یادمان #علامه قرآنی ، سید محمد حسین #طباطبائی حضرت استاد قدس سره در تفسیر آیه ی « وَ إِذِ ٱبۡتَلَیٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ رَبُّهُۥ بِكَلِمَٰتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَ مِن ذُرِّيَّتِی قَالَ لَا يَنَالُ عَهۡدِی ٱلظَّلِمِينَ» ( بقره 124) به مطالب ارزشمندی اشاره می کنند که بیان هر یک از آنها فرصت مبسوطی می طلبد ، نتایجی که پاسخ بسیاری از سؤالات و شبهات را در بر دارد و برخی زوایای نا شناخته مقام امامان علیهم السلام را تا اندازه ی که فهم متعارف و معمول اقتضا می کند واضح می سازد از جمله مؤید به تأیید الهی و مجعول به جعل حق بودن و نیز منزه بون ساخت آنان از گناه و اشتباه ، علم فراگیر آنا به تمام اموری که بندگان خدا در امر دنیا و آخرت بدان محتاج اند و برتری و فضیلت آنان بر همه ی بندگان روی زمین و آگاهی آن بزرگوران از همه ی اعمال انسانها و ثمرات ارزشمند دیگری که استاد علامه قدس سره تنها در تفسیر آین آیه بدان اشاره می کنند علامه جوادی آملی ، شمس الوحی تبریزی صص 60 و 61 @MohammadGelayeri

آيه الله #علامه #طباطبائى‏ در آخر ذى الحجه 1321 هق در تبريز ديده به جهان گشود، و در صبح يكشنبه 18 محرم الحرام 1402 هق مطابق 24 آبان 1360 هش، در ارض اقدس قم كه هنالك الولايه لله الحق، نداى حق را لبيك گفت و به خطاب‏ يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي وَ ادْخُلِي جَنَّتِي‏ مخاطب شد. و به محض اخبار رحلت آنجناب از اطراف و اكناف، از دور و نزديك به قم روى آوردند كه لاجرم تشييع جنازه به فرداى آن روز موكول شد و با امامت حضرت آيه الله حاج سيد محمدرضاى گلپايگانى دامت بركاته الوافره بر آن مرحوم نماز گذاردند، و پيكر شريفش مقارن ظهر روز دوشنبه 19 محرم در مسجد بالاسر حرم مطهر حضرت ستى فاطمه معصومه بنت باب الحوائج الى الله موسى بن جعفر عليهم السلام به خاك سپرده شد. رضوان الله عليه. علامه حسن زاده آملی ، انه الحق، ص: 140 @MohammadGelayeri

بسم الله الرحمن الرحیم گفتاری ازعلامه #طباطبائی در باره ی 5 آیه اول سوره نازعات " وَ النَّازِعاتِ غَرْقاً وَ النَّاشِطاتِ نَشْطاً وَ السَّابِحاتِ سَبْحاً فَالسَّابِقاتِ سَبْقاً فَالْمُدَبِّراتِ أَمْراً" مفسرين در تفسير اين آيات پنجگانه اختلاف عجيبى به راه انداخته‏اند، ولى همه آنان‏ اتفاق دارند بر اينكه پنج سوگند است از خداى تعالى، و بيشترشان گفته‏اند جواب قسم حذف شده، و تقدير كلام" اقسم بالنازعات و اقسم بالناشطات ..." است، و معنايش اين است كه من به اين نامبرده‏ها سوگند مى‏خورم كه شما بطور يقين مبعوث خواهيد شد.... ولى خواننده محترم توجه دارد كه سياق آيات پنجگانه سياق واحدى متصل و شبيه به هم است، و با بيشتر اقوالى كه از نظر شما گذشت نمى‏سازد، چون اقوال مذكور معناى سوگند را در اين پنج مورد، مختلف دانسته سوگند اول را مربوط به ملائكه قبض روح كفار، و دومى را مربوط به وحشيان، و سومى را راجع به كشتى‏هاى شناور، و چهارمى را مربوط به مرگ و ميرى كه از آرزوها سبقت مى‏گيرند، و پنجمى را مربوط به افلاك مى‏دانند. علاوه بر اين بيشتر آنها دليلى بر اثبات قول خود ندارند، نه از متن آيه، و نه از سياق، دليلشان تنها اين است كه لفظ آيه از نظر لغت با فلان معنا مى‏سازد، و در آن استعمال شده، حال يا بطور حقيقت و يا بطور مجاز. از اين هم كه بگذريم بيشتر آن اقوال، با سياق آيات سوره كه سخن از روز قيامت دارد، و بر وقوع آن استدلال مى‏كند، مناسبت ندارد، با اينكه در سوره مرسلات ديديم كه همه سوگندهايش با مفاد سوره كه آن نيز در باره قيامت بود سازگارى داشت، و درست سوگند با جوابش مناسب بود. حال آنچه به نظر خود ما مى‏رسد و ممكن است درباره آن اظهار بداريم- و خدا داناتر است- اين است كه آنچه در اين آيات بدان سوگند ياد شده با صفاتى كه ملائكه در امتثالشان نسبت به اوامر صادره از ساحت مقدس الهى كه مربوط به تدبير امور عالم ماده نسبت به ايشان مى‏باشد، و سپس قيامشان به تدبير امور به اذن خداى تعالى، قابل انطباق است. (ترجمه المیزان) @MohammadGelayeri