«نظر ما [پوزیتویست‌ها] درباره گزاره‌های دینی با نظر آتئیست‌ها، یعنی منكران وجود خدا و ندانم‌گراها و شکاکان، فرق دارد. زیرا خصوصیت شکاکان این است که می‌گویند وجود خدا امر ممکنی است که دلیلی له یا علیه باور به آن نیست؛ و آتئیست‌ها می‌گویند که لااقل محتمل است که خدائی نیست. ولی نظر ما که می‌گوییم هرگونه اظهاری دراین‌باره مهمل و بی‌معنی است نه فقط با نظر آنها یکی نیست و این دو دیدگاه مشهور را تأیید نمی‌کند، بلکه متنافی با آنهاست. زیرا اگر قول به اینکه «خدائی هست» مهمل خوانده شود، قول مخالف آن «خدائی نیست» هم مهمل خواهد بود؛ زیرا فقط گزاره‌هایی دارای معنی است و می‌توان آنها را نقض کرد که در بیان آن به مهمل‌گوئی دچار نشویم. اما شکاکان با اینکه از این اظهار که خدائی هست یا نیست خودداری می‌کنند؛ ولی با این حال منکر نیستند که مسئله «خدای متعالی موجود است» مسئله‌ای واقعی است. یعنی انکار نمی‌کنند که دو جمله «خدای متعالی وجود دارد» و «خدای متعالی وجود ندارد» اظهار دو گزاره است که یکی صادق و دیگری کاذب است. آنها فقط می‌گویند که وسیله‌ای نداریم که تصدیق کنیم کدام یک از آنها صادق و کدام کاذب است و لذا نباید خود را ملزم به قبول هیچ یک از آنها بنمائیم. ولی چنانکه دیدیم جملات مورد بحث اصلاً حاوی هیچ گزاره‌ای نیستند.» ✍ ای. جی. ایر || زبان، صدق و منطق #گفتار‌_فیلسوفان ➖➖➖ 🌐@EpistemeHub | کانال معرفت‌شناسی