادق علیه‌السلام نافله عشاء را ایستاده می‌خواند (چون ایشان نحیف بود). از این استفاده می‌شود که انسان سالم و غیر سمین أفضل این است که ایستاده بخواند. 🔹اشکال استاد: به نظر ما این مطلب صحیح نیست و نماز نافله عشاء باید نشسته خوانده شود: زیرا در روایت چنین آمده که: مِنْهَا رَكْعَتَانِ بَعْدَ الْعَتَمَةِ جَالِساً تُعَدُّ بِرَكْعَةٍ مَكَانَ الْوَتْر، در حالی که اگر ایستاده خوانده شود، یک رکعت حساب نمی‌شود، بلکه دو رکعت حساب می‌شود. و أمّا دو روایتی که ذکر شد: ارتباطی به نافله عشاء ندارد، بلکه یک نافله مستقلّی است که در آن دارد تقرأ مأة آیة و در خود این روایت می باشد که و لا تعدّهما من الخمسین که از نوافل یومیه این را حساب نکن. لذا به نظر ما باید نماز نافله عشاء نشسته خوانده شود. 🔺درس خارج فقه؛ ۲۷ مهر ۱۳۹۵ ✳️هادیان هدایت (آنچه مبلغین نیاز دارند) https://eitaa.com/Hadi8243
💡معنای استخفاف به نماز ❖ آیت‌الله محمدتقی شهیدی: ● از امام صادق علیه‌السلام نقل شده که فرمودند: «إنَّ شَفاعَتَنا لَن تَنالَ مُستَخِفّا بِالصَّلاةِ.» ● قدر متیقن از معنای استخفاف به نماز این است که واجبات نماز را ترک کند یا بی مبالات نسبت به ترک نماز بدون عذر، باشد. استخفاف به نماز بیشتر از این اقتضا ندارد. و صدق استخفاف در غیر این موارد مشکوک است و اصل، برائت است. ● لذا شخصی که می‌گوید شارع تجویز کرده شب بخوابم ولو نماز صبح من قضا شود، اما اگر بیدار شوم بلند می‌شوم و نماز می‌خوانم اما ساعت نمی‌گذارم تا بیدار شوم؛ مستخف به نماز محسوب نمی‌شود، مثل کسی که سعی می‌کند مستطیع نشود تا حج نرود. این استخفاف نیست و تنها کاری می‌کند که برایش واجب نشود. ● حتی اگر به خاطر تنبلی هم نباشد و نماز را تأخیر بیندازد اشکالی ندارد یا لااقل محرز نیست که عرف این صورت را استخفاف به نماز بداند. 🔺درس خارج فقه؛ ۱۳ مهر ۱۳۹۵
📌 شبهه آیا امام حسین(ع) از یک مورد علاقه یزید، عامل واقعه کربلا بوده است؟ در این شبهه چنین مطرح است که دلیل امام (ع) توسط یزید، دعوای آن دو در با زنی زیبا به نام است. در اين داستان، به زني به نام «اُرَيْنَبْ» همسر «عبدالله بن سلام» علاقمند شده و امام حسين(ع) مانع شهوت‌راني يزيد گرديد. لذا امام حسین(ع) ارینب را به درآورد تا با ازدواج نکرده و بعد طلاق داد تا به عبدالله بن سلام شوهر قبلی خود برسد. و این داستان، آغاز و دشمني يزيد با امام حسين(ع) و منشأ واقعه بوده است. 📚دینوری، الامامه والسياسه، ج۱، ص۱۶۷؛ 📌: ◀️تنها منبع این خبر، است. ◀️ابن قتیبه بدون هيچ اشاره‌اي به ناقل و راوي اين داستان حكايت را از شخص سومی نقل مي‌كند كه براي ما آن شخص شناخته شده نيست؛ پس داستان از نظر سندي داری مشکل است؛ ◀️در این داستان ساختگی، امام (ع) در زمان ساکن بوده است و حال آنکه امام حسین(ع) در این زمان ساکن بوده است. ◀️اشكال مهم ديگري كه در اين داستان وجود دارد، اين است كه امام حسين (ع) در يك مجلس اورینب را مي‌كند و حال آن كه بر اساس سه طلاق در يك مجلس جايز نمي‌باشد. و از احکام است. ◀️گذشته از بطلان قطعي روايت فوق، امام حسین(ع) بارها علت قیام خود را ظلم، فساد و بدعت در دین توسط یزید بیان کرده است. ◀️بنابراین، این داستان در نظر دارد تا حسین(ع) فراموش گردد. هدف امام، افشای ، مبارزه با حاکم ، مبارزه با بدعت در خدا و فساد و قتل مردم بی گناه بود.