eitaa logo
کلبه اندیشه و فرهنگ
553 دنبال‌کننده
245 عکس
811 ویدیو
163 فایل
تاملات و یادداشت های تحلیلی در حوزه فرهنگ، سیاست و حکمرانی @Kolbe_Andishe_Farhang ارتباط باما @mohsenmohammadi63
مشاهده در ایتا
دانلود
کلبه اندیشه و فرهنگ
💠 منشور انقلاب پيام امام خمینی(ره) به مناسبت قبول قطعنامه ۵۹۸ و سالگرد كشتار خونين حجاج خانه ی خدا
💠قسمت مهمی از سخنرانی بی نظیر و شنیده نشده از نخستین خطبه آیت الله خامنه ای پس از پذیرش قطعنامه۵۹۸ 🔹در مسائل داخلی، مهم‌ترین و اصلی‌ترین مسأله‌ای که بر روی آن تکیه می‌کنند مسأله‌ی است. عدالت اجتماعی یعنی در جامعه ؛ یعنی خیرات و برکات جامعه به سود یک دسته‌ی از مردم و به زیان اکثریت قاطع مردم مصرف نشود. 🔹عدالت اجتماعی یعنی اینکه در جامعه‌ی اسلامی از همه‌ی برکاتی که در این‌جامعه هست، قشرهای عظیم مردم بتوانند استفاده کنند و بهره ببرند و استعدادهای آن‌ها بشود. 🔹 و مورد توجه ویژه‌ی امام امت اند؛ این‌ها لشکریان اصلی و حقیقی انقلابند؛ این‌ها کسانی هستند که در طول تاریخ، پشت سر پیغمبرها، همین‌ها ایستاده‌اند؛ آن‌ها کسانی هستند که دشمنان و مخالفان پیغمبران آن‌ها را «ارذلون» یعنی طبقات پست معرفی می‌کردند، اما پیغمبران عظیم‌الشّأن الهی آن‌ها را خودی‌های نهضت و حرکت الهی خودشان می‌دانستند و همّتشان برای آن بود. 🔹«لقد أَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّناتِ و أَنزَلنا مَعَهُمُ الکتابَ و المیزانَ لِیَقومَ النّاسُ بالقسط» . آمدن پیغمبران برای این است که در جامعه باشد [و] عدالت اجتماعی باشد. پیغمبران آمده‌اند تا گردن‌کلفت‌های جامعه، مفت‌خورهای جامعه، زالوصفتان جامعه، استثمارگران جامعه، زراندوزان جامعه، بی‌دردان و بی‌غمان مرفّه جامعه را سر جای خودشان بنشانند و مستضعفان، محرومان، پابرهنگان را به حقوقشان برسانند. این بایستی هدف اصلی انقلاب باشد، در قوانین، در اجرائیات، در برخورد مأمورین با مردم، در ارزش‌گذاری در سطح جامعه، در گفتن‌ها، در تبلیغ‌ها باید در امور قرار بگیرد. اگر عدالت اجتماعی در جامعه‌ای نباشد، هدف اعلای دین یعنی به‌هیچ‌وجه بدست نخواهد آمد در سطح عموم جامعه؛ و خاصیت بزرگ و بزرگ جامعه‌ی اسلامی در مقابل جامعه‌ی طاغوتی همین است. 🔹جامعه‌ی اسلامی آن جامعه‌ای است که وقتی نگاه می‌کنند، در آن از و و هیچ نشانه‌ای نباشد؛ در آن از فقر [و] از محرومیت خبری نباشد. 🔹امام حمله‌ی تند خودشان را به جامعه، یک بار دیگر تکرار می‌کنند. آن‌هایی که از دردهای عمومی جامعه و به آن‌ها هستند؛ آن‌هایی که هشت سال جنگ، جنگ سرنوشت ساز در این ملت، در این مملکت و برای این ملت آن‌ها را به خود نیاورد؛ آن‌هایی که از گرفتاری‌های مردم سوءاستفاده کردند؛ آن‌هایی که وقتی ملت ما در مقابل دشمنان خارجی مشغول جنگ است، در جبهه‌ی داخلی از پشت به او خنجر زدند؛ آن‌هایی که مردم را در فشار و تنگنا قرار دادند؛ این ندای دردآلود امام امت. 🔹نکته‌ی دیگری که امام تکیه می‌کنند، خطر است. خطر رفاه‌طلبی مخصوص آن کسانی نیست که به عنوان مرفهین جامعه و بی‌دردها و بی‌غم‌ها شناخته شدند؛ آن کسانی‌که دل در گرو انقلاب دارند، آن‌ها هم باید خودشان را از شر شیطان رفاه‌طلبی و حفظ کنند. این شیطان، وسوسه‌گر است؛ این شیطان، بسیار -برای نفوس ضعیف- پرجاذبه است. نباید به دام رفاه‌طلبی بیفتند، نباید به رو بیاورند. آن کسانی که بعنوان انقلاب و انقلاب یا انقلاب شناخته شده‌اند، و این بیشتر توجّهش به ما است. این پیام را یکایک مجریان کشور، یکایک سردمداران، یکایک مسئولان، یکایک نمایندگان مجلس شورای اسلامی، یکایک علما و که در مصادر امور قرار دارند باید مورد توجه قرار بدهند. eitaa.com/joinchat/470286336C5a1bc85809 sapp.ir/Kolbe_Andishe_Farhang ble.im/kolbe_andishe_farhang
💠عدالت‌بازی! 🔹روشن است که پاسخ خواستن از ، صاحبان ثروتهای بادآورده و مسوولینی که بی‌توجه به شکاف طبقاتی آمادگی دارند ثروت انبوه شده را در راه کسب خرج کنند از الزامات اولیه و اصیل عدالتخواهی مستقلانه و انقلابی است. اما باید توجه کرد که نگاه موردی به مصادیق بی‌عدالتی و بی‌توجهی به سیر وقوع، مسیر طی شده، ساختار و افراد مسوول صرفا ایجاد میکند که روزانه افراد عمدتا دلسوز و زخم خورده از بی‌عدالتی، در پیج یک آقازاده به انتقاد بپردازند و فردایش فراموش شود و یک موج تصنعی جدید فردا درست شود؛ این موجهای بی‌هدف تهییجی که سیر خاصی دنبال نمیکنند بیشتر است تا ! 🔺برای مثال در داستان معروف فرزند سفیر و روشنگری آقای صدرالساداتی، هرچند نفس عمل افشاگرانه اولیه شایسته تقدیر بود لیکن در ادامه بحث به ابتذال رسانه‌ای و گروکشی عکس و فیلم رسید؛ حال آنکه آن آقازاده اصل هدف نیست، هدف است که به افراد صاحب منصب رانت را به اسم تخفیف میدهد درحالیکه نصیب عامه نمیشود، سیستم معیوبی است که افرادی که کنترل بر خانواده اشرافی خود ندارند را بعنوان سفیر و مسوول در نظام مستضعفین معرفی میکند؛ سیستم معیوبی است که از نظارت بر دریافت مالی مسوول جمهوری اسلامی و نزدیکانش چشم میپوشد، سیستم معیوبی است که مدعی است اما مجلس اسلامی‌اش ش حتی یک قانون برای فاصله کف و سقف ثروت جامعه معین نکرده، سیستم معیوبی است که دولت نئولیبرال ولی در ظاهر اسلامی‌اش که بدست اتاق بازرگانی مدیریت میشود بجای برخورد با زمینه را برای سرمایه‌گذاری پول کثیف آنان فراهم میکند؛ سیستم معیوبی است که اش براحتی این بی‌عدالتی ها را میبیند و سکوت میکند و مدعی‌العموم مقابل خواص صاحب ثروت خاموش است؛ فلذا تنزل دادن سطح اسلامی به که پس از چند روز افشاگری از یک مصداق، ناگهان به پست آرزوی موفقیت برای همدیگر کردن منتهی میشود؛ صرفا است به اسم عدالت! 🔹روشن است که در مقابل تئورسین سکوت مقابل ظلم و های توجیه‌گر بی‌عدالتی به اسم اخلاق و دین (که معلوم است حتی یکبار خطبه مناء امام حسین(ع) را نخوانده‌اند) یقینا از امثال دفاع و امثال او را تحسین و تبلیغ میکنیم، اما همزمان تنزل دادن سیر فزاینده عدالتخواهی به معرفی مصادیق و گذر کردن از زمینه‌های ایجاد آن بی‌عدالتی را همسو با خواسته‌های متظاهر میدانیم که مایلند با سرگرم کردن جامعه به ، مانع از اصابت و مستقلانه‌ی عدالتخواهیِ انقلابی به دیواره‌های فساد ساختاری شوند و در این راه از به کشیدن عدالتخواهی هیچ ابایی ندارند تا آنرا تبدیل به بازی زننده‌ای کنند که مطالبه‌گران عدالت به عاملین اصلی ایجاد کننده فساد و بی‌عدالتی کاری ندارند و فقط به نظاره و تماشای یکی از طرفین نشسته و برای افشاگرها سوت و کف میزنند! شبیه به آنچه در ۹۶ گذشت و یک نفر دیگری را به در تهران و آن دیگری اطرافیان همان یک نفر را به زمین‌خواری در شاندیز مشهد متهم میکرد و چپ و راست هم برای یکی از طرفین سوت و کف میزدند اما یکسال گذشت و نه تنها طرفین هیچ پیگیری نکردند که حتی دستگاه قضا هم نیازی به ورود ندید! و در این افشاگری های سیاست‌زده که بدون پیگیری قضایی تنها میتوان خواندش؛ فقط جمهوری اسلامی خرد شد که مهمترین هدف ایجادش همین اجرای بود اما آن روز نامزدان ریاست بر همان جمهوری اسلامی شده بودند! ✍امید نیکو eitaa.com/joinchat/470286336C5a1bc85809 sapp.ir/Kolbe_Andishe_Farhang ble.im/kolbe_andishe_farhang
💠مهم‌ترین و اصلی‌ترین مسأله‌ای که امام بر روی آن تکیه می‌کنند ✍قسمت مهمی از سخنرانی و از نخستین خطبه پس از پذیرش قطعنامه۵۹۸ 🔹در مسائل داخلی، مهم‌ترین و اصلی‌ترین مسأله‌ای که بر روی آن تکیه می‌کنند مسأله‌ی است. عدالت اجتماعی یعنی در جامعه ؛ یعنی خیرات و برکات جامعه به سود یک دسته‌ی از مردم و به زیان اکثریت قاطع مردم مصرف نشود. 🔹عدالت اجتماعی یعنی اینکه در جامعه‌ی اسلامی از همه‌ی برکاتی که در این‌جامعه هست، قشرهای عظیم مردم بتوانند استفاده کنند و بهره ببرند و استعدادهای آن‌ها بشود. 🔹 و مورد توجه ویژه‌ی امام امت اند؛ این‌ها لشکریان اصلی و حقیقی انقلابند؛ این‌ها کسانی هستند که در طول تاریخ، پشت سر پیغمبرها، همین‌ها ایستاده‌اند؛ آن‌ها کسانی هستند که دشمنان و مخالفان پیغمبران آن‌ها را «ارذلون» یعنی طبقات پست معرفی می‌کردند، اما پیغمبران عظیم‌الشّأن الهی آن‌ها را خودی‌های نهضت و حرکت الهی خودشان می‌دانستند و همّتشان برای آن بود. 🔹«لقد أَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّناتِ و أَنزَلنا مَعَهُمُ الکتابَ و المیزانَ لِیَقومَ النّاسُ بالقسط» . آمدن پیغمبران برای این است که در جامعه باشد [و] عدالت اجتماعی باشد. پیغمبران آمده‌اند تا گردن‌کلفت‌های جامعه، مفت‌خورهای جامعه، زالوصفتان جامعه، استثمارگران جامعه، زراندوزان جامعه، بی‌دردان و بی‌غمان مرفّه جامعه را سر جای خودشان بنشانند و مستضعفان، محرومان، پابرهنگان را به حقوقشان برسانند. این بایستی هدف اصلی انقلاب باشد، در قوانین، در اجرائیات، در برخورد مأمورین با مردم، در ارزش‌گذاری در سطح جامعه، در گفتن‌ها، در تبلیغ‌ها باید در امور قرار بگیرد. اگر عدالت اجتماعی در جامعه‌ای نباشد، هدف اعلای دین یعنی به‌هیچ‌وجه بدست نخواهد آمد در سطح عموم جامعه؛ و خاصیت بزرگ و بزرگ جامعه‌ی اسلامی در مقابل جامعه‌ی طاغوتی همین است. 🔹جامعه‌ی اسلامی آن جامعه‌ای است که وقتی نگاه می‌کنند، در آن از و و هیچ نشانه‌ای نباشد؛ در آن از فقر [و] از محرومیت خبری نباشد. 🔹امام حمله‌ی تند خودشان را به جامعه، یک بار دیگر تکرار می‌کنند. آن‌هایی که از دردهای عمومی جامعه و به آن‌ها هستند؛ آن‌هایی که هشت سال جنگ، جنگ سرنوشت ساز در این ملت، در این مملکت و برای این ملت آن‌ها را به خود نیاورد؛ آن‌هایی که از گرفتاری‌های مردم سوءاستفاده کردند؛ آن‌هایی که وقتی ملت ما در مقابل دشمنان خارجی مشغول جنگ است، در جبهه‌ی داخلی از پشت به او خنجر زدند؛ آن‌هایی که مردم را در فشار و تنگنا قرار دادند؛ این ندای دردآلود امام امت. 🔹نکته‌ی دیگری که امام تکیه می‌کنند، خطر است. خطر رفاه‌طلبی مخصوص آن کسانی نیست که به عنوان مرفهین جامعه و بی‌دردها و بی‌غم‌ها شناخته شدند؛ آن کسانی‌که دل در گرو انقلاب دارند، آن‌ها هم باید خودشان را از شر شیطان رفاه‌طلبی و حفظ کنند. این شیطان، وسوسه‌گر است؛ این شیطان، بسیار -برای نفوس ضعیف- پرجاذبه است. نباید به دام رفاه‌طلبی بیفتند، نباید به رو بیاورند. آن کسانی که بعنوان انقلاب و انقلاب یا انقلاب شناخته شده‌اند، و این بیشتر توجّهش به ما است. این پیام را یکایک مجریان کشور، یکایک سردمداران، یکایک مسئولان، یکایک نمایندگان مجلس شورای اسلامی، یکایک علما و که در مصادر امور قرار دارند باید مورد توجه قرار بدهند. @Kolbe_Andishe_Farhang
💠مهم‌ترین مسأله‌ای که امام بر روی آن تکیه می‌کنند ✍قسمت مهمی از سخنرانی کم نظیر و شنیده نشده از نخستین خطبه آیت الله خامنه ای پس از پذیرش قطعنامه۵۹۸ 🔹در مسائل داخلی، مهم‌ترین و اصلی‌ترین مسأله‌ای که بر روی آن تکیه می‌کنند مسأله‌ی است. عدالت اجتماعی یعنی در جامعه ؛ یعنی خیرات و برکات جامعه تنها به سود یک دسته‌ی از مردم و به زیان اکثریت قاطع مردم مصرف نشود. 🔹عدالت اجتماعی یعنی اینکه در جامعه‌ی اسلامی از همه‌ی برکاتی که در این‌جامعه هست، قشرهای عظیم مردم بتوانند استفاده کنند و بهره ببرند و استعدادهای آن‌ها شکوفا بشود. 🔹محرومان و پابرهنگان مورد توجه ویژه‌ی امام امت اند؛ این‌ها لشکریان اصلی و حقیقی انقلابند؛ این‌ها کسانی هستند که در طول تاریخ، پشت سر پیغمبرها، همین‌ها ایستاده‌اند؛ آن‌ها کسانی هستند که دشمنان و مخالفان پیغمبران آن‌ها را «ارذلون» یعنی طبقات پست معرفی می‌کردند، اما پیغمبران عظیم‌الشّأن الهی آن‌ها را خودی‌های نهضت و حرکت الهی خودشان می‌دانستند و همّتشان برای آن بود. 🔹«لقد أَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّناتِ و أَنزَلنا مَعَهُمُ الکتابَ و المیزانَ لِیَقومَ النّاسُ بالقسط» . آمدن پیغمبران برای این است که در جامعه باشد [و] عدالت اجتماعی باشد. پیغمبران آمده‌اند تا گردن‌کلفت‌های جامعه، مفت‌خورهای جامعه، زالوصفتان جامعه، استثمارگران جامعه، زراندوزان جامعه، بی‌دردان و بی‌غمان مرفّه جامعه را سر جای خودشان بنشانند و مستضعفان، محرومان، پابرهنگان را به حقوقشان برسانند. این بایستی هدف اصلی انقلاب باشد، در قوانین، در اجرائیات، در برخورد مأمورین با مردم، در ارزش‌گذاری در سطح جامعه، در گفتن‌ها، در تبلیغ‌ها باید در رأس امور قرار بگیرد. اگر عدالت اجتماعی در جامعه‌ای نباشد، هدف اعلای دین یعنی تکامل انسانی به‌هیچ‌وجه بدست نخواهد آمد در سطح عموم جامعه؛ و خاصیت بزرگ و نشانه‌ی بزرگ جامعه‌ی اسلامی در مقابل جامعه‌ی طاغوتی همین است. 🔹جامعه‌ی اسلامی آن جامعه‌ای است که وقتی نگاه می‌کنند، در آن از تبعیض و ظلم و نابرابری‌ها هیچ نشانه‌ای نباشد؛ در آن از فقر [و] از محرومیت خبری نباشد. 🔹امام حمله‌ی تند خودشان را به مرفهین بی‌درد جامعه، یک بار دیگر تکرار می‌کنند. آن‌هایی که از دردهای عمومی جامعه بی‌خبر و به آن‌ها بی‌اعتنا هستند؛ آن‌هایی که هشت سال جنگ، جنگ سرنوشت ساز در این ملت، در این مملکت و برای این ملت آن‌ها را به خود نیاورد؛ آن‌هایی که از گرفتاری‌های مردم سوءاستفاده کردند؛ آن‌هایی که وقتی ملت ما در مقابل دشمنان خارجی مشغول جنگ است، در جبهه‌ی داخلی از پشت به او خنجر زدند؛ آن‌هایی که مردم را در فشار و تنگنا قرار دادند؛ این ندای دردآلود امام امت. 🔹نکته‌ی دیگری که امام تکیه می‌کنند، خطر رفاه‌طلبی است. خطر رفاه‌طلبی مخصوص آن کسانی نیست که به عنوان مرفهین جامعه و بی‌دردها و بی‌غم‌ها شناخته شدند؛ آن کسانی‌که دل در گرو انقلاب دارند، آن‌ها هم باید خودشان را از شر شیطان رفاه‌طلبی و راحت‌طلبی حفظ کنند. این شیطان، وسوسه‌گر است؛ این شیطان، بسیار -برای نفوس ضعیف- پرجاذبه است. نباید به دام رفاه‌طلبی بیفتند، نباید به دنیاطلبی رو بیاورند. آن کسانی که بعنوان سربازان انقلاب و راهروان انقلاب یا پیشروان انقلاب شناخته شده‌اند، و این بیشتر توجّهش به ما مسئولین است. این پیام را یکایک مجریان کشور، یکایک سردمداران، یکایک مسئولان، یکایک نمایندگان مجلس شورای اسلامی، یکایک علما و روحانیّونی که در مصادر امور قرار دارند باید مورد توجه قرار بدهند. @Kolbe_Andishe_Farhang
💠 چگونه جناح‌بندی کنیم؟! جناح‌بندی سیاسی متعارف، صرفاً به کارِ کاسب‌کاری و جنگ زرگری می‌خورد! نسل جدید، باید معیار جدیدی برای دسته‌بندی افراد و فعالان سیاسی و اجتماعی ترتیب دهد. پیشنهاد ما مبنای مهمی به نام است. افراد را به نسبت دوری و نزدیکی‌شان به ایدهٔ عدالت اجتماعی دسته‌بندی کنیم. آیا چنین دسته‌بندی‌ای دشوار است؟ شاید در نگاه اول چنین باشد، اما اگر تنها بخش اندکی از تلاش‌های ممتد چندین ساله‌ را که وقف جریان‌شناسی موهومِ سیاسی کرده‌ایم، معطوف به چنین مبنای اصیلی بکار گیریم، دشوار نخواهد بود. از دل این جریان‌شناسی اصیل، سنجه‌های به‌شدت کاربردی و موثر بیرون می‌آید. شاید معیار عدالت اجتماعی، به نظر کلی و انتزاعی بیاید. ایرادی ندارد. کمی ساده‌ترش می‌کنیم. می‌توانیم از معیارهای ملموس‌تری استفاده کنیم. مانند معیار . افراد را به نسبت دوری و نزدیکی‌شان به اصل منفعت عمومی در تصمیم‌گیری‌ها و گرایشاتشان طبقه‌بندی کنیم. در یک سوی طیف، منفعت عمومی و در سوی دیگرش قرار بگیرد. افراد و تصمیمات و مواضعشان را رصد کنیم و ببینیم به کدام سوی طیف نزدیک‌ترند؛ آنگاه آنها را دسته‌بندی کنیم. مصوبات مجلس را مرور کنیم. چه کسانی به چه مصوباتی، چه رأیی داده‌اند؟ آیا مصوبات، ناظر به منفعت عمومی بوده یا منفعت خصوصی؟ البته اگر مجلس به ، رای می‌داد و ما به تمام آرای نمایندگان دسترسی داشتیم! در میان کاندیداهای نمایندگی هم همین کار را بکنیم. سابقهٔ بدون روتوش و زندگی واقعی آنها را ببینیم و ورانداز کنیم. دنبال چه بوده‌اند و برای چه و که جنگیده‌اند؟ برای چه له‌له زده‌اند؟ گماردن نزدیکان در مناصب و به نام‌ونان رساندن آنها یا درگیری سر منافع عمومی و با آهن گداخته به استقبال منفعت‌طلبان رفتن؟ در همین ؛ دسته‌بندی کنیم مواضع، مصوبات و تصمیمات ناظر به منفعت عمومی را و ببینیم ترکیب و سمت‌وسوی آرای اعضای شورا چگونه بوده است؛ آیا کفهٔ منافع عمومی سنگین است یا منافع خصوصی؟ افراد در مخالفت‌ها و موافقت‌ها، جانب منفعت عمومی را می‌گیرند یا منفعت خصوصی را؟ جناح‌بندی اصلی، اینگونه شکل می‌گیرد و نه با برچسب‌های سست و حب‌وبغض‌های باندی. ممکن است با معیار قرار دادن اصلِ منفعت عمومی، افراد به صورت مستمر، در یک جناح قرار نگیرند، ایرادی ندارد و باید همین را تقویت کنیم‌؛ چرا که آنچه اصالت دارد مردم‌اند و نه بازیگران سیاسی. ✍روح الله رشیدی @Kolbe_Andishe_Farhang
💠مهم‌ترین مسأله‌ای که امام بر روی آن تکیه می‌کنند 🔻قسمتی از سخنرانی کم نظیر و شنیده نشده از نخستین خطبه آیت الله خامنه ای پس از پذیرش قطعنامه۵۹۸ در مسائل داخلی، مهم‌ترین و اصلی‌ترین مسأله‌ای که بر روی آن تکیه می‌کنند مسأله‌ی است. عدالت اجتماعی یعنی در جامعه ؛ یعنی خیرات و برکات جامعه تنها به سود یک دسته‌ی از مردم و به زیان اکثریت قاطع مردم مصرف نشود. عدالت اجتماعی یعنی اینکه در جامعه‌ی اسلامی از همه‌ی برکاتی که در این‌جامعه هست، قشرهای عظیم مردم بتوانند استفاده کنند و بهره ببرند و استعدادهای آن‌ها شکوفا بشود. محرومان و پابرهنگان مورد توجه ویژه‌ی امام امت اند؛ این‌ها لشکریان اصلی و حقیقی انقلابند؛ این‌ها کسانی هستند که در طول تاریخ، پشت سر پیغمبرها، همین‌ها ایستاده‌اند؛ آن‌ها کسانی هستند که دشمنان و مخالفان پیغمبران آن‌ها را «ارذلون» یعنی طبقات پست معرفی می‌کردند، اما پیغمبران عظیم‌الشّأن الهی آن‌ها را خودی‌های نهضت و حرکت الهی خودشان می‌دانستند و همّتشان برای آن بود. «لقد أَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّناتِ و أَنزَلنا مَعَهُمُ الکتابَ و المیزانَ لِیَقومَ النّاسُ بالقسط» . آمدن پیغمبران برای این است که در جامعه باشد [و] عدالت اجتماعی باشد. پیغمبران آمده‌اند تا گردن‌کلفت‌های جامعه، مفت‌خورهای جامعه، زالوصفتان جامعه، استثمارگران جامعه، زراندوزان جامعه، بی‌دردان و بی‌غمان مرفّه جامعه را سر جای خودشان بنشانند و مستضعفان، محرومان، پابرهنگان را به حقوقشان برسانند. این بایستی هدف اصلی انقلاب باشد، در قوانین، در اجرائیات، در برخورد مأمورین با مردم، در ارزش‌گذاری در سطح جامعه، در گفتن‌ها، در تبلیغ‌ها باید در رأس امور قرار بگیرد. اگر عدالت اجتماعی در جامعه‌ای نباشد، هدف اعلای دین یعنی تکامل انسانی به‌هیچ‌وجه بدست نخواهد آمد در سطح عموم جامعه؛ و خاصیت بزرگ و نشانه‌ی بزرگ جامعه‌ی اسلامی در مقابل جامعه‌ی طاغوتی همین است. جامعه‌ی اسلامی آن جامعه‌ای است که وقتی نگاه می‌کنند، در آن از تبعیض و ظلم و نابرابری‌ها هیچ نشانه‌ای نباشد؛ در آن از فقر [و] از محرومیت خبری نباشد. امام حمله‌ی تند خودشان را به مرفهین بی‌درد جامعه، یک بار دیگر تکرار می‌کنند. آن‌هایی که از دردهای عمومی جامعه بی‌خبر و به آن‌ها بی‌اعتنا هستند؛ آن‌هایی که هشت سال جنگ، جنگ سرنوشت ساز در این ملت، در این مملکت و برای این ملت آن‌ها را به خود نیاورد؛ آن‌هایی که از گرفتاری‌های مردم سوءاستفاده کردند؛ آن‌هایی که وقتی ملت ما در مقابل دشمنان خارجی مشغول جنگ است، در جبهه‌ی داخلی از پشت به او خنجر زدند؛ آن‌هایی که مردم را در فشار و تنگنا قرار دادند؛ این ندای دردآلود امام امت. نکته‌ی دیگری که امام تکیه می‌کنند، خطر رفاه‌طلبی است. خطر رفاه‌طلبی مخصوص آن کسانی نیست که به عنوان مرفهین جامعه و بی‌دردها و بی‌غم‌ها شناخته شدند؛ آن کسانی‌که دل در گرو انقلاب دارند، آن‌ها هم باید خودشان را از شر شیطان رفاه‌طلبی و راحت‌طلبی حفظ کنند. این شیطان، وسوسه‌گر است؛ این شیطان، بسیار -برای نفوس ضعیف- پرجاذبه است. نباید به دام رفاه‌طلبی بیفتند، نباید به دنیاطلبی رو بیاورند. آن کسانی که بعنوان سربازان انقلاب و راهروان انقلاب یا پیشروان انقلاب شناخته شده‌اند، و این بیشتر توجّهش به ما مسئولین است. این پیام را یکایک مجریان کشور، یکایک سردمداران، یکایک مسئولان، یکایک نمایندگان مجلس شورای اسلامی، یکایک علما و روحانیّونی که در مصادر امور قرار دارند باید مورد توجه قرار بدهند. @Kolbe_Andishe_Farhang