📂پرونده: #توثیق_راوی_نسبت_به_خودش ❓آیا اگر راوی، ناقل روایاتی بود که در آنها توثیق خودش وارد شده بود، می توان نسبت به آن روایات اعتماد کرد و او را موثق دانست یا خیر؟ 🔸 #امام_خمینی (رضوان الله تعالی علیه) نسبت به این گونه روایات، سوء ظن دارد و آنها را نمی پذیرد. همانطور که درباره مالک بن اعین چنین می گوید: «... والروایات التی تدل علی حسنه کلها تنتهی الیه. و کیف یمکن الوثوق بحال الرجل من قول نفسه و نقله؟» 📚 کتاب الطهاره ج1 ص282 ¤¤¤ ✔️ آیت الله #خویی (رضوان الله تعالی علیه): 🔸 این گونه موارد، مستلزم دور است [زيرا] قبول روايت متوقف بر وثاقت خودش است، و وثاقت خودش متوقف بر قبول همين روايت است. ¤¤¤ آيت الله #سبحانی (حفظه الله تعالی)در «کليات فی علم الرجال» از #امام_خمینی نقل مي‌کند: کسي که روايتی نقل کند که اشاره به مدحش دارد، ما سوء ظن به اين فرد پيدا مي‌کنيم. [مثلاً] نقل مي‌کنند از امام صادق (علیه‌السلام) كه اسم بهشتي‌ها را برده است. کساني از اهل بيت و اصحاب خودشان. نگاه کردم اسمِ من هم در آخرش است. من هم جزء همان‌ها هستم. خب اين سنخ روايات به جعل أقرب است. #رجال @HadithSciences

📂 پرونده: #توثیق_راوی_نسبت_به_خودش ۲ ✔️ علامه مامقانی قائل شده که توثیق یک راوی از روایتی که خودش نقل کرده، کفایت می کند. ایشان می نویسد: 🔹 و روى الكليني في كتاب:العشرة من الكافي بسنده: «...عن الحسن بن الجهم، قال: قلت لأبي الحسن (عليه السلام): لا تنسني من الدعاء. قال: «تعلم أنّي أنساك؟» قال: فتفكّرت في نفسي و قلت: هو يدعو لشيعته، و أنا من شيعته. قلت:لا تنساني، قال: «كيف علمت ذلك»؟ قلت: أنا من شيعتك، و أنت تدعو لهم. فقال:«هل علمت بشيء غير هذا»؟ قال: قلت: لا، قال: «إذا أردت أن تعلم مالك عندي،فانظر مالي عندك». 🔸 و هذا يدلّ على نهاية جلالة الرجل و تقرّبه عند الرضا (عليه السلام)، و كون الراوي نفسه لا يقدح؛ بأنّ الشيعي لا يباهت إمامه، و لا ينسب إليه ما لم يقل. 📚 تنقيح المقال ج19 ص44_45 #رجال @HadithSciences