اصول اخلاقی آنچنان در کاراته دارای اهمیت بوده اند که اولین چیزی که اساتید کاراته به شاگردان خود می آموختند رعایت اصول اخلاقی بود. کاتا ازجمله موارد مهمی بوده که در گذشته اساتید از آن برای آموزش اصول اخلاقی استفاده می کردند. انجام تمرینات سنگین و طولانی در کاتا چنان استقامت و صبری در کاراته ایجاد می کند که خود باعث پرورش روح و جسم افراد می شود. استاد اویاما در کتاب خود با نام "راه کاراته" در مورد اصول اخلاقی، رعایت ادب نزاکت را لازمه رسیدن به موفقیت می داند و در این مورد می گوید: بنده راه کاراته که راه انسانیت است را انتخاب کردم که در نهایت به بهشت ختم می شود. تنها بودن در این راه هیچ اهمیتی ندارد اما همه باید قدم در راه انسانیت بگذاریم و نباید از این راه خارج شویم. اویاما در ادامه می گوید که گوشه نشینی و انزوا از جامعه کار درستی نیست. اگرچه درک و فهم این سخنان برای یک کاراته کار مبتدی کار سختی است اما در صورتی که مربی خوبی داشته باشد که با اصول اصلی کاراته آشنا باشد هدف اصلی و قوانین آن را به او آموزش خواهد داد. کسی که در کاراته قدم بر می دارد باید همراه با پرورش جسم خود به هدف اصلی کاراته که ارتقای فهم و شعور همراه با پرورش جسم است دست یابد.

استاد فوناکوشی که او هم از اساتید برجسته کاراته و بنیانگذار سبک شوتوکان می باشد بر رعایت اصول و قوانین کاراته از جانب کاراته کار تاکید فراوانی می کند. استاد فوناکوشی دیدگاه و نظرات خود در مورد کاراته را در 19 قانون جمع بندی کرده است و آن را برای نسل های آینده به یادگار گذاشت. هر کسی که در کاراته شروع به کار می کند ملزم به رعایت این قوانین می باشد. این قوانین مهم که استاد فوناکوشی آنها را تدوین کرده است عبارتند از: 1. به یاد داشته باشید که کاراته با احترام شروع شده و با همان پایان می یابد. 2. وقتی که به بیرون از منزل می روید احساس کنید که با صدها دشمن مواجه هستید، به همین دلیل همیشه آماده باشید. 3. کاراته باعث پرورش روحیه پرهیزکاری می شود. 4. ابتدا به شناخت خود بپردازید سپس شروع به شناخت دیگران کنید. 5. تکنیک های ذهنی و روحی بر تکنیک های جسمانی دارای برتری می باشند. 6. در صورتیکه بی توجه و غافل شوید منجر به بدشانسی شما می شود. 7. کاراته کاری برای تمام عمر انسان است. 8. اجازه دهید ذهنتان در کاراته آزادانه به حرکت بپردازد. 9. با هر چیزی که مواجه می شوید جنبه ای از کاراته است، حقیقتی شگفت انگیز را در آن جستجو کنید. 10. کاراته مثل آبی است که در حال جوشیدن است، در صورتیکه شعل آتش را کم کنیم آب از جوشیدن باز خواهد ایستاد. 11. به فکر برنده شدن نباشید بلکه به بازنده نشدن فکر کنید. 12. با توجه به قدرت و ویژگی های حریف به او ضربه بزنید. 13. تصور کنید که دست و پاهای شما مانند یک شمشیر تیز و برنده هستند. 14. سعی کنید با استراتژی های معمول و طبیعی دست به مبارزه بزنید 15. بر روی تکنیک هایی تمرکز کنید که با فرم بدن شما متناسب بوده و همخوانی دارند. 16. به یاد داشته باشید که کاتا را همیشه باید صحیح انجام دهید. 17. هیچ حمله آغازینی در کاراته وجود ندارد. 18. نقاط قوت و ضعف بدن خود را شناخته و در صدد برطرف کردن نقاط ضعف خود باشید. 19. به طور پیوسته ذهن خود را صیقل دهید. امیدوارم افرادی که در این راه قدم می گذارند به تعالیم و توصیه های استاد خود توجه کرده و قوانین و اصولی را که بزرگان کاراته آنها را تدوین کرده اند فراموش نکنند و به طور پیوسته بر اصول اخلاقی کاراته پایبند باشند.

چگونه با کمک کاراته عمر طولانی تری داشته باشیم؟

طی پژوهش ها و برسی هایی که توسط آکادمی پزشکی/ ورزشی انگلستان صورت پذیرفته است نشان داده شد که افرادی که 40 تا 50 سال عمر دارند و به طور منظم کاراته تمرین می کنند در مقایسه با دیگر افراد که این کار را انجام نمی دهند به طور حیرت آوری از تناسب اندام برخوردار هستند. زمان خیلی زیادی است که خاصیت ضد پیری کاراته مشخص و به اثبات رسیده است. در بسیاری از کشورهای شرق آسیا در هنگام طلوع خورشید دیدن گروه هایی از افراد مسن (سن بالاتر از 60 سال دارند) که در حال تمرین کاراته هستند چیز غیر معمولی نیست. با وجود اینکه سن بالایی دارند اما بدن آنها دارای تعادل، قدرت، انعطاف پذیری و هماهنگی بیشتری نسبت به دیگر افراد حتی جوان تر ها می باشد. کاراته چه فوایدی دارد؟ از جمله فواید مهم و برجسته کاراته می توان به موارد زیر اشاره کرد: · باعث بهبود سلامت ذهنی و جسمی شما می شود. · باعث تقویت اعتماد به نفس و خود باوری در شما می شود. · با افزایش سطح انرژی و تمرکز، راحت تر می توانید فعالیت های تحصیلی خود را ادامه دهید و به پیشرفت برسید. · بهترین تکنیک ها برای دفاع شخصی را یاد خواهید گرفت در ادامه به برسی هر کدام از فوایدی که در بالا ذکر شده است می پردازیم: افزایش سلامت جسمی از فواید قابل مشهود کاراته می توان به بهبود سلامت جسمی اشاره کرد. کسانی که کاراته کار می کنند باید چند روز در هفته به تمرین آن بپردازند که این کار خود باعث به وجود آمدن یک عادت خوب در زندگی شما می شود. انجام کاراته به تعادل رسیدن فشار خون و بهبود گردش آن، کاهش کلسترول و همچنین کاهش مراجعه به دکتر و در نتیجه کاهش هزینه ها می شود. افرادی که کاراته کار می کنند عضلاتی قوی و بدنی انعطاف پذیر دارند که این کار شانس آنها برای زنده ماندن در تصادفات رانندگی و آسیب دیدگی کمتر در سوانح را افزایش می دهد. افزایش سلامت روحی از دیگر فواید بارز انجام کاراته افزایش و بهبود سلامت روحی می باشد. تمرین مکرر کاراته استرس های روانی وارد شده به شما را کاهش داده و شما را ریلکس می کند. زمانیکه کسی یک حرکت را در کاراته انجام می‌دهد، ۱۰۰ درصد تمرکز ذهنی خود را روی انجام آن حرکت می‌گذارد و در آن لحظه فرد نمی‌تواند به چیز دیگری فکر کند،‌ زیرا واقعا هیچ نوع انرژی ذهنی در جای دیگر تلف نمی‌شود. این کار باعث می شود که یک درس با ارزش در زندگی بیاموزید و آن این است: "انجام یک کار در لحظه". این کار باعث می شود کارایی شما به میزان زیادی افزایش یابد زیرا همه انرژی فرد برای انجام آن کار صرف می شود درنتیجه کار بهتر و سریع تر انجام می شود.

افزایش اعتماد به نفس و تقویت خودباوری یکی از ویژگی های کاراته این است که یک هدف بلند مدت را به چند هدف کوتاه مدت تقسیم می کند. این اهداف کوتاه مدت کمربندهای رنگی می باشند که درطول دوره های زمانی که بر تکنیک های خاصی مهارت پیدا کردید به شما داده می شوند. هر کمربند جایزه ای برای دست یافتن به هدف کوتاه مدتی است که افق تازه ای را برای رسیدن به هدف بلند مدت روشن می کند. آن لحظه‌ای است که فرد درک می‌کند که باوجود شرایط سخت و ناملایمات او موفق به انجام کار و کنترل سختی‌ها و شرایط شده است که این در حقیقت غذای روانی برای رشد اعتماد به نفس و خودباوری است. افزایش سطح انرژی و تمرکز و موفقیت در تحصیلات خود این کار بیشتر به خاطر این است که شما در کاراته در یک لحظه فقط یک کار انجام می‌دهید هنگامی‌که شما ۱۰۰ درصد تمرکز خودتان را صرف انجام کاری می‌کنید بهترین استفاده را از انرژی خودتان انجام می‌دهید. هر چیز دیگری فقط انرژی و زمان شما را تلف می‌کند. از آنجایی که شما می‌دانید که زمان باارزش‌تر از پول است بهترین استفاده را از زمان برای انجام کارهای تحصیلی خودتان می‌کنید. به عنوان یک نتیجه افرادی که کاراته تمرین می‌کنند مدت طولانی‌تری زندگی می‌کنند،‌ سالم‌تر هستند و زندگی شادتری دارند.

4 قدرت ذهنی در کاراته سنتی

همه چیز در ذهن آغاز می شود. اگر ذهنیت تان از بین برود نمی توانید صبح از رختخواب بلند شوید. کاراته نیز یک استثنا نیست! هنر کاراته شامل بسیاری از حالات ذهن است، امروز می خواهم 4 تا از آنها را با شما به اشتراک بگذارم. Shoshin ، Mushin ، Fudoshin و Zanshin 1- Shoshin (ذهن مبتدی) وقتی به یک باشگاه جدید می روم کمربند سفید می بندم. چرا؟ برای اینکه من Shoshin را بیان می کنم. Shoshin کلمه ای ژاپنی و به معنای "ذهن مبتدی" می باشد. این نگرش باز است که باعث یادگیری می شود. شوشین برای کاراته ضروری است، زیرا ذهن شما مانند یک چتر نجات است که اگر بسته باشد کار نمی کند. قسمت سخت کار این است که شوشین را به عنوان پیشرفت در درجات خود حفظ کنید. بسیاری از افراد وقتی به کمربند سیاه دست پیدا می کنند احساس می کنند که همه چیز را می دانند. آنها نمی دانند که اولین کمربند سیاه در ژاپن “shodan” خوانده می شود که به معنای "سطح اول" است. کمربند سیاه پایان کار نیست، بلکه آغاز آن است. این ذهنیت را حفظ کنید. 2- Mushin (بدون ذهن) گذینه بعدی Mushin می باشد. Mushin در زبان ژاپنی به معنای "بدون ذهن" می باشد. به نظر می رسد با Shoshin یک پارادوکس است. چگونه می توان ذهن خود را بدون هیچ ذهنیتی کنترل کرد؟ خوب، حتی هیچ چیزی نیز یک چیزی است! Mushin به این اشاره دارد که ممکن است زمانیکه بطور کامل بر روی یک فعالیت متمرکز شده اید ذهن شما خالی شده باشد. در اصل شما وارد منطقه ای از حضور کامل می شوید، جایی که مغز با هیچ چیز دیگر اشغال نمی شود اما وظیفه خود را انجام می دهد. این همان چیزی است که ورزشکاران و متخصصان ورزشی به آن به عنوان "منطقه" یا "جریان" اشاره می کنند. بخش دشوار این است که موشین را پیدا کنید. بعضی از افراد به راحتی می توانند به خودشان دسترسی پیدا کنند. اما دیگران برای رسیدن به موشین به یک محرک خاص نیاز دارند. یکی از بهترین راه ها برای رسیدن به Mushin مراقبه است. 3- Fudoshin (ذهنی غیر ثابت) اگر کیک هویج را ببینم آن را می خورم. هیچ چیز در راه من ثابت نخواهد شد. این عزم راسخ Fudoshin نامیده می شود. در زبان ژاپنی Fudoshin به معنای "ذهن ثابت" می باشد. به عبارت ساده، Fudoshin به این معنی است که هیچ نفوذ خارجی بر ذهن شما تاثیر نمی گذارد. مانند این است که در یک قلعه مستحکم باشید که هیچ چیز و هیچ کس نمی تواند به آن نفوذ کند. Fudoshin زمانی مهم است که مخاطرات بالا هستند، مانند زمانیکه در حال مبارزه، رقابت یا رتبه بندی هستید. شما نمی توانید برای هر شک و تردیدی از ذهن خود خیزش کنید، زیرا اینکار می تواند یک مارپیچ منفی ایجاد کند که شما را از کنترل خارج می کند. من شخطا از Fudoshin برای تنظیم اهدافم استفاده می کنم. اگر ذهنم را به چیزی بسپارم، اجازه نمی دهم که هیچ چیزی مانع از تمرکز من بر روی آن شود. بنجامین فراکلین در این مورد می گوید: انسان ها سه دسته اند: "کسانی که حرکت می کنند، کسانی که متحرک هستند و کسانی که غیر قابل اجتناب هستند". 4- Zanshin (ذهن باقی مانده) ما یک ذهن کلاسیک داریم. Zanshin در زبان ژاپنی به معنای "ذهن باقی مانده" می باشد. این در واقع یک معیار قضاوت است، زمانیکه در kumite رقابت می کنید. پس از به ثمر رساندن یک مشت یا ضربه، شما باید توجه خود را بر روی حریف حفظ کنید، حتی اگر قبلا شما امتیاز گرفته اید. Zanshin بدین معنا است که تمرکز خود را حفظ کنید تا مطمن شوید تمام تهدیدات بالقوه خنثی شده است. این به ویژه برای دفاع از خود مهم است. آماده بمانید، بنابراین لازم نیست در زمان لازم آماده بمانید. همه این اندیشه ها در کاراته مهم هستند. کدام یک از این موارد مورد علاقه شما هستند!

#رزمی #کاراته 🥋چرا از بین این همه ورزش رزمی کاراته؟ @karatehzanjan

تفاوت بین تکواندو، کاراته و جودو در چیست؟

درحالیکه کاراته، تکواندو و جودو هر سه جزء هنرهای رزمی محسوب می شوند اما در بسیاری از جهات با هم تفاوت دارند، شروع این تفاوت ها را می توان از پیدایش آنها در کشورهای کره، ژاپن و چین مشاهده کرد. همچنین، این سه هنر رزمی در اهداف، تکنیک ها و خطرات مرتبط با هم متفاوت هستند. تاریخچه تاریخچه هنرهای رزمی به 50 سال پیش از میلاد برمی گردد. در کرده با ظهور تایک کیون (taek kyon) که امروزه آن را تکواندو می نامند. تکواندویی که امروزه می بینید به دلیل استعمار ژاپن توسط کره در جنگ جهانی اول تاثیراتی از کاراته ژاپن برده است. کاراته نیز یک ابداع ژاپنی محسوب می شود، گرچه در قرن 17 در جزیره اوکیناوا از تکنیک های هنرهای رزمی چینی توسعه یافت. کاراته تا قرن بیستم به سرزمین اصلی ژاپن معرفی نشد. جودو به عنوان یک هنر برجسته ملی در ژاپن پیشرفت فوق العاده ای در چند سال اخیر کرده است. ریشه یابی لغات تکواندو اغلب به عنوان "روش دست و پا" ترجمه می شود، یعنی "پرش"، "ضربه" یا "اعتصاب" یا "مسدود کردن با پا". کاراته در ابتدا Tou Te نامیده می شد که معنی آن در زبان چینی "دست و پا" است. هنگامیکه کاراته از اوکیناوا به ژاپن منتقل شد کلمه tou به kara که به معنای "خالی یا باز" است تغییر یافت. جودو معمولا به معنای "روش ملایم" ترجمه می شود. Ju به معنی "نرمی" یا "مهربانی" است. تکنیک ها تکنیک های تکواندو عمدتا بر روی ضربات پا مانور می دهند و از بازوها بیشتر برای جلوگیری از ضربه خوردن استفاده می شود در حالیکه در کاراته لگد زدن و ضربات دست به صورت مساوی می باشند و از هر دو قسمت بالا تنه و پایین تنه می توان برای اهداف دفاعی و تهاجمی استفاده کرد. جودو عمدتا بر روی مانورهای دفاعی تمرکز دارد، با استفاده از تکنیک های قلاب کردن و پرتاب کردن برای فشار دادن و یا کشیدن حریف جهت برهم زدن تعادل او و به زمین انداختنش استفاده می شود. خطرات بر اساس مقاله ای که در سال 2008 در "Medical Sports Science" منتشر شد فعالیت های هنرهای رزمی که در آن بیشترین شیوع آسیب در کودکان دختر و پسر روی داد و همچنین انواع آسیب های بدن در آن مشادهده شد منحصر به هنرهای رزمی خاص بود. شرکت کنندگان در بیشتر مواقع به دلیل آسیب در تکواندو، در کاراته از برخود ضربات پا و در جودو از پرتاب شدن یا اجرای یک ضربه مسدوم می شدند. مصدومیت های مربوط به تکواندو مربوط به اندام های پایینی بود در حالیکه در جودو مربوط به بالا تنه می شد. همچنین بیشتر آسیب دیدگی ها در کاراته مربوط به سر و صورت بود که شایعترین آنها خونریزی بینی بود، درحالیکه شرکت کنندگان در جودو و تکواندو بیشتر مستعد ابتلا به پیچ خوردگی یا رگ به رگ شدن بودند.

گفته های فومیو دمورا در مورد تونفا

کنیک های قوی تر و متمرکزتر کمک کند و کاربرد های خاص از تونفا نیز برای تقویت دست ها و مچ دستها خوب است. یک مدافع با استفاده از دو تونفا و چرخاندن آنها در هر دو دست، می تواند دفاع خطرناک و گیج کننده ای انجام دهد. فومیو دمورا سعی نمی کند ضربات شمشیر را مستقیما بلاک کند، چون یک شمشیر زن ماهر می تواند سخت ترین چوب را ببرد. به جای آن، از قسمت جلویی تیغ (شمشیر) در یک حرکت چرخشی ضربه می زند. (مانند شکل زیر قسمت 1- 4). در حالیکه او تونفای دیگر را به کار می گیرد، در برابر برگشت شمشیر دفاع می کند (شکل 5). شمشیرزن را با ضربه به مچ دستش خلع سلاح می کند (شکل 6) و سپس با نهایت قدرت یک ضربه به گردنش می زند.

یک سلاح رزمی تصور کنید. یک جفت نانچیکو، یک تیغ برنده، یا نیزه ی چینی. احتمالا شما سلاح های کاراته مانند تونفا به ذهن تان نیاید. تونفا در فیلم ها دارای افسون و زرق و برق نبوده است و یکی از سلاح های کاراته شناخته شده است که کمتر نمایشی است. اکنون این سلاح های سنتی کاراته در هنر " کوبودو" به کار می رود. تونفا از لحاظ کاربرد و آموزش، پیوندی اساسی بین کوبودو و کاراته ایجاد می کند. کوبودو و کاراته مانند دو چرخ یک دوچرخه اند. این دو سبک با هم متفاوتند، اما اصول مشابهی دارند. فومیو دمورا، استاد تکنیک ها و سلاح های کاراته، می گوید: این دو سبک برای اینکه مفید و موثر باشند، باید با هم ترکیب شوند. فومیو دمورا مربی هر دو سبک است که در آموزش آنها از تونفا استفاده می کند. بسیاری از تکنیک های اصلی تونفا شبیه تکنیک های دست خالی هستند. فومیو دمورا دارای درجه دان پیشرفته است. او در سبک "کندو" و " آی آیدو" آموزش دیده است. و در سال 1961، قهرمان کاراته کل ژاپن شد و در سال 1969 و 1975 در سالن شهرت هنرهای رزمی، کمربند مشکی گرفت. او در مورد تونفا چنین نظرش را بیان می کند: تونفا محبوبیت نانچاکو، سای یا چوب بو (bo) را ندارد، اما من مطمئنم که این محبوبیت کم موقتی است، چون تونفا سلاحی مهم در رشته ی "کوبودو" است. به علاوه، سلاحی بسیار کارآمد برای مبارزه و سلاحی بسیار با ارزش در اموزش و تمرین می باشد. چگونه تونفا به یکی از همه کاره ترین سلاح های کاراته تبدیل شد؟ تونفا در ابتدا، در دنیای سلاح های کاراته وجود نداشت، بلکه بیشتر یک ابزار کشاورزی رایج در آسیای شرقی بود. این وسیله، دسته ی سنگ آسیاب بود که به وسیله ی آن سنگ آسیاب می چرخید. انتهای دراز و سنگین تونفا ( یا توی فا) را داخل سوراخ سنگ آسیاب می گذاشتند و دسته ی کوچک تر آن برای چرخاندن آسیاب و خرد کردن برنج به کار می رفت. در طول قرن هفدهمف جزایر اکیناوایی توسط ژاپن فتح شد. ژاپنی ها اکیناوایی های بومی را از حمل سلاح منع کردند. سلاح های آن زمان شامل: نیزه، شمشیر و دیگر سلاح های متداول بود که به دست آوردن شان بسیار مشکل تر بود. حتی آموزش مبارزه ی دست خالی نیز غیر قانونی بود. سپس، مردم اکیناوا سلاح های جدیدی ایجاد کردند و آنها را به ابزاری ساده تغییر دادند. تونفا، یکی از این سلاح های اولیه ی کاراته بود. هر مزرعه ی نسبتا بزرگی احتمالا تعدادی دستگیره ی سنگ آسیاب داشت، چون مردم به راحتی می توانستند آنها را به عنوان ابزاری تجاری توجیه کنند. (وقتی که سربازان ژاپنی برای بازجویی آنها می رفتند). در آن زمان، تونفا چوبی آسان برای استفاده، سخت و نسبتا پیچیده برای ضربه زدن و پرتاب کردن بود. کشاورزان از آن برای دفاع از مزرعه و خانواده شان در برابر نیرو های اشغالی استفاده می کردند. آنها با خود سه یا چهار تونفا حمل می کرد و چند تا از آنها را از یک فاصله ی دور به طرف دشمن پرتاب می کردند و بقیه را نیز برای مبارزه نزدیک آماده می کردند. اگرچه امروزه هیچ قانون سخت و سریعی وجود ندارد، هنر کوبودو معمولا از دو تونفا (هرکدام در یک دست) استفاده می کند. همه ی تکنیک های دفاعی قوی و مستقیم، ضربات نافذ و موثر کاراته به وسیله ی تونفا تقویت می شوند که این تکنیک ها می تواند در تطبیقی ساده از تکنیک های دست خالی به کار روند. این سلاح با دست گرفته می شود، قسمت طویل انتهایی آن موازی دست و زیر ساعد قرار می گیرد. وقتی که این سلاح را در هر دو دست می گیرید، در اصل، به اندازه ی چوب بلوط خالص یا چوب درخت گیلاس (که معمولا تونفا از آن ساخته می شود) سفت و سنگین است. شما می توانید با استفاده از ضربات مشت و سلاح تونفا در برابر مهاجم مسلح به تکنیک های کاراته دفاع کنید و بر او غالب شوید. با گرفتن شل دسته ی تونفا (قسمت سنگین تونفا) نیز می توان ضربات شدید و سریعی به مهاجم زد. استفاده از دسته ی تونفا به عنوان حلقه گردان، امکان چرخیدن سریع تونفا را در مسیری دورانی (چرخشی) برای ضربه زدن به هدف فراهم می کند. فومیو دمورا به شاگردانش می گوید: شما نمی توانید تونفا را با سرعت نانچاکو بچرخانید، اما سلاحی سنگین تر از نانچیکوست. این سلاح در ظاهر ساده است، اما اگر به طور صحیح و مناسب به کار رود، سلاح بسیار سختی است. او تاکید می کند که در کل، سلاح های کاراته برای مبتدیان مناسب نیست. سلاح های کاراته با تکنیک های دست خالی کاراته مرتبطند. طبق نظر فومیو دمورا، تکنیک های کاراته و ترکیب آن با سلاح های کاراته مانند تونفا به فرم خوب، آمادگی بدنی خوب و کنترل کامل بستگی دارد. او به افرادی که می خواهند سلاح های کاراته کار کنند توصیه می کند که حداقل چند سال قبل از شروع آن به آموزش تکنیک های کاراته بپردازند. اما علی رغم نگرانی های استادانی چون فومیو دمورا، تونفا وسیله ی آموزشی عالی است. وزن و طول سلاح به تنهایی می تواند به ایجاد ت

تونفا و آمادگی بدنی بهبود قدرت کنترل،( یعنی شما باید بتوانید حرکت دورانی این سلاح را با گرفتن محکم تر دسته ی آن متوقف کنید) برای قدرت دست بسیار مهم است. عضلات دست و مچ دست از طریق تمرین تونفا بسیار بهبود می یابد. فومیو دمورا می گوید: بسیاری افراد فکر می کنند که کلید اصلی تکنیک قوی تونفا، داشتن پنجه های قوی و رویین تن است. بنابراین، سعی می کنند برای تقویت عضلات انگشتان شان، انواع تمرین و ورزش انجام می دهند. حتی افرادی وجود دارد که انگشتان شان را می شکنند تا ضربات مشت شان قوی تر شود. اما کلید ضربات قوی، نه تقویت انگشتان، بلکه تقویت دست و مچ دست است.

تونفا در قرن 21

از زمانی که انسان برای اولین بار سنگ را برای دفاع از خود برداشت، یک تلاش بی پایان را برای بهبود سلاح های در اختیار خود شروع کرد. هیچ جایی به اندازه اکیناوا به تکامل سلاح های رزمی نپرداخته است. زمانیکه مردم محلی در ژاپن زیر فشار جنگ سالاران دربار قرار می گرفتند به ناچار مجبور شدند که از ادوات کشاورزی برای دفاع از خود استفاده کرده و آنها را به سلاح های مرگباری در تاریخ دنیای هنرهای رزمی تبدیل کردند. سلاحی مانند تونفا در اصل مخصوص خرمن کوبی بود که بعدا برای دفاع از خود مورد استفاده قرار گرفت. تونفا ثابت کرده که یک سلاح موثر در مبارزه مسلحانه با سلاح هایی مانند چوب و حتی شمشیر می باشد. همچنین تونفا برای قفل مفاصل و مسدود کردن بسیار مفید و پر کاربرد است. در اوایل دهه 70 تونفا دوباره طراحی شده و پس از آنکه تبدیل به یک سلاح غیر کشنده شد در ادارات پلیس سراسر دنیا مورد استفاده قرار گرفت. بیش از 4 دهه می باشد که تونفا به طور موثری بهبود یافته است. مارگورلین در این باره می گوید: "تونفای قدیمی به شدت منسوخ شده بود و نیاز مبرمی به یک تغییر بزرگ داشت". او در این باره می گوید ایده تغییر این سلاح رزمی زمانی به ذهنم خطور کرد که یکی از شاگردانم که افسر پلیس بود در یک درگیری شانه او به شدت آسیب دیده بود. او دچار در رفتگی شانه شده بود، در حالیکه کلاس های دفاع شخصی را در آکادمی پلیس گذرانده بود. پس از گفتگو با شاگردانم در مورد چیزهایی که در مورد استفاده از باتوم آموخته اند به سرعت دریافتم که این سلاح چندین نقص دارد و کاربر را از نظر بیومکانیکی محدود می کند. به همین دلیل مدت زمان زیادی را در اتاق فکر برای طراحی یک سلاح جدید مشغول کار بودم. مارگولین علاوه بر تجربه 40 سال کار در دنیای هنرهای رزمی، یکی از موفق ترین طراحان اسباب بازی و بازی های ویدیویی بود. او از مهارت های خود برای طراحی بازی های رزمی جدید استفاده می کرد. او می گوید تصمیم گرفتم با استفاده از مهارت های خود، سلاحی بسازم که دارای یک میله و دسته قابل حمل باشد. او یک سال را به آزمون و خطا در مورد سلاح جدید خود پرداخت ولی هنوز مطابق میل او کار نمی کرد. در ادامه او می گوید که مجبور شدم دو مهندس را برای کمک جهت طراحی سلاح جدید استخدام کنم. او در نهایت سلاحی ساخت که با فشار دادن دکمه ای دسته قابل حمل دوم فعال می شد. او اسم این سلاح جدید که شبیه تونفا است را D.L.D گذاشت، این سلاح از لحاظ بصری تهدید آمیز نبوده و نسبت به هم سلف های خود موثر تر بوده و بهتر می تواند برای کاهش دادن تهدید مورد استفاده قرار بگیرد. با این حال، زمانیکه افسر پلیس دکمه را فشار می دهد، گذینه های بیشتری برای دفاع از خود خواهد داشت. مارگولین توضیح می دهد که می توانید D.L.D را در یک موضع دو دست خود قرار دهید. با استفاده از این ابزار می توانید حملات حریف را دفع کرده و ضربات قدرتمندی به او وارد کنید. این ابزار شبیه تونفا در یک جلد چرمی قرار گرفته و از آنجا که دسته دوم آن بیرون نیامده است حمل آن نیز راحت تر است. زمانی دسته دوم آن فعال می شود که ضربه سنگینی به آن بخورد و در ابتدا شبیه یک تفنگ ساچمه ای به نظر می رسد. او در ادامه می گوید که این سلاح شبیه تونفا را نه تنها به عنوان یک سلاح تهاجمی و تدافعی موثر طراحی کردم بلکه برای تضعیف روحیه متجاوزان بسیار مفید است. یکی از اولین افرادی که از این سلاح جدید مارگولین استفاده کرد کارآگاه Roy Burns رئیس دفتر اجرایی کلانتر در شهر San Bernadino بود. با بیش از 32 سال تجربه اجرای قانون، او که تاکنون با باتون کار کرده بود پس از کار با این سلاح جدید عاشق آن شد. Roy می گوید که من با طراحی راب بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم. او در ادامه می گوید این سلاح زیبا و قابل انعطاف می تواند به عنوان ابزاری مناسب در دست پلیس قرار بگیرد. بوسیله آن افسران می توانند با طیف وسیعی از تکنیک های دفاع شخصی آشنا شده و کار کنند. من اعتقاد دارم که این سلاح برای دفاع از خود به مراتب بهتر بوده و برای کنترل مظنون بسیار راحت است. این سلاح به ما طیف بیشتری برای قفل مچ دست و کنترل بازوی حریف می دهد. همچنین D.L.D یک ابزار عالی برای کنترل تظاهرات می باشد. این یک سلاح تهاجمی، تدافعی و کنترلی بسیار عالی می باشد. شما می توانید همانند تونفا این سلاح را در هر دو دست خود گذاشته و در برابر ضربات متعددی که مثلا با چوب بیس بال به شما وارد می شود دفاع کنید. اگر متجاوز با یک چاقو به سمت شما حمله کند می توانید از آن برای دفع حمله استفاده کنید، این سلاح برای محافظت از افسران در مقابل یک قاتل بی امان می تواند از آنها دفاع کند. هنگام استفاده از D.L.C. برای قفل مچ دست استفاده می شود، دسته دوم اهرم اضافی برای به زانو در آوردن حریف با انواع کنترل قفل بکار می رود. مارگولین در حال حاضر به دنبال یک شریک جهت تولید انبوه این سلاح رزمی