☝️👈 #پاسخ_شُبهه فوق: 🔍از آن جایی که ساحت مقدّس قرآن، با لغت عربیِ فصیح نازل شده است لذا برای درک معانی و ظرافت های موجود در آن، می بایست، به کتب لغوی جهت فهم‌ معانی حقیقی و مجازی کلمات رجوع کرد. با رجوع به کتب لغت، دانسته می شود که فعلِ {نالَ ینالُ نَیْلاً} به معنایِ {رسیدن به یک چیز} بیان گشته است. #قالَ: «نال الشیء أدرکه وبلغه»(۱)؛ 🔸با این حساب در آیه شریفه، کلمه «عهدی» فاعل است و کلمه «الظالمین» مفعول است یعنی خداوند متعال در این آیه درصدد بیانِ: {عدم رسیدنِ عهدِ من به ظالمین} است #نه این که درصدد بیانِ: {عدم رسیدن ظالمین به عهدِ من} است لذا اشکال جناب عبد الفادی هم بی اساس تلقّی می شود #زیرا به اقتضائات مباحثِ نحوی، در مادّه فعلِ «ینالُ»، اگر مفعول را به جای فاعل و یا فاعل را به جای مفعول قرار داد، در معنای اصلی کلام، تفاوتی حاصل نمی شود به عبارتی دیگر جا به جا کردن فاعل و مفعول در معنای جمله خللی وارد نمی کند زیرا رسیدن فاعل به یک چیز، مساوی است با رسیدن آن چیز به فاعل است لذا در معنی هر دو به هم می رسند و هر دو می توانند فاعل شوند. به همین خاطر گفته اند: « کلُّ ما نِلتَهُ نالَکَ» هر چه که به آن رسیدی او هم به تو رسیده است(۲)؛ همچنین به خاطر همین فعل «ینالُ» در قرآن به هر دو صورت ( ۱-فاعل شدن مفعول و ۲-مفعول شدن فاعل) آمده است. 👤مقرّر: رضا شجراتی از طلّاب خوزستان ❌کپی فقط با ذکر منبع ‌مجاز است. 🔴 لینک #جدید گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯