💠 شعری که دکتر علی #شریعتی برای امام خمینی(ره) 🔻 انتشار به مناسبت سالروز درگذشت ایشان فریاد روزگار ماست #روح‌_الله روزگار قحطی هر جنبش هر کوشش آری در روزگار مرگ اصالت‌ها بی‌‌تو دگر چه بگویم چه را بسرایم ای مطلع تمام سرودها بی‌تو فرو نشسته دگر فریاد! تنها شده است هر چه که انسانیست در پایتخت غارت و خون جز وحشت و هراس نمی‌بینم، این درد را با که بگویم که هر ورق، از هر کتاب، ترس را فریاد می‌کنند حتی پلاس کهنه خیابان هم، تجربه کرده است ترس را، در هر کرانه این شهری بی‌تپش سگهای دست آموز؛ در چشم‌های بیدار ترس را نشانده‌اند آنها، هر روز می‌درند، هر روز می‌بویند و پاداش را از دست گرگ نواله می‌گیرند در پایتخت غارت و خون سگ‌های زنجیری آن گرگ پیر را به حراست نشسته‌اند بی‌تو من از «#خمین» گذشتم افسرده بود و سرد، نام تو را زمزمه می‌کرد روز و شب فریاد روزگار ماست «روح خدا» بانگ تعهد و رسالت بانگ خدا و قرآن اینک تو ای سلامت پویا بر این زمین تشنه ببار تا زاید این سترون فرسوده، گلهای سرخ #شهادت را آری تو ای سخاوت بی‌حصر ببار بر جنگل تا باز این درخت خفته شود بیدار، تا باز، آن جوانه کند فریاد eitaa.com/joinchat/470286336C5a1bc85809

💠جهاد تبیین یا تمسخر؟! به گمانم سقوط طیاره‌ی اوکراینی این ظرفیت را داشت که مردم را شاکی‌تر از همیشه به کف خیابان بکشاند ولی اظهارات سنجیده‌ی آقای حاجی‌زاده مانع اعتراضی شد که به سهولت می‌توانست به اغتشاش کشیده شود. ایشان نه تنها از مردم عذرخواهی کرد بل‌که گفت گردنی دارد باریک‌تر از مو. آری! در مواجهه با مردم آن‌قدری که گردن باریک‌تر از مو جواب می‌دهد، گردن‌کلفتی جواب نمی‌دهد. مع‌الاسف سخنان بعضی از این نماینده‌های ولی‌فقیه در سپاه و ارتش و ژاندارمری و کمیته و کجا و کجا جوری است که انگار حضرات اصرار دارند برای حضرت آقا دشمن بتراشند. ظاهر حرف‌های‌شان خط و نشان کشیدن برای اغتشاش و اغتشاش‌گران است ولی این‌قدر زمخت و گل‌درشت که گاه حتی صدای حزب‌اللهی‌ها هم درمی‌آید. بماند که وقتی اغلب بازداشتی‌ها از دهه‌ی هشتادی‌ها هستند، خط و نشان را باید کم‌تر کشید و بیش‌تر به #جهاد_تبیین فکر کرد. بگذارید پرده بردارم از یک واقعیت تلخ: ما بیش از آن‌که مشغول جهاد تبیین باشیم، مشغول جهاد تمسخریم؛ تمسخر نسل معصوم و بی‌گناهی که عوض #بهشتی و #مطهری بل‌که #جلال و #شریعتی خورده به تور ما. مایی که مدل موی این نسل را مسخره می‌کنیم، لباس‌شان را مسخره می‌کنیم، تفریح‌شان را مسخره می‌کنیم، اعتراض‌شان را مسخره می‌کنیم و حتی اغتشاش‌شان را هم مسخره می‌کنیم: «انقلاب همان بود که ما با روح‌الله خمینی کردیم، نه همین که شما می‌خواهید با علی کریمی بکنید!» وااسفا که از ما برای این نسل #چمران درنیامد؛ کیهان درآمد. روزنامه‌ای که استادیوم رفتن این نسل را هم به تمسخر گذراند. عکس‌شان را منتشر کرد و زیرش نوشت: «قربانیان آزادی». ما برای این‌که علم‌الهدی‌ها و نقدی‌ها و پناهیان‌ها و عباسی‌ها و شریعتمداری‌ها و الباقی نماینده‌ها برای‌مان حرف درنیاورند و نیمه‌ی پنهان‌مان را رو نکنند، هرگز باب دوستی را با این نسل باز نکردیم. ما جوری کافه رفتن با این نسل را تحریم کردیم که گویی قرار است با شمر به جهنم برویم. گاه دغدغه‌شان را شکم خواندیم و گاه زیر شکم و یادمان رفت که خمینی گور پدر سرزنش شرزنش‌گران، حتی از کنج کافه‌ها هم برای خود یار می‌گرفت. آن روز که امام دل آوینی را برد، سیدمرتضی شهره نبود به «روایت فتح» بل‌که مشهور بود به کامران. کامرانی که عوض ریش، دوست‌دختر داشت. جهاد تبیین به لفاظی جلوی دوربین صدا و سیما نیست؛ بی‌خود خودمان را برای خامنه‌ای لوس نکنیم. جهاد تبیین به این است که دوستی با نسل نو خط قرمزمان نباشد. ما هر وقت توانستیم از اعماق کافه‌ها برای ولی‌فقیه یار جمع کنیم، تازه شده‌ایم حزب‌اللهی. ✍حسین قدیانی @Kolbe_Andishe_Farhang