#سوالات_مداحی‼️ #سوال_سه ❓فلسفه عزاداری چیست؟ #پاسخ 👇 عزاداري آئینی است که نشان دهنده حالات درونی و رفتاري است که فرد در اثر از دست دادن شی ء گرانمایه اي از خود نشان می دهد و ریشه در فرهنگ هر قوم دارد و از ایدئولوژي آنها نسبت به زندگی ، مرگ و . . . سرچشمه می گیرد . 🍂🍂🍂🍂 از روزي که بشر خلق گردیده و با پدیده مرگ و حوادث ناگوار روبرو شده ، با این واژه نیز آشنا گردیده است . چرا که انسان از هر چیزي که با هستی خود در تضاد ببیند ناسازگار بوده و از نابودي گریزان است اما چون در برابر این پدیده ، قدرتی ندارد ، با از دست دادن عزیزان خود ، به گریه و عزاداري پناه می برد تا این اندوه را بدین وسیله بر خود هموار سازد. 🍂🍂🍂🍂 در قرآن کریم نیز به این مسئله اشاره شده که ؛ (( لا یُحِبُّ اللّه الجَهرَ بِالسُّوء مِن القَولِ اِلاّ مَن ظُلِمَ ؛ )) خداوند فریاد زدن و بدگویی کردن را دوست ندارد مگر از کسی که بر او ظلم و اجحافی شده است. 🍁🍁🍁🍁 پس دیدگاه قرآن در این مسئله روشن شد که در صورتی عزاداري و بلند کردن صدا را جایز می داند که ظلمی به کسی شده باشد . 🍂🍂🍂🍂 اولین نتیجه اي که از این آیه در رابطه با عزاداري گرفته می شود: 👇👇👇 این است که در واقع عزاداري نوعی برائت از ظالمان است که کسی به واسطه ظلمی که به او شده فریاد کرده و بقیه را نیز آگاه سازد و ظالم را در این میان رسوا نماید . بی تردید یکی از اقسام ظلم ، تعدي به حق خداوند و حریم کردگار است چرا که ظلم هاي دیگر نیز در ابتدا تعدي به حق خدا و شکستن حریم اوست . پس هر ظلمی در درجه اول ظلم به خداست . کشتن امام معصوم و جانشین خدا در زمین نیز بزرگترین ظلم و تعدي به حریم ذات اقدس خداوند متعال می باشد . پس با تطابق این سخن بر آیه شریفه ، به این نتیجه می رسیم که عزاداري براي چنین کسی ، بالاترین محبوبیت را نزد خداوند خواهد داشت . باید با عزاداري و تبعات آن ، ظالم را رسوا نمود و پرده از فاجعه اي که او به بار آورده برداشت . در واقع این فقط به معناي اشک ریختن بر اجحافی که به مظلوم رانده شده است نمی باشد بلکه بدون اشک نیز می توان با عزاداري پرده از چهره کریه ظالم برداشت . اگر چه ظلمی که به مظلوم می شود آن قدر جانسوز است که ممکن نیست عزاداري از اشک تهی باشد اما آنچه در فلسفه عزاداري نیز گفته شد ، 🍂🍂🍂🍂 اصل بر برائت ظالم است . 🍂🍂🍂🍂 در تاریخ نمونه هاي زیادي از این گونه عزاداري ها که از روي اختیار انجام می شده وجود دارد که می توان از جریان جنگ احد و شهادت حضرت حمزه سیدالشهداعلیه السّلام نام برد . پس از فروکش کردن آتش جنگ احد ، هر یک از زنان انصار براي شهید خود اقامه عزاداري نمود اما حضرت حمزه علیه السّلام عزادار و گریه کننده اي نداشت که پیامبراز این مسئله بسیار ناراحت شدند و فرمودند : (( وَلَکِن حَمزَةَ لابَوَاکِی لَه ؛ )) حمزه گریه کن ندارد)) . این سخن که ناشی از ناراحتی حضرت بود در بین مردم پیچید . مردم تصمیم گرفتند به خانه حمزه علیه السّلام فته و براي او عزاداري نمایند که شاید این بارزترین نمونه از عزاداري اختیاري در صدر اسلام به شمار رود . اما بی شک شهادت امام حسین ع فصل جدیدي را در این باب باز نمود . او شاید اولین و آخرین کسی بود که هنگام تولد ، همگان بر او گریستند . زمینه هاي عزاداري بر ایشان از همان روز اول شروع شد و با شهادت حضرت به اوج خود رسید . آن هم شهادت و جان فدا کردنی با فجیع ترین وضع ممکن که در زیارت مقدسه عاشورا می خوانیم : (( اَعظَمَ رَزِیَتَهَا فِی اِلاسلامِ وَ فِی جَمِیعِ السَّمَوَاتِ وَ الَارضِ)) مصیبتی که همانند آن در اسلام نبوده و در تاریخ آسمان ها و زمین هم مثل و مانند آن به وقوع نخواهد پیوست . آتش سوگواریی که سنگ بناي آن در روز اول زندگی کسی گذاشته شود ، تا قیامت خاموش نخواهد شد و شرار آتش آن ، دل و جان گبر و ترسا را خاکستر می کند . شهیدي که روضه شهادت او در روزي که همه باید از تولدش شاد می بودند ، خوانده شد و شادي تولد از یادها محو گردیده و مجلس یکپارچه عزاخانه مولودي مبارك گردید . آتش سوگ حسین علیه السّلام که در آن مجلس روشن شد ، هر از چند گاهی شعله می کشید و دل همگان را می سوزانید . 🍁🍁🍁🍁 به عنوان نمونه ، خوابی که ((اسماء بنت عمیس )) و یا (( امّ الفضل )) می بیند و براي رسول خدا (ص) تعریف می کند و حضرت خبر از شهادت حسین ع با اسفناك ترین حالت می دهند . و اینک هزار و چهارصد سال است که شیعه و هر روشن ضمیري از هر کیش و مرام ، غمزده این هتک حرمت به حرم رسول خدا و دلخون از فاجعه کربلا است . سال ها می گذرد و بر سرخی آتش این اندوه افزوده می گردد تا به دست باقیمانده این انوار مقدس ، خاموش گردد . https://eitaa.com/joinchat/2677407797C6d10668b66 🔹کانال مادحین آل طه 👆