حنیفا

قربان ِامیری که سر ِخوان ِقناعت؛ با نان ِجویی ساخته لیلا و نهارا...

حنیفا

قربان ِغریبی که به تاریکی ِشب‌ها؛ بردوش کشیده است غذای فقرا را

حنیفا

7

حنیفا

ناز ِقد و بالاش که تا صبح ِقیامت خم کرده رکوعش قد ِمحراب ِدعا را...

حنیفا

ولله که هرکس ز علی رو بتابد؛ یک مرتبه هم سجده نکرده است خدا را

حنیفا

6

حنیفا

او بود که برداشت چو کاهی در ِخیبر؛ او بود که آورد به قاموس فتی را...

حنیفا

قربان ِسرکوی حبیبی که به بویی؛ دیوانه‌ی خود کرده تمام ِعقلا را...