‌ بعد از اون طرف، بابای من کسی بود که می‌گفت خودت تصمیم بگیر که چه رشته‌ای میخوای بری، هیچوقت من رو مجبور نکرد و واقعا گذاشت به عهده‌ی خودم اما وقتی دید انتخابم انسانیه، نه این که جلوم رو بگیره، اما انگار تهِ دلش خیلی راضی نبود از این قضیه دلیلش هم جو منفی جامعه نسبت به این رشته بود و بیشتر از اون این که بابام اعتقاد داشت من استعداد زیادی توی ریاضی دارم و منتظر بود یه هوافضایی چیزی بخونم شاید😁

‌ چون اون سال باید آزمون تیزهوشان هم ثبت‌نام میکردیم، و شب ثبت نام باید رشته‌‌رو انتخاب میکردیم، من و بابام رشته رو زدیم، اما قبل از ثبت نهایی، بابام یه نگاهی به من کرد، گفت میخوای یه استخاره برات بگیرم؟ منم از خدا خواسته گفتم آره هیچی خلاصه پاشد وضو گرفت و قرآن باز کرد.... و باورتون نمیشه، یه آیه‌ای اومد که حتی الان، وقتی ناامید میشم یا نیاز به آرامش دارم بعضی‌وقت‌ها اون آیه رو میخونم :))))) خیلی آیه قشنگی بود بچه‌ها؛ خیلی🥲

‌ و وقتی این آیه اومد، بابام با یه حالت آرامشی گفت دیگه خیالم راحت شد و همین راهیه که خیر و صلاحت در اونه 🥲 و ثبت نام کردیم و این شد که من بعد از انبوهی تحقیق، پرس‌و جو و تلاش، تصمیم گرفتم برم رشتهٔ انسانی

‌ 💡توصیهٔ دومم برای نهمی‌ها اینه که حتما برن سایت‌هایی مثل گزینه دو، و زیرشاخهٔ هر رشته‌‌رو بخونن، که مثلا رشتهٔ انسانی، رشته‌هایی مثل جامعه شناسی و علوم سیاسی و اقتصاد و غیره رو توی دانشگاه داره

‌ اینم بگم که اون موقع میدونستم که امام صادق این رشته رو برای خانم‌ها نداره، اما گفتم امید بر خدا شاید تا سه سال دیگه گذاشتن که البته کور خونده بودم😂 از این خبرا نبود

‌ خلاصه من رفتم رشتهٔ انسانی مدرسه فرزانگان، و تا مدت‌ها برای فامیل و دوست و آشنا درحال توضیح دادن بودم که من اگر اومدم انسانی به این معنی نبوده که ضعیف بودم😑 البته خداروشکر، چون تیزهوشان قبول شده بودم، تاحدی این تصور ضعیف بودن رو از من دور می‌کرد، اما بارها شنیدم که میگفتن چرا رفتی انسانی، حیفِ تو نبود؟ 😐😒 حیف شدی و فلان و بهمان که از اونجایی که من اصلا اعصاب این حرف ها رو نداشتم، صریحا پاسخ میدادم بهشون 😂 خداروشکر بابام هم پشتم بود ولی شنیدم یکی به بابام گفت چرا گذاشتی بره انسانی😕

هنوزم یادش میفتم حرصم میگیره😂😭

‌ خلاصه، من تا مدت‌ها قصد داشتم برم رشته علوم سیاسی، اما از یه جایی به بعد به شدت توجهم به جامعه‌‌شناسی جلب شد، یادمه بعد از جامعه شناسی یازدهم بود که عمیقا حس کردم که دارم با این درسا حال میکنم🙄😂

‌ این دفعه، رفتم دروس تخصصی این رشته رو خوندم و درموردش اطلاعات کسب کردم، یه طورایی مطمئن شده بودم که میخوام چی بخونم، اما بازم دو دل بودم

‌ با داییم هم مشورت کردم، چون دکترای جامعه شناسی داشت و خلاصه میتونست کمک کنه، البته داییم به بنده حوزه رو پیشنهاد میکرد😂

‌ من تا مدت‌ها ، یعنی حتی تا آخرای سال دوازدهم بین حوزه و دانشگاه مونده بودم، چون دلایل داییم واقعا منطقی بودن من یکی از دلایلی که اومدم انسانی این بود که میدیدم علوم انسانی ما با ضعف شدیدی مواجه هست حتی فکر میکنم تعبیر حضرت آقا باشه که علوم انسانی ما در دانشگاه نه تنها غیر اسلامیه بلکه بعضی جاها ضد اسلامیه 🤭 من میخواستم علم اسلامی تولید کنم و داییم میگفت که نمیشه تو وقتی اسلام رو نشناختی این کار رو انجام بدی کاملا میدونستم درست میگه و سر همین تا مدت‌ها درگیر بود فکرم

‌ یه مثال بزنم؟ مثلا ما اعتقاد داریم که اسلام برای همه چیز راه حل داره دیگه، درسته؟ حالا میگیم خب میخوایم اقتصاد اسلامی تعریف کنیم، یعنی یه رشتهٔ دانشگاهی به اسم اقتصاد اسلامی، وقتی من توی حوزهٔ تخصصی دین اسلام مطالعاتی نداشته باشم، نمیتونم ببینم نظر اسلام راجع به اقتصاد چیه تا بخوام علم اقتصاد اسلامی رو تعریف کنم