3⃣ پاسخ آقای محمدی: چه بگویم برادر خوبم، در برابر این همه روشنی و واضحات؟! چه بگویم که عاجز از سخنم در برابر این هم آشکارگی و بدیهیات؟! ماجرا در فهم اقتضائات زمانه است. ماجرا در فهم شرایط عسرت است و امکان های مقاومت و پایداری است. ماجرا در نفهمیدن معنای «تاب آوری» است که مورد تأکید رهبری است. ماجرا در لقلقه کردن این معانی است، بدون اینکه حقیقتا اهل دردی باشیم و زیر فشاری. ادبیات ما حزب الهی‌ها خیلی پر است. همه چیز روشن است و واضح. همه چیز تحت کنترل است و ما مُشرف. بویی از اضطرار و دردکشیدن در میان نیست. جواب همه پرسشها مشخص است و هم سوالات در حکم شبهه. ما قابلیت هم دردی مان از بخش زیادی از جامعه را از دست داده ایم . وقتی هم‌درد نباشی، هم‌سخن هم نیستی . هم‌سخنی، فرع بر هم‌دردی است. ما #تبیین را هم همین گونه فهمیده ایم؛ بریده از اضطراب‌ها و اضطرارهای آخرالزمانی. در گیری ما با طاغوت زمانه، امروز ما را به نقطه #ضرورت_تفاهم__اجتماعی رسانده است. نه اینکه تا کنون تفاهم اجتماعی نداشته ایم. انقلاب اسلامی اگر متفاهم بین #ما نبود، 300 هزار نفر از بهترین هایمان را پایش نمی دادیم. ولی امروز جنگ بالا گرفته و اضطرارهای جدیدی آشکار شده است. فشار مضاعف جنگ، وحدت اجتماعی را نشانه رفته است؛ آن هم از طریق آشفته سازی ذهنیتها ... ما امروز بیش از هر کنشی، باید «عزیزُ علیه ما عنتم» شویم. باید تجافی کنیم و همنشینی کنیم. باید گوش دهیم و کمتر حرف بزنیم. سپس باید با تبیین، آشنا بودن دردها را نشان دهیم. رنجها و دردها را به رسمیت بشناسیم و از این درد فقدانها، با تکیه بر دارایی ها، حرکت و انقلاب و قیام خلق کنیم. رنج و درد، محمل تفاهم است و همدردی، اولین گام تفاهم . بدترین تقریر از پیشرفت و حرف آقا این است که بگوییم این اعتراضها هیچ نیست و ما باید به پیشرفت مان برسیم . مگر می توان به پیشرفت رسید بدون ارتباط و اتصال با جان‌ها و اراده‌ها؟! این جدا کردن پیشرفت از جان و نفوس مردمان و ملتِ سرزمینِ اسلام است. این نادیده انگاشتن جامایه پیشرفت است؛ این ندیدن اراده ملی است. این به مسلخ بردن بیانیه گام دوم است. این انکار نقشه راه جمهوری اسلامی؛ یعنی «مردم سالاری دینی» است. احساس اعتراض نسل کنونی، مهمترین سرمایه انگیزشی مشارکت این نسل در فرآیند بالنده انقلاب اسلامی است. مساهمت در تغییر موازنه جهانی به نفع اسلام، بدون مشارکت این نسل امکان پذیر نیست. بزرگترین اشتباه راهبردی امروز حزب الله، فرونشاندن و ارضای کاذب این احساس اعتراض است؛ ولو با شعار مقدسی به نام «تببین». برادر برادرم برادر عزیزم مقرر محترم، مشکلش مثله کردن منطق اندیشه حضرت آقا با عَلم کردن فیشهایی است که به جایی اینکه دالهایی بر منطق اصیل انقلاب اسلامی تلقی شوند، همگی در حکم قضیةٌخارجیةٌ فهم شده‌اند. و چه بلاها که با این فراتحلیلها و فراخوانشها، بر سر مضامین و معانی کلام حضرت امام ره و حضرت آقا دامت برکاته نیامده است! اینکه با هر سخنرانی حضرت آقا، زیر و رو می شویم و به یکباره بساط قبلی را که اتفاقا آن هم در تبعیت از حضرت آقا فراهم کرده بودیم، جمع می کنیم و یاعلی گویان، طرح نو از نو در می اندازیم، ما در وهله‌ها مدفون و امکان استمرار و استقرار را از ما سلب کرده است. پ .ن. من چه فحشی دارم به تو بدهم مگر چند نفر در این دنیا هستند که برای من می‌میرند 😎😘