🔺 مصیبت بزرگ #غفلت از خدای متعال 🔹 تلاش برای جلب دعای #امام_زمان علیه‌السلام مخصوصاً در شب‌های #جمعه ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 هیچ‌روزی به ما قول نداده‌اند که تا عصر ما هستیم. به ما قول ندادند هر نفسی که فرو می‌رود، می‌توانیم آن را برگردانیم. ما داریم روی یک طناب #زندگی می‌کنیم!؛ #غفلت به قدری زیاد است که این طناب را نمی‌بینیم، در استراحت زندگی می‌کنیم، روی صندلی زندگی می‌کنیم. ولی #واقعیت آن این است که هر چه #انسان نگاه می‌کند می‌بیند که برایش هیچ ضمانتی نیست که آیا می‌تواند این نَفَس‌ها را تا عصری پایین ببرد یا نه؟ این‌طور زندگیِ موقتیِ بی‌ریشه و بی‌اصل و بی‌ضمانت و بی‌اطمینان، خواسته‌ی همه شده و همه دارند برایش جان می‌کنند!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🌀 پاسخ به یادداشت استاد علیدوست 📝 پاسخی قویم به استدلالی عقیم 🖋 محمد خادمی 🔢 بخش دوم 2️⃣ آیا جمهوری اسلامی با خطاکار برخورد داشته است؟! ❇️ در باره مدل مواجهه جمهوری اسلامی با خطاکاران می‌توان برخورد نظام با خطاکاران را در دو بخش بررسی کرد: 🔹برخورد اول: برخورد با خطاکارانی که مطابق شرع و قانون اسلامی حد یا قصاص برایشان تعیین شده است: در این زمینه جمهوری اسلامی کارنامه‌ای درخشان دارد و اگر کسی به دیده انصاف در این ماجرا بنگرد موارد متعددی می‌بیند که نظام بدون توجه به جایگاه و مسئولیت و انتساب شخص، حکم خدا را جاری کرده است‌. شاید معروفترین نمونه اعدام سید مهدی هاشمی بود که به قیمت عزل قائم مقام رهبری انجام شد! یعنی نظام حاضر بود کسی که در آستانه رهبرشدن بود (آقای منتظری) عزل شود؛ ولی حکم خدا درباره منسوبین ایشان اجرا شود. نمونه بعدی شهردار تهران آقای نجفی (وزیر سابق) بود که اگر رضایت ولی‌دم نبود، حکم اعدام برایش صادر می‌شد و حتی پس از رضایت ولی‌دم از جهت جنبه عمومی جرم چندسال در زندان گذراند. نمونه‌های دیگر از فرزندان مسئولین رده بالا که اعدام شده‌اند آقایان حسنی، جنتی و محمدی‌گیلانی. 🔹 برخورد دوم: برخورد نظام با خطاکارانی که در شرع و قانون برای آنها حد یا قصاص تعیین نشده است و به تشخیص #قاضی باید محکوم شوند: 🔹 شاید عمده نقدها در همین قسمت باشد. منظور مواردی است که مثلا شخص تخلف اقتصادی داشته و قاضی باید تشخیص دهد که آیا به حد افساد فی‌الارض رسیده یا فقط تخلفی است که جریمه دارد یا باید حبس طویل المدت برود و .... لذا مثل قصاص و حدود، حد مشخصی ندارد که طبق همان حکم شود. در این جا اگرچه شاید به مذاق ما برخی احکام سبک بیایند یا دوست داشته باشیم برخی احکام سنگینتر صادر شوند(و حتی حق هم با ما باشد!)، ولی در همین بخش هم نظام کارنامه بدی از خود به جای نگذاشته است: حکم حبس طویل المدت مسئولین و وابسته‌های آنان از طبری، رضوی، نعمت‌زاده، هاشمی، جهانگیری و ... مؤید این مطلب است. هر چند در مواردی با تغییر مسئولین قوا، کمی در این باره شاهد آزادی‌های موقت هستیم ولی نهایتا خطای بخشی از حاکمیت است که بخش دیگر (مثل بعضی نماینده‌های مجلس یا اعضای دولت) با آن مخالف باشند و با این وجود نمی‌توان نظام را به همراهی با فساد متهم کرد! نهایتا از نظر شما بدون اینکه کامل پرونده را بررسی کرده باشید حکمی صادر شده که مخالف برداشت شماست و این کاملا امری طبیعی است چون کسی فرصت این را ندارد مثل قاضی ۴۰صفحه مستندات پرونده را بخواند و اظهار نظر کند! ✅ نکته نهایی درباره یادداشت استاد علیدوست که تأکید بر نکته مهم ایشان است: نباید به نحوی حکومت امیرالمؤمنین را نشان داد که افراد مغرض بگویند پس عدل امیرالمؤمنین هم دروغ بود! خیر! اگر نقصهای حکومت علوی را گفتیم‌ حتما محسنات بسیار زیاد آن را هم بگوییم! همانطور که اگر نقصهای جمهوری اسلامی را گفتیم؛ اخلاقا موظفیم محسنات بسیار زیاد آن را هم بگوییم؛ وگرنه این همان کورکردن چشم برای آرایش ابرو است. موردی که استاد محترم، متأسفانه بعضا از آن #غفلت دارند. @Manahejj