eitaa logo
خبرفوری
478 دنبال‌کننده
129.5هزار عکس
88.5هزار ویدیو
919 فایل
ما سریعترین روش برای اطلاع رسانی راانتخاب کردیم ومسوولیت صحت آنرابرعهده نمیگیریم #قالیباف_شهیددکتر_رئیسی انقلابیها فعالترین ابرگروه در ایتا #جبهه_متحدانقلاب فعالیت ما۲۴ساعته 🔵 👇مارو تبلیغ کنید👇 https://eitaa.com/joinchat/1699479666Cec82a24a13
مشاهده در ایتا
دانلود
✡️ مغضوبین ارض [٨١] 💥 یاران گوساله [١۵] 🔸ج) واکنش اقلیّتی از بنی‌اسرائیل 1⃣ واضح است همهٔ قومی که از ستم فرعون رهیده و اکنون در بیابان در انتظار مراجعت موسی (ع) از کوه طور به‌سر می‌برند، فریبِ سامری را نخورده‌اند. 2⃣ تفاسیر به تبعیّت از روایات، حدود ١٢هزار نفر را از این جمع کثیر جدا می‌کند که نشده‌اند. اینان اطمینان دارند که خدای متعال وعدهٔ نیکویش که عبارت باشد از نزول را محقّق خواهد ساخت، و نیز مفارقت ٣٠روزهٔ موسی (ع) که ١٠روز بر آن افزوده شده، با وجودِ جانشین و خلیفهٔ او جناب هارون (ع) قابل تحمّل است. 3⃣ با این حال کثرتِ گوساله‌پرستان، آنان را نیز همچون هارون (ع) به ضعف در مبارزه و مخالفت با اضلال کشانده است. و ترس از قتل و غارت، قدرت و تمکّن نهی از منکر را از آنان سلب نموده است. 4⃣ قصّه‌ها در قرآن عزیز قطعاً برای سرگرمی و یا برای بیان واقعه‌ای که صرفاً در گذشته رخ داده و امروز دیگر از حیّز انتفاع خارج شده، نیست. قصّه‌های قرآن حکیم نه‌تنها فاقد نشانه‌هایی از احادیث افترایی است، بلکه: «لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبَابِ» [یوسف : ١١١]؛ می‌خواهد صاحبان اندیشه را از ظاهر عبور دهد و به باطن برساند، از سطح به عمق بکشاند و پرده از واقعیت‌های ناآشکار بردارد تا حقیقت‌هایی که مستقیماً در قلمرو شعور و ادراک ما قرار ندارند را بر لوح دل و جان ما آشکار سازد، و این مهم نه با نقّالی بلکه با تدبّر و تأمّل در آیات و بهره‌گیری از فرمایشات ائمهٔ سعادت و رستگاری علیهم‌السلام میسّر است. 5⃣ برای این‌که وضعیت آنانی که نکردند، قابل لمس باشد تقاضا می‌کنم با دقّتی مضاعف حدیث مردم‌شناسی امام سجاد علیه‌السلام را مطالعه کنید. 💥 امام سجاد (ع) و حدیث مردم‌شناسی 6⃣ زراره می‌گوید بر امام سجاد (ع) وارد شدم. 👈‏ فَقَالَ یا زُرَارَةُ؛ امام (ع) فرمود: ای زراره، 👈 اَلنَّاسُ‏ فِی‏ زَمَانِنَا عَلَی‏ سِتِّ‏ طَبَقَاتٍ؛ مردم در زمان ما بر شش دسته‌اند. 👈 أَسَدٍ وَ ذِئْبٍ وَ ثَعْلَبٍ وَ کَلْبٍ وَ خِنْزِیرٍ وَ شَاةٍ؛ جمعی شیرند و جمعی گرگ، جمعی روباه‌اند و جمعی سگ، طائفه‌ای خوکند و جماعتی گوسفند.
🔹 دستهٔ چهارم از مردم: سگ‌ها 1⃣ طائفهٔ چهارمی که امام آنان را سگ خطاب می‌کند، زبان‌دریده‌هایی هستند که با انواع و اقسام رساننده‌ها پارس‌شان را به گوش دیگران می‌رسانند و بدین‌گونه استخوان کرامت و احترام را به دندان می‌کشند. جمعی از اینان، مردمِ کوچه و بازارند و جمعی دارندگان رادیوها و تلویزیون‌ها، سایت‌ها و شبکه‌های گستردهٔ خبری که نهیب صدای‌شان همهٔ توجّه‌ها و نگاه‌ها را به‌سوی آنان می‌کِشاند. 👈 وَ أَمَّا الْکَلْبُ یَهِرُّ عَلَی النَّاسِ بِلِسَانِهِ وَ یُکْرِمُهُ النَّاسُ مِنْ شَرِّ لِسَانِهِ. و سگ‌ها در بیان امام سجاد (ع) آنانی‌اند که با زبان خود بر مردم پارس می‌کنند و مردم به‌خاطر شرّی که در زبان آنان است به آنان احترام می‌گذارند. 2⃣ و شما خوانندهٔ ارجمند تصدیق می‌کنید که سگ‌های مدرن امروزی که به همهٔ اقسام و آداب سخن اشراف دارند، قوم‌ها و قبیله‌ها را به‌خوبی می‌شناسند و برای پارس‌شان علاوه بر این‌که خود را به دانش روز مجهّز نموده، پول و سرمایهٔ فراوانی را خرج می‌کنند، به‌هیچ‌وجه با سگ‌های ابتدایی اما گستاخِ زمان امام (ع) قابل مقایسه و تطبیق نیستند. 🔹 دستهٔ پنجم از مردم: خوک‌ها 3⃣ و اما خوک‌ها و خوکچه‌ها، پدران و فرزندان همان‌هایی‌اند که داگلاس کاپلند از آنان به‌عنوان نام می‌برد که در آمریکا و اروپا جولان می‌دهند و در این سوی آب خنزیرسانان را با تن‌های برهنه‌شان به بزم شبانه و روزانه‌شان می‌کشانند، دستهٔ پنجمی هستند که امام سجاد (ع) متعرّض آن می‌شود. 👈 وَ أَمَّا الْخِنْزِیرُ فَهَؤُلَاءِ الْمُخَنَّثُونَ وَ أَشْبَاهُهُمْ لَا یُدْعَوْنَ إِلَی فَاحِشَةٍ إِلَّا أَجَابُوا. خوک‌ها مردمی نامردند که هیچ دعوت فحشایی را بدون پاسخ نمی‌گذارند. 🔹 دستهٔ ششم از مردم: گوسفندها 4⃣ و در این میان جماعتی یافت می‌شود که متفاوت از همهٔ اقسامِ گفته‌شده زندگی سخت و جانکاهی را تحمل می‌کنند. آنان به جرم دل‌دادگی به خدا و رسول خدا و تسلیم در مقابل آیات الهی و به‌خاطر غربت و تنهایی حقّ، قلّت نفرات و به‌جهت حصری که بر آنان تحمیل شده است، جز سرنوشتی تلخ نمی‌یابند. امام (ع) این گروه ششم را گوسفند می‌داند. 👈 وَ أَمَّا الشَّاةُ فَالْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ تُجَزُّ شُعُورُهُمْ وَ یُؤْکَلُ لُحُومُهُمْ وَ یُکْسَرُ عَظْمُهُمْ. گوسفندان همان مؤمنان هستند كه پشم‌های‌شان را می‌چينند و گوشت‌شان را می‌خورند و استخوان‌شان را می‌شكنند. 5⃣ امام (ع) در پایان این عبارات و در آخر این مفاهیم که جای کار بسیار دارد، پرسشی را مطرح می‌کنند که بعد از گذشت چندصد سال هم‌چنان منتظر پاسخ شما خوانندگان ارجمند است؛ می‌پرسند: 👈 فَکَیْفَ تَصْنَعُ الشَّاةُ بَیْنَ أَسَدٍ وَ ذِئْبٍ وَ ثَعْلَبٍ وَ کَلْبٍ وَ خِنْزِیرٍ؟! [الخصال، ج‏١، ص٣٣٩] و از یک گوسفند که در محاصرهٔ شیر و گرگ و روباه و سگ و خوک قرار گرفته، چه کاری برمی‌آید؟ 6⃣ قطعاً از گوسفندی که در محاصرهٔ این‌همه حیوان درّنده و خون‌ریز قرار گرفته، کاری برنمی‌آید. همان‌گونه که از ١٢هزار نفری که در برابرشان ششصد یا هفتصد هزار نفر قرار داشتند، کاری ساخته نبود. 7⃣ وقتی کلیّت جامعه از شاه تا گدا، از فقیر تا غنی، از زن تا مرد و از جوان تا پیر، حیوان شد، منشِ حیوانی پیشه کرد، در چنین جامعه‌ای فارغ از موارد استثناء، مؤمن گرچه مؤمن است، اما سرنوشتی جز این در انتظارش نیست که در عروسی و عزا سر از تنش جدا کنند! ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter