📖 داستان هنرهای رزمی
⚔ روش های گوناگون جنگیدن با دست خالی و یا با وسایل دست ساز و بدون به کار بردن تجهیزات مدرن را هنرهای رزمی مینامند. پرورش جسمی هنرجویان به وسیله تمرینات سخت، به موازات ارتقا اندیشه و فکر آنان با به کارگیری شیوه های ذن، از یک طرف، و در اختیار گرفتن عنان قدرت بدنی شان که مانند سلاحی خطرناک است از سویی دیگر، اهداف اصلی هنرهای رزمی است.
🔥 پس از پایان جنگ جهانی دوم تا امروز به خاطر جلوه ای که فیلم های سینمایی و تلویزیونی ارائه داده اند، هنرهای رزمی در اذهان عمومی، مجموعه ای اسرارآمیز و ناگشودنی از فرهنگ و سنن آسیای دور است، بخش عظیمی از تاریخچه هنرهای رزمی متعلق به فرهنگ کهن آسیاست
ولی در گوشه و کنار دنیا در طول تاریخ آدمیان مجبور به یافتن راه هایی برای دفاع از خودشان در برابر تهاجمات بوده اند.
غالب این روش ها بدون استفاده از سلاح بوده.
از این رو می توان در نقاط مختلف جهان ردپایی از هنرهای رزمی یافت.
🇯🇵 سال ۱۹۲۰ برای نخستین بار در فرهنگ لغت ژاپنی به انگلیسی ترجمه واژه #بوگری به انگلیسی به معنی هنر امور نظامی چاپ شد.
جنگیدن در میدان نبرد، حتی تن به تن، با مبارزه رزمی و دفاع شخصی متفاوت است. ویژگی های جنگ آوری این سه روش به طور دقیق با هم فرق می کنند.
اختصارا روش های متفاوت مبارزه و دفاع، بدون استفاده از جنگ افزار و سلاح را، هنرهای رزمی می نامند.
🙅♂ کلیه #سبک ها و آکادمی های هنرهای رزمی، حداقل در کلام، یک هدف را دنبال می کنند و آن دفاع از خود در برابر یک یا چند مهاجم و غلبه بر آنان است.
بعضی از رشته های رزمی قدیمی که هنوز به صورت باستانی تمرین می شوند در برابر فرهنگ دنیای مدرن امروزی، معنای رزمی خود را از دست داده اند و تمرینات منسوخ شده آنان بیشتر جنبه حفظ و نگهداری ارزش های کهن را دارد.
مثل هنر رزمی تای چی چوان که صرفا برای بالا بردن سلامت جسم و بیشتر آرامش روان، کارایی دارد و تمریناتش جنبه مبارزه و رزمی ندارد.
📚 هنرهای رزمی، مجموعه ای از فنون و تکنیک های فنی است که با روش های مؤثر و منطقی علمی به کار گرفته می شوند و مدون و تأیید شده اند و تفاوتی ریشه ای با یک سری حرکات نمایشی همراه با داد و فریاد دارد.
در هنرهای رزمی، روش تمرینی تقریبا مشترکی شامل تعدادی فنون و حرکت معین وجود دارد که در سبک های مختلف، اسامی متفاوتی دارد از جمله:
#کاتا، فرم، هیونگ، تائولا، کونن، چوان و…
✳️ #کاتا، منبع اطلاعات پایه و اساسی از تکنیک ها است.
تمرین مکرر آنها، شیوه مؤثری برای ملکه ذهن کردن حرکات و تکنیک ها به هنرجو است. هنرهای رزمی بر پرورش شعور و روان تأکید فراوانی دارد.
هنرجو ممکن است پس از سال ها تمرین تبدیل به ماشینی کشنده و مخرب گردد.
🙏 وجود اندیشه والا، اعتماد به نفس، تسلط کامل بر اعصاب و قدرت فیزیکی و بالا بردن مکارم اخلاقی/انسانی، از جمله اصول جدایی ناپذیر همه سبک های رزمی است. از این رو بسیاری از روش های مبارزه چون فقط به جنبه فیزیکی و جسمی می پردازند در دایره هنرهای رزمی جا نمیگیرند.
روشهایی مثل:
بوکس، شمشیربازی، پرتاب کمان، تیراندازی از این دسته اند. بسیاری از رشته های رزمی در کشورهای غیر از خاور دور پدید آمده اند. مانند #کشتی در #ایران، #ساواته در فرانسه یا کپویرا که از برزیل سربرداشته است.
🤛 فنون مشت زدن، ضربات پا، پرتاب کردن، قفل کردن، استفاده از وسایل (نانچیکو، چوب و…) با درصدی کم و زیاد در سبک های گوناگون هنرهای رزمی به کار می روند.
مثلا سبک های جودو، هاپیکدو و جوجیتسو، روی #فنون_پرتابی و قفل کردن بیشتر تمرکز دارند.
🗡 استفاده از #سلاح های سبک در سبک های کندو، لایدو، کن جوتسو و… مورد توجه است. و اینکه در سبکهای کاراته، کیک بوکیسینگ، کیوکوشین و…
غالب فنون ضربه های دست و پا، منحرف کردن، بلوکه کردن و… تشکیل شده اند.
📜 برخی از رشته های باستانی رزمی چینی از این هم فراتر رفته و به آموزش های #طب_سوزنی، معالجه مفاصل و دیگر نمودهای پزشکی سنتی چین، نیز پرداخته اند. البته داشتن اطلاعات گوناگون طبی، آناتومی بدن، سلاح های گوناگون، فیزیک حرکت مفاصل و ماهیچه ها و کمک های پزشکی و فوری در سطوح بالای هنرهای رزمی برای هر مربی و استاد، امتیازی ویژه به حساب می آید.
👊 @HrazmiVpahlvani 💪
کانال هنرهای رزمی ورزش پهلوانی 🇮🇷
🏹🥊🏋♂🤼♂🤸♂🤺🥋
⛩ (هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می کند و در آن زیبایی بزرگی نهفته است.)