تغییر معنای مکان و ساخت اجتماعی فضا برج شهیاد و انقلاب اسلامی ایران برج آزادی، برغم پیشینه ای که آن را به یکی از پرتنش ترین برنامه های رژیم گذشته متصل می کند، به دلیل محتوا و شکلی که میراث های اسلامی و ایرانی معماری را در خود جای دهد، به دلیل فروتنی ساختاری اش(که در اصل دلایلی فناورانه داشته است) و به دلیل سرگذشت تاریخی اجتماعی اش در فضاهای شهری تهران و ایران، جایگاهی بی رقابت یافته است. برغم این پیوند با «جشن ها» که از پرمناقشه ترین رویدادهای سال های پیش از انقلاب هستند، برج آزادی تقریبا هرگز به مثابه نمادی از رژیم گذشته به حساب نیامد. از جمله دلایل مهم این امر آن بود در سال های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷، این برج به نقطه پایان مسیری شهری و متعارف برای راهپیمایی هایی تبدیل شد که از میدان فوزیه(امام حسین کنونی) شروع به حرکت می کردند و از مسیر خیابان های آیزنهاور(انقلاب کنونی) به آنجا می رسیدند. امروز برج آزادی به نمادی از شهر تهران، از ایران و حتی از انقلاب اسلامی و جنبش های مردمی و آزادی خواهانه تبدیل شده است که نام گزاری میدان و برج را به یکی از موفق ترین و پذیرفته ترین نمونه ها تبدیل کرده است. #عمار #معمار #معماری #شهر #یادمان #یادبود #معماری_یادمانی #خاطره_جمعی #حافظه_شهر #انقلاب_اسلامی #مکان_رویداد #مسابقه_معماری #جشنواره_معماری_عمار #شهیاد #برج_آزادی #ساخت_اجتماعی_فضا