💠تعیین مقدرات یک سال در شب قدر هيچ عالم شيعى و غير شيعى نگفته است كه بعد از شب قدر ديگر انسان دعا نكند. پس اينكه امشب شب تعيين مقدرات يك ساله است بايد معنى و مفهوم ديگرى داشته باشد كه با استحباب و تأكيد به دعا در شبها و روزها و هر ساعتى از ساعتهاى سال كاملاً سازگار باشد. آن تفسير و تعبيرى كه ما مى توانيم براى اين مطلب بكنيم اين است كه آدمى در دوره زندگى يكساله اش خوب است يك شب، دو شب، سه شب را به جنبه هاى معنوى خودش و به رسيدگى به خودش اختصاص بدهد. نه تنها يك مؤسسه اقتصادى در روزهاى آخر سال يا اول سال نو بايد كارهاى جارى اش را كم بكند و به حساب سال بپردازد، بلكه يك انسان هم خوب است در دو - سه شب يا در دو - سه روز از يك سال، كارهاى عادى را كم بكند و به حساب خودش بپردازد. ببيند در گذشته چه كرده و در آينده چه مى خواهد بكند. به راستى بسيار بجاست كه هر انسانى چنين يك يا دو يا سه روز و يا چند روزى در زندگى اش داشته باشد. شكى نيست كه وقتى انسان قرار گذاشت در يك، دو، سه، چهار روز و شب از سال بيشتر به خودش برسد، اين رسيدگى در تعيين مقدرات او، لااقل تا يك سال ديگر، تأثير فراوان دارد. اگر من امشب، ديشب، فردا شب، چند شب، چند روز، مدتى را اختصاص دادم به اينكه به خودم برسم و ببينم در گذشته چه راهى را رفته ام، چه گناهى كرده ام، چه كار خيرى كرده‌ام و بعد، از گناهى كه كرده‌ام از خدا طلب مغفرت و آمرزش كنم، توبه كنم، برگردم و خواه ناخواه تصميم بگيرم نسبت به سال آينده و نسبت به آينده‌ام بهتر بشوم و ديگر اين گناهها را مرتكب نشوم و آنها را تكرار نكنم و به درگاه خدا دعا كنم و از خدا مدد بخواهم و توفيق بخواهم... اگر هيچ كس هيچ مطلبى هم نگفته بود و ما خودمان حساب مى كرديم مى گفتيم بله، اين دو - سه شب در تعيين سرنوشت و روش و رفتار و مقدرات يك ساله من تأثير بسزايى خواهد داشت. چون آثار روحى اين بررسى و اين مطالعه، اين توجه، اين محاسبه، اين دعاى به درگاه خدا بدون شك تا سال آينده اى كه باز چنين محاسبه اى تكرار خواهد شد، در روح من به طور خودآگاه و به طور ناخودآگاه آثار ارزنده اى خواهد داشت. اين آن مفهوم معقول دلچسبى است كه من براى شب قدر براى خودم دارم؛ حالا آيا برادران و خواهران ما هم اين مفهوم معقول را مى پذيرند و مى پسندند يا نه، نمى دانم. ✍شهید بهشتی، شب قدر، گفتار اول @Kolbe_Andishe_Farhang

💠شجاعت امیرالمومنین(ع) امروز من و شما احتیاج به این شجاعت داریم! 🎥رهبر انقلاب گاهی به خودمان هم نهیبی بزنیم! ببینید علی علیه‌السلام چه کرد با عبدالله‌بن‌عباس، وقتی شبهه تعرض به بیت‌المال مطرح بود. @Kolbe_Andishe_Farhang

💠هنجارشکنی های علی(ع) 🔹 زنی مراجعه کرد به معاویه و با او بر سر موضوعی بحث و جدل کرد. معاویه از گستاخی و جسارت زن در گفتگوی بی محابایش ناراحت شد و به او گفت «خدا علی را نیامرزد» که او این رسم را فراگیر کرد. منظور او چه بود؟ رسم هم‌ترازی حاکم و شهروند، پارادایم نقد پذیری حاکمان، آیین اعتراض بدون لکنت به حاکم و رسم بدهکاری حاکم و طلبکاری شهروند. 🔹 این روایت را که در یک سخنرانی شنیدم و به فکر فرورفتم. آیا علی(ع) فقط همین هنجارشکنی را انجام داد؟ جواب این بود: هنجار شکنی‌های او بیش از اینهاست! به ۷ نمونه اشاره می کنم. 1⃣ به روایت محققان تاریخ، در دوران حکومت ایشان زندانی سیاسی گزارش نشده است. آن هم آن زمانی که امیر، مالکِ جان و مال و ناموسِ مردم بود و زندانیِ سیاسی، امری رایج. 2⃣ امروزه می‌شنویم که مدیران ارشد کشورها شامل نخست‌وزیران و روسای‌جمهور، به خاطر تخلفات مالی در زمان مسئولیت یا بعدش محاکمه می‌شوند و این را نشانه آزادی و عدالت می‌دانیم. اما علی به دادگاه فراخوانده شد. از طرف یک جایگاه والا؟ نه! به شکایت یک فرد عادی! یک رییس قبیله؟ نه یک شهروند معمولی! یک مسلمان؟ نه یک اقلیت! و جالب اینجاست... محکوم شد! و جالب تر اینکه پذیرفت! اعتراف می‌کنم همین که او توسط یک شهروندِ معمولیِ اقلیتِ غیرمسلمان به دادگاه فراخوانده می‌شود و در دادگاه حاضر می‌شود هنوز برای من قابل هضم نیست...چه برسد به محکوم شدنش! 3⃣ خود را بدهکار مردم می‌دانست نه طلبکار. حتما شنیده‌اید در خانه‌ی زنی که همسرش را در یکی از جنگ‌ها از دست داده بود به صورت ناشناس رفته و برایشان نان می‌پخت و با بچه‌ها بازی می‌کرد و آن زن هم پیاپی علی را نفرین می‌کرد و در انتها که متوجه شد که او همان علی است؛ حاکم سرزمین‌های پهناور؛ علی خاضعانه گفت: شما ببخشید که تاکنون مشکلات شما را حل نکرده بودم، از درگاه خدا بخواهید که على را ببخشد. 4⃣ به گواهیِ تاریخ، مخالفینش در مسجد علیه او و رو در روی او سخن می‌گفتند و چند ساعت بعد برای گرفتن حق خود از بیت‌المال می‌آمدند! هنوز هم باور کردنش سخت است! 5⃣ زمانی که در جنگ‌های عرب، مثله کردن (بریدن گوش یا بینی و اعضا) امری رایج بود او دستور نظامی شدید می‌داد (و نه اینکه صرفا توصیه اخلاقی نرم کند) که کشتگان را مثله نکنید، فراریان را تعقیب نکنید و مجروحان را نکشید و ... 6⃣ کافیست امروز در گوگل جستجو کنید تصویر حضرت علی. تصویری که می‌‌آید فردی جدی و مقتدر در کنار شیر و شمشیر (ذوالفقار). این تصویر سال‌هاست در ذهن من و شما نشسته؛ چه بخواهیم چه نخواهیم. اما به ما نگفتند که در یکی از جنگ‌ها، ۱۲هزار نفر از متعصب‌ترین افراد اعلام جنگ کردند. صبورانه با آن‌ها گفت‌وگو کرد و آن قدر مدارا و نرمش و تعامل کرد که ۱۲هزار نفر به ۴هزار نفر رسید؛ سپس به ۱۵۰۰ نفر! هنر استراتژیست‌های جنگی آن است که در جنگ با کمترین خونریزی فاتح شوند و علی اینگونه بود. منتهی برای من و شما ذوالفقار علی بیش از گفتگوی علی تبلیغ و ترویج شده... زمانی را که او برای گفتگو، تعامل، مکاتبه، محاجه، توافق، مذاکره، ...صرف کرد بسیار بسیار بیشتر از جنگ بوده است اما... !! 7⃣ او با زندانیان (البته گفتم که زندانی سیاسی نداشتند) مانند یک انسان برخورد می‌کرد. گفته می‌شود تا قبل از او زندانیان در چاه‌های عمیق و به شیوه‌ای غیرانسانی نگهداری می‌شدند. او برای اولین بار برای زندانیان، فضای مناسبی برای طی کردن دوران محکومیت فراهم کرد و برای حقوق زندانیان مانند یک انسان، ارزش قائل شد. هنجارشکنی‌های علی بسیار بیشتر از این حرف هاست... 🔻‌ تجویز راهبردی: شاید بد نباشد که امسال فقط برای فرق شکافته علی گریه نکنیم. برای خود گریه کنیم. اصلا فرق علی شکافت که تَرَک در دانسته‌های من و تو ایجاد شود. که فرقِ ذهنیت‌ها، تعصب‌ها و جاهلیت‌های من و تو شکافته شود. عجیب است ما برای کسی گریه می‌کنیم که هیچ شباهتی به او نداریم. بیش از شمشیر علی، به منطق علی (ایجاد توافق از طریق مفاهمه) و بیش از عدالت اقتصادی علی به عدالت سیاسی (برابری حاکم و شهروندان فارغ از جنسیت و نژاد و مذهب) و بیش از جنگ علی به آشتی او تمرکز کنیم. باشد که به برکت آن حضرت آمرزیده شویم. ✍مجتبی لشکر بلوکی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠 پاسخ شنیدنی به یک اشکال درباره امیرالمؤمنین علی(ع) یکی از علمای فارس به تهران آمده و در یکی از مسافرخانه‌های تهران ساکن شده بود. در اینجا پولش را دزد می‌زند. مرد محترمی بوده. هیچ کس را هم نمی‌شناخته که از او کمک بگیرد. می‌آید فرمان امیرالمؤمنین(ع) به مالک اشتر را روی یک کاغذ اعلا با یک خط بسیار عالی می‌نویسد که آن را به صدر اعظم وقت اهدا کند. (طبق معمول، آنها هم در مقابل پولی می‌دادند). خیلی روی آن زحمت می‌کشد. بعد وقت می‌گیرد و نزد آن آقای صدراعظم می‌رود. او نگاه می‌کند و می‌پرسد چیست؟ می‌گوید فرمان امیرالمؤمنین(ع) به مالک اشتر است. می‌فهمد که این برای دریافت کمک آمده. وقتی که همه مراجعه‌کنندگان رفتند، به فرّاش می‌گوید در را ببند، هیچ کس داخل نیاید. به آن آقا می‌گوید بیا جلو. او را خوب نزدیکش آورد و به آرامی گفت: من از خودت یک چیزی می‌پرسم. خود علی به این عمل می‌کرد یا نمی‌کرد؟ بله، عمل می‌کرد. گفت: خودش که عمل کرد چه نتیجه‌ای گرفت؟ آیا جز شکست چیزی نصیبش شد که تو حالا این را برای من آورده‌ای؟ عالم گفت: جوابت را همین جا به تو می‌دهم. تو چرا این را جلو مردم به من نگفتی؟ صبر کردی مردم بروند. مردم هم که رفتند چرا جلوی نوکرهای خودت نگفتی؟ تازه نوکرهایت را بیرون کردی و آرام به گوشم می‌گویی. از که می‌ترسی؟ از این مردم می‌ترسی. از چه چیزِ مردم می‌ترسی؟ غیر از همین علی(ع) است که الآن در همین مردم حلول کرده؟ معاویه که مثل تو عمل می‌کرد الآن کجاست؟ تو خودت هم مجبوری که حالا معاویه را لعنت کنی. ولی علی(ع) به دلیل همین منطقش اکنون زنده است. پس علی(ع) شکست نخورده است. باز هم امروز منطق اوست که طرفدار دارد، پس باز هم حق پیروز است. ✍استاد شهید مطهری، فلسفه تاریخ، ج۴، ص۲۹۶-۲۹۵ (با تلخیص) @Kolbe_Andishe_Farhang

💠تندزبانی علیه حاکم را، علی به مردم یاد داد 🎥محمد اسفندیاری، قسمت هفتم سوره، فصل کوفه 🔹یک زن از شیعیان امیرالمومنین در برابر معاویه تند و صریح صحبت کرد. معاویه گفت این تندزبانی در برابر حاکم را علی به شما یاد داد. @Kolbe_Andishe_Farhang

💠هدایتی فرما تا گره از کار مردم بگشایم... ✍دست‌خط امیرکبیر (میرزا محمد تقی‌خان فراهانی) در شب قدر: بار پروردگارا، الهی، ملکا، قادرا، خداوندا، امیر تویی، کبیر تویی، تقی همان شاگرد آشپز است... معبودا، رو به سوی تو دارم، هدایتی فرما تا گره از کار مردم بگشایم... @Kolbe_Andishe_Farhang

💠میزان ✍اثر حسن روح الامین دیده بگشا! نقش انسان ماند با جامی تَهی سوخت لاله، مُرد لیلی، خشک شد سَرو سَهی زآ گهی مان جهل ماند و جهل ماند از آگهی دیده بگشا ای صنم، ای ساقی مستان، علی! تیره شد از بیش و کم آیینۀ هستان، علی! در کتاب فضائل (تالیف ابن شاذان) جلد۱ صفحه ۶۴ آمده است روزی عمار پسر یاسر محضر مولا امیرالمومنین علی علیه السلام رسید و متوجه خشم و تعب مولایش شد. علت را از حضرت سوال نمود. حضرت امیر علیه السلام فرمودند: از کوچه عبور میکردم و متوجه شدم مردی در حال دعوا با زنی هست و بر سر او فریاد می کشد... همین حالا سراغش برو و بگو اگر دست ازین کار نکشد علی با ذوالفقار می آید... عمار پیغام را رساند و مرد کوتاه آمد. بعد عمار با صدایی رسا گفت: بدانید که اگر کسی بر سر زن ها فریاد بکشد؛ مولای من تحمل نمی‌کند و با ذوالفقار می آید.‌.. 🔗تقدیم به خواهرانِ شهیده غزه @roholamin_atelie @Kolbe_Andishe_Farhang

💠 فریادی علیه دوگانگی‌های سیاست‌مداران درباره غزه حجم فاجعه و جنایت در #غزه به حدی رسیده که آدمی نمی‌داند با چه زبانی، با چه اقدامی، با چه کاری می‌تواند خشم و بغض و غضب خودش را فریاد بزند! چطور می‌شود نهیب زد به وجدان‌های به خواب رفته؟! چطور می‌شود این همه ظلم و تناقض کشورهای غربی و عربی و ترک و... را به رخ کشید و علیه آن شورید؟! 🎥مصطفی ابراهیم شاعر مصری، بخشی از این تناقضات را در شعر «تلک قضیه» به تصویر کشیده و امیرعید خواننده مصری نیز به خوبی حق آن را ادا کرده است. @Kolbe_Andishe_Farhang

💠چهارده 🎥سید حمیدرضا برقعی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠حفظ نظام از جان امام زمان(عج) واجب تر است! 🎙حجت الاسلام نجف لكزایی منظور امام خمینی از حفظ نظام از جان امام زمان(عج) واجب تر است چیست؟ @Kolbe_Andishe_Farhang

💠 تاملی در وجوب حفظ نظام حفظ نظام از اوجب واجبات است، به این معنی نیست که نظام هر سیاست و روش و منشی را پیش گرفت، حتی اگر با شعارها و مبانیش تضاد داشت، در هر حال تو از آن حمایت کنی. به این معنی نیست که به بهانه امنیت، همه دهان ها را ببندیم و قلم ها را بشکنیم. به این معنی نیست که اعتراضات مشروع مردم را تهدید فرض کرده و با گاز اشک آور به آنها حمله کنیم. به معنی این نیست که با هر وسیله می شود دشمن یا معترض را ساکت و منکوب کنیم. اگر این باشد، که دیگر اصلا نظام، نظام اسلامی نیست. نظام از انقلاب جدا شده و دیگر دفاع از آن مشروع نیست. یک ساختار توتالیتر شده است. ما موظف به دفاع از نظام هستیم منتها این نظام #قید دارد، قید اسلامی بودن دارد. یعنی اگر خلاف اسلام عمل کرد، تو حق نداری دفاع کنی، در مقام توجیح وارد شوی، بلکه باید علم اصلاح و #نهی_از_منکر را بلند کنی. پای آرمان ها بایستی و مسیر صحیح را فریاد بزنی و اذهان را به آن متوجه کنی. اصلا باید اذهان را نسبت به انحرافات، مشوش کنی. کار همه مصلحین و پیامبران و اولیا، همین بوده، #تشویش_اذهان_عمومی. متوجه ساختن آنها به سوی #حق. و کار مستکبران هم این بوده، که اذهان مردم را صرفا متوجه خود کنند و مصلحان را کذاب بخوانند. نباید از این ها ترسید. حفظ نظام از اوجب واجبات است، یعنی حفظ نظام از انحراف، از اوجب واجبات است. از رفتن خلاف اسلام و انقلاب. نه منطق باتوم و زندان و دادگاه. نه منطق امنیتی کردن جامعه که بله می خواهیم نظام حفظ بشود، ولو اینکه انگ #استبداد_دینی به پیشانی جمهوری اسلامی بزنیم. نه اینکه در قبال دستان شیطانی که می خواهد در پوستین اسلام، با اسلام بجنگد، با نقاب انقلاب، بر انقلاب بشورد، به نام رهبری، با اصل ولایت فقیه مخاصمه کند، تو از آن حفاظت و حراست نمایی و گمان کنی نزد خداوند تو را اجر و پاداشی هم هست. شما ببینید حضرت امام به کرات به مسئولین تذکر می دهد که مبادا چنان رفتار کنند که انفجاری رخ دهد و مردم بر آنها بشورند. در تمام این نصیحت ها، امام به مردم حق داده و حاکمان را محکوم کرده. امام به آن روز که مردم قیام می کنند علیه مسئولین جمهوری اسلامی، یوم الله می گوید. یعنی به آن مشروعیت می دهد. این یعنی حفظ نظام، به مفهومی که دو دهه اخیر رایج کرده اند برخی نهادها و شخصیت ها، آنچنان هم واجب نیست. حضرت آقا به کرات می گویند، اگر عدالت نباشد، نظام مشروعیت ندارد. حفظ نظام از اوجب واجبات است، یعنی نگذاری کار انقلاب در اثر انحراف، در اثر اشرافیت حاکمان، بی عدالتی و دوری از مردم، به اینجاها بکشد. به آن انفجار بکشد. که در آن صورت به تعبیر امام، اسلام آن سیلی تاریخی غیر قابل جبران را خواهد خورد. وقتی پای آبروی اسلام در میان است، نباید ملاحظه آبروی اشخاص مفسد را کرد. وقتی پای آبروی رسول الله در میان است، آبروی فلان آقا و فلان شیخ که دارد ضربه می زند، خردلی ارزش نباید داشته باشد. این یعنی حفظ نظام. @Kolbe_Andishe_Farhang

💠"استغفار" یا "استعفا"؟ آقای صدیقی دیروز،‌ ضمن عذرخواهی و استغفار، ادعا می‌کند که در این ماجرا غفلت کرده است.عذرخواهی را باید پذیرفت.بالاخره هرکسی به زبانی می‌گوید که"غفلت" کرده است. شاید مردم از غفلت او غافل شوند اما او خود با هر مصاحبه‌اش، بر غفلت‌هایش می‌افزاید. در همین عذر‌خواهی دیروزش غفلتی دیگر می‌کند و از مصاحبه قبلی‌اش عذر‌خواهی نمی‌کند. آنجا که گفته بود امضایش را جعل کرده‌اند! او همه چیز را به گردن می‌گیرد ولی باز غفلتی دیگر می‌کند و از مجازات خود، هیچ نمی‌گوید و فقط می‌خواهد متخلفانِ دور و نزدیک و آشنا و غیر آشنا را مجازات کنند. آیا مجرمان یگر نیز در موارد مشابه می‌توانند تنها با "ادعای غفلت" و "اعاده مال"، خود را برهانند؟ او می‌گوید"بوق‌های تبلیغاتیِ دشمن به میدان آمدند و عواطف ملت ما را مورد هجمه قراردادند." اما او خیلی غفلت می‌کند که دلسوزانی را نمی‌بیند که او را از این خواب غفلت بیدار کردند! او اصلاً خیلی غفلت می‌کند که نمی‌گوید خودش چه بلایی بر سرِ عواطف و عقاید مردم آورده و چه دستاویزهای خوبی برای بوق‌های دشمن فراهم کرده است. او خیلی غفلت می‌کند که مشخص نمی‌کند کدامیک از ادعاهای دشمن در این ماجرا دروغ بوده‌است؟ آیا تناقض گویی‌های آشکارِ خودش نوبت به بوق‌های دشمن می‌دهد؟! اقای صدیقی خیلی غفلت می‌کند که از سوء استفاده "دشمن" می‌نالد در حالی که در این ماجرا او از "دوست" ضربه خورده است. و نظام نیز از خودِ صدیقی! او می‌گوید غفلتی کرده و " به کسی اعتماد کرده که نباید می‌کرد" اما غفلت بزرگی می‌کند و نمی‌گوید در باره خودش نیز غفلت شده است و او برای این مردم مظلوم، شایسته اعتماد نبود. او خیلی غفلت می‌کند که به جای"استعفا"، به "استغفار" بسنده می‌کند! ✍زین‌العابدین صفوی @Kolbe_Andishe_Farhang