🌷 خمینی(ره) زنده است 🔹 #بخش_چهارم روایتی از اقامه نماز بر پیکر هفت شهید راه قدس توسط رهبر انقلاب در حسینیه امام خمینی(ره) 🔹بعد از نماز مغرب و افطار، تابوت‌های پیچیده در پرچم‌های سه‌رنگ را وارد حسینیه می‌کنند تا فضا برای خواندن نماز که قرار است آقا اقامه‌اش کنند آماده شود. صف‌های اول معمولاً در اختیار مسئولین است. این مرتبه اما قضیه فرق می‌کند. یکی از دست‌اندرکاران مراسم پشت تریبون می‌رود و «آقایان علما و فرماندهان محترم» را به سمت دیگری هدایت می‌کند تا جا برای خانواده شهدا باز شود. 🔹اینجا دیگر اولویت با آن بخش از امانتداران الهی‌ست که عزیزترین دارایی‌شان را فدا کرده‌اند. آقا می‌آیند. قرائت فاتحه‌ای و بعد هم سر زدن به خانواده شهدا. توی دریچه دوربین، همسر و مادر شهید عباس صالحی را می‌بینم که جزو اولین نفراتند. 🔹نماز اقامه می‌شود. من اما به مانند همان نمازی که چهار سال و چند ماه قبل در دانشگاه تهران و بر پیکر شهید سعید فرودگاه بغداد اقامه شد، به جای رفتن توی صف‌‌ها، یک‌گوشه و این مرتبه پای دوربین ایستاده‌ام تا مثلاً وظیفه حرفه‌ای خودم را انجام دهم. چشم‌هایم اما مجال نمی‌دهند. به حال خودم اشک می‌ریزم. 🔹صدای تکبیرها توی فضای حسینیه می‌‌پیچد. حسینیه‌‌ای در تمام این سال‌ها - از 1369 که بنا شده تا الان- چه رویدادهایی که به خود ندیده؛ از تهدید و تشر به اردوگاه باطل کره‌ی زمین تا تنفیذ احکام ریاست جمهوری و جشن برای دخترانی که شایسته‌ی خطاب قرار گرفتن از جانب خداوند قرار گرفته و به تکلیف رسیده‌اند و خاموش کردن انواع و اقسام فتنه‌ها. 🔹حسینیه امام خمینی(ره) مرور فشرده‌ی انقلابی است که پس از خمینی(ره) شعله‌اش سرد نشده. امروز نام خمینی(ره) بیش از هر زمان دیگری زنده است. این را به‌راحتی می‌شود از پیکرها شهدایی فهمید که 35 سال بعد از ارتحال ایشان به‌دست مستقیم صهیونیست‌‌ها به شهادت رسیده‌اند و بعد از نماز با شعار لبیک یا حسین علیه‌السلام تشییع می‌شوند. امروز نام خمینی(ره) بیش از هر زمان دیگری زنده است و این را به‌راحتی می‌شود از روی شعارهایی فهمید که این خانواده‌های داغدار و در برابر پیکرهای پاره پاره‌ی عزیران‌شان در حسینیه امام خمینی(ره) می‌دهند: «ای رهبر آزاده، آماده‌ایم آماده!» اینها امانت‌داران خدایند در زمین و امانت‌داران همیشه آماده‌اند. @Modafeaneharaam