-سلام بر تو، ای حالِ خوبِ دائم _سلام بر تو ای قشنگیِ مبهم؛

-تضاد عجیبی هست اینکه داری از شدت بغض و غم قالب تهی میکنی، ولی دست به قلم میشوی و حماسه و هنر خلق میکنی، اگر در حال فروپاشی هستی، پس این قدرت کلمات از کجاست؟ این شور قلم از چیست؟ بله درست است... انسان همه مانع و حجابش از خودش است و زمانیکه این خود فرو می‌ریزد، (چیزی شبیه انقطاع!...) حق تجلی می‌کند و حماسه خلق می‌شود! هم درد شکستن می‌کشی و هم مثل پرنده بلند پرواز اوج میگیری! واقعا متنت عالی بود، انگار من رو هم با خودت کمی به پرواز درآوردی.. (هستی افتخار ما... زینبِ بهارِ ما...😅) _مال خیلی وقت پیشه گمونم؛چقدر قشنگِ ولی، یه عالم حسِ خوب دریافت کردم′! ممنونم(:

-می‌گویند نامت زینب است! اما چه کسی به خود اجازه داده تو را زینب نام نهد؟ و این ظلم را در حق تو کرده است؟ زینت پدر؟ همین؟ نه! من که این اجحاف را نمی‌پذیرم... تو زینت پدر نیستی! نه اینکه نباشی، بلکه فقط «منحصر به پدر» نیستی، عزیز! تو زینت مادر! زینت خواهر! برادر! دوست! همسایه! فامیل! همکلاسی! هم هیئتی! همشهری! هم وطن!... و زینت تمام زنان مومنات! زینت اسلام! زینت شیعه! و زینت ما دنبال کنندگان هستی... آره زینب جان... تو را نباید به به پدر محدود می‌کردند... اما چه میشود کرد که واژه گنجایش حقایق معانی را ندارد و از باب ناچاری و تبرک تو را منحصر به پدر کرده اند. زینَتُنا، زِینَنا، «زِینا»ی ما باشی و بمانی همیشه. شب بخیر _شاید تنها زینتِ پدر خود حضرت زینب بودن؛که اینقدر تجلی بخش پدرشون بودن با تموم خصلت هاشون .. ولی ممنونم که اینقدر قشنگ نوشتی؛اینقدر قشنگ حسِ خوب منتقل کردی؛اینقدر قشنگ تعبیر کردی:) ممنونم′! *لبخندم کش اومد

۱۵ روز″🍂

شروع حرکت، از لحظه‌ای است که تو می‌فهمی از همه چیزهایی که با آنها مأنوس هستی، بزرگتری .. 👤استاد‌صفایی‌حائری .

مهمانِ دو دیده شد خیالت . . .

-مولانا #اللهم‌عجل‌الولیک‌الفرج

فردا آخرین روزِ پاییزِ ۱۴۰۱ و من توی این پاییز نرفتم هیچجا با هیچکس که خش‌خش کنیم و حرف بزنیم؛ خیلی غمم‌گینه .. خدایا لااقل زمستون برف بیاد بریم ها ها کنیم′!

۱۴ روز″🍂

#شعر؟ یکم پریشان احوالم′! یکی از درمان‌هامه:)

داشت در یک عصر پاییزی زمان می ایستاد داشت باران در مسیر ِناودان می ایستاد